Διδασκαλίες των Προέδρων
Κεφάλαιο 14ο: Πώς να διαδίδουμε το ευαγγέλιο αποτελεσματικώς


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14ο

Πώς να διαδίδουμε το ευαγγέλιο αποτελεσματικώς

Οι προσπάθειές μας να διαδίδουμε το ευαγγέλιο είναι αποτελεσματικότατες, αν αγαπούμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας και έχουμε τη συντροφιά του Αγίου Πνεύματος.

Από τη ζωή του Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ

Κατά τις άοκνες προσπάθειές του να διαδίδει το ευαγγέλιο στους άλλους, ο Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ ακολουθούσε αυτήν τη δήλωση από το προσωπικό του πιστεύω: «Δεν θα επιζητώ να εξαναγκάζω τους ανθρώπους να ζουν συμφώνως προς τα ιδανικά μου, αλλά αντιθέτως θα τους αγαπώ που κάνουν αυτό το οποίο είναι σωστό».1 Είχε την αίσθηση ότι ο αποτελεσματικότατος τρόπος να διαδίδει το ευαγγέλιο ήταν να αναζητεί τις καλές αρετές στους ανθρώπους άλλων δογμάτων και κατόπιν, με τόλμη και όμως με καλοσύνη, να διαδίδει τις επιπρόσθετες αλήθειες του αποκατεστημένου ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Διηγήθηκε την ακόλουθη εμπειρία που είχε, ενώ προήδρευε της Ευρωπαϊκής Ιεραποστολής:

«Ήμουν στο τρένο μία ημέρα. Συνταξιδιώτης μου στο διαμέρισμα του τρένου ήταν ένας πρεσβυτεριανός κληρικός, πολύ ευχάριστος, έξοχος κύριος, και όταν μου έδωσε την ευκαιρία, του είπα ότι ήμουν μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Απόρησε και με κοίταξε με έκπληξη. Είπε: ‘Δεν ντρέπεσαι που ανήκεις σε μία τέτοια ομάδα;’

»Του χαμογέλασα και είπα: ‘Αδελφέ μου, θα ντρεπόμουν αν δεν άνηκα σε αυτήν την ομάδα, γνωρίζοντας όσα γνωρίζω’. Κατόπιν, αυτό μου έδωσε την ευκαιρία που επιθυμούσα, προκειμένου να του μιλήσω και να του εξηγήσω ορισμένα εξ αυτών που πιστεύουμε…

»Ήταν καλός άνδρας, ο οποίος δεν είχε ιδέα τι προσπαθούσαμε να κάνουμε. Δεν ήμαστε εκεί, για να τον στεναχωρήσουμε ή να τον θλίψουμε‧ προσπαθούσαμε να τον βοηθήσουμε. Και καθώς συζητούσαμε περί της καταστάσεως, του είπα: ‘Έχεις εσφαλμένη αντίληψη για τον σκοπό της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών σε αυτήν τη χώρα. Είμαι εδώ ως ένας εκ των αντιπροσώπων της και αν με αφήσεις απλώς να σου πω ορισμένα πράγματα, νομίζω ότι θα αισθανθείς καλύτερα απέναντί μας’. Είπα: ‘Πρώτα απ’ όλα, ζητούμε από όλους εσάς τους υπέροχους ανθρώπους εδώ να διατηρήσετε όλες τις ένδοξες αλήθειες τις οποίες έχετε αποκτήσει στην εκκλησία σας, τις οποίες έχετε απορροφήσει από τις γραφές σας, να τις διατηρήσετε όλες αυτές, να διατηρήσετε όλη την υπέροχη εκπαίδευση που έχετε λάβει στα παιδαγωγικά σας ιδρύματα, όλη τη γνώση και την αλήθεια που έχετε λάβει από κάθε πηγή, να διατηρήσετε… τα πάντα που είναι καλά στον χαρακτήρα σας και τα οποία τα έχετε λάβει ως αποτέλεσμα της καλής οικογενείας σας‧ διατηρήστε όλη την αγάπη και την ομορφιά που ευρίσκεται στην καρδιά σας από το γεγονός ότι έχετε ζήσει σε μία τόσο όμορφη και υπέροχη χώρα…Αυτά είναι όλα μέρος του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Κατόπιν ας καθίσουμε και να σας πούμε ορισμένα που δεν έχουν έλθει ακόμη στη ζωή σας και τα οποία έχουν βελτιώσει τη ζωή μας και μας έχουν κάνει ευτυχισμένους. Σας τα προσφέρουμε χωρίς χρήματα και χωρίς τίμημα. Αυτό που σας ζητούμε μόνον να κάνετε, είναι να ακούσετε αυτά που έχουμε να πούμε και αν σας αρέσουν, αποδεχθείτε τα ελεύθερα…’

»Αυτή είναι η στάση της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών».2 [Βλέπε πρόταση 1 στη σελίδα 171.]

Διδασκαλίες του Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ

Το ιεραποστολικό έργο είναι αποτελεσματικότατο, όταν το κάνουμε με αγάπη και καλοσύνη, όχι με καταναγκασμό ή με επίκριση.

Ο Επουράνιος Πατέρας… μας απέστειλε, τους αντιπροσώπους του, στον κόσμο, όχι να εξαναγκάσουμε ούτε να υποχρεώσουμε διά της βίας, αλλά να προσκαλέσουμε. «Έλα, ακολούθα με» είπε ο Σωτήρας, «Κι εγώ θα σας αναπαύσω». Αυτά διδάσκει το ευαγγέλιο και αυτή είναι η διακονία μας.3

Δεν είναι σκοπός αυτής της Εκκλησίας να κάνει δηλώσεις που θα πλήγωναν τα συναισθήματα όσων δεν καταλαβαίνουν ορισμένα πράγματα. Η Εκκλησία αυτή δεν είναι κάποια που επιδίδεται σε επικρίσεις και εύρεση λαθών στους άλλους, αλλά με πνεύμα στοργικής καλοσύνης και επιθυμία να είναι χρήσιμοι, οι αντιπρόσωποί της διαβιβάζουν το μήνυμα του ευαγγελίου στα έθνη της γης.4

Σε όλες… τις εκκλησίες υπάρχουν καλοί άνδρες και καλές γυναίκες. Είναι το καλό που υπάρχει στα διάφορα αυτά θρησκεύματα που τους ενώνει. Είχα το προνόμιο να είμαι με ανθρώπους σε πολλά μέρη του κόσμου και να είμαι στο σπίτι πολλών ανθρώπων διαφορετικών θρησκευμάτων του κόσμου, τόσο χριστιανικών όσο και ιουδαϊκών. Ήμουν με [μουσουλμάνους]. Ήμουν με αυτούς που πιστεύουν στον Κομφούκιο και θα μπορούσα να αναφέρω πάρα πολλούς άλλους. Έχω βρει υπέροχους ανθρώπους σε όλες αυτές τις οργανώσεις και έχω την τεράστια ευθύνη, όπου και αν πάω ανάμεσά τους, να μην τους προσβάλλω, να μην πληγώσω τα συναισθήματά τους, να μην τους επικρίνω, διότι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια.

Ως αντιπρόσωποι της Εκκλησίας, έχουμε την ευθύνη να πάμε ανάμεσά τους με αγάπη, ως υπηρέτες του Κυρίου, ως αντιπρόσωποι του Κυρίου των ουρανών και της γης. Ενδεχομένως να μην το εκτιμούν πλήρως αυτό‧ ενδεχομένως να τους κακοφαίνεται ως εγωιστικό και άδικο, αλλά αυτό δεν θα άλλαζε τη στάση μου. Δεν πρόκειται να τους κάνω δυστυχισμένους, αν περνά από το χέρι μου. Θα ήθελα να τους κάνω ευτυχισμένους, ειδικώς όταν σκέπτομαι τις θαυμάσιες ευκαιρίες που έχω λάβει χάριν της ιδιότητός μου ως μέλους σε αυτήν την ευλογημένη Εκκλησία.5

Η διακονία μας είναι διακονία αγάπης και μακροθυμίας και επιθυμούμε να κάνουμε καλό σε όλους και να βοηθήσουμε όλους να καταλάβουν το σχέδιο της ζωής και της σωτηρίας το οποίο απεκάλυψε ο Κύριος αυτές τις τελευταίες ημέρες.6

Δεν μπορούμε να κατευθύνουμε αυτούς τους νέους ανθρώπους, τους πλησίον και τους φίλους μας προς το βασίλειο των ουρανών, επιπλήττοντάς τους και ευρίσκοντας λάθη σε αυτούς, αλλά θέλω να σας πω ότι μπορούμε να τους αγαπούμε προς την κατεύθυνση του Πατρός μας στους ουρανούς και τελικώς, ίσως να τους οδηγήσουμε εκεί επίσης.

Αυτό είναι το προνόμιό μας. Η αγάπη είναι η μεγάλη δύναμη που επηρεάζει αυτόν τον κόσμο.7

Εμείς που γνωρίζουμε, όσοι εξ ημών έχουμε μαρτυρία, ας βγαίνουμε έξω κάθε ημέρα και με αγάπη και καλοσύνη ανυπόκριτη να πάμε ανάμεσα σε αυτούς τους άνδρες και τις γυναίκες, είτε είναι στην Εκκλησία είτε εκτός αυτής και να βρούμε τρόπο να αγγίξουμε την καρδιά τους και να τους οδηγήσουμε στο μονοπάτι εκείνο που θα τους διασφαλίσει τη γνώση της αληθείας.8

Προσεύχομαι ενθέρμως ώστε ως υπηρέτες του Κυρίου να έχουμε χριστιανική αγάπη για την ανθρωπότητα, να έχουμε υπομονή με όσους σφάλλουν και με καλοσύνη και αγάπη να προχωρήσουμε, διδάσκοντας τις απλές αρχές του ευαγγελίου του Κυρίου μας προς ευλόγηση κάθε ψυχής με την οποίαν ερχόμαστε σε επαφή.9 [Βλέπε πρόταση 2 στη σελίδα 172.]

Δεν χρειάζεται να ντρεπόμαστε να αναφέρουμε αυτό που γνωρίζουμε ότι είναι αληθινό.

Ενίοτε νιώθω ότι δεν έχουμε επαρκώς αίσθηση της σπουδαιότητος του [ευαγγελίου], ότι δεν το διδάσκουμε με τον ζήλο που απαιτείται.10

Το ευαγγέλιο αυτό του Ιησού Χριστού είναι η δύναμη του Θεού προς σωτηρία, όπως διεκήρυξε ο Απόστολος Παύλος [βλέπε Προς Ρωμαίους 1:16]. Είναι το έργο του Λυτρωτή. Είναι η μόνη οδός διά της οποίας δυνάμεθα να επιτύχουμε την ανωτάτη υπερύψωση την οποία ο Σωτήρας της ανθρωπότητος επεδίωκε για όσους τον ακολουθούσαν, να την απολαύσουν. Δεν το λέγω αυτό εγωιστικά, το λέγω με χριστιανική αγάπη για τα τέκνα του Πατρός μας τα οποία ανήκουν σε άλλες εκκλησίες. Το λέγω με αγάπη για τους υιούς και τις θυγατέρες τους που δεν καταλαβαίνουν, αλλά Εκείνος έχει προστάξει να το λέμε αυτό. Είναι το θέλημά του το οποίο θα πρέπει να γνωρίζουν οι άνθρωποι.11

Γνωρίζω ότι ο Θεός ζει. Γνωρίζω ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός. Γνωρίζω ότι ο Τζόζεφ Σμιθ ήταν προφήτης του Κυρίου. Δεν έχω πάει πουθενά και να αισθανθώ ντροπή να καταθέσω μαρτυρία για αυτές τις αλήθειες. Δεν γνωρίζω γιατί κάποιος θα πρέπει να ντρέπεται που γνωρίζει την αλήθεια, επειδή κάποιος άλλος δεν την γνωρίζει, ειδικώς όταν έχει σχέση με το ευαγγέλιο το οποίο είναι η δύναμη του Θεού προς σωτηρία.12

Δεν θα πρέπει να θεωρείται κομπαστικό να εκφραζόμαστε κατ’ αυτόν τον τρόπο, αν γνωρίζουμε την αλήθεια. Δεν θα πρέπει να θεωρείται εγωιστικό κατά την άποψή μας, αν μπορούμε να πούμε στα άλλα τέκνα του Πατρός μας: «Γνωρίζω αυτό και εσείς επίσης μπορείτε να το γνωρίζετε, αν το επιθυμείτε».

Αυτή είναι η ομορφιά του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Δεν είναι για λίγα άτομα, αλλά είναι για να γνωρίζει κάθε ψυχή που γεννιέται στον κόσμο. …Σήμερα υπάρχουν αυτοί που γνωρίζουν ότι ο Θεός ζει και υπάρχουν χιλιάδες άλλων που θα μπορούσαν να το γνωρίζουν, αν ήθελαν. …Οι άνθρωποι αυτοί δεν εξαρτώνται από εμάς να γνωρίζουν, αλλά εξαρτώνται από εμάς να τους διδάξουμε πώς θα μπορούσαν να γνωρίσουν.13

Ξέρω ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας έχει μιλήσει αυτήν την εποχή και τη χρονική περίοδο του κόσμου, ότι ο ευαγγέλιό του είναι επί της γης και ενώ δεν θα εξανάγκαζα καμία ψυχή να το αποδεχθεί, προσεύχομαι ώστε να έχουμε τη δύναμη και τη σοφία και την ισχύ να προσεγγίσουμε τους πλησίον μας που δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια. Ας κάνουμε το καθήκον μας και ας τους προσελκύσουμε προς το ποίμνιο του Διδασκάλου, ώστε και αυτοί, μαζί μας, να γνωρίζουν ότι Εκείνος ζει.14 [Βλέπε πρόταση 3 στη σελίδα 172.]

Επιζητούμε να προσθέσουμε στην ευτυχία και καλοσύνη που ήδη έχουν τα τέκνα του Θεού.

Όταν [οι άνθρωποι] με ερώτησαν: «Ποιο είναι το κίνητρο της οργανώσεως στην οποίαν ανήκετε; Για ποιο πράγμα ενδιαφέρεσθε τόσο πολύ, ώστε αποστέλλετε ιεραποστόλους σε όλον τον κόσμο;» Ενίοτε έχω απαντήσει: «Θέλουμε όλοι εσείς να είσθε ευτυχισμένοι. Θέλουμε όλοι εσείς να αγαλλιείτε όπως αγαλλιούμε εμείς».15

Χιλιάδες επί χιλιάδων ιεραποστόλων… έχουν πάει έξω στον κόσμο και με αγάπη και καλοσύνη πηγαίνουν πόρτα-πόρτα, λέγοντας στα άλλα τέκνα του Πατρός μας:

«Ας το αναλύσουμε λογικά μαζί σας. Επιτρέψατέ μας να σας εξηγήσουμε κάτι για το οποίο είμαστε βέβαιοι ότι θα σας κάνει ευτυχισμένους όπως έχει κάνει εμάς!»

Αυτή είναι η ιστορία του ιεραποστολικού έργου της Εκκλησίας με την οποίαν ταυτιζόμαστε.16

Θυμάμαι, σε μία περίσταση, ένας άνδρας μου είπε, αφού είχαμε μιλήσει λίγο: «Λοιπόν, απ’ όλα όσα μπορώ να μάθω, η εκκλησία σας είναι εξίσου καλή όσο οιαδήποτε άλλη εκκλησία». Υποθέτω ότι σκέφθηκε πως μας έκανε μία μεγάλη φιλοφρόνηση, αλλά του είπα: «Αν η Εκκλησία που αντιπροσωπεύω εδώ δεν έχει περισσότερη σημασία στα τέκνα των ανθρώπων από οιανδήποτε άλλη εκκλησία, τότε σφάλλω στο καθήκον μου εδώ. Έχουμε έλθει όχι για να σας αφαιρέσουμε την αλήθεια και την αρετή που κατέχετε. Έχουμε έλθει όχι για να βρούμε λάθη σε εσάς ή να σας επικρίνουμε… Κρατήστε όλα τα καλά που έχετε και επιτρέψατέ μας να σας φέρουμε περισσότερα καλά, προκειμένου να είσθε πιο ευτυχείς και προκειμένου να προετοιμασθείτε να εισέλθετε στην παρουσία του Επουρανίου Πατρός μας». [Βλέπε πρόταση 4 στη σελίδα 172.]

…Την εποχή που ο Σωτήρας ήταν επί της γης, στο μεσουράνημα του χρόνου, υπήρχαν άλλες εκκλησίες‧ υπήρχαν πολυάριθμα θρησκεύματα και σέκτες και πίστευαν ότι υπηρετούσαν τον Κύριο. Οι μεγάλες συναγωγές της Ιουδαίας ήσαν γεμάτες με άνδρες που πίστευαν ότι είχαν την εξουσία της ιεροσύνης. Ακολουθούσαν τις διδασκαλίες, όπως νόμιζαν, του Αβραάμ και του Μωυσή. Εξακολουθούσαν να διακηρύττουν τον ερχομό του Σωτήρος του κόσμου. Είχαν ενθαρρύνει άνδρες και γυναίκες σε έργα χρηστότητος. Είχαν οικοδομήσει έναν ναό και οίκους λατρείας. Είχαν ανεγείρει μνημεία προς τους προφήτες που είχαν καταθέσει μαρτυρία για την ύπαρξη του Θεού και ορισμένοι εξ αυτών είχαν φονευθεί και είχαν επισφραγίσει τη μαρτυρία τους με το αίμα της ζωής τους. Αυτοί ήσαν οι άνθρωποι στους οποίους πήγε ο Σωτήρας. …Υπήρχε πολύ καλό μέσα τους. Υπήρχαν πολλοί καλοί άνδρες και γυναίκες ανάμεσά τους. Υπήρχε πολλή χρηστότητα ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους. Ο Σωτήρας δεν ήλθε, για να αφαιρέσει κάτι από αυτά τα καλά πράγματα από αυτούς. Όταν ενεφανίσθη ανάμεσά τους, δεν ήταν για να τους καταδικάσει, αλλά για να τους καλέσει σε μετάνοια, ήταν για να τους καλέσει από τα λάθη τους και να τους ενθαρρύνει να διατηρήσουν πάσα αλήθεια που κατείχαν.

…Όταν διακηρύττουμε στους ανθρώπους, με τον τρόπο που το κάνουμε, ότι ο άνθρωπος έχει αποστατήσει από το ευαγγέλιο, δεν διακηρύττουμε κάτι που δεν έχει συμβεί στον κόσμο κατά το παρελθόν. Όταν λέμε ότι καλοί άνδρες και καλές γυναίκες έχουν οδηγηθεί να κάνουν και να πιστεύουν πράγματα που δεν είναι σωστά, δεν το λέμε αυτό καταδικαστικά, δεν μιλούμε με την επιθυμία να πληγώσουμε, αλλά μιλούμε με την επιθυμία να κάνουν μία παύση αρκούντως μακρά οι άνθρωποι, προκειμένου να εξετάσουν τον εαυτό τους, για να δουν πού πηγαίνουν και ποιος θα είναι ο τελικός προορισμός τους.17

Ω, θα επιθυμούσα να δώσουμε στην ανθρωπότητα μία κατανόηση των συναισθημάτων μας, ώστε να μπορέσουν να συνειδητοποιήσουν ότι δεν επιθυμούμε να περιορίσουμε τις ευκαιρίες τους, αλλά ώστε να μπορέσουν να αισθανθούν ότι η καρδιά μας τους προσεγγίζει με αγάπη και καλοσύνη, όχι με επιθυμία να τους πληγώσει. Αποστολή μας στον κόσμο είναι να σώζουμε ψυχές, να τις ευλογούμε και να τις θέτουμε σε μία κατάσταση, ώστε να μπορέσουν να επιστρέψουν στην παρουσία του Πατρός μας, στεφανωμένες με δόξα, αθανασία και αιώνια ζωή.18

Αν διδάσκουμε με το Άγιο Πνεύμα, Εκείνος θα καταθέτει μαρτυρία για την αλήθεια σε όσους διδάσκουμε.

Ιεραπόστολοι έχουν αποσταλεί στα τέσσερα άκρα της γης από αυτήν την Εκκλησία και έχουν διακηρύξει το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Πολλοί δεν μορφώθηκαν στα σπουδαία πανεπιστήμια του κόσμου. Η μόρφωσή τους έχει περιορισθεί κατά κύριο λόγο στις πρακτικές εμπειρίες της ζωής, αλλά είχαν αυτό που είναι ισχυρότερο στο να εμπνέει τους ανθρώπους, τη συντροφιά του Αγίου Πνεύματος.19

Καθώς ταξιδεύω στο ιεραποστολικό πεδίο, βλέπω την ανάπτυξη αυτών των εξαιρετικών, νέων ανδρών και γυναικών, οι οποίοι υπηρετούν ανιδιοτελώς, και συνειδητοποιώ ότι όχι μόνον μαθαίνουν τη γλώσσα της χώρας στην οποίαν εργάζονται, αλλά γνωρίζουν επίσης ότι έχουν ένα χάρισμα από τον Κύριο να διαδίδουν την αλήθεια, την οποίαν οι άνθρωποι δεν μπορούν να αποκτήσουν με κάποιον άλλον τρόπο.20

Πολλοί εξ υμών ή εκ των προγόνων σας έχουν ακούσει το ευαγγέλιο όπως έχει διδαχθεί από την Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. …Ενίοτε το ακούσατε στον δρόμο, όπου υπήρχε ένας ταπεινός ιεραπόστολος που δίδασκε αυτό που ο Κύριος τον είχε καλέσει να διδάσκει.

Υπήρχε κάτι που άγγιξε την καρδιά όσων άκουγαν. Είχα εμπειρίες στο ιεραποστολικό πεδίο. Έχω δει ομάδες ατόμων να ίστανται και να ενωτίζονται έναν ταπεινό ιεραπόστολο να εξηγεί τον σκοπό της ζωής και να μιλά στους ανθρώπους και να τους παροτρύνει να μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους και ενίοτε έχω ακούσει τους ανθρώπους να λένε: «Δεν έχω αισθανθεί ποτέ πριν τέτοια επιρροή που αισθάνομαι ενώ ακούω αυτόν τον άνδρα να μιλά».21

Άσχετα από το πόσο χαρισματικοί μπορεί να είμαστε ή πόσο εύγλωττοι, είναι το Πνεύμα του Πατρός μας που αγγίζει την καρδιά και φέρνει πεποίθηση για τη θειότητα αυτού του έργου.22

Αυτό είναι το έργο του Κυρίου. Οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να το είχαν προάγει επιτυχώς, όπως έχει γίνει, με τα απλά μέσα που εμείς χρησιμοποιούμε. Συνήθεις άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να είχαν φέρει στην ψυχή σας τη γνώση που κατέχετε. Ούτε και εμείς ως άνδρες μπορούμε να εμπνεύσουμε τα άτομα στον κόσμο με τη διαβεβαίωση ότι ο Θεός ζει και ότι αυτή είναι η Εκκλησία του, αλλά αν κάνουμε αυτό που μας αναλογεί, ο Επουράνιος Πατέρας θα ευλογήσει την προσπάθειά μας.23

Ας κοπιάζουμε καθημερινώς, ούτως ώστε ο Πατέρας μας να μας ευλογήσει. Αν έχουμε το Άγιο Πνεύμα Του, οι άνθρωποι τους οποίους συναναστρεφόμαστε, θα το αισθανθούν, επειδή θα διαποτίσει την ατμόσφαιρα στην οποίαν ζούμε και θα γίνουν κοινωνοί αυτού.24

Υπάρχουν μόνον λίγοι συγκριτικώς που έχουν αποδεχθεί το ευαγγέλιο όπως έχει αποκαλυφθεί αυτό κατά τις τελευταίες ημέρες. Όμως, υπάρχουν εκατομμύρια εκ των τέκνων του Πατρός μας που επιθυμούν να γνωρίσουν το θέλημά Του‧ και όταν λάβουν την αλήθεια και η πειστική επιρροή του Πνεύματος καταθέσει μαρτυρία για την αλήθεια σε αυτούς, θα αγαλλιούν με την αποδοχή της.25 [Βλέπε πρόταση 5 κατωτέρω.]

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Εξετάστε αυτές τις ιδέες καθώς μελετάτε το κεφάλαιο ή καθώς προετοιμάζεσθε να διδάξετε. Για επιπρόσθετη βοήθεια, βλέπε σελίδες v–viii.

  1. Μελετήστε τις δύο τελευταίες παραγράφους από το «Από τη ζωή του Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ» (σελίδες 163–64). Σκεφθείτε κάποιον που γνωρίζετε ότι δεν είναι μέλος της Εκκλησίας. Ποιες αρετές θαυμάζετε σε αυτό το άτομο; Σε ποιες αλήθειες του ευαγγελίου ήδη πιστεύει; Ποιες επιπρόσθετες ευαγγελικές αλήθειες θα του ήσαν ιδιαιτέρως χρήσιμες; Πώς το να σκεπτόμαστε τους ανθρώπους κατ’ αυτόν τον τρόπο επηρεάζει τον τρόπο που διαδίδουμε το ευαγγέλιο σε αυτούς;

  2. Καθώς διαβάζετε το πρώτο τμήμα των διδασκαλιών (σελίδες 164–66), σκεφθείτε μία στιγμή κατά την οποίαν επηρεασθήκατε για καλό από την αγάπη που σας έδειξε κάποιος. Γιατί είναι τόσο σημαντικό να αποφεύγουμε να είμαστε επικριτικοί με αυτούς των οποίων τα πιστεύω διαφέρουν από τα δικά μας;

  3. Διαβάστε το τμήμα που αρχίζει στη σελίδα 166. Τι σημαίνει να διαδίδουμε το ευαγγέλιο με «ζήλο»; Πώς μπορούμε να αναφέρουμε τη μαρτυρία μας για το αποκατεστημένο ευαγγέλιο, χωρίς να ακουγόμαστε κομπορρήμονες ή εγωιστές;

  4. Τι νομίζετε ότι εννοούσε ο Πρόεδρος Σμιθ, όταν είπε: «Αν η Εκκλησία που αντιπροσωπεύω εδώ δεν έχει περισσότερη σημασία στα τέκνα των ανθρώπων από οιανδήποτε άλλη εκκλησία, τότε σφάλλω στο καθήκον μου εδώ»; (σελίδα 168). Τι προσφέρει η Εκκλησία του Ιησού Χριστού που μπορεί να προσθέσει στην ευτυχία στη ζωή ενός ατόμου;

  5. Καθώς διαβάζετε το τελευταίο τμήμα των διδασκαλιών (σελίδες 170–71), σκεφθείτε μία εμπειρία που είχατε στην οποίαν διαδώσατε το ευαγγέλιο σε κάποιον. Τι έκανε την εμπειρία επιτυχή; Τι μπορείτε να κάνετε, προκειμένου να βελτιωθείτε στις προσπάθειές σας να διαδίδετε το ευαγγέλιο;

Σχετιζόμενες γραφές: Κατά Ιωάννην 13:34–35, Προς Τιμόθεον Β΄ 1:7–8, Νεφί Β΄ 33:1, Άλμα 20:26–27, Διδαχή και Διαθήκες 50:13–22

Βοήθεια διδασκαλίας: Εξετάστε το ενδεχόμενο να χωρίσετε τα μέλη της τάξεως σε μικρές ομάδες τριών έως πέντε ατόμων. Καθορίστε έναν ηγέτη σε κάθε ομάδα. Αναθέστε σε κάθε ομάδα ένα διαφορετικό τμήμα. Ζητήστε τους να διαβάσουν ως ομάδα το τμήμα τους και να συζητήσουν τις αντίστοιχες ερωτήσεις στο τέλος του κεφαλαίου. Κατόπιν, ζητήστε από τα μέλη της τάξεως να αναφέρουν σε όλη την τάξη αυτά που έμαθαν στην ομάδα τους. (Βλέπε Teaching, No Greater Call, 161.)

Σημειώσεις

  1. “President George Albert Smith’s Creed,” Improvement Era, Απρ. 1950, 262.

  2. Sharing the Gospel with Others, επιλογή υπό Πρέστον Νίμπλυ (1948), 199–201. Ομιλία δοθείσα στις 4 Νοεμβρίου 1945 στην Ουάσινγκτον, D.C.

  3. Στο Conference Report, Οκτ. 1930, 67–68.

  4. Στο Conference Report, Οκτ. 1931, 120.

  5. Στο Conference Report, Οκτ. 1945, 168.

  6. Στο Conference Report, Οκτ. 1927, 47.

  7. Στο Conference Report, Απρ. 1950, 187.

  8. Στο Conference Report, Απρ. 1934, 30.

  9. Στο Conference Report, Οκτ. 1928, 94.

  10. Στο Conference Report, Απρ. 1916, 47.

  11. Στο Conference Report, Οκτ. 1927, 48.

  12. “At This Season,” Improvement Era, Δεκ. 1949, 801, 831.

  13. “Opportunities for Leadership,” Improvement Era, Σεπτ. 1949, 557, 603–4.

  14. Στο Conference Report, Οκτ. 1930, 69.

  15. Στο Conference Report, Οκτ. 1948, 7.

  16. Στο Conference Report, Οκτ. 1946, 5.

  17. Στο Deseret News, 20 Αυγούστου 1921, τμήμα της Εκκλησίας, 7.

  18. Στο Conference Report, Οκτ. 1904, 66.

  19. Στο Conference Report, Απρ. 1940, 85.

  20. Στο Conference Report, Απρ. 1935, 45.

  21. Στο Conference Report, Οκτ. 1949, 7.

  22. Στο Conference Report, Οκτ. 1904, 66.

  23. Στο Conference Report, Οκτ. 1929, 25.

  24. Στο Conference Report, Οκτ. 1906, 50–51.

  25. Στο Deseret News, 12 Ιανουαρίου 1907, 31.

«Επιθυμούμε να κάνουμε καλό σε όλους και να βοηθήσουμε όλους να καταλάβουν το σχέδιο της ζωής και της σωτηρίας το οποίο απεκάλυψε ο Κύριος αυτές τις τελευταίες ημέρες».

«Ας κοπιάζουμε καθημερινώς, ούτως ώστε ο Πατέρας μας να μας ευλογήσει. Αν έχουμε το Άγιο Πνεύμα Του, οι άνθρωποι με τους οποίους ερχόμαστε σε επαφή, θα το αισθανθούν».