ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο

«Θα αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου»

Η προσέγγιση των άλλων με αγάπη και συμπόνια είναι ουσιώδους σημασίας στο ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.

Από τη ζωή του Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ

Ο Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ ήταν πολύ γνωστός για την ικανότητά του να αγαπά τους άλλους. Ο Πρόεδρος Τζ. Ρούμπεν Κλαρκ ο νεότερος, ένας εκ των συμβούλων του στην Πρώτη Προεδρία, είπε για εκείνον: «Το αληθινό όνομά του ήταν Αγάπη. …Έδιδε την αγάπη σε όλους που συναντούσε. Έδιδε την αγάπη του σε όλους όσους δεν είχε συναντήσει ποτέ».¹

Η αγάπη του Προέδρου Σμιθ για τους άλλους ανεπτύχθη από την ειλικρινή πεποίθησή του ότι όλοι είμαστε αδελφοί και αδελφές, τέκνα του ιδίου Επουρανίου Πατρός. Κοντά στο τέλος της ζωής του, είπε προς τους Αγίους:

«Δεν γνωρίζω να έχω κάποιον εχθρό, και δεν υπάρχει κανείς στον κόσμο προς τον οποίον αισθάνομαι εχθρότητα. Όλοι οι άνδρες και όλες οι γυναίκες είναι τέκνα του Πατρός μου και έχω επιζητήσει κατά τη διάρκεια της ζωής μου να τηρώ τις συνετές οδηγίες του Λυτρωτή της ανθρωπότητος—να αγαπώ τον πλησίον μου σαν τον εαυτό μου. …Ποτέ δεν θα μάθετε πόσο πολύ σας αγαπώ. Δεν έχω λόγια να το εκφράσω. Και θέλω να αισθάνομαι κατ’ αυτόν τον τρόπο για κάθε υιό και κάθε θυγατέρα του Επουρανίου Πατρός μου».²

Ο Πρόεδρος Σμιθ επέδειξε την αγάπη του για τους άλλους μέσω αναρίθμητων πράξεων συμπόνιας. Κάποιος παρατηρητής επεσήμανε: «Χαρακτηριστικό του Προέδρου Σμιθ είναι ότι δεν φείδεται κόπων να αναλαμβάνει την προσωπική παρηγοριά και ευλόγηση πολλών που είναι ασθενείς, που είναι λυπημένοι και που έχουν λόγο να είναι ευγνώμονες για την πρόσχαρη ενθάρρυνσή του. Δεν είναι ασύνηθες να τον δεις, πριν και μετά τις εργάσιμες ώρες, να περιπατεί σε διαδρόμους νοσοκομείων, να επισκέπτεται κάθε δωμάτιο, να ευλογεί, να ενθαρρύνει και να εμψυχώνει με τις αναπάντεχες εμφανίσεις του σε αυτά τα μέρη, όπου η παρηγορητική και καθησυχαστική παρουσία του είναι τόσο ευγνωμόνως ευπρόσδεκτη. …Χαρακτηριστικό του είναι να πηγαίνει οπουδήποτε αισθάνεται ότι μπορεί να βοηθήσει και να ενθαρρύνει».³

Ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον ανέφερε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα για τον Πρόεδρο Σμιθ που δεν εφείσθη κόπων, προκειμένου να δείξει αγάπη για κάποιον που είχε ανάγκη:

«Ένα κρύο χειμωνιάτικο πρωινό, το συνεργείο οδοκαθαρισμού [στη Σωλτ Λέηκ Σίτυ] απομάκρυνε μεγάλα κομμάτια πάγου από τα ρείθρα των οδών. Το τακτικό συνεργείο υποβοηθείτο από έκτακτους εργάτες οι οποίοι χρειάζονταν απεγνωσμένα την εργασία. Ένας εξ αυτών φορούσε μόνον ένα ελαφρύ πουλόβερ και υπέφερε από το κρύο. Ένας λεπτοκαμωμένος άνδρας με καλά περιποιημένα γένια σταμάτησε στο συνεργείο και είπε στον εργάτη: ‘Χρειάζεσαι κάτι παραπάνω από αυτό το πουλόβερ ένα πρωινό σαν και αυτό. Πού είναι το πανωφόρι σου;’ Ο άνδρας απήντησε ότι δεν είχε πανωφόρι να φορέσει. Ο επισκέπτης τότε έβγαλε το δικό του πανωφόρι, το έδωσε στον άνδρα και είπε: ‘Αυτό το πανωφόρι είναι δικό σου. Είναι ολόμαλλο και θα σε κρατά ζεστό. Εργάζομαι ακριβώς απέναντι, σ’ αυτόν τον δρόμο’. Ο δρόμος ήταν ο Σάουθ Τεμπλ. Ο καλός Σαμαρείτης που εισήρχετο στο Κτήριο Διοικήσεως της Εκκλησίας για την καθημερινή εργασία του και χωρίς το πανωφόρι του ήταν ο Πρόεδρος Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Η ανιδιοτελής πράξη γενναιοδωρίας απεκάλυψε την τρυφερή του καρδιά. Βεβαίως ήταν φύλακας του αδελφού του».⁴ [Βλέπε πρόταση 1 στη σελίδα 20.]

Διδασκαλίες του Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ

Όλοι οι άνθρωποι είναι αδελφοί και αδελφές μας, τέκνα του Επουράνιου Πατρός μας.

Θεωρούμε όλους τους ανθρώπους αδελφούς μας, όλες τις γυναίκες αδελφές μας‧ θεωρούμε κάθε ανθρώπινο ον που υπάρχει στον κόσμο τέκνο του Πατρός μας και πιστεύουμε ότι καθώς καθένα είναι κατ’ εικόνα του Πατρός, έτσι και καθένα κατέχει μία σπίθα θειότητος, η οποία αν αναπτυχθεί, θα μας προετοιμάσει για να επιστρέψουμε στην παρουσία Του…

Αυτή είναι η κατανόησή μας για τον σκοπό της υπάρξεώς μας στον κόσμο και εξηγεί το ενδιαφέρον μας για τους συνανθρώπους μας. Πολλοί έχουν υποθέσει ότι ήμαστε κλειστοί στη ζωή μας και ορισμένοι έχουν σκεφθεί ότι ήμαστε φατριακοί. Γεγονός είναι ότι θεωρούμε κάθε τέκνο που γεννάται στον κόσμο υιό ή θυγατέρα του Θεού, αδελφό ή αδελφή μας και αισθανόμαστε ότι η ευτυχία μας δεν θα είναι πλήρης στο βασίλειο των ουρανών εκτός και αν απολαύσουμε τη συντροφιά της οικογενείας μας και των φίλων και συνεργατών μας εκείνων με τους οποίους έχουμε γνωρισθεί και για τους οποίους δίδουμε τόσο πολύ από τον χρόνο μας στη γη.⁵

Καθώς σκέπτομαι την εκτίμηση και τη στοργή μου για την οικογένεια του Πατρός μου, την ανθρώπινη οικογένεια, θυμάμαι κάτι που είπε ο επίγειος πατέρας μου, και νομίζω ότι πιθανώς να το κληρονόμησα εν μέρει από εκείνον. Είπε: «Ουδέποτε έχω δει ένα τέκνο του Θεού τόσο εξευτελισμένο για το οποίο να μην νιώσω την ώθηση να σκύψω και να το ανυψώσω και να το κάνω να σταθεί στα πόδια του και να το βοηθήσω να αρχίσει τη ζωή του». Θα ήθελα να πω ότι δεν έχω δει ποτέ κανένα εκ των τέκνων του Πατρός μου στη ζωή μου και να μη συνειδητοποιήσω ότι είναι αδελφός μου και ότι ο Θεός αγαπά καθένα εκ των τέκνων του.⁶

Τι ευτυχισμένος κόσμος θα ήταν, εάν οι άνθρωποι παντού ανεγνώριζαν τους συνανθρώπους τους ως αδελφούς και αδελφές και κατόπιν το συνέχιζαν με το να αγαπούν τους πλησίον τους σαν τον εαυτό τους.⁷ [Βλέπε πρόταση 2 στη σελίδα 20.]

Το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού μάς διδάσκει να αγαπούμε όλα τα τέκνα του Θεού.

Το ευαγγέλιο μάς διδάσκει να έχουμε χριστιανική αγάπη για όλους και να αγαπούμε τους συνανθρώπους μας. Ο Σωτήρας είπε:

«Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου από όλη την καρδιά σου, και από όλη την ψυχή σου, και από όλη τη διάνοιά σου. Αυτή είναι πρώτη και μεγάλη εντολή.

»Δεύτερη, όμως, όμοια μ’ αυτή είναι: Θα αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. Σ’ αυτές τις δύο εντολές κρέμονται ολόκληρος ο νόμος και οι προφήτες». [Κατά Ματθαίον 22:37–40.]

Αδελφοί και αδελφές, αν το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, όπως σας έχει παραδοθεί, δεν έχει εμφυτεύσει αυτό το αίσθημα αγάπης στην καρδιά σας για τους συνανθρώπους σας, τότε θέλω να σας πω ότι δεν έχετε απολαύσει την πλήρη εκπλήρωση αυτού του υπέροχου δώρου το οποίο ήλθε στη γη, όταν οργανώθηκε αυτή η Εκκλησία.⁸ [Βλέπε πρόταση 3 στη σελίδα 20.]

Η διακονία μας είναι διακονία αγάπης. Η υπηρέτησή μας είναι αυτή που βελτιώνει τη ζωή μας. …Αν ζούμε όπως επιδιώκει ο Θεός να ζούμε, αν εκτελούμε διακονία όπως εκείνος επιθυμεί να εκτελούμε διακονία, κάθε ημέρα της ζωής μας βελτιώνεται από την επιρροή του Πνεύματός του, η αγάπη μας για τους συνανθρώπους μας αυξάνει και η ψυχή μας διευρύνεται έως ότου αισθανόμαστε ότι θα μπορούσαμε να αγκαλιάσουμε όλα τα τέκνα του Θεού με την επιθυμία να τα ευλογήσουμε και να τα φέρουμε στην κατανόηση της αληθείας.⁹

Ως μέλη της Εκκλησίας του Χριστού, θα πρέπει να τηρούμε τις εντολές Του και να αγαπούμε ο ένας τον άλλον. Τότε, η αγάπη μας θα υπερβεί τα όρια της Εκκλησίας με την οποίαν έχουμε προσδιορισθεί και θα προσεγγίσει τα τέκνα των ανθρώπων.¹⁰

Ας φανερώσουμε με τη συμπεριφορά μας, την ευγένειά μας, την αγάπη μας, την πίστη μας, ότι όντως τηρούμε αυτήν τη μεγάλη εντολή που είπε ο Σωτήρας ότι ήταν σαν την πρώτη μεγάλη εντολή: «Θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου».¹¹

Έχουμε χριστιανική αγάπη, προσεγγίζοντας αυτούς που χρειάζονται βοήθεια και ενθάρρυνση.

Είναι αδύνατον να καταμετρήσουμε το αποτέλεσμα που μπορεί να επιτύχει στον κόσμο η αγάπη. Ευκαιρίες δίδονται σε κάθε κλάδο και τομέα και πεδίο ιεραποστολής να ασχοληθούμε, γεμίζοντας τον κόσμο με φως, προάγοντας την ευτυχία και ανυψώνοντας όσους είναι αποθαρρυμένοι και φέρνοντας χαρά και παρηγοριά σε όσους είναι σε θλίψη.¹²

Ο Κύριος λέγει το εξής:

«Κοιτάξτε να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Πάψτε να είστε ζηλόφθονοι. Μάθετε να δίνετε ο ένας στον άλλο όπως απαιτεί το ευαγγέλιο…

»Και πάνω απ’ όλα, να ντύνεστε με το δεσμό της αγάπης, σαν με μανδύα, ο οποίος είναι ο δεσμός της τελειότητας και της ειρήνης». [Δ&Δ 88:123, 125.] …

…Ακολουθείτε τη συμβουλή του με αναφορά στη χριστιανική αγάπη; Θέλω να πω ότι αυτήν τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μας, χρειάζεται να έχουμε χριστιανική αγάπη, όχι μόνον παρέχοντας από τον πλούτο μας σε όσους έχουν ανάγκη, αλλά χρειάζεται να έχουμε χριστιανική αγάπη για τις αδυναμίες και τις αποτυχίες και τα λάθη των τέκνων του Πατρός μας.¹³

Αν βρούμε έναν άνδρα ή μία γυναίκα που δεν έχουν επιτύχει στη ζωή τους, κάποιον που αδυνατεί στην πίστη του, ας μην του γυρίσουμε την πλάτη‧ ας επιζητήσουμε συγκεκριμένως να τον επισκεφθούμε και να πάμε σε αυτόν με καλοσύνη και αγάπη και να τον ενθαρρύνουμε, προκειμένου να φύγει από την λανθασμένη οδό. Η ευκαιρία να κάνουμε ατομικό έργο ανάμεσά μας ως λαός είναι παρούσα παντού. Και υπάρχουν λίγοι άνδρες και λίγες γυναίκες σε αυτήν την Εκκλησία που δεν θα μπορούσαν, εάν ήθελαν, να εκταθούν λίγο από τον κοινωνικό κύκλο με τον οποίον έχουν προσδιορισθεί και να πουν έναν καλό λόγο ή να διδάξουν την αλήθεια σε ορισμένα εκ των τέκνων του Πατρός μας. …Αυτό είναι το έργο του Πατρός μας. Είναι το πιο σημαντικό πράγμα με το οποίο θα προσδιορισθούμε σε αυτήν τη ζωή.¹⁴

Έχω μόνον καλή πρόθεση στην καρδιά μου για την ανθρωπότητα. Δεν έχω καμία εχθρότητα στην καρδιά για κανένα ανθρώπινο ον. Γνωρίζω μερικούς για τους οποίους εύχομαι να φέρονταν ολίγον τι πιο ευπρεπώς απ’ ό,τι φέρονται τώρα, αλλά αυτοί χάνουν, όχι εγώ. Αν μπορώ να βάλω τον βραχίονά μου γύρω αυτών και να τους βοηθήσω να επιστρέψουν στη λεωφόρο της ευτυχίας, διδάσκοντάς τους το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, τότε η ευτυχία μου θα αυξηθεί εκ του γεγονότος αυτού. …Δεν μπορείς να εξαναγκάσεις τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα που είναι σωστά, αλλά μπορείς να τους αγαπάς όταν τα κάνουν, αν το παράδειγμά σου είναι τέτοιας ποιότητος, ούτως ώστε να μπορούν να δουν ότι εννοείς αυτά που λες.¹⁵ [Βλέπε πρόταση 4 στη σελίδα 20.]

Η αληθινή ευτυχία προέρχεται από το να έχεις αγάπη και να υπηρετείς τους άλλους.

Μην ξεχνάτε ότι όσο και αν δώσετε σε χρήμα, όσο και αν επιθυμείτε τα του κόσμου, προκειμένου να γίνετε ευτυχισμένοι, η ευτυχία σας θα είναι εν αναλογία προς τη χριστιανική αγάπη σας, την καλοσύνη σας και την αγάπη σας για αυτούς με τους οποίους συσχετίζεστε εδώ επί της γης. Ο Επουράνιος Πατέρας έχει πει με πολύ απλούς όρους ότι αυτός που λέγει ότι αγαπά τον Θεό και δεν αγαπά τον αδελφό του δεν είναι φιλαλήθης [βλέπε Ιωάννου Α΄ 4:20].¹⁶

Δεν μας κάνει ευτυχισμένους μόνον αυτό που λαμβάνουμε‧ είναι αυτό που δίδουμε, και όσο περισσότερο δίδουμε από αυτό που είναι ανυψωτικό και βελτιωτικό πνευματικώς για τα τέκνα του Πατρός μας, τόσο περισσότερο έχουμε να δώσουμε. Γίνεται σαν μία μεγάλη πηγή της ζωής και κλιμακώνεται σε αιώνια ευτυχία.¹⁷

Όταν τελειώσει η ζωή μας εδώ και επιστρέψουμε σπίτι, θα βρούμε εκεί αναγνωρισμένη σε εμάς κάθε καλή πράξη που έχουμε επιτελέσει, κάθε καλοσύνη που έχουμε κάνει, κάθε προσπάθεια που έχουμε καταβάλει, προκειμένου να ωφελήσουμε τους συνανθρώπους μας.

…Ας φανερώσουμε την εκτίμησή μας για όσα μας έχει δώσει ο Κύριος, υπηρετώντας Τον, και Τον υπηρετούμε, όταν κάνουμε καλό στα τέκνα Του. Δωρεάν έχουμε λάβει, τώρα δωρεάν θα δώσουμε [βλέπε Κατά Ματθαίον 10:8]. Με την καρδιά θερμή με αγάπη και καλοσύνη για τους συνανθρώπους μας, ας προχωρήσουμε σταθερώς έως ότου έλθουν οι τελικές κλήσεις και θα αντιμετωπίσουμε το χρονικό που τηρείται για τη ζωή μας. Τότε, εάν έχουμε βελτιώσει τα ταλέντα μας, αν είμαστε έντιμοι, αληθινοί, αγνοί, φιλάνθρωποι και φιλεύσπλαχνοι και έχουμε επιζητήσει να ανυψώσουμε κάθε ψυχή με την οποία έχουμε συσχετισθεί, εάν έχουμε ζήσει συμφώνως με το φως που έχουμε λάβει και το έχουμε διαδώσει όποτε παρουσιάσθηκε η ευκαιρία, πόσο ευτυχείς θα είμαστε και πώς θα διογκωθεί η καρδιά μας από ευγνωμοσύνη, όταν λάβουμε από τον Δημιουργό των ουρανών και της γης αυτήν την ευπρόσδεκτη επιδοκιμασία: «Εύγε, δούλε αγαθέ, και πιστέ· στα λίγα φάνηκες πιστός, επάνω σε πολλά θα σε καταστήσω· μπες μέσα στη χαρά του κυρίου σου». [Κατά Ματθαίον 25:21.]¹⁸ [Βλέπε πρόταση 5 στη σελίδα 20.]

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Εξετάστε αυτές τις ιδέες καθώς μελετάτε το κεφάλαιο ή καθώς προετοιμάζεσθε να διδάξετε. Για επιπρόσθετη βοήθεια, βλέπε σελίδες v–viii.

Εξετάστε τρόπους με τους οποίους μπορείτε να επιδείξετε την αγάπη όπως έκανε ο Πρόεδρος Σμιθ (βλέπε σελίδες 13–14). Παραδείγματος χάριν, πώς μπορούμε να επιδείξουμε αγάπη στις αναθέσεις μας ως οικογενειακών διδασκάλων και ως επισκεπτριών διδασκαλισσών;
Καθώς μελετάτε το πρώτο τμήμα των διδασκαλιών (σελίδες 14–15), σκεφθείτε πώς η εφαρμογή αυτών των διδασκαλιών θα μπορούσε να βελτιώσει τη σχέση σας με τους γείτονες, τους συνεργάτες, τα μέλη της οικογενείας σας και άλλους.
Διαβάστε ολόκληρη την τελευταία παράγραφο στη σελίδα 16. Ποιες είναι μερικές διδασκαλίες ή ιστορίες στις γραφές, οι οποίες σας εμπνέουν να αγαπάτε και να υπηρετείτε τους άλλους;
Μελετήστε το τμήμα το οποίο αρχίζει στη σελίδα 17, ιδιαιτέρως τις τελευταίες δύο παραγράφους. Σκεφθείτε κάποιον που ενδεχομένως να είναι εκτός «του κοινωνικού κύκλου με τον οποίον έχετε προσδιορισθεί». Τι μπορείτε να κάνετε συγκεκριμένα, προκειμένου να προσεγγίσετε ένα τέτοιο άτομο;
Συλλογισθείτε τις διδασκαλίες του Προέδρου Σμιθ στις σελίδες 19–20. Τι εμπειρίες είχατε, οι οποίες σας δίδαξαν ότι η αληθινή ευτυχία προέρχεται από το να κάνουμε τους άλλους ευτυχισμένους;

Σχετιζόμενες γραφές: Κατά Ματθαίον 5:43–44, 25:34–40, Κατά Λουκάν 10:25–37, Κατά Ιωάννην 13:34–35, Ιωάννου Α΄ 4:7–8, Νεφί Α΄ 11:16–25, Μορόνι 7:44–48

Βοήθεια διδασκαλίας: «Αρκετή από την διδασκαλία που γίνεται στην Εκκλησία, γίνεται τόσο αυστηρά, ώστε είναι σαν κήρυγμα. Δεν ανταποκρινόμαστε και τόσο καλά σε κηρύγματα μέσα σε αίθουσες διδασκαλίας. Ανταποκρινόμαστε στη συγκέντρωση μεταλήψεως και σε συνελεύσεις, αλλά η διδασκαλία μπορεί να είναι αμφίδρομη, ούτως ώστε να μπορείτε να κάνετε ερωτήσεις. Μπορείτε εύκολα να προτείνετε ερωτήσεις στην τάξη» (Μπόιντ Πάκερ, “Principles of Teaching and Learning,” Ensign, Ιούνιος 2007, 87).

«Το ευαγγέλιο μάς διδάσκει να έχουμε χριστιανική αγάπη για όλους και να αγαπούμε τους συνανθρώπους μας».

«Ας φανερώσουμε με τη συμπεριφορά μας… ότι όντως τηρούμε αυτήν τη μεγάλη εντολή… ‘Θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου’».

«Ασχοληθείτε, γεμίζοντας τον κόσμο με φως, αναπτύσσοντας ευτυχία και ανυψώνοντας όσους είναι αποθαρρυμένοι και φέρνοντας χαρά και παρηγοριά σε όσους είναι σε θλίψη».