ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6ο
Υποστηρίζοντας αυτούς τους οποίους υποστηρίζει ο Κύριος
Οι ηγέτες μας έχουν επιλεγεί από τον Κύριο και Εκείνος αναμένει από εμάς να τους υποστηρίζουμε με λόγια και έργα.
Από τη ζωή του Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ
Ο Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ υποστηρίχθηκε Πρόεδρος της Εκκλησίας στη γενική συνέλευση τον Οκτώβριο του 1945. Προς το τέλος της συνελεύσεως, ο Πρόεδρος Σμιθ εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για την ψήφο υποστηρίξεως των Αγίων: «Σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη η οποία εκδηλώθηκε, αδελφοί και αδελφές μου, ελπίζοντας ότι μπορώ να επιτύχω και έχοντας την υπόσχεση από ορισμένους εξ υμών ότι θα με βοηθήσετε να επιτύχω, διότι είμαι απλώς ένας άνδρας, ένας εκ των ταπεινοτέρων ανάμεσά σας, αλλά έχω κληθεί σε αυτήν την υπηρέτηση—και δεν θα ήμουν εδώ, αν δεν ήξερα ότι είχα κληθεί—με την εξουσία του Επουρανίου Πατρός μας».
Και εν συνεχεία προσέθεσε αυτήν την παράκληση: «Θα χρειασθώ τη βοήθεια κάθε ανδρός και κάθε γυναικός και κάθε τέκνου, όχι για δική μου ευλογία, αλλά για δική σας και για την ευλογία των τέκνων των ανθρώπων όπου και αν είναι. Αυτό δεν είναι δική μου ευθύνη, αυτό είναι δική μας ευθύνη».1
Όπως δεικνύουν οι διδασκαλίες σε αυτό το κεφάλαιο, ο Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ κατάλαβε τα βαρέα φορτία που φέρει η Πρώτη Προεδρία, προτού ακόμη γίνει Πρόεδρος της Εκκλησίας. Δίδαξε στους Αγίους ότι η αφοσίωση και η πίστη τους μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση από αυτά τα φορτία και έδωσε το παράδειγμα αυτής της αρχής κατά τη διάρκεια της υπηρετήσεώς του στην Απαρτία των Δώδεκα Αποστόλων.
Το 1946, ενώ διηύθυνε μία συγκέντρωση της γενικής συνελεύσεως, ο Πρόεδρος Σμιθ εισήγαγε την υποστήριξη των κατεχόντων υπεύθυνη θέση στην Εκκλησία, εξηγώντας ότι είναι πολύ περισσότερο από απλώς μία παθητική ενέργεια: «Τώρα έχουμε μία τάξη εργασίας που γίνεται κατά συνήθεια σε αυτές τις συνελεύσεις‧ δηλαδή η παρουσίαση των Μελών της Γενικής Εξουσίας της Εκκλησίας, προκειμένου να υποστηριχθούν με την ψήφο των ατόμων. Ελπίζω ότι θα συνειδητοποιήσετε, όλοι σας, ότι αυτό είναι ιερό προνόμιο. …Δεν θα είναι απλώς ένα σύμβολο, αλλά θα αποτελεί ένδειξη ότι, με τη βοήθεια του Κυρίου, θα φέρετε το δικό σας μέρος του έργου»2 [Βλέπε πρόταση 1 στη σελίδα 71.]
Διδασκαλίες του Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ
Όσοι προεδρεύουν στην Εκκλησία, είναι προετοιμασμένοι, επιλεγμένοι και εμπνευσμένοι από τον Κύριο.
Αυτής της σπουδαίας Εκκλησίας προήδρευαν άνδρες οι οποίοι έχουν προετοιμασθεί ειδικώς, έχουν διδαχθεί ειδικώς, έχουν εξοπλισθεί ειδικώς για την μεγάλη αυτή τιμή που έχει απονεμηθεί σε καθέναν καθώς έχει λάβει τη θέση του. Ο Επουράνιος Πατέρας μας, με τη σοφία του, έχει περιβάλει αυτούς τους ηγέτες του Ισραήλ με άλλους που σαν αυτούς έχουν πίστη και δεν αποδέχονται το άτομο λόγω της προσωπικότητός του ή της μοναδικότητός του ως προέδρου της Εκκλησίας, αλλά τον αναγνωρίζουν ως αντιπρόσωπο του Επουρανίου Πατρός μας και τον υποστηρίζουν και τον υπερασπίζονται και προσεύχονται για αυτόν και τον αγαπούν, ώστε και εκείνοι να λάβουν τις ευλογίες του Επουρανίου Πατρός μας.
Δεν υπάρχει καμία άλλη οργάνωση σαν και αυτήν στον κόσμο. Δεν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι [οι οποίοι] καθοδηγούνται όπως καθοδηγούνται αυτοί οι άνθρωποι. Λέγεται αληθώς ότι όσοι προεδρεύουν, είναι δίκαιοι άνδρες. Μέσω αυτών ο Επουράνιος Πατέρας θα εκτελέσει το έργο του. Μέσω αυτών πρέπει να διδαχθεί το ευαγγέλιο. …Ο άνδρας ο οποίος προεδρεύει ημών σήμερα, δεν προεδρεύει λόγω της έμφυτης ικανότητός του. Δεν προεδρεύει, επειδή είναι υιός κάποιου άρχοντος, αλλά είναι στη θέση που κατέχει, επειδή ο Πατέρας μας στους ουρανούς γνωρίζει την ακεραιότητα της ψυχής του. Συνειδητοποιώντας την αποφασιστικότητα που θα έπρεπε να έχει, για να μεταφέρει αυτό μήνυμα σε όλα τα έθνη της γης, τον προετοίμασε για την υψηλή κλήση η οποία του απενεμήθη. Προεδρεύει ως αντιπρόσωπος του Επουρανίου Πατρός μας.3
Σκεπτόμουν σήμερα τους ταπεινούς και όμως σπουδαίους άνδρες οι οποίοι έχουν ηγηθεί αυτής της Εκκλησίας από την οργάνωσή της. …Γνωρίζω καλώς [πολλούς εκ των] Προέδρων [της Εκκλησίας] και πιστεύω ότι όλοι ήσαν άνδρες του Θεού. Είναι αδιανόητο να επέλεγε ο Επουράνιος Πατέρας οιονδήποτε άλλο είδος ανδρός να προεδρεύει της Εκκλησίας του.4
Τι συνέβη, όταν πέθανε [ο Τζόζεφ Σμιθ]; …[Οι Άγιοι] δεν συγκάλεσαν σύσκεψη κεκλεισμένων των θυρών, δεν επέλεξαν έναν πρόεδρο και δεν διάλεξαν έναν νέο ηγέτη. Ο ηγέτης είχε ήδη επιλεγεί από τον Κύριο. Ήταν το αρχαιότερο τη τάξει μέλος της Απαρτίας των Δώδεκα, ο Μπρίγκαμ Γιανγκ. …Η Εκκλησία ως σώμα τον υποστήριξε σε όλες τις συνεδριάσεις της ως Πρόεδρο. Όταν εκείνος πέθανε, οι σύμβουλοί του δεν είπαν ότι ήσαν εκείνοι ο Πρόεδρος, αλλά η Απαρτία των Δώδεκα προήδρευε για μεγάλο χρονικό διάστημα και κατόπιν το αρχαιότερο τη τάξει μέλος υποστηρίχθηκε ως Πρόεδρος της Εκκλησίας. Τέλεια τάξη υπερίσχυσε…
Έχω εντοπίσει ορισμένα εξ αυτών, ούτως ώστε να μην υπάρχει λάθος. Ο Τζόζεφ Σμιθ δεν επέλεξε τον εαυτό του να γίνει Πρόεδρος της Εκκλησίας. Και κανείς που τον διαδέχθηκε. …Ο διορισμός προέρχεται από τον Επουράνιο Πατέρα μας μέσω της εμπνεύσεώς Του και οι άνδρες λαμβάνουν όλη τη δύναμη που συνοδεύει αυτόν τον διορισμό.5
Πόσο ευγνώμονες οφείλουμε να είμαστε που γνωρίζουμε ότι αυτό το έργο δεν είναι το έργο ανθρώπου, αλλά είναι το έργο του Κυρίου‧ ότι αυτή η Εκκλησία, η οποία φέρει το όνομα του Ιησού Χριστού, διευθύνεται υπ’ αυτού και δεν θα επιτρέψει σε κανέναν άνδρα ή ομάδα ανδρών να την καταστρέψουν. Δεν θα επιτρέψει στους άνδρες οι οποίοι προεδρεύουν της Εκκλησίας του να οδηγήσουν τους ανθρώπους στο λάθος, αλλά θα τους υποστηρίξει με την πανίσχυρη δύναμή του. Θα τους μεγαλύνει στα μάτια των καλών και σπουδαίων ανδρών και γυναικών. Θα ευλογήσει τη διακονία τους και αυτή θα είναι πλήρης επιτυχίας. Όσοι αντιτίθενται και ευρίσκουν λάθη, δεν θα βρουν αγαλλίαση στην αντίθεσή τους. Όσοι επικρίνουν και επιζητούν να καταστρέψουν την επιρροή των ηγετών της Εκκλησίας θα υποστούν το αποτέλεσμα της αδικοπραγίας τους.6
Υπάρχει η ανάγκη να έχουμε στην καρδιά μας ευγνωμοσύνη για το γεγονός ότι καθοδηγούμεθα από αγίους άνδρες, οι οποίοι έχουν εμπνευσθεί από τον Πατέρα μας στους ουρανούς να μας διδάσκουν καθημερινώς.7 [Βλέπε πρόταση 2 στη σελίδα 72.]
Μέσω των υπηρετών Του, ο Κύριος μάς διδάσκει την οδό προς την ευδαιμονία και την ασφάλεια.
Από την εποχή του Πατρός Αδάμ ώς το παρόν, ο Κύριος έχει νουθετήσει τους ανθρώπους μέσω των υπηρετών του. Τους έχει εμπνεύσει για καλύτερη ζωή, όταν τον άκουγαν με προσοχή, και κατά καιρούς, όπως το έχουν ζητήσει τα τέκνα του, έχει στείλει αγίους άνδρες στον κόσμο, να μεταδώσουν οδηγίες που συντελούν στην ευδαιμονία, τους έχει εμπνεύσει να διδάσκουν τις ένδοξες αλήθειες οι οποίες εξευγενίζουν και βελτιώνουν την ανθρωπότητα.8
Δεν γνωρίζω τίποτε μεγαλύτερης σημασίας που να έχει συμβεί στον κόσμο και ο Κύριος, μέσω των προφητών του, να μην έχει συμβουλεύσει τους ανθρώπους για αυτό εκ των προτέρων, ούτως ώστε να μην αφεθούν σε άγνοια αυτού που επρόκειτο να συμβεί, αλλά να μπορούν να σχεδιάσουν τη ζωή τους, αν ήθελαν, προς όφελός τους…
Η περίπτωση του Νώε είναι ένα παράδειγμα. Προστάχθηκε από τον Κύριο να οικοδομήσει μία κιβωτό στην οποία θα μπορούσαν να διατηρηθούν οι χρηστοί από την πλημμύρα που επρόκειτο να έλθει. Ο Νώε οικοδόμησε την κιβωτό και κήρυξε μετάνοια στη γενεά του για μία περίοδο εκατόν είκοσι ετών, τοιουτοτρόπως προειδοποιώντας τους πλήρως. Οι άνθρωποι, ωστόσο, ήσαν τόσο άνομοι που αδυνατούσαν να δώσουν προσοχή στην προειδοποίηση. Έχοντας την ελευθέρα βούλησή τους, επέλεξαν το κακό αντί της χρηστότητος. Η βροχή έπεσε και ήλθε η πλημμύρα και μόνον ο Νώε και η οικογένειά του, οκτώ ψυχές, σώθηκαν. Όλοι είχαν προειδοποιηθεί πλήρως, αλλά λόγω της ισχυρογνωμοσύνης τους και της αρνήσεως τους να μετανοήσουν, πνίγηκαν. [Βλέπε Μωυσή 8:13–30.]9
Ο Κύριος θέλει να είμαστε ευτυχισμένοι. Γι’ αυτό μας έδωσε το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Γι’ αυτό μας απένειμε την ιεροσύνη. Θέλει να έχουμε αγαλλίαση. Γι’ αυτό οργάνωσε αυτήν την εκκλησία και έθεσε σε αυτήν τις ποικίλες θέσεις και όλα αυτά είναι σε τάξη. …Αν ακολουθήσετε την ηγεσία του Κυρίου και όσους υποστηρίζει ο Κύριος, δεν θα υποπέσετε στο σκότος, δεν θα χάσετε το φως, δεν θα παραβείτε τους νόμους του Θεού και δεν θα στερηθείτε των προνομίων σας για τα οποία αδημονεί τόσο να τα απολαμβάνουμε όλοι μας.10
Υπάρχει μόνον μία οδός ασφαλείας για εμένα σήμερα και αυτή είναι να ακολουθώ αυτούς τους οποίους ο Κύριος έχει διορίσει να ηγούνται. Ενδεχομένως να έχω τις δικές μου ιδέες και απόψεις, ενδεχομένως να διαμορφώνω τη δική μου κρίση σε σχέση με τα πράγματα, αλλά γνωρίζω ότι όταν η κρίση μου συγκρούεται με τις διδασκαλίες αυτών τους οποίους ο Κύριος μας έχει δώσει για να μας δείχνουν την οδό, θα πρέπει να αλλάζω την πορεία μου. Αν επιθυμώ σωτηρία, θα ακολουθήσω τους ηγέτες τους οποίους μας έχει δώσει ο Επουράνιος Πατέρας μας, καθόσον τους υποστηρίζει.11 [Βλέπε πρόταση 3 στη σελίδα 72.]
Όσοι είναι ταπεινοί και πιστοί, υποστηρίζουν και υπερασπίζονται τους υπηρέτες του Κυρίου.
Γνωρίζω χιλιάδες μέλη εκτός από τους ηγέτες και κατέχοντας υπεύθυνη θέση αυτής της μεγάλης Εκκλησίας, άνδρες και γυναίκες από πολλά έθνη, οι οποίοι με ταπεινότητα και πίστη έχουν αποδεχθεί το ευαγγέλιο να είναι ταυτόσημο της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. …Έχουν προσευχηθεί για τους ηγέτες τους και τους έχουν υποστηρίξει…, και κατά την εμπειρία μου στην Εκκλησία δεν γνωρίζω μέχρι στιγμής κάποιο άτομο, το οποίο να τηρεί τις εντολές του Κυρίου και να υψώσει τη φωνή του εναντίον εκείνων που εκλήθησαν να προεδρεύουν αυτής της Εκκλησίας. Αυτό είναι πραγματικώς αξιοσημείωτο…
Μία εκ των σπουδαιότερων μαρτυριών για εμένα για τη θειότητα αυτού του έργου είναι ότι ένα πλήθος ανθρώπων… έχοντας την ευκαιρία στη Συνέλευση Πασσάλου… να εκφρασθούν, ψηφίζοντας είτε να υποστηρίξουν είτε να αρνηθούν να υποστηρίξουν αυτούς οι οποίοι προεδρεύουν αυτών (καθείς έχει ελευθέρα βούληση) εξακολουθούν να υποστηρίζουν τους ηγέτες τους. Ασφαλώς το Πνεύμα του Κυρίου προτρέπει τους πιστούς, ταπεινούς ανθρώπους να υποστηρίζουν τους επιλεγμένους υπηρέτες του.12
Όταν ο Μωυσής οδήγησε τον Ισραήλ από την Αίγυπτο μέσα στην ερημία και προς τη γη της επαγγελίας, ο Αμαλήκ επετέθη στον Ισραήλ στη Ραφιδείν. Ο Μωυσής έδωσε οδηγίες στον Ιησού του Ναυή να επιλέξει μαχητές, προκειμένου να προστατεύσουν τον Ισραήλ. Ο Μωυσής, ο Ααρών και ο Ωρ πήγαν στο επάνω μέρος του λόφου, βλέποντας από εκεί το πεδίο της μάχης. Ενώ ο Μωυσής κρατούσε τη ράβδο του Θεού επάνω από την κεφαλή του, ο Ισραήλ υπερίσχυε, αλλά όταν κατέβασε τα χέρια του από αδυναμία, ο Αμαλήκ υπερίσχυε. Παρασχέθηκε ένα κάθισμα από πέτρα και ο Ααρών και ο Ωρ υποβάσταζαν τα χέρια του, προκειμένου να εκχυθούν οι ευλογίες του Θεού στον Ισραήλ, ώστε οι πολεμιστές τους να μπορέσουν να επικρατήσουν και κέρδισαν τη μάχη. Η δύναμη του Θεού ήταν επάνω στον Μωυσή και παρέμεινε μαζί του έως ότου τελείωσε το έργο του. [Βλέπε Έξοδος 17:8–13.] Όταν είχε την υποστήριξη του λαού, ήταν και εκείνος ευλογημένος και έτσι είναι με κάθε υπηρέτη του Κυρίου που προεδρεύει του Ισραήλ.
…Όσο [ο Πρόεδρος] προεδρεύει της Εκκλησίας αυτής, δεν έχει σημασία πόσα χρόνια θα είναι, ο Επουράνιος Πατέρας μας θα του δώσει ισχύ, δύναμη, σοφία, κρίση και έμπνευση να μιλήσει στον Ισραήλ όπως χρειάζεται να του μιλήσει. Εμείς, ακολουθώντας τη ηγεσία του, πρέπει να είμαστε σαν τον Ααρών και τον Ωρ της αρχαίας εποχής. Πρέπει να υποβαστάζουμε τα χέρια του, ώστε μέσω εκείνου ο Κύριος να επιτρέψει να κατέλθουν οι ευλογίες των ουρανών επάνω μας και επάνω σε αυτόν τον λαό.13
Γνωρίζω ότι αυτοί οι άνδρες [τα Μέλη της Γενικής Εξουσίας] είναι υπηρέτες του Κυρίου και γνωρίζω ότι επιζητούν να ευλογήσουν την ανθρωπότητα. Ελπίζω ότι κανείς εξ υμών… δεν θα παραλείψει να τους υποστηρίζει, όχι μόνον με την πίστη και τις προσευχές σας, αλλά αν αντιπροσωπεύονται εσφαλμένως και η στάση τους περιγράφεται παραπλανητικώς, να είσθε πρόθυμοι και να αδημονείτε να τους υπερασπίζεστε, εάν είναι απαραίτητο, επειδή έρχεται ο καιρός που θα χρειασθούν την υπεράσπισή σας. Ο εναντίος δεν τους έχει ξεχάσει και ένα από τα αποδεικτικά στοιχεία για εμένα της θειότητος της κλήσεως αυτών των ανδρών είναι ότι άνομοι άνδρες τους κακολογούν και καλοί άνδρες και καλές γυναίκες λέγουν καλά λόγια γι’ αυτούς.14 [Βλέπε πρόταση 4 στη σελίδα 72.]
Όταν επικρίνουμε τους ηγέτες μας ή αγνοούμε τη συμβουλή τους, επιτρέπουμε στον εναντίο να μας παρασύρει.
Υπάρχουν αυτοί ανάμεσά μας… οι οποίοι έχουν τυφλωθεί από τις φιλοσοφίες και τη μωρία των ανθρώπων. Υπάρχουν αυτοί που απορρίπτουν τη συμβουλή και την παραίνεση του ανδρός τον οποίον έχει θέσει ο Θεός στην κεφαλή αυτής της Εκκλησίας…
Άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν πολλές πληροφορίες, εξαίφνης παρουσιάζουν μία έξυπνη ιδέα και προτείνουν «αυτός είναι ο τρόπος» ή «εκείνος είναι ο τρόπος» και μολονότι αντιτίθεται με τη συμβουλή του Κυρίου, ορισμένοι πείθονται να το δοκιμάσουν. Ο Κύριος έχει δώσει ασφαλή συμβουλή και έχει διορίσει τον Πρόεδρο της Εκκλησίας του να ερμηνεύει αυτήν τη συμβουλή. Αν αγνοούμε αυτό που συμβουλεύει, ως ο Πρόεδρος της Εκκλησίας, ενδεχομένως να ανακαλύψουμε ότι έχουμε κάνει ένα σοβαρό λάθος.15
Η Προεδρία της Εκκλησίας… αντιπροσωπεύει τον Επουράνιο Πατέρα μας, όχι μόνον σε αυτόν τον λαό, αλλά τον αντιπροσωπεύει σε όλους τους λαούς της γης. Θα κάναμε καλά, αν μεγαλύναμε και τιμούσαμε αυτούς τους άνδρες που έχει θέσει στην κεφαλή μας. Είναι άνδρες με ανθρώπινες αδυναμίες, θα πράξουν λάθη, αλλά αν είμαστε τόσο φιλεύσπλαχνοι στα λάθη που πράττουν όσο είμαστε στις δικές μας υστερήσεις και λάθη, θα δούμε τις αρετές τους όπως βλέπουμε τις δικές μας.
Ίσταμαι εδώ να σας παρακαλέσω, αδελφοί και αδελφές μου, να μην επιτρέπετε λόγια επικρίσεως ή σκληρότητος να διαπερνούν τα χείλη σας σχετικώς με αυτούς τους οποίους έχει καλέσει ο Κύριος να ηγούνται ημών. Μην βρεθείτε στη συντροφιά αυτών που τους υποτιμούν ή μειώνουν την επιρροή τους ανάμεσα στα τέκνα των ανθρώπων. Αν το κάνετε, μπορώ να σας πω ότι θα βρεθείτε στη δύναμη του εναντίου. Θα επηρεασθείτε από αυτόν να πάτε όσο το δυνατόν μακριά από το μονοπάτι της αλήθειας, και αν δεν μετανοήσετε, θα ανακαλύψετε, όταν είναι πολύ αργά, ότι έχετε χάσει το «πολύτιμο μαργαριτάρι». Λόγω του εγωισμού σας και της τυφλότητός σας, θα έχετε παρασυρθεί και τα αγαπημένα σας πρόσωπα… θα θλίβονται στην άλλη μεριά του πέπλου εξαιτίας της αδυναμίας σας και της απερισκεψίας σας.16 [Βλέπε πρόταση 5 στη σελίδα 72.]
Ο εναντίος δεν κοιμάται. Εξαπατά πολλούς και τους οδηγεί στην αμαρτία. …Υπάρχουν ορισμένοι που διδάσκουν ψευδείς διδαχές‧ και ορισμένοι που επιζητούν να πείσουν τους άνδρες και τις γυναίκες να παραβιάσουν τις εντολές του Επουρανίου Πατρός μας. …Αν τα μέλη αυτής της Εκκλησίας, τα οποία ευρίσκουν λάθη στους ηγέτες της Εκκλησίας και επικρίνουν αυτούς που δίδουν τη ζωή τους την ίδια για να μας ευλογούν και να μας ευεργετούν, έκαναν απλώς μία παύση αρκετά για να ερωτήσουν με προσευχή: «Ποιον εξ αυτών των διδασκάλων είναι ασφαλές να ακολουθήσω;» δεν θα δυσκολεύονταν να βρουν τη σωστή πορεία τους και θα υποστήριζαν αυτούς τους οποίους υποστηρίζει ο Κύριος.17
Όταν υποστηρίζουμε τους ηγέτες μας, δεσμευόμαστε να ακολουθούμε τις συμβουλές τους και να μεγαλύνουμε τη δική μας κλήση.
Πρέπει να είναι πηγή δυνάμεως στον Πρόεδρο της Εκκλησίας τούτης να κοιτά τα πρόσωπα χιλιάδων εντίμων ανδρών και γυναικών και να τους παρατηρεί να υψώνουν το χέρι τους σε διαθήκη με τον Πατέρα μας στους ουρανούς και να υποστηρίζουν εκείνον στη θέση στην οποίαν έχει κληθεί ως πρόεδρος αυτής της μεγάλης Εκκλησίας. Η υποχρέωση που αναλαμβάνουμε, όταν υψώνουμε το χέρι μας υπό τις συνθήκες αυτές, είναι ιερότατη. Δεν σημαίνει ότι θα προχωρήσουμε ήσυχα στον δρόμο μας και θα είμαστε πρόθυμοι να διευθύνει ο προφήτης του Κυρίου αυτό το έργο, αλλά σημαίνει—αν καταλαβαίνω την υποχρέωση που ανέλαβα, όταν ύψωσα το χέρι μου—ότι θα τον υποστηρίζουμε, θα προσευχόμαστε για αυτόν, θα υπερασπιζόμαστε το καλό όνομά του και θα προσπαθούμε να φέρουμε εις πέρας τις οδηγίες του καθώς ο Κύριος τον καθοδηγεί να μας τις προσφέρει, ενώ παραμένει σε αυτήν τη θέση.18
Όταν σκέπτομαι τα βάρη που φέρουν ο Πρόεδρος της Εκκλησίας αυτής και οι σύμβουλοί του και συνειδητοποιώ τις ευθύνες που τίθενται επί των ώμων τους, με όλη την καρδιά μου επιθυμώ να τους βοηθήσω, ούτως ώστε να μην επιβαρύνω, αλλά στη θέση στην οποίαν έχω κληθεί, με εσάς, αδελφοί και αδελφές μου, να μπορούμε να πάρουμε τη θέση μας και να μεταφέρουμε το τμήμα του φορτίου μας και να μεγαλύνουμε την κλήση μας προς δόξαν και τιμήν του Θεού.19 [Βλέπε πρόταση 4 στη σελίδα 72.]
Ο Θεός να δώσει, ώστε εμείς που έχουμε τόσο αφθόνως ευλογηθεί, να υποβαστάζουμε τα χέρια του υπηρέτη του Κυρίου, ο οποίος προεδρεύει ημών‧ ώστε να τον βοηθήσουμε όχι μόνον με την πίστη μας και τις προσευχές μας, αλλά με την στοργική καλοσύνη καθώς υπάρχει η ευκαιρία‧ ώστε να βαδίσουμε υπό το λάβαρο που θα κρατά από ψηλά καθώς ο Θεός συνεχίζει να τον υποστηρίζει ως Πρόεδρο της Εκκλησίας, ως προφήτη του Κυρίου αυτές τις τελευταίες ημέρες.20
Ας υποστηρίζουμε αυτούς τους άνδρες τους οποίους έχει φανερώσει ο Θεός να προεδρεύουν ημών. Ας τους ευλογούμε, όχι μόνον με τα χείλη μας, αλλά βοηθώντας τους με κάθε δυνατό τρόπο να μεταφέρουν αυτό το βάρος που ακουμπά τόσο βαρέως επί των ώμων τους. …Προσευχηθείτε για αυτούς και ευλογήστε τους και βοηθήστε τους.21
Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία
Εξετάστε αυτές τις ιδέες καθώς μελετάτε το κεφάλαιο ή καθώς προετοιμάζεσθε να διδάξετε. Για επιπρόσθετη βοήθεια, βλέπε σελίδες v–viii.
-
Διαβάστε την τελευταία παράγραφο από το «Από τη ζωή του Τζωρτζ Άλμπερτ Σμιθ» (σελίδες 61–63). Ποιο είναι «το δικό σας μέρος του έργου;» Καθώς μελετάτε αυτό το κεφάλαιο, εξετάστε τρόπους με τους οποίους μπορείτε να δείξετε με τα λόγια και τις πράξεις σας ότι υποστηρίζετε τους ηγέτες της Εκκλησίας.
-
Επανεξετάστε το πρώτο τμήμα των διδασκαλιών (σελίδες 63–65), ειδικώς τη δεύτερη και τέταρτη παράγραφο. Πώς ο τρόπος του Κυρίου επιλογής ηγετών είναι διαφορετικός από τον τρόπο του κόσμου; Τι εμπειρίες είχατε που ενδυνάμωσαν την πίστη σας ότι οι ηγέτες μας έχουν επιλεγεί από τον Κύριο;
-
Μελετήστε το τμήμα που αρχίζει στη σελίδα 66 και διαβάστε το Διδαχή και Διαθήκες 21:4–7. Ποια συγκεκριμένη συμβουλή έχει δώσει ο Κύριος μέσω του νυν Προέδρου της Εκκλησίας; Μέσω του προέδρου πασσάλου ή περιφερείας σας; Μέσω του επισκόπου ή του προέδρου κλάδου σας; Τι ευλογίες έχετε λάβει καθώς έχετε ακολουθήσει αυτήν τη συμβουλή;
-
Επανεξετάστε το τμήμα που αρχίζει στη σελίδα 66 και διαβάστε ολόκληρες τις δύο πρώτες παραγράφους στις σελίδες 70–71. Τι σημαίνει για εσάς να υποστηρίζετε τους ηγέτες της Εκκλησίας; Πώς το να υποστηρίζουμε τους ηγέτες της Εκκλησίας ενδυναμώνει την οικογένεια και το σπιτικό μας;
-
Διαβάστε ολόκληρη την τελευταία παράγραφο στη σελίδα 69. Γιατί είναι επικίνδυνο να επικρίνουμε τους ηγέτες της Εκκλησίας; Ποιος θα ήταν ένας πρέπων τρόπος να απαντήσετε, αν κάποιος επεσήμανε ένα λάθος σε έναν εκ των τοπικών ηγετών σας;
Σχετιζόμενες γραφές: Αμώς 3:7, Προς Εφεσίους 4:11–14, Προς Εβραίους 5:4, Διδαχή και Διαθήκες 84:109–10, 107:22, 112:20
Βοήθεια διδασκαλίας: Ένας τρόπος να παροτρύνουμε την επιμελή μάθηση είναι να ενωτιζόμαστε, όταν κάποιος κάνει μία ερώτηση ή ένα σχόλιο. «Η ενώτισις είναι έκφραση αγάπης. Συχνά απαιτεί θυσία. Όταν ενωτιζόμαστε τους άλλους, συχνά αφήνουμε στην άκρη αυτό που θέλουμε να πούμε, ούτως ώστε να μπορέσουν να εκφρασθούν» (Teaching, No Greater Call, 66).
«Είμαι απλώς ένας άνδρας, ένας εκ των ταπεινοτέρων ανάμεσά σας, αλλά έχω κληθεί σε αυτήν την υπηρέτηση… με την εξουσία του Επουρανίου Πατρός μας».
«Εμείς… πρέπει να είμαστε σαν τον Ααρών και τον Ωρ της αρχαίας εποχής. Πρέπει να υποβαστάζουμε τα χέρια [του προφήτου]».
Υποστηρίζουμε τους ηγέτες μας, όταν «μεταφέρουμε το τμήμα του φορτίου μας και μεγαλύνουμε την κλήση μας προς δόξαν και τιμήν του Θεού».