Kapitulo 7

Ang Pagka-imortal sa Kalag

Ang atong kinabuhi mahangturon, ug kini nga kahibalo makatabang kanato sa paghimo og sakto nga mga pagpili ug makahupay kanato sa mga panahon sa pagbangutan.

Gikan sa Kinabuhi ni George Albert Smith

Si George Albert Smith napanalanginan og usa ka lig-on nga panabut mahitungod sa katuyoan sa kinabuhi, ug kini nakapahimo kaniya sa pagdasig sa uban samtang sila nag-atubang og kalisdanan. Kanunay siya nga mipahinumdom sa nga Santos nga “kita nagpuyo og mahangturon nga mga kinabuhi”—nga ang kahangturan wala magsugod human niini nga kinabuhi kondili kana nga pagkamortal mahinungdanon kaayo nga bahin sa kahangturan. “Usahay miingon ko ngadto sa akong mga higala kon daw anaa sila sa punto sa pagpili og mahinungdanong mga desisyon, dili sigurado kon asa sila moadto, ‘Karon mao ang sinugdanan sa mahangturong kalipay o mahangturong kasagmuyo alang kaninyo.’”¹

Si Presidente Smith mipamatuod niini nga mga kamatuoran atol sa haya ni Hyrum G. Smith, ang Patriarch sa Simbahan, kinsa namatay sa medyo bata pa nga pangidaron, mibiya sa iyang asawa ug walo ka mga anak:

“Akong gibati, tungod kay gihangyo man ko nga mamulong niini nga haya, nga basin og dili ko makahimo. Ang akong mga pagbati nagsagol, ug akong nakita ang akong kaugalingon nga dili makakontrolar niini, apan sa akong pag-abut niini nga building usa ka matahum, maanindot nga impluwensya sa kalinaw ang miabut sa akong kalag. …

“Imbis magbangutan gibati nako nga magpasalamat sa atong Amahan sa langit alang sa Ebanghelyo sa Iyang Pinalangga nga Anak nga gipadayag pag-usab sa atong panahon. … Ang pagkasayud nga ang kinabuhi mahangturon usa ka talagsaon nga panalangin,—sa pagkasayud nga hangtud sa kahangturan ang mga panalangin nga gipakabuhian niining buotan nga tawo maiyaha. Ang iyang mortal nga kinabuhi natapos na apan usa lamang kini ka bahin sa kinabuhing dayon. Siya nakapahimutang og pundasyon nga lawom ug sigurado diin iyang natukod ug padayon nga itukod hangtud sa kahangturan. Ang hingpit nga kalipay nga iyang nasinati dinhi sa yuta idugang. …

“Samtang maghunahuna ko sa mga kasinatian sa mga tawo sa kalibutan, sa sama niini nga mga sitwasyon, ako nahingangha kon unsa kita ka bulahan. Ako wala nay pagduhaduha mahitungod sa kinabuhing dayon ug sa pagka-imortal sa kalag ingon nga ako wala magduhaduha nga ang adlaw modan-ag sa udtong tutok. … Makapaguol kini nga mahilayo sa atong mga minahal, bisan temporaryo lang. Kita mopadala kanila ngadto sa misyon, o moadto sila sa laing bahin sa kalibutan aron mopuyo ug mingawon kita kanila. Kon ang usa ka sitwasyon nga sama niini moabut daw mas nalayo sila, apan ang kamatuoran sila wala malayo, kon kita nakasabut. … Imbis mohatag og pahasubo nga usahay ihatag ngadto niadtong kinsa namatyan, akong gibati nga mas magmaya niining adlawa nga ako nasayud nga kini dili mao ang katapusan. …

“… Busa karon, samtang nagbarug ako sa inyong atubangan, imbis luha unta ang moagas, ang akong kalag napuno sa kahupayan ug katagbawan. Nag-ampo ko nga ang kahupayan maanaa unta sa kinabuhi sa matag usa niadtong kinsa namatyan.”² [Tan-awa sa sugyot 1 sa pahina 91.]

Mga Pagtulun-an ni George Albert Smith

Kita nagpuyo isip mga espiritu sa wala pa kita moanhi sa yuta, ug ang atong mga espiritu padayon nga mabuhi human sa atong kamatayon.

Ang atong pagsabut niini nga kinabuhi mao nga kini ang kinabuhing dayon—nga kita nagpuyo sa kahangturan karon ingon nga kita gayud mopuyo sa kahangturan. Ang atong gituohan mao nga kita nabuhi na sa wala pa kita moanhi dinhi; kanang giingon nga salabutan, kanang giingon nga espiritu, wala magsugod niini nga kinabuhi. Kita nagtuo nga nakadawat kita og usa ka espirituhanon nga lawas sa wala pa kita moanhi niini nga kalibutan. Kanang espirituhanon nga lawas gipadala dinhi sa kalibutan, ug dinhi nakadawat og pisikal nga lawas, ang lawas nga atong makita. Ang pisikal nga bahin nga atong makita iya sa yuta, yutan-on [tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:47], apan kana nga bahin nga mobiya sa lawas kon ang atong kinabuhi matapos mao kanang espirituhanon, ug kini dili gayud mamatay. Ang pisikal nga lawas ipahimutang sa lubnganan—ang bahin kini sa yuta ug mobalik ngadto sa yuta—apan ang salabutan nga gibutang sa Dios sa sulod niini, kanang adunay gahum sa pagpangatarungan ug paghunahuna, kanang adunay gahum sa pagkanta ug pagsulti, walay kamatayon; moagi lamang kini niining panahona sa kinabuhing dayon, ug maghulat didto sa pagbalaan sa pisikal nga lawas, hangtud sa panahon nga kini mapahiuli niini nga lawas, nga mahimong mahimaya, gani ingon nga ang lawas sa atong nabanhaw nga Ginoo nahimaya, kon kita nagpakabuhi nga mahimong takus niini.³

Sa pinulongan sa usa ka magbabalak, “Ang Kinabuhi matuod, ang Kinabuhi tulukibon,” ug “ang lubnganan dili mao ang tumong niini.” [Henry Wadsworth Longfellow, “A Psalm of Life.”] Ang espiritu nga nagpuyo sa lawas imortal. Kini mabuhi lapas pa sa lubnganan. Ang lawas madugta ug mobalik sa yuta apan ang espiritu padayon nga mabuhi.⁴

Mapasalamaton ko nga adunay gipadayag ngari kanato ug gihimong klaro kaayo niining ulahing mga adlaw nga kini nga kinabuhi dili ang katapusan, nga kini usa lamang ka bahin sa kahangturan, ug kon atong pahimuslan ang atong mga pribilehiyo dinhi, nga kini usa lamang ka ang-ang ngadto sa mas mahinungdanon ug mas maanindot nga mga kahimtang.⁵ [Tan-awa sa sugyot 2 sa pahina 92.]

Ang atong katuyoan dinhi sa yuta mao ang pag-andam sa atong kaugalingon aron mopuyo uban sa atong Langitnong Amahan.

Ang uban nagtuo nga kon matapos na ang atong pagpakabuhi niining kalibutana, mao na kana ang katapusan. Kini ingon sa dili katuohan alang kanako, kon kita motan-aw sa mga buhat sa kinaiyahan, kon kita mag-imbestigar sa organismo sa tawo, ang kahingpit sa iyang lawas, ang pinitik sa iyang kasingkasing, ang pag-ugmad ug paglig-on gikan sa pagkabata hangtud sa pagkahingkod, dayon ang hinay-hinay nga pagkaluya hangtud nga kining kinabuhia matapos—nga kini posible nga ang bisan kinsa nga mga anak sa atong Amahan makatuo nga ang mga tawo gipakatawo nganhi sa kalibutan aron lamang mabuhi ngadto sa pagkahingkod nga lalaki ug pagkahingkod nga babaye, matigulang, ug mamatay, nga walay bisan unsa nga katuyoan sa ilang pagpakabuhi dinhi.⁶

Kining kinabuhia wala gihatag ngari kanato isip usa ka pagpalabay sa oras. Adunay balaan nga katuyoan sa atong pagkalalang, sa kinabuhi nga gihatag sa Dios kanato. Atong tun-an kon unsa man kana nga katuyoan, aron kita molambo ug makabaton og kinabuhing dayon.⁷

Walay pagduhaduha diha sa hunahuna sa usa ka Santos sa Ulahing mga Adlaw kabahin sa katuyoan sa atong kinabuhi sa yuta. Ania kita dinhi aron sa pag-andam sa atong kaugalingon ug sa pagpalambo sa atong kaugalingon ug sa pagpasarang sa atong kaugalingon aron mahimong takus nga mopuyo sa presensya sa atong Langitnong Amahan.⁸

Kita nagtuo nga kita ania dinhi tungod kay kita nagpuyo sumala sa atong kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta ug nakaangkon sa pribilehiyo nga moanhi dinhi sa yuta. Kita nagtuo nga ang atong pagkabuhi gayud mao ang ganti sa atong pagkamatinud-anon sa wala pa kita moanhi dinhi, ug atong gitagamtam dinhi sa yuta ang mga bunga sa atong mga paningkamot didto sa kalibutan sa espiritu. Nagtuo usab kita nga kita nagpugas karon og binhi nga pagaanihon kon kita mopanaw na gikan dinhi. Ang kinabuhing dayon alang kanato mao ang sumada sa kinabuhi nga wala pa dinhi sa yuta, kinabuhi dinhi sa yuta, ug padayon nga kinabuhi sa pagka-imortal, nga naghatag kanato og gahum sa walay katapusan nga pag-uswag ug pagtubo. Uban niana nga pagbati ug kasiguroan, kita nagtuo nga “Ingon nga ang tawo karon, ang Dios mao kaniadto, ingon nga ang Dios karon, ang tawo mahimo.” [Tan-awa sa Lorenzo Snow, “The Grand Destiny of Man,” Deseret Evening News, Hulyo 20, 1901, 22.] Sa pagkalalang diha sa panagway sa Dios, kita nagtuo nga kini sakto, nga kini matarung, alang kanato nga molaum nga kita pagatugutan sa pag-ambit sa mga kinaiya sa pagkadios ug, kon kita magmatinud-anon, nga mamahimong sama sa Dios; kay kon kita modawat ug mosunod sa balaod sa kinaiyahan sa atong Amahan nga maoy nagdumala niini nga kinabuhi, kita mahimong mas mahisama Kaniya; ug kon atong pahimuslan ang mga oportunidad nga gibutang nga mahimo natong makab-ot, kita nag-andam sa pagdawat sa mas dagko nga mga oportunidad niining kinabuhia ug sa sunod nga kinabuhi nga moabut. …

Pagkamalipayon gayud kaha nato nga katawhan nga uban sa kahibalo nga anaa kanato nga kining kahimtang dili mao ang pagpangandam sa atong pagkamatay, kondili aron mabuhi; nga ang tinguha sa Amahan alang kanato mao nga kita unta molikay sa matag sayop ug modawat sa matag kamatuoran, ug pinaagi sa paggamit sa kamatuoran sa atong kinabuhi mahimo nga mas mahisama Kaniya, ug mahimong takus nga mopuyo uban Kaniya.⁹

Mga kaigsoonan, usa kini ka mahinungdanon nga butang. Kinahanglan nga hunahunaon nato kini og maayo. Kinahanglan nga atong tan-awon ang atong kinabuhi ug hibaloan kon andam na ba kita alang nianang mahinungdanon nga umaabut nga kinabuhi, kon kita tawagon na ugma kon kita andam na ba sa paghatag sa atong asoy sa atong mga binuhatan dinhi sa yuta; kon kita mahimo bang mobati nga kita modawat gikan sa atong Langitnong Amahan sa maabiabihon nga pagdayeg nga: “Maayong pagkabuhat, maayo ug kasaligan nga ulipon.”¹⁰ [Tan-awa sa sugyot 3 sa pahina 92.]

Niining kinabuhia kinahanglan nga atong tinguhaon kadtong mga butang nga adunay mahangturong bili.

Kita tingali gihatagan, niining kinabuhia, og pipila ka mga butang nga mohatag kanato og katagbawan, sa temporaryo nga paagi; apan ang mga butang nga mahangturon, ang mga butang nga “bililhon,” mao kadtong mahangturon nga mga butang nga atong gipangandoy, ug gipangandaman sa atong kaugalingon nga madawat, ug gihuptan pinaagi sa paningkamot nga atong gihimo sa indibidwal nga paagi.¹¹

Dili ba kini talagsaong butang nga gipanlimbasugan sa kalibutan sukad pa sa sinugdanan mao man ang, katigayunan, gahum, kadtong tanan nga mga butang nga makapahimo sa mga tawo nga komportable, maanaa sa kaabunda karon—mas maanindot ug mas daghang sinina kay sa kaniadto, mas daghang pagkaon kay sa gikonsumo, mas daghang katigayunan sa tanang matang kay sa naangkon sa kalibutan sukad. Ang atong mga panimalay mas komportable. Ang mga kaharuhay sa kinabuhi kahibulongang gipilo-pilo sukad nga ang Ebanghelyo miabut sa yuta, ug karon ang tanan nga atong gipanlimbasugan anaa kanato. Ang edukasyon miabut na sa kinatas-ang punto niini. Mas daghan nga kahibalo sa mga butang niini nga yuta ang naangkon sa mga tawo kay sa kaniadto. Ang tanang butang nga gipanlimbasugan sa katawhan gikan pa sa sinugdanan sa panahon nga gikonsiderar nga labing maanindot anaa na sa yuta karon; ug bisan pa man niana, adunay pagduhaduha ug kahadlok kon unsay malauman sa umaabut.

Unsa man ang atong gikabalak-an? Mao kana nga kita nagtinguha sa mga butang nga makahatag og kaharuhay sa kinabuhi, nagtinguha kita sa mga pasidungog sa mga tawo, nagtinguha kita niadtong mga butang nga gipahimutang sa kahakog diha atong mga kalag. Nagtinguha kita sa paghunahuna lamang sa atong kaugalingon ug mipalabi sa atong kaugalingon kay sa uban nga mga anak sa atong Amahan.¹²

Dili kita magpakahilum ngadto sa pagkompiyansa, dili kita magpalingla sa kaabunda sa maayo nga mga butang niining kalibutana; kay unsa may kapuslanan alang sa usa ka tawo ang pagpakaangkon niya sa tibuok kalibutan nga pagapildihan sa iyang kinabuhi? [Tan-awa sa Marcos 8:36.] Dili nato taligam-an ang katuyoan sa atong pagkalalang; apan maningkamot kita alang sa kaluwasan sa atong mga kalag.¹³

Usa sa makapasubo nga mga butang sa kinabuhi mao nga makita ang usa ka lalaki o usa ka babaye nga gilubong sa Yuta nga nakahibalo sa kamatuoran nga ilang gibalibaran ang mas mahinungdanon nga mga panalangin nga gitanyag sa atong Amahan ngadto kanila, ug mipadayon sa pagkab-ot sa bula nga kini mismo nahanaw ra. Kon maghunahuna ko sa minilyon ka mga anak sa Dios dinhi sa kalibutan, ug maamgohan nga pagkagamay ra sa ilang pagpaningkamot alang sa mga butang nga bililhon gayud kaayo, ako maguol.¹⁴

Hinumdumi nga ang salabutan nga inyong naangkon mao ang mahangturon, ang kamatuoran nga inyong nakat-unan dinhi ug gigamit sa inyong kinabuhi, ang kahibalo ug kasinatian nga inyong naangkon ug nakuha—kini mao ang inyong madala kon kamo moadto na sa sunod nga kinabuhi.¹⁵

Ang mga bahandi nga atong makaplagan kon moadto na kita sa pikas nga kinabuhi mao kadtong atong gitipigan didto pinaagi sa pagpangalagad sa uban nga anak nga mga lalaki ug anak nga mga babaye sa atong Amahan nga atong gikauban dinhi. Siya mihimong posible niini alang kanatong tanan, ug atol sa atong pagpuyo dinhi mahimo kitang mas malipayon sa pagserbisyo sa atong isigkatawo kay sa posible natong maangkon sa bisan unsang lahi nga paagi.¹⁶

Dili kaayo kini mahinungdanon kon unsay gidaghanon sa mahalon nga mga butang ang anaa kaninyo, unsa ka daghan nga mga kabtangan ang inyong maangkon, ug unsa ka daghan nga mga pasidungog sa mga tawo ang inyong madawat, ug kadtong tanan nga mga butang nga maanindot gayud kaayo dinhi sa kalibutan. Ang butang nga gihatag sa Dios nganha kaninyo nga bililhon labaw pa sa tanan mao ang oportunidad nga maangkon ang kinabuhing dayon didto sa celestial nga gingharian ug maangkon isip inyong mga kauban, hangtud sa tibuok kapanahonan sa kahangturan, ang anak nga mga lalaki ug anak nga mga babaye, mga bana ug mga asawa kinsa inyong gikauban dinhi sa yuta.¹⁷ [Tan-awa sa sugyot 4 sa pahina 92.]

Tungod ni Jesukristo, kita mabanhaw.

Ang matarung nga kinabuhi sa Manluluwas mao ang usa ka hingpit nga ehemplo ngadto sa tanan, ug ang Iyang pagkabanhaw mao ang unang kasiguroan ngadto sa katawhan nga kita, usab, mobangon gikan sa lubnganan.¹⁸

Sa dihang si Jesus nabanhaw gikan sa mga patay nahimo Siya nga unang bunga sa pagkabanhaw. Ang espiritu nga anak sa Amahan (ang salabutan nga bahin sa Iyang kalag) mipuyo og balik sa Iyang yutan-on nga lawas nga nabalaan na, ug Siya nahimong usa ka celestial nga binuhat nga nahimaya, ug mikuha sa Iyang luna, sa tuo nga kamot sa Amahan, isip usa sa Dios nga Kapangulohan. Siya adunay gahum sa pagbuntog sa kamatayon tungod kay Siya nakatuman sa tanan nga mga balaod sa Iyang Amahan nga nagdumala niini; ug kay nakabuntog sa kamatayon siya mihimo niining posible nga ang tanang katawhan mabanhaw, ug ang tanan mahimong mahimaya usab pinaagi sa pagsunod sa Iyang mga pagtulun-an, diin mga yano ra kaayo nga ang tanan mahimong makatuman kon ilang kagustohan.¹⁹

Si Jesukristo usa ka tawo nga walay sala. Tungod sa rason sa Iyang pagkaputli, Iyang pagkamatarung ug Iyang hiyas, nakahimo Siya sa pag-abli sa mga pultahan sa bilanggoan, sa pagbuntog sa kamatayon ug sa lubnganan, ug sa pagmugna og agianan … paingon nianang langit nga atong gipaabut nga adtoan.²⁰

Mahimo natong paklion ang seksyon 88 sa Doktrina ug mga Pakigsaad ug tan-awon kon unsay giingon sa Ginoo mahitungod sa atong pagkabanhaw, dili lamang ang pagkabanhaw sa Manluluwas, apan nagsulti siya kanato kon unsay mahimong mahitabo kanato. … Kita gipahibalo dinhi niini nga seksyon nga ang atong mga lawas pagabangunon gikan sa lubnganan, dili laing mga lawas, ug kana nga mga espiritu nga nag-angkon niini nga mga lawas karon mopuyo sa sama nga mga lawas human nga kini malimpyohan ug mabalaan ug mahimong imortal. [Tan-awa sa D&P 88:14–17, 28–33.]²¹

Karon daghang mga tawo sa kalibutan ang wala masayud kon unsa ang pagkabanhaw. Gitudloan ba ninyo ang inyong mga anak ug ang inyong mga kaubanan kon unsa ang kahulugan niini? … Ang pagkabanhaw [sa Manluluwas] klaro ngadto sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw kinsa nakasabut sa ebanghelyo, apan adunay daghan kaayo kinsa wala makasabut kon unsa ang kahulugan niini. … Ang katuyoan sa Ebanghelyo ni Jesukristo mao ang pag-andam sa matag lalaki, babaye ug bata alang sa panahon nga ang tanan niadtong kinsa namatay na pagabangunon gikan sa ilang mga lubnganan, ug sa higayon nga ang atong Langitnong Amahan motukod sa iyang gingharian dinhi sa yuta ug ang mga matarung mopuyo didto ug si Jesukristo mao ang atong Hari ug ang atong Magbabalaod.²² [Tan-awa sa sugyot 5 sa pahina 92.]

Ang atong kahibalo kalabut sa pagka-imortal sa kalag makadasig, makaawhag, ug makahupay kanato.

Atong mabasa sa Job, “Apan anaay usa ka espiritu diha sa tawo; ug ang gininhawa sa Makagagahum nagahatag kanila og salabutan.” [Job 32:8.] Kadtong kinsa wala makadawat niana nga pagdasig dili makasabut sa kahulugan sa pagkabanhaw gikan sa mga patay, ug kon wala kana nga pagsabut kini daw alang kanako adunay gamay ra nga kalipay alang niadtong kinsa nagpuyo sa dugay-dugay na nga panahon, naghulat sa panahon nga ang espiritu mobiya sa lawas aron moadto sa dapit nga wala nila masayri kon asa.²³

Ah, kaguol kaha niini kon atong hunahunaon nga ang kamatayon motapos sa atong pagpakabuhi. Kon, sa higayon nga mahuman na ang atong buluhaton dinhi sa yuta, kita wala nay oportunidad sa pagpadayon sa paglambo, adunay gamay ra nga makapadasig kanato nga magpakabuhi sama sa atong pagpakabuhi dinhi. Ang kahibalo nga ang tanang mga maayo nga atong nahuman dinhi, ug ang tanang pagpalambo nga atong gihimo, makapadugang sa atong kalipay sa kahangturan, makapaawhag kanato sa paghimo sa atong labing maayo.²⁴

Kitang tanan lumalabay niana nga panahon kon kita pagatawagon gikan niini nga kinabuhi. Kon kita wala makasabut nga adunay umaabut nga kinabuhi, kon kita wala mahibalo nga adunay usa ka butang nga mas labaw pa kay sa impluwensya nga atong nadawat sa pagkakaron, kon walay bisan unsa nga butang kondili ang kakawang ug kawalay kapuslanan sa kinabuhi nga atong gipakabuhian, adunay daghan, alang kanako, ang mabalaka gayud sa pagpanlimbasug nga kinahanglang buhaton aron sa pagpakabuhi dinhi. Apan sa kalooy sa atong Langitnong Amahan siya mihatag kanato sa labing maanindot nga mga gasa nga moabut sa katawhan.²⁵

Ang Ginoo mipanalangin kanato og kahibalo nga siya buhi, ug adunay lawas, ug nga kita gilalang sa iyang panagway. Kita wala nagtuo nga siya mora og espiritu o siya dili masabtan. Kon kamo nakadawat sa pagsaksi nga miabut kanako ug nasayud sama sa akong nasayran nga ang atong Langitnong Amahan mipadayag sa iyang kaugalingon ngadto sa katawhan, nga siya usa ka personal nga Dios, nga kita gilalang sa iyang panagway, nga ang atong mga espiritu iyang mga anak, nga siya mihatag kanato og oportunidad sa pagpuyo sa yuta aron sa pagdawat og usa ka pisikal nga lawas, aron kita mahimong andam sa pagbalik ngadto sa iyang presensya ug magpuyo uban kaniya sa kahangturan, ako moingon, kon kamo nakadawat niana nga kasiguroan, nan kamo adunay usa ka pundasyon diin kamo mahimong motukod sa inyong hugot nga pagtuo. Kon kuhaon kana gikan kaninyo, ang kahibalo nga buhi gayud ang Dios, ang kasiguroan nga si Jesukristo mao ang pagpakita sa Dios diha sa unod, kon kuhaon gikan kaninyo ang kasiguroan nga adunay tinuod nga pagkabanhaw gikan sa mga patay, ug inyong makaplagan ang inyong kaugalingon nga anaa sa kahimtang sama sa mga anak sa atong Amahan sa tibuok kalibutan, ug ako mangutana kaninyo, nan unsa pa man ang magpabilin nga kahupayan diha kaninyo? Mao kini ang mga kamatuoran nga mahinungdanon kaayo.²⁶

Mas daghan sa akong mga minahal ang anaa sa laing kalibutan kay sa ania dinhi, ug sa dili madugay sa natural nga pamaagi sa mga panghitabo ako usab, modawat sa akong tawag nga moadto didto. Wala ko magpaabut nianang panahona uban sa kabalaka ug kasakit, apan uban sa paglaum ug uban sa kasiguroan nga ang kausaban, kon kini mahitabo, alang sa dugang nga kalipay ug mga kaayohan nga dili nato mahimong mahibaloan sa pagkamortal.²⁷

Kon kita makaamgo nga ang kamatayon usa lamang sa mga ang-ang nga kinahanglang maagian sa mga anak sa Dios hangtud sa kahangturan, ug nga kana sumala sa iyang plano, kini mokuha sa ikos sa kamatayon ug modala kanato sa atubangan sa katinuod sa kinabuhing dayon. Daghang mga pamilya ang gitawag aron temporaryo nga manamilit niadtong ilang gihigugma. Kon ang ingon nga mga kamatayon moabut, kini makahasol kanato, kon kita motugot niini, ug sa ingon makadala og dakong kasubo sa atong kinabuhi. Apan kon ang atong espirituhanon nga mga mata maablihan pa ug kita makakita pa lamang, kita mahupay, ako sigurado, sa unsay makita sa atong panan-awon. Ang Ginoo dili mobiya kanato nga walay paglaum. Hinoon siya mihatag kanato sa matag kasiguroan sa mahangturong kalipay, kon atong dawaton ang iyang tambag samtang ania pa sa pagkamortal.

Dili kini usa ka walay kapuslanan nga damgo. Kini mga kamatuoran. Kaninyo kinsa mga miyembro sa Simbahan ni Jesukristo, kini nga istorya yano ra, apan kini tinuod. Adunay sagrado nga mga hugpong sa kasulatan nga gibutang sa atong Langitnong Amahan nga maangkon ra nato, nagtudlo kanato nga kita nagpuyo sa mahangturong paagi. … Ang Ginoo mihatag kanato niining kasayuran sa dakong kayano, ug gikan sa kinahiladman sa akong kasingkasing ako nagpasalamat kaniya alang sa kahibalo nga iyang gihatag kanato, nga kadtong kinsa nagbangutan mahupay unta ug nga kita mismo makasabut unta sa atong katuyoan sa pagkaania dinhi. Kon kadtong kinsa namatay na makasulti pa lamang kanato, sila moingon, “Padayon, padayon, alang niana nga tumong nga mohatag kanato og mahangturong kalipay nga manag-uban.” Buhata ang mga butang nga ipabuhat sa Ginoo kaninyo, ug dili ninyo mataligam-an ang bisan unsang butang nga bililhon; apan hinoon padayon nga nagtigum og mga bahandi sa langit diin walay tangkob ug taya nga magakutkot o diin walay mga kawatan nga magapanakasaka ug magapangawat. [Tan-awa sa Mateo 6:19–20.]

Akong ibilin ang akong pagpamatuod nganha kaninyo nga ako nasayud nga kita nagpuyo og mahangturon nga kinabuhi, ug nga ang temporaryo nga panagbulag sa kamatayon … usa lamang sa mga ang-ang diha sa dalan sa mahangturong pag-uswag ug sa katapusan moresulta sa kalipay kon kita magmatinud-anon.²⁸ [Tan-awa sa sugyot 6 sa pahina 92.]

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Ikonsiderar kini nga mga ideya samtang ikaw nagtuon sa kapitulo o samtang ikaw nangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa sa mga pahina vii–x.

Samtang nagbasa ka sa “Gikan sa Kinabuhi ni George Albert Smith” (mga pahina 79–81), paghunahuna mahitungod sa usa ka higayon nga ikaw misulay sa paghupay sa usa ka tawo human sa kamatayon sa usa ka minahal. Unsa man ang nakahatag og kahupayan ni Presidente Smith?
Si Presidente Smith mitudlo nga “kini [nga kinabuhi] usa lamang ka bahin sa kahangturan” (pahina 82). Unsa man ang kahulugan niini nganha kanimo? Sa unsang paagi nga ang atong pagsabut mahitungod niini nga baruganan makaimpluwensya sa mga pagpili nga atong himoon?
Tun-i ang seksyon nga nagsugod sa pahina 82. Sa unsang paagi nga ang mga pagtulun-an niini nga seksyon lahi gikan sa unsay gitudlo sa kalibutan mahitungod sa katuyoan sa kinabuhi? Unsa nga mga kasinatian ang atong masinati panahon sa pagkamortal nga makatabang kanato sa “pag-ambit sa mga kinaiya sa pagkadios”?
Ribyuha ang seksyon nga nagsugod sa pahina 84, ilabi na ang katapusang upat ka mga paragraph sa seksyon. Ngano nga ang pagpaningkamot alang sa kalibutanon nga mga butang nahisama man sa “pagkab-ot sa [usa ka] bula nga kini mismo nahanaw ra”?
Sa pahina 88, si Presidente Smith nagpasabut ngadto sa kasayuran mahitungod sa pagkabanhaw diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 88. Unsa man ang natudlo sa mga bersikulo 14–17 ug 28–33 niini nga seksyon nganha kanimo kalabut sa pagkabanhaw? Unsa ang pipila ka epektibo nga mga paagi sa pagtudlo sa mga anak kalabut sa pagkabanhaw?
Basaha ang seksyon nga nagsugod sa pahina 89. Unsa man ang pipila ka mga pagsulay sa kinabuhi nga nahimong mas makaya ra tungod kay ikaw adunay pagpamatuod sa mga baruganan nga gitudlo niini nga seksyon?

May Kalabutan nga mga Kasulatan: 1 Mga Taga-Corinto 15:12–26, 35–42, 53–58; 2 Nephi 9:6–13; Alma 12:24; 28:12; Doktrina ug mga Pakigsaad 93:19–20, 29–34; 130:18–19; Abraham 3:24–26

Tabang sa pagtudlo: “Hangyoa ang mga partisipante sa pagpili og usa ka seksyon nga ganahan nila ug ipabasa kini sa hilum. Dapita sila sa pagpundok diha sa mga grupo sa duha o tulo ka mga tawo kinsa mipili sa sama nga seksyon ug hisguti kon unsa ang ilang nakat-unan” (gikan sa pahina x niini nga basahon).

“Mapasalamaton ko nga adunay gipadayag ngari kanato ug gihimong klaro kaayo niining ulahing mga adlaw nga kini nga kinabuhi dili ang katapusan, nga kini usa lamang ka bahin sa kahangturan.”

“Ang butang … nga bililhon labaw pa sa tanan mao ang oportunidad nga maangkon ang kinabuhing dayon [uban sa inyong] anak nga mga lalaki ug anak nga mga babaye, mga bana ug mga asawa.”

“Ang pagkabanhaw sa Manluluwas … mao ang unang kasiguroan ngadto sa katawhan nga kita, usab, mobangon gikan sa lubnganan.”