Kapitulo 8

Mga Panalangin sa Templo alang sa Atong Kaugalingon ug sa Atong mga Katigulangan

Ang katuyoan sa mga templo mao ang paghatag og usa ka dapit diin ang balaan nga mga ordinansa ipahigayon alang sa mga buhi ug alang sa mga patay.

Gikan sa Kinabuhi ni George Albert Smith

Niadtong 1905, isip usa ka bag-o nga Apostol, si George Albert Smith misuroy sa pipila ka importante nga mga dapit sa kasaysayan sa Simbahan uban ni Presidente Joseph F. Smith ug uban nga mga sakop sa Korum sa Napulog Duha. Usa ka dapit nga ilang gibisitahan mao ang Kirtland, Ohio, diin ang nag-unang mga Santos mitukod sa unang templo niini nga dispensasyon. “Sa pag-abut sa lungsod,” si Elder Smith nahinumdom, “ang unang butang nga misugat sa among panan-aw mao ang matahum nga templo sa Kirtland. … Diha kadtong dapita nga sila si Propeta Joseph Smith ug [Oliver Cowdery] nakakita sa Manluluwas diha sa barandilya sa pulpito. Diha kadtong dapita nga gisalig ni Moises ngadto kanila ang mga yawe sa pagpundok sa Israel; ug nga sila si Elias ug Elijah mianhi diha sa gahum ug kaharianon sa ilang mahinungdanon nga mga tawag, ug mitugyan sa mga yawe nga gisalig nga ilang ampingan sa mga panahon sa ilang pangalagad dinhi sa yuta.”

Samtang nanglakaw ang grupo sa sulod sa templo, si Elder Smith naghunahuna mahitungod sa maunungon nga mga Santos kinsa mitukod niini. “Sa dihang among naamgohan nga ang building gitukod sa mga tawo nga anaa sa hilabihan ka kabus, kon sa unsang paagi nga ang maisugon nga kalalakin-an nagtrabaho sa adlaw aron ipahimutang ang mga pundasyon ug nagtukod sa mga bongbong niana nga istraktura, ug dayon inigka gabii nagbarug ug nanalipod niini gamit ang mga hinagiban batok niadtong kinsa nanumpa nga ang building kinahanglang dili gayud mahuman, dili namo mapugngan kondili mobati nga dili ikatingala nga ang Ginoo midawat sa ilang mga halad ug mipanalangin kanila ingon nga diyutay ra nga mga tawo ang napanalanginan dinhi sa yuta.”¹

Mga katuigan ang milabay, human na-set apart isip Presidente sa Simbahan, si Presidente Smith mipahinungod sa Templo sa Idaho Falls Idaho. Diha sa pagpahinungod nga pag-ampo, mipasalamat siya alang sa makaluwas nga buhat nga gipahigayon diha sa templo alang sa mga buhi ug sa mga patay:

“Kami nagpasalamat kanimo, O Dios, sa pagpadala kang Elijah, ang karaan nga propeta, kinsa ‘… gitugyanan sa mga yawe sa gahum sa pagbalik sa mga kasingkasing sa mga amahan ngadto sa mga anak, ug ang mga kasingkasing sa mga anak ngadto sa mga amahan, nga ang tibuok kalibutan dili unta hampakon uban sa usa ka tunglo.’ [D&P 27:9.] Nagpasalamat kami kanimo nga siya gipadala ngadto sa imong sulugoon, si Joseph Smith, aron ihatag ang mga yawe ug awtoridad sa buhat alang sa mga patay, ug aron ipadayag nga ang plano sa kaluwasan magamit sa tibuok tawhanong pamilya, nga ang ebanghelyo alang sa tanan, ug nga ikaw walay pinalabi sa mga tawo, mitanyag alang sa pagsangyaw sa ebanghelyo sa kaluwasan ngadto sa mga buhi ug sa mga patay. Kami labing mapasalamaton nganha kanimo nga ang kaluwasan gitanyag alang sa tanan kinsa nagtinguha nga maluwas diha sa imong gingharian.

“Unta kini ikahimuot sa imong katawhan sa pagsiksik sa genealogy sa ilang mga katigulangan nga sila unta mahimong mga manluluwas sa Bukid sa Zion pinaagi sa pagpahigayon diha sa imong mga templo alang sa ilang mga patay nga kaliwatan. Kami nag-ampo usab nga ang espiritu ni Elijah maanaa unta gayud diha sa tanang katawhan bisan asa nga sila unta madasig sa pagpundok ug pagpahimulos sa genealogy sa ilang mga katigulangan; ug nga ang imong matinud-anon nga mga anak mogamit unta sa imong balaan nga mga templo diin ipahigayon ang tanan nga mga ordinansa alang sa mga patay kalabut sa ilang mahangturong kahimayaan.”

Diha sa iyang pag-ampo si Presidente Smith miila usab nga ang templo mao gayud ang balay sa Ginoo ug usa ka dapit diin ang presensya sa Dios mahimong mabati:

“Karong adlawa ania kami ug karon ipahinungod ang Templo nganha kanimo uban sa tanan nga may kalabutan niini nga kini unta mahimong balaan sa imong panan-aw; nga kini unta mahimong usa ka balay sa pag-ampo, usa ka balay sa pagdayeg ug pagsimba, nga ang imong himaya unta maanaa sa sulod niini ug ang imong balaan nga presensya padayon nga anaa sa sulod niini; ug nga kini unta mahimong madawat nga puluy-anan alang sa imong Pinalanggang Anak, si Jesukristo, ang among Manluluwas; nga kini unta parehong mabalaan ug mapahinungod ang tanang bahin niini nganha kanimo, ug kami nag-ampo nga ang tanan niadtong kinsa mosulod niining imong Balay unta madasig sa kabalaan niini. …

“Kon imong pagbuot, among Langitnong Amahan, tuguti nga ang imong presensya mabati dinhi sa kanunay, nga ang tanan kinsa magpundok dinhi unta masayud nga sila imong mga bisita ug nga kini imong Balay.”² [Tan-awa sa sugyot 1 sa pahina 106.]

Mga Pagtulun-an ni George Albert Smith

Sa templo atong madawat ang sagrado nga mga ordinansa, lakip ang mga ordinansa nga nagbugkos sa mga pamilya sa kahangturan.

Aron kita mahimong andam [sa celestial] nga gingharian, ang Ginoo, sa iyang kalooy, niining ulahing mga adlaw mipahiuli sa Ebanghelyo ni Jesukristo, ug mibutang niini og balaan nga awtoridad, ug dayon mihatag og panabut ngadto sa Iyang mga anak nga ang piho nga mga ordinansa mahimong madawat ug mapahigayon. Tungod niini nga katuyoan ang mga templo gitukod ug sa sulod niadto nga mga templo kadtong kinsa nagtinguha og usa ka luna sa Celestial nga Gingharian adunay oportunidad sa pag-adto ug pagdawat sa mga panalangin, aron sa pagpalambo sa ilang kinabuhi ug pag-andam kanila alang niana nga gingharian.³

Kita mao lamang ang mga tawo sa kalibutan kinsa nahibalo kon alang sa unsa ang mga templo.⁴

Ang matag [templo] gitukod alang sa usa ka mahinungdanon nga katuyoan: aron magsilbi nga usa ka Balay sa Ginoo, sa pagtanyag og usa ka dapit nga sagrado ug angayan alang sa pagpahigayon sa balaan nga mga ordinansa nga nagbugkos dinhi sa yuta ug didto sa langit—mga ordinansa alang sa mga patay ug alang sa mga buhi nga nagpasalig niadtong kinsa modawat niini ug kinsa matinud-anon sa ilang mga pakigsaad, sa pag-angkon ug pakig-uban sa ilang mga pamilya, mga kalibutan nga walay katapusan, ug kahimayaan uban kanila didto sa celestial nga gingharian sa atong Amahan.⁵

Mapasalamaton gayud kita tungod sa kahibalo kalabut sa pagkamahangturon sa pakigsaad sa kaminyoon. Kon niining kinabuhia lamang kita adunay paglaum, kita gayud ang labing alaut sa tanang mga tawo [tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:19]. Ang kasiguroan nga ang atong relasyon dinhi isip mga ginikanan ug mga anak, isip mga bana ug mga asawa magpadayon ngadto sa langit, ug nga kini mao lamang ang sinugdanan sa usa ka maanindot ug mahimayaon nga gingharian nga gitagana sa atong Amahan nga atong mapanunod sa laing kalibutan, mopuno kanato og paglaum ug hingpit nga kalipay.⁶

Kon ako maghunahuna, sama sa hunahuna sa kadaghanan, nga karon nga ang akong minahal nga asawa ug ang akong minahal nga mga ginikanan mipanaw na, nga sila wala na sa akong kinabuhi hangtud sa kahangturan ug nga ako dili na gayud makakita kanila pag-usab, kini mohikaw kanako sa usa sa labing dakong mga kalipay nga anaa sa akong kinabuhi: ang pagpamalandong mahitungod sa paghimamat kanila pag-usab, ug pagdawat sa ilang pag-abiabi ug sa ilang pagmahal, ug sa pagpasalamat kanila gikan sa kinahiladman sa mapasalamaton nga kasingkasing alang sa tanan nga ilang nabuhat alang kanako.

Apan adunay daghan, daghan nga minilyon sa mga anak sa atong Langitnong Amahan kinsa wala masayud nga pinaagi sa pag-ambit sa piho nga mga ordinansa nga gimando sa atong Langitnong Amahan, ang mga bana ug mga asawa mahimong mahiusa alang sa karon ug sa kahangturan ug matagamtaman ang pakig-uban sa ilang mga anak hangtud sa kahangturan. Unsa kita ka mapasalamaton alang niana nga kahibalo.⁷

Adunay pipila lamang ka mga dapit dinhi sa kalibutan nga kita makaminyo alang sa kahangturan, ug kana diha lamang sa mga templo sa Dios. … Adunay daghan usab sa atong mga kaigsoonan, tanang mga anak sa atong Langitnong Amahan, kinsa mibalibad niini nga pribilehiyo tungod sa … dili malikayan nga mga hinungdan. Apan kon sila magpuyo sa takus nga paagi ug kon ilang dawaton sa ilang kaugalingon ang mga pribilehiyo kon makahimo pa lang sila sa ingon, walay mawala kanila pinaagi niining dili mapugngan nga mga kahimtang. Apan hunahunaa dayon kon unsa ka mas dako ang responsibilidad niadtong kinsa nagpuyo diin ang mga lalaki ug mga babaye mahimong mahiusa alang sa kahangturan, ug diin sila makaadto ug makahimo sa buhat alang sa ilang mga patay! Ang mga tawo sa kalibutan wala niini nga panalangin. Naghunahuna lang ko kon mapasalamaton ba kita niini. …

Atong tudloan ang atong mga batan-on kabahin niining mga butanga gikan sa labing sayo sa ilang pagkabatan-on, aron kon moabut na sila sa panahon sa pagminyo, wala nay mga pangutana diha sa ilang mga hunahuna kon asa o unsaon o pinaagi ni kinsa kana nga ordinansa kinahanglan nga ipahigayon—ug ang bugtong dapit diin kini mahimong ipahigayon alang sa karon ug sa kahangturan diha lamang sa usa ka templo.⁸

Nagpasalamat ko [sa Ginoo] alang sa tanan nga mga ordinansa sa Balay sa Ginoo nga akong nadawat, matag usa niini gitagana dili lamang alang kanako, apan gitugutan ko nga makadawat og usa ka bahin nianang gitagana alang sa tanan niyang mga anak, bisan asa man sila, kon sila andam sa pagdawat sa unsay iyang gitanyag kanila, nga walay salapi ug walay bili.⁹

Ang tanang … mga templo nga gitukod o ipahinungod pa, momatuod nga usa ka panalangin nga dili masukod ngadto niadtong kinsa takus nga midawat diha sa ilang kaugalingon sa pribilehiyo sa paggamit niini, alang sa ilang kaugalingon ug sa ilang mga patay nga kaliwatan.¹⁰ [Tan-awa sa sugyot 2 sa pahina 106.]

Pinaagi sa buhat sa templo kita naghatag og mahangturon nga mga panalangin ngadto sa atong nangamatay na nga mga katigulangan.

Ang genealogical society migahin og mga katuigan sa panahon sa pagpangolekta og impormasyon sa [family history], ug ang uban naggahin og mga katuigan sa panahon sa pag-adto sa Balay sa Ginoo aron magpabunyag alang niadtong kinsa nangamatay na, aron ang mga bana ug mga asawa ug mga anak ma-sealed ngadto sa usag usa, aron sa paghiusa sa pamilya sama sa gitudlo sa atong Langitnong Amahan nga kinahanglan natong buhaton. Maayo kini kon ang matag usa kanato mangutana sa iyang kaugalingon: Unsay akong gihimo kalabut niini? Naghimo ba ko sa akong bahin? Ang atong Langitnong Amahan misulti sa mga tawo pinaagi ni Joseph Smith nga, gawas kon atong gilihok ang buhat alang sa atong mga patay, mawala kanato ang atong kaugalingon nga mga panalangin, ug kita isalikway, ug ang usa sa kinatapusan nga mga butang nga gipaningkamutan nga buhaton sa Propeta mao ang paghuman sa usa ka templo diin ang mga tawo makaadto ug makapahigayon sa buhat alang sa ilang mga patay. Ingon niana kini ka importante. Kinahanglan nga adunay mohimo niini.¹¹

Nakahinumdom ko karon sa usa ka istorya mahitungod sa duha ka managsoong lalaki kinsa nagpuyo sa amihanang lungsod sa Utah: Ang mas maguwang nga igsoong lalaki, si Henry, usa ka banker ug negosyante, ug adunay abunda nga panginabuhi. Ang laing igsoong lalaki, si George, usa ka mag-uuma, ug walay dako kaayo nga sobra sa iyang mga panginahanglan, apan siya adunay tinguha sa paghimo sa buhat sa templo alang sa ilang mga patay. Gisiksik niya ang ilang genealogy ug miadto sa templo ug nagtrabaho alang niadtong mga nangamatay na.

Usa ka adlaw si George miingon kang Henry, “Naghunahuna ko nga kinahanglan ka nga moadto sa templo ug motabang.”

Apan si Henry miingon, “Wala koy panahon sa pagbuhat og bisan unsa sama niana. Tanan sa akong oras mahurot ra sa pag-atiman sa akong negosyo.” …

Mga usa ka tuig human niana, si Henry mitawag sa panimalay ni George ug miingon, “George, nagdamgo ko, ug nakapabalaka kini kanako. Naghunahuna ko basin kon makasulti ka nako sa unsay ipasabut niini?”

Si George nangutana, “Unsa man ang imong damgo, Henry?”

Si Henry miingon, “Nagdamgo ko nga ikaw ug ako namatay na ug anaa kita sa laing kalibutan. Samtang kita nanglakaw, nakaabut kita sa usa ka matahum nga siyudad. Ang mga tawo nagpundok diha sa mga grupo sa daghang mga dapit, ug sa matag dapit nga atong giadtoan sila milamano kanimo ug migakos kanimo ug mipanalangin kanimo ug miingon nga unsa sila ka mapasalamaton nga nakakita kanimo, apan,” siya miingon, “wala ko nila tagda; dili kaayo sila mahigalaon. Unsay buot ipasabut niana?”

Si George nangutana, “Nagtuo ka nga kita anaa na sa laing kalibutan?”

“Oo.”

“Aw, mao kini ang akong gisulti kanimo. Naningkamot ko sa pagdala kanimo sa paghimo sa buhat alang niadtong mga tawo kinsa anaa na didto. Nahimo na nako ang buhat alang sa daghan kanila, apan ang buhat alang sa daghan pa wala pa mahuman. … Kinahanglan gayud ka nga ma-busy, kay nakatilaw na man ka sa unsay imong mapaabut kon ikaw moadto na didto kon dili ka mohimo sa imong bahin sa paglihok niini nga buhat alang kanila.” [Tan-awa sa sugyot 3 sa pahina 106.]

Naghunahuna ko mahitungod niini nga istorya gikan sa kinabuhi sa duha ka managsoong lalaki sa makadaghang higayon. Daghang mga tawo ang wala makasabut sa kaimportante ug kasagrado sa kinabuhi; wala sila makasabut sa kasagrado sa mahangturong kaminyoon. Adunay pipila sa atong katawhan nga walay interes sa ilang genealogy. Sila wala magpakabana mahitungod sa ilang mga katigulangan; gani kamo makahunahuna sa ingon pinaagi sa ilang linihokan. Dili sila moadto sa templo aron sa paghimo sa buhat alang sa ilang mga patay. …

… Human nga kita nakaadto sa Balay sa Ginoo alang sa atong kaugalingon nga mga panalangin, atong hunahunaon ang atong responsibilidad ngadto sa atong mga katigulangan. Unsa kaha nga pagtimbaya ang inyong madawat kon kamo moadto na sa laing kalibutan? Kamo ba ang ilang duolon ug panalanginan sulod sa mga kapanahonan sa kahangturan, o sama ba kamo sa igsoong lalaki kinsa hakog nga naningkamot sa pagsulbad sa iyang mga problema dinhi ug tugutan lang kadtong kinsa dili makahimo sa pagtabang sa ilang kaugalingon sa pagpadayon nga wala ang iyang tabang?¹²

Kahibalo mo nga kitang tanan nahigot sa mahinungdanon nga buhat nga gibuhat didto sa mga templo sa atong Amahan, diin ang mga pamilya nga wala mahiusa kaniadto pagahiusahon pinaagi sa gahum sa Balaan nga Priesthood. Gusto sa Ginoo nga ang matag usa sa iyang anak nga mga lalaki ug anak nga mga babaye adunay oportunidad nga mapanalanginan, dili lamang dinhi sa yuta, apan sa pagtagamtam sa mahangturon nga mga panalangin.

Hunahunaa ang kamaunungon ug ang kamatinud-anon niadtong kinsa sa matag adlaw moadto niining mga templo ug mopahigayon alang niadtong kinsa anaa na sa laing kalibutan, ug hibaloi kini nga kadtong kinsa anaa sa laing kalibutan nabalaka gayud kaayo kanato. Sila nag-ampo alang kanato ug alang sa atong kalampusan. Sila nangaliyupo, sa ilang kaugalingong paagi, alang sa ilang mga kaliwat, alang sa ilang umaabut nga mga kaliwatan nga nagpuyo sa yuta.¹³

Ang Ginoo motabang kanato sa pagsiksik sa atong kaliwatan nga nangamatay na.

Didto sa Chicago daghang katuigan na ang milabay, atol sa Century of Progress Exposition, miadto ko sa booth sa atong Simbahan usa ka adlaw niana ug nangutana sa mga misyonaryo kon kinsa ang nagpasiugda sa maanindot nga kultural ug scientific nga kalihokan.

Sila misulti kanako nga ang pangalan sa tawo mao si Dawes, ug nangutana ko, “Igsoon ba siya ni Charles G. Dawes, kinsa bise-presidente sa Estados Unidos ug usa usab ka ambassador sa Great Britain?”

Ug sila mitubag, “Oo.”

“Aw,” miingon ko, “Nalipay ko nga nahibalo niana. Nakaila ko niya.”

Miingon ko sa akong kaugalingon, “Siguro tawagan nako siya. Siya tingali si Henry Dawes.” Nakaila ko ni Henry Dawes, busa miadto ko sa telepono ug mitawag sa iyang opisina. Ang iyang secretary … misulti kang Mr. Dawes nga si George Albert Smith sa Siyudad sa Salt Lake anaa ug gusto nga makigkita kaniya, ug siya misulti kaniya nga paadtoon ko. Busa, imbis molinya sa gatusan ka mga tawo aron maghulat sa akong turno, gipaagi ko niya sa pikas pultahan, ug diha sa akong atubangan nagbarug ang usa ka taas nga tawo nga wala nako makita sukad sa akong kinabuhi.

Siya miingon, “Ako si Mr. Dawes.”

Buotan kaayo siya, apan inyo lang mahunahuna kon unsa ko kaulaw. Siya si Mr. Dawes, ug siya ang igsoong lalaki ni Ambassador Dawes, apan siya mao si Rufus Dawes. Wala ko masayud nga aduna ba diay usa ka Rufus Dawes sa kalibutan.

“Aw,” miingon ko, “Mianhi ko aron sa pagsulti kanimo nga maanindot kini nga kalihokan, ug sa pagpahayag nganha kanimo sa akong pasalamat sa unsay imong nahimo sa pag-organisar ug pag-atiman niini. Pagkanindot sa pagkahimo niini, ug makapa-edukar kaayo kini ngadto sa daghan kaayo nga mga tawo. Karon, akong nasabtan nga ikaw busy nga tawo, ug mao lamang kana ang akong tuyo sa pag-anhi ug pakigsulti, ug sa pagpahalipay ug pagpasalamat kanimo.”

“Pagkamabination niana,” siya miingon. “Sulod.”

“Ayaw na, mao ra kana ang akong tuyo,” mitubag ko.

Miingon siya, “Dali sulod.”

Miingon ko, “Ayaw na, naay gatusan ka mga tawo nga naghulat aron makigkita kanimo.”

“Walay usa kanila ang mosulti og ingon ka nindot sa unsay imong gisulti.”

Busa misulod ko, nga wala nay mahunahunaan ug hapit di na kaginhawa. Siya miinsister nga molingkod ko, ug ang sunod nga butang nga akong gisulti mao: “Lain pay ato, Mr. Dawes, diin man gikan ang imong mga kaliwat?”

“Pasabut ba nimo dinhi sa Amerika?” siya nangutana.

“Pasabut nako bisan asa.”

Miingon siya, “Interesado ka ba sa genealogy?”

“Interesado gyud kaayo ko.” Mitubag ko. “Aduna kami usa sa labing maanindot nga mga genealogical library sa Siyudad sa Salt Lake.”

Miingon siya, “Kadali lang ha,” ug migawas sa iyang opisina ug mibalik nga may dalang usa ka karton nga hapit ingon ka dako sa karaang Biblia sa pamilya. Gikuha niya ang iyang kutsilyo, giablihan ang karton, ug gikuha ang pakete nga giputos sa puti nga tisyu nga papel. Gitangtang niya ang tisyu nga papel ug gibutang sa lamesa ang usa sa labing maanindot kaayo nga pagkahapin nga mga basahon nga akong nakita sukad. Maayo kining pagka-imprinta ug abunda kaayo sa pagkahulagway, ug ang hapin elegante kaayo nga gimarkahan og bulawan.

Samtang nagtan-aw ko niini, miingon ko, “Mr. Dawes, usa kana ka matahum nga obra maestra.”

“Angay lang gayud. Nakagasto ko niini og baynte singko mil ka dolyares.”

“Aw,” miingon ko, “angayan lang kini.”

Miingon siya, “Aduna ba kini bili alang kanimo?”

Miingon ko, “Aduna gayud kon ako aduna pa lang niini.”

Siya miingon, “Sige, imoha na kini!”—baynte singko mil ka dolyares nga kantidad sa genealogy ang gibutang diha sa akong mga kamot sa usa ka tawo nga nahimamat lang nako sa lima ka minuto! Ako nahingangha. Ang among unang panagkita nagpadayon pero dili kaayo dugay. Gisultihan ko siya kon unsa ko kalipay nga makabaton niini ug nga ibutang ko kini sa genealogical library sa Siyudad sa Salt Lake.

Sa wala pa ko mobiya sa lawak, miingon siya, “Mr. Smith, genealogy kini sa akong inahan, ang genealogy sa mga Gates. Giandam usab namo ang genealogy sa akong amahan—ang pamilya sa mga Dawes. Kana sama usab niini. Kon kana mahuman na, gusto ko nga padalhan ko usab ikaw og kopya niana.”

Singkwenta mil ka dolyares sa genealogy!—ug tungod lamang sa akong paningkamot nga magmatinahuron sa usa ka tawo. Dili ko motuo nga kadto aksidente lang. …

Ang Ginoo nagtabang kanato; kini kahibulongan kon sa unsang paagi nga ang dalan giablihan ug kon sa unsang paagi nga ang ubang mga tawo sa kasagaran giaghat sa pag-andam sa ilang mga genealogy. Apan usahay mapakyas kita sa pagpahimulos sa atong mga oportunidad sa pag-andam sa atong mga genealogy, bisan pa man kon ang Ginoo klaro kaayo nga misulti nga gawas kon kita moatiman sa atong buhat sa templo kita isalikway uban sa atong mga patay [tan-awa sa D&P 124:32]. Kini usa ka mahinungdanon kaayo nga butang. Kini usa ka butang nga dili nato mahimong usbon, kon atong giusikan ang atong mga oportunidad hangtud nga ang kinabuhi matapos. … Dili kita makapaabut nga ang uban mohimo niini nga buhat alang kanato.

Busa, ang Ginoo, sa usa ka paagi o sa lain, nag-awhag, ug nagtambag kanato sa paghimo sa atong buhat. Ang pipila ka mga pamilya nga dili makahimo sa buhat nga sila ra adunay laing tawo nga magtrabaho sa tanang higayon alang sa ilang genealogy sa templo, ug mga rekord.

Kon kita mohimo sa atong bahin, ang atong mga genealogy ablihan ngari kanato—usahay sa usa ka paagi, usahay sa laing paagi. Busa gusto ko nga mosugyot kaninyo, akong mga kaigsoonan: buhaton nato ang atong bahin.¹⁴ [Tan-awa sa sugyot 4 sa pahina 107.]

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Ikonsiderar kini nga mga ideya samtang ikaw nagtuon sa kapitulo o samtang ikaw nangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa sa mga pahina vii–x.

Basaha ang mga kinutlo gikan sa pagpahinungod nga pag-ampo sa Templo sa Idaho Falls Idaho sa mga pahina 96–97, ug basaha ang D&P 109:1–5, 10–13 (gikan sa pagpahinungod nga pag-ampo sa Templo sa Kirtland). Pamalandonga ang mga pagbati nga imong gibati sa dihang ikaw mitambong sa templo, ug hunahunaa ang mga kasinatian nga nakapalig-on sa imong pagpamatuod nga ang templo balay sa Ginoo.
Unsa ang mga rason nga gihatag ni Presidente Smith sa pagtukod og mga templo? (tan-awa sa mga pahina 97–100). Unsa ang atong mabuhat sa pag-awhag sa mga batan-on sa pag-andam nga maminyo sa templo?
Basaha ang istorya sa pahina 100. Unsa man ang pipila ka yano nga mga paagi alang sa usa ka tawo nga adunay daghan nga laing mga responsibilidad nga makaapil sa buhat sa family history? Unsa ang mabuhat sa mga korum sa priesthood ug sa mga Relief Society aron makaapil?
Ribyuha ang seksyon nga nagsugod sa pahina 103. Sa unsang paagi nga ang Ginoo mitabang kanimo samtang naningkamot ka sa pagpangita sa impormasyon mahitungod sa imong mga katigulangan? Unsa ang uban nga mga panalangin nga imong nadawat samtang ikaw miapil sa buhat sa family history?

May Kalabutan nga mga Kasulatan: Malaquias 4:5–6; Doktrina ug mga Pakigsaad 97:15–16; 110; 124:39–41; 128:9, 15–24.

Tabang sa pagtudlo: Kon ang usa ka tawo mobasa og kusog gikan sa mga pagtulun-an ni Presidente Smith, dapita ang uban nga mga sakop sa klase sa “pagpaminaw ug sa pagpakita og piho nga mga baruganan o mga ideya. Kon ang tudling adunay dili kasagaran o malisud nga mga pulong o mga hugpong sa mga pulong, ipasabut kini sa dili pa basahon ang tudling. Kon adunay maglisud sa pagbasa diha sa grupo, pangita og mga moboluntaryo kay sa papuli-pulihon sila” (Pagtudlo, Walay Labaw ka Mahinungdanon nga Tawag, 56).

Sa sulod sa Templo sa Kirtland, diin ang karaang propeta nga si Elijah mipakita kang Joseph Smith ug mihatag kaniya sa gahum sa pagbugkos ug sa mga yawe sa buhat alang sa mga patay.

“Adunay pipila lamang ka mga dapit dinhi sa kalibutan nga kita makaminyo alang sa kahangturan, ug kana diha lamang sa mga templo sa Dios.”

“Hunahunaa ang kamaunungon ug kamatinud-anon niadtong kinsa sa matag adlaw moadto niining mga templo ug mopahigayon alang niadtong kinsa anaa na sa laing kalibutan.”