၁ နီဖိုင်း ၄

အခန်းကြီး ၄

နီဖိုင်းသည် ကိုယ်တော်ရှင်၏အမိန့်အတိုင်း လာဗန်ကို ကွပ်မျက်၍၊ ကြေးပုရပိုက်ပြားများကို ဥပါယ်တံမျဉ်ဖြင့် ရယူ၏—ဇော်ရမ်သည် တောရိုင်းထဲရှိ၊ လေဟိ၏မိသားစုနှင့်ပူးပေါင်းရန် ရွေးချယ်၏။ ဘီစီ ၆၀၀–၅၉၂ ခန့်။

၁ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါသည် ငါ၏အစ်ကိုတို့ကို ဆို၍ပြောလေသည်ကား၊ ငါတို့သည် ယေရုရှလင်မြို့သို့ တစ်ဖန်တက်သွားကြကုန်အံ့။ ငါတို့သည် ကိုယ်တော်ရှင်၏ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းရာ၌လည်း သစ္စာရှိကြကုန်အံ့။ အကြောင်းမူကား၊ သူသည် မြေကြီးပေါ်၌ရှိသူခပ်သိမ်းတို့ထက်သာ၍ တန်ခိုးကြီး၏။ သို့ဖြစ်လျှင်၊ လာဗန်နှင့် သူ၏အယောက်ငါးဆယ်ထက်၊ အမှန်စင်စစ်၊ သူ၏အယောက်အထောင်အသောင်းတို့ထက်ပင်၊ အဘယ်ကြောင့် သာ၍တန်ခိုးမကြီးဘဲရှိမည်နည်း။

၂ ထို့ကြောင့်၊ ငါတို့သွားကြကုန်အံ့။ ငါတို့သည် မောရှေကဲ့သို့ ခွန်အားနှင့်ပြည့်စုံကြကုန်အံ့။ အကြောင်းမူကား၊ သူသည် ဧဒုံပင်လယ်ရေများကို၊ အမှန်ပင်ဆို၍ တစ်ဖက်တစ်ချက်ကွဲသဖြင့်၊ ငါတို့၏ဘိုးဘေးတို့သည် ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်ခြင်းမှထွက်လာပြီး၊ ခြောက်သွေ့သောမြေပေါ်၌ ဖြတ်သွားကြ၏။ ဖာရောဘုရင်၏တပ်များသည်လည်း နောက်မှလိုက်၍၊ ဧဒုံပင်လယ်ရေထဲ၌ နစ်မြုပ်ကြလေ၏။

၃ ယခုတွင်၊ ရှုလော့၊ ဤအရာ မှန်ကန်ကြောင်းကို သင်တို့သိကြ၏။ သင်တို့ကို ကောင်းကင်တမန်မြွက်ဆိုလေသည်ကိုလည်း သင်တို့သိကြ၏။ သို့ဖြစ်၍၊ သင်တို့ယုံမှားသံသယဖြစ်နိုင်ကြသလော။ ငါတို့သွားကြကုန်အံ့။ ကိုယ်တော်ရှင်သည် ငါတို့၏ဘိုးဘေးများကိုကဲ့သို့ပင်၊ ငါတို့ကို ကယ်လွှတ်ရန်၊ ထို့အတူ အဲဂုတ္တုလူမျိုးများကိုကဲ့သို့ပင် လာဗန်ကို ဖျက်ဆီးရန် တတ်နိုင်တော်မူ၏။

၄ ယခုတွင်၊ ဤစကားများကို ငါပြောလေပြီးလျှင်၊ သူတို့သည် အမျက်ထွက်နေကြသေးလျက်၊ ဆက်၍ညည်းညူအပြစ်တင်မြဲရှိကြ၏။ သို့သော်လည်း၊ သူတို့သည် ယေရုရှလင်တံတိုင်း၏အပြင်သို့ ရောက်သည်အထိ ငါနှင့်လိုက်လာခဲ့ကြ၏။

၅ ထိုအချိန်ကား၊ ညအချိန်ဖြစ်လေ၏။ ငါသည်လည်း သူတို့ကို တံတိုင်းအပြင်၌ ပုန်းကွယ်စေ၏။ သူတို့ ပုန်းကွယ်ကြလေပြီးမှ၊ ငါနီဖိုင်းသည် မြို့တွင်းသို့ တိတ်တဆိတ်ဝင်ရောက်၍၊ လာဗန်၏အိမ်ဆီသို့ သွား၏။

၆ ငါသည် ပြုရမည့်အမှုများကို ကြိုတင်၍သိနှင့်ခြင်းမရှိဘဲ၊ ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် ဆောင်သွား ခံရ၏။

၇ အဘယ်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ ငါသည်ထွက်သွား၍၊ လာဗန်၏အိမ်အနီးသို့ရောက်သောအခါ၊ လူတစ်ယောက်ကိုမြင်၏။ ထိုသူသည် ငါ၏ရှေ့ မြေကြီးသို့ လဲကျ၏။ အကြောင်းမူကား၊ သူသည် စပျစ်ရည်နှင့်ယစ်မူး၏။

၈ ငါသည်လည်း သူ့ဆီသို့ ရောက်သောအခါ၊ ထိုသူမှာ လာဗန်ဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရှိ၏။

၉ ငါသည် သူ၏ဓားကိုမြင်၍၊ ဓားအိမ်မှ ဆွဲထုတ်၏။ ဓားရိုးမှာ ရွှေစင်ဖြင့်ပြုလုပ်ထားပြီး၊ အလွန်လက်ရာမြောက်၏။ ဓားသွားမှာလည်း၊ အဖိုးအထိုက်ဆုံး သံမဏိဖြစ်ကြောင်း ငါမြင်တွေ့၏။

၁၀ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါသည် လာဗန်ကို သတ်ရမည့်အကြောင်း၊ ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် အတင်းစေခိုင်း ခံရ၏။ သို့ရာတွင်၊ အဘယ်အချိန်ကမျှ၊ လူ့အသွေးကို ငါမသွန်းလောင်းစဖူးဟု ငါ့စိတ်နှလုံးထဲ၌ တွေးမိ၏။ ငါသည် တွန့်ဆုတ်ပြီး၊ သူ့ကို မကွပ်မျက်လို။

၁၁ ဝိညာဉ်တော်ကလည်း ငါ့ကို တစ်ဖန်မြွက်ဆိုသည်ကား၊ ရှုလော့၊ သူ့ကို သင့်လက်ထဲသို့ ကိုယ်တော်ရှင်ပေးအပ်တော်မူလေပြီ။ ထိုမှတစ်ပါး၊ ငါ့အသက်ကို နှုတ်ယူရန် သူကြိုးစားအားထုတ်သည်ကိုလည်း ငါသိ၏။ ထိုမှတစ်ပါး၊ သူသည် ကိုယ်တော်ရှင်၏ပညတ်တော်များကိုလည်း စေ့စေ့နားမထောင်လို။ ငါတို့၏ဥစ္စာပစ္စည်းများကိုလည်း သိမ်းယူသွား၏။

၁၂ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ဝိညာဉ်တော်က ငါ့ကို တစ်ဖန်မြွက်ဆိုလေသည်ကား၊ သူ့ကို ကွပ်မျက်လော့။ အကြောင်းမူကား၊ သူ့ကို သင့်လက်ထဲသို့ ကိုယ်တော်ရှင်ပေးအပ်တော်မူလေပြီ။

၁၃ ရှုလော့၊ ကိုယ်တော်ရှင်သည် သူ၏ဖြောင့်မတ်သော အကြံအစည်တော်များကို အမှန်ဖြစ်လာစေခြင်းငှာ၊ ဆိုးညစ်သောသူတို့ကို ကွပ်မျက်တော်မူ၏။ တိုင်းပြည်တစ်ခုလုံး ယုံကြည်မှု လျော့ပါးဆုတ်ယုတ်လာ၍ပျက်စီးရခြင်းထက် လူတစ်ယောက်ပျက်စီးရခြင်းက သာ၍ကောင်းပေ၏။

၁၄ ယခုမူကား၊ ငါနီဖိုင်းသည် ဤစကားများကို ကြားရသောအခါ၊ သင်၏အမျိုးအနွယ်တို့သည် ငါ၏ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းကြသမျှ၊ ကတိတော်မြေ၌ အောင်မြင်ကြလိမ့်မည်ဟုဆို၍ တောရိုင်းထဲ၌ ငါ့ကို မိန့်တော်မူသော ကိုယ်တော်ရှင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို အောက်မေ့၏။

၁၅ ထိုမှတစ်ပါး၊ သူတို့၌ ပညတ်တရားမရှိလျှင်၊ မောရှေ၏ပညတ်တရားအတိုင်း ကိုယ်တော်ရှင်၏ပညတ်တော်များကို သူတို့မစောင့်ထိန်းနိုင်ကြကြောင်းကိုလည်း ငါစဉ်းစားမိ၏။

၁၆ ထိုပညတ်တရားကို ကြေးပုရပိုက်ပြားများပေါ်၌ ရေးထွင်းထားသည်ကိုလည်း ငါသိ၏။

၁၇ ထိုမှတစ်ဖန်၊ ကိုယ်တော်ရှင်၏မိန့်တော်မူချက်များအတိုင်း—ထိုမှတ်တမ်းများကို ငါရယူနိုင်ဖို့ဟူသော ဤအကြောင်းကြောင့်၊ လာဗန်ကို ငါ၏လက်ထဲသို့ ပေးအပ်တော်မူကြောင်း ငါသိ၏။

၁၈ ထို့ကြောင့်၊ ငါသည် ဝိညာဉ်တော်၏အသံကို နာခံ၍၊ လာဗန်ကို ဦးခေါင်းဆံပင်မှဆွဲလျက် သူ့ဦးခေါင်းကို သူကိုယ်တိုင်၏ဓားနှင့်ခုတ်ဖြတ်၏။

၁၉ ငါသည် သူ့ ဦးခေါင်းကို သူကိုယ်တိုင်၏ဓားနှင့်ခုတ်ဖြတ်လေပြီးနောက်၊ လာဗန်၏အဝတ်တန်ဆာများကိုယူ၍ အမှန်စင်စစ်၊ အလုံးစုံတို့ကိုပင်၊ ငါ့ကိုယ်ပေါ်တွင်၊ ဝတ်ဆင်၍၊ သူ၏ချပ်ဝတ်တန်ဆာကို ငါ့ခါး၌စည်း၏။

၂၀ ငါသည်လည်း ဤသို့ပြုလေပြီးနောက်၊ လာဗန်၏ဘဏ္ဍာတိုက်ဆီသို့ ထွက်သွား၏။ လာဗန်၏ဘဏ္ဍာတိုက်ဆီသို့သွားစဉ်တွင်၊ ရှုလော့၊ ဘဏ္ဍာတိုက်သော့များကို ကိုင်သည့် လာဗန်၏ကျွန်ကို ငါမြင်၏။ သူ့ကိုလည်း ငါနှင့်အတူ ဘဏ္ဍာတိုက်ထဲသို့ လိုက်ရမည့်အကြောင်း၊ လာဗန်၏အသံဖြင့် ငါအမိန့်ပေး၏။

၂၁ သူသည်လည်း ငါ့ကို သူ၏သခင်လာဗန်ဟု ထင်မှတ်၏။ အကြောင်းမူကား၊ အဝတ်တန်ဆာများနှင့် ငါ့ခါး၌စည်းထားသောဓားကိုလည်း သူမြင်၏။

၂၂ သူ၏သခင်လာဗန်နှင့် ယုဒလူမျိုး အကြီးအကဲတို့ ညဉ့်အချိန်၌ အပြင်ထွက်၍ တွေ့ဆုံလေ့ရှိကြောင်းကို သိသောကြောင့် သူတို့အကြောင်းကိုလည်း ငါ့ကို သူပြောပြ၏။

၂၃ ငါသည်လည်း လာဗန်ဖြစ်လေသကဲ့သို့ သူ့ကို ပြောဆို၏။

၂၄ ကြေးပုရပိုက်ပြားများပေါ်ရှိ ရေးထွင်းထားခြင်းများကို တံတိုင်းအပြင်ရှိ ငါ့အစ်ကိုကြီးများဆီသို့ သယ်ဆောင်သွားရန် ကြံရွယ်ကြောင်းကိုလည်း သူ့ကို ငါပြော၏။

၂၅ ငါ့နောက်သို့ သူလိုက်လာရမည့်အကြောင်းကိုလည်း သူ့ကို ငါအမိန့်ပေး၏။

၂၆ သူကလည်း ငါသည် အသင်းတော်၏ညီအစ်ကိုများအကြောင်းကို ပြောသည်ဟုလည်းကောင်း၊ ငါ့ကိုလည်း ငါကွပ်မျက်လေသည့် လာဗန်အမှန်ဖြစ်သည်ဟုလည်းကောင်း ထင်မှတ်နေ၏။ သို့ဖြစ်၍၊ ငါ့နောက်သို့ သူလိုက်လာ၏။

၂၇ တံတိုင်းအပြင်ရှိ ငါ၏အစ်ကိုတို့ဆီသို့ ငါသွားစဉ်တွင်၊ သူသည် ယုဒလူမျိုးအကြီးအကဲတို့အကြောင်းကိုလည်း ငါ့ကို အကြိမ်များစွာပြောပြ၏။

၂၈ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လာမန်သည် ငါ့ကိုမြင်လျှင်၊ လွန်စွာကြောက်လန့်၏။ လေမွေလနှင့်ရှမ်တို့လည်း ကြောက်လန့်ကြ၏။ သူတို့သည်လည်း ငါ၏မျက်မှောက်ရှေ့မှ ထွက်ပြေးကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ငါ့ကို လာဗန်ဟုလည်းကောင်း၊ ငါ့ကို သူကွပ်မျက်ပြီးသဖြင့်၊ သူတို့အသက်ကို နှုတ်ယူရန်လည်း ကြိုးစားအားထုတ်လေပြီဟုလည်းကောင်း သူတို့ထင်မှတ်ကြ၏။

၂၉ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သူတို့ကို ငါလိုက်၍ခေါ်သဖြင့်၊ ငါ့အသံကို သူတို့ကြားကြ၏။ သို့ဖြစ်၍၊ သူတို့သည် ငါ့မျက်မှောက်မှ ထွက်ပြေးခြင်းကို ရပ်တန့်ကြ၏။

၃၀ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လာဗန်၏ကျွန်သည် ငါ၏အစ်ကိုတို့ကိုမြင်လျှင်၊ တုန်စပြုလျက်၊ ငါ့ရှေ့မှ ထွက်ပြေး၍၊ ယေရုရှလင်မြို့သို့ ပြန်သွားတော့မည်ပြုလေ၏။

၃၁ ယခုမူကား၊ ငါ နီဖိုင်းသည် အရပ်အမောင်းကောင်းသောသူဖြစ်ပြီး၊ ကိုယ်တော်ရှင်၏ ခွန်အားများစွာကိုလည်း ရရှိလျက်၊ ထိုကြောင့်၊ ငါသည် လာဗန်၏ကျွန်ကို ထွက်မပြေးနိုင်စေခြင်းငှာ၊ ဖမ်းဆီးပြီး ဆွဲထား၏။

၃၂ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါသည် သူနှင့် စကားဆိုသည်ကား၊ ငါ၏စကားများကို သူစေ့စေ့နားထောင်မည်ဆိုလျှင်၊ ကိုယ်တော်ရှင်အသက်ရှင်တော်မူသည့်အတိုင်း၊ ငါလည်း အသက်ရှင်သည့်အတိုင်း၊ ထိုကဲ့သို့ပင်၊ ငါတို့၏စကားများကို သူစေ့စေ့နားထောင်မည်ဆိုလျှင်၊ သူ့အသက်ကို ငါတို့ချမ်းသာပေးမည့်အကြောင်းပေတည်း။

၃၃ ထို့အတူ၊ ငါသည် သူ့ကို ကျိန်ဆိုခြင်းနှင့်ပင် ပြောလေသည်မှာ၊ သူသည် ငါတို့နှင့် တောရိုင်းထဲသို့ ဆင်းသွားမည်ဆိုလျှင်၊ ကြောက်ရန်မလိုကြောင်းနှင့် ငါတို့ကဲ့သို့ လွတ်လပ်သောသူတစ်ယောက် ဖြစ်လိမ့်မည့်အကြောင်းပေတည်း။

၃၄ ထို့အတူ၊ သူ့ကို ငါပြောလေသည်ကား၊ ကိုယ်တော်ရှင်သည် ငါတို့အား ဤအမှုကိုလုပ်ဆောင်ရန် ဧကန်အမှန်မိန့်တော်မူလေ၏။ ငါတို့သည်လည်း ကိုယ်တော်ရှင်၏ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းရာ၌ လုံ့လဝီရိယမရှိဘဲနေကြမည်လော။ ထို့ကြောင့်၊ သင်သည် ငါ့အဘဆီသို့၊ တောရိုင်းထဲသို့ ဆင်းသွားမည်ဆိုလျှင် ငါတို့နှင့်အတူ နေစရာကိုရလိမ့်မည်။

၃၅ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ဇော်ရမ်သည်လည်း ငါပြောသောစကားများကြောင့် ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်၏။ ယခုတွင်၊ ဇော်ရမ်ကား၊ ကျွန်၏နာမည်ဖြစ်ပြီး၊ သူသည် ငါတို့အဘဆီသို့၊ တောရိုင်းထဲသို့ ဆင်းသွားပါမည့်အကြောင်း ကတိပေး၏။ ထိုမှတစ်ပါး၊ သူသည် ထိုအချိန်မှစ၍၊ ငါတို့နှင့်အတူနေပါမည့်အကြောင်း၊ ငါတို့ထံကျိန်ဆိုခြင်းကိုလည်း ပြု၏။

၃၆ ယခုတွင်၊ တောရိုင်းထဲသို့ ငါတို့ ပြေးသည့်အကြောင်းကို ယုဒလူမျိုးတို့ မသိနိုင်ကြစေခြင်းငှာဟူသော ဤအကြောင်းရင်းကြောင့်၊ ငါတို့သည် သူ့ကို ငါတို့နှင့်အတူနေစေလိုသည်မှာ၊ ငါတို့ကို သူတို့လိုက်၍မဖျက်ဆီးစေခြင်းငှာပေတည်း။

၃၇ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ဇော်ရမ်က ငါတို့နှင့် ကျိန်ဆိုခြင်းကိုပြုလေပြီးနောက်၊ သူနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ငါတို့၏စိုးရိမ်မှုများလည်း ရပ်တန့်သွား၏။

၃၈ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါတို့သည်လည်း လာဗန်၏ကျွန်နှင့် ကြေးပုရပိုက်ပြားများကိုယူလျက်၊ တောရိုင်းထဲသို့ ထွက်ခွာသွားပြီး၊ ငါတို့အဘ၏တဲဆီသို့ ခရီးသွားကြ၏။