1 И сега кога царот беше ги слушал оние зборови, тој им рече на неговите свештеници: Отстранете го овој човек, и погубете го; бидејќи што имаме со него, зашто тој е луд.

2 И тие стоеја напред и се обидуваа да ги положаат нивните раце на него; но тој ги задржа, и им кажа:

3 Не допирајте ме, зашто ќе ве тресне ако ги положите вашите раце на мене, бидејќи не сум ја пренел пораката што Господ ме испрати да ја пренесам; ниту сум ви кажал тоа што вие баравте јас да ви кажам; затоа, Бог нема да дозволи јас да бидам уништен овој пат.

4 Но морам да ги исполнам заповедите кои што Бог ми ги заповеда; и бидејќи јас ви ја кажував вистината вие сте лути на мене. И повторно, бидејќи сум го говорел словото Божје вие сте ме осудиле дека сум луд.

5 Сега се случи откако Абинади беше ги кажал овие зборови, народот на цар Ное не се осмелија да ги положат нивните раце на него, бидејќи Духот на Господ беше над него; и неговото лице светеше со извонреден сјај, дури како што Мојсеј беше на планината Синај, додека зборуваше со Господ.

6 И тој говореше со моќ и власт од Бог; и ги продолжи неговите зборови, велејќи:

7 Вие гледате дека немате моќ да ме погубите, затоа ја завршувам мојата порака. Да, и јас забележувам дека ви ги сече вашите срца бидејќи јас ви ја велам вистината според вашите беззаконија.

8 Да, и моите зборови ве исполнија со чудо и вчудоневиденост, и со лутина.

9 Но јас ја завршувам мојата порака; и тогаш не е важно каде ќе одам, ако е така да сум спасен.

10 Но волку ќе ви кажам, тоа што ќе го правите со мене, потоа, ќе биде како пример и сенка на нештата што ќе дојдат.

11 И сега ви го читам остатокот на Божјите заповедите, бидејќи јас забележувам дека тие не се напишани во вашите срца; согледувам дека сте учеле и поучувале за беззаконие преку поголемиот дел на вашите животи.

12 И сега, сетете се дека јас ви велев: Немој да правиш за себе било каков врежан лик, или било каква сличност за нештата кои се горе на небото, или што се долу на земјата, или што се во водата под земјата.

13 И повторно: Немој да им се поклонуваш, ниту да им служиш; бидејќи Јас Господ твојот Бог сум ревносен Бог, посетувајќи ги беззаконијата на татковци врз децата, до третите и четвртите поколенија од оние кои ме мразат Мене;

14 И покажувам милост на илјадници, кои ме сакаат и ги одржуваат заповедите Мои.

15 Не изговарај го напразно името на Господ твојот Бог; бидејќи Господ нема да го остави неказнет оној кој напразно ќе го изговори името Негово.

16 Помни го денот на Сабатот, за да ти биде свет.

17 Шест дена работи, и заврши ги во нив сите работи свои;

18 А седмиот ден, е сабатот на Господ, твојот Бог; тогаш немој да вршиш никаква работа, ни ти, ни синот твој, ни ќерката твоја, ни слугата твој, ни слугинката твоја, ни волот твој, ни стоката твоја, ниту странецот, кој се наоѓа внатре во твоите порти.

19 Зашто за шест дена Господ ги создаде небото и земјата, и морето, и сѐ што е во нив; затоа Господ го благослови сабатот, и го посвети.

20 Почитувај ги таткото свој и мајката своја, за твоите денови да бидат долги на земјата, што ти ја дава Господ, твојот Бог.

21 Не убивај.

22 Не врши прељуба. Не кради.

23 Не сведочи лажно против својот сосед.

24 Не посакувај го домот на својот сосед, не посакувај ја жената на својот сосед, ниту слугата негов, ни слугинката негова, ни волот негов, ни магарето негово, ниту ништо друго кое е на ближниот твој.

25 И се случи дека откако Абинади беше ставил крај на тие говори тој им рече: Дали сте го поучувале овој народ дека тие треба да ги запазуваат и да ги сторат сите овие нешта за да ги одржуваат овие заповеди?

26 И ви кажувам, Не; бидејќи ако сте, Господ не би ми заповедал да дојдам и да пророкувам зло за овој народ.

27 И сега рековте дека спасение доаѓа преку законот на Мојсеј. Јас ви кажувам дека е потребно вие да го одржувате законот на Мојсеј сѐ уште; но, ви кажувам, дека времето ќе дојде кога не ќе биде потребно да го одржувате законот на Мојсеј.

28 И згора на тоа, Јас ви кажувам, дека спасението не доаѓа само од законот; и да не беше помирувањето, што Бог Самиот ќе го направи за гревовите и беззаконијата на Неговиот народ, тие мораа да страдаат неизбежно, без оглед на законот на Мојсеј.

29 И сега ви кажувам дека беше потребно да има закон даден на децата на Израел, да, дури и многу строг закон; бидејќи тие беа тврдоглав народ, брзи да прават беззаконие, и бавни да се сеќаваат на Господ нивниот Бог;

30 Затоа беше закон даден на нив, да, закон на уредби и обреди, закон кој тие требаше да го почитуваат строго од ден во ден, да ги одржува во сеќавање на Бог и нивната должност кон Него.

31 Но ете, ви кажувам, дека оние нешта беа примери на нешта што ќе дојдат.

32 И сега, дали го разбраа законот? Ви кажувам, Не, сите тие не го разбраа законот; и ова заради закоравеноста на нивните срца; бидејќи не разбраа дека никој не може да биде спасен освен ако беше преку искупувањето на Бог.

33 Зашто ете, зарем Мојсеј не пророкува на нив за доаѓањето на Месијата, и дека Бог ќе го искупи Неговиот народ? Да, и дури и сите пророци кои пророкувале од почетокот на светот—зарем тие не зборувале повеќе или помалку за оние нешта?

34 Дали не кажаа дека Бог Самиот ќе дојде долу меѓу човечките деца и ќе земе врз Него форма на човек, и ќе оди напред со голема моќ врз лицето на земјата?

35 Да, и зарем не кажаа исто така дека Тој ќе го исполни воскреснувањето на мртвите, и дека Тој, Самиот, ќе биде угнетен и погоден?