1 И се случи дека откако Мосија беше сторил како што неговиот татко беше му заповедал, и беше објавил низ целата земја, дека луѓето се собрале заедно низ целата земја, за да можат да одат горе во храмот да ги слушнат зборовите кои царот Венијамин ќе им ги говори на нив.

2 И постоеше голем број, дури толку многу што не можеа да се избројат; зашто тие премногу беа се размножувале и премногу се зголемуваа во земјата.

3 И тие исто ги земаа првородените од нивните стада, за да можат да понудат жртви и запалени приноси според законот на Мојсеј;

4 И исто така за да можат да Му се заблагодарат на Господ нивниот Бог, Кој беше ги извел од земјата Ерусалим, и Кој беше ги избавил од рацете на нивните непријатели, и беше поставил праведните луѓе да им бидат учители, и праведен човек да им биде цар, кој беше воспоставил мир во земјата Зарахемла, и кој беше ги поучувал да ги одржуваат заповедите на Бог, за да можат да се радуваат и да бидат полни со љубов кон Бог и сите луѓе.

5 И се случи дека кога тие отидоа горе во Храмот, ги распнаа наоколу своите шатори, секој маж според неговото семејство, и тоа се состоеше од неговата жена, и неговите синови, и неговите ќерки, од најстариот до најмладиот, секое семејство беше одделено од другите.

6 И ги распнаа своите шатори наоколу храмот, и секој човек имајќи го својот шатор со вратата свртена кон храмот, за да можат да останат во своите шатори и да ги слушнат зборовите кои царот Венијамин ќе им ги говори на нив;

7 Зашто мноштвото беше толку големо што царот Венијамин не можеше сите да ги поучува внатре меѓу ѕидовите на храмот, затоа нареди да се подигне кула, за неговиот народ за да можат да ги слушнат зборовите што тој ќе им ги каже.

8 И се случи дека тој започна да му говори на неговиот народ од кулата; и не можеа сите да ги слушнат неговите зборови поради големината на мноштвото; затоа тој нареди зборовите кои ги говореше да бидат напишани и испратени помеѓу тие кои не можеа да го слушнат неговиот глас, за да можат исто така да ги добијат неговите зборови.

9 И овие се зборовите што им ги говореше и нареди некој да ги напише, велејќи: Мои браќа, сите вие кои се собравте заедно, вие кои можете да ги слушате моите зборови што ќе ви ги говорам денес; зашто не ви заповедав да дојдете овде да си поигрувате со зборовите што јас ќе ги говорам, но затоа што вие треба да ме послушате мене, и да ги ги отворите вашите уши за да можете да слушате, и вашите срца за да можете да разберете, и вашите умови за мистериите на Бог да можат да бидат откриени пред вашиот поглед.

10 Не ви заповедов да дојдете овде за да се плашите од мене, или да мислите дека јас сум сам по себе повеќе од смртен човек.

11 Но јас сум како вас, подложен на секакви слабости од тело и дух; сепак бев избран од овој народ, и посветен од мојот татко, и ми беше дозволено од раката на Господ да бидам владетел и цар над овој народ; и јас сум бил одржан и зачуван преку Неговата неспоредлива моќ да ви служам со целата моќ, памет, и сила што Господ ми ги додели.

12 Јас ви кажувам дека штом ми било дозволено да ги поминам моите денови во ваша служба, дури до ова време, не сум барал злато, ниту сребро, ниту било какво богатство од вас;

13 Ниту дозволив да бидете затворени во затвори, ниту да се однесувате еден со друг како робови, ниту да убивате, или ограбувате, или крадете, или да извршувате прељуба; ниту дозволив да правите било каква пакост, и ве поучував дека треба да ги одржувате Господовите заповеди, во сите нешта што Тој ви ги заповедал—

14 И дури јас, самиот, работев со своите сопствени раце за да ви служам, да не бидете натоварени со даноци, и да не дојде ништо врз вас што е тешко да поднесете—и од сите овие нешта за што сум ги говорел, сами сте сведоци денес.

15 Сепак, браќа мои, не ги сторив овие нешта за да можам да се фалам, ниту ви ги говорам овие нешта за да ве обвинам; туку ви ги говорам овие нешта за да можете да знаете дека јас можам да одговарам со чиста совест пред Бог денес.

16 Ете, јас ви кажувам дека бидејќи ви кажав дека ги поминав моите денови во ваша служба, јас не посакувам да се фалам, зашто јас само сум бил во службата на Бог.

17 И ете, ви го кажувам ова за да научите мудрост; дека вие можете да научите дека кога сте во службата на вашите блиски само сте во службата на Бог.

18 Ете, ме нарековте ваш цар; и ако јас, кого го нарекувате ваш цар, се трудам да ви служам, тогаш не треба ли и вие да се трудите да си служите еден на друг?

19 И ете исто така, ако јас, кого ме нарекувате ваш цар, кој сум ги поминал своите денови во вашата служба, и сепак бев во службата на Бог, заслужувам некоја благодарност од вас, О колку вие треба да Му се заблагодарите на вашиот небесен Цар!

20 Јас ви кажувам, мои браќа, дека ако ја давате цела благодарност и пофалба што вашата цела душа има моќ да ја поседува, на тој Бог кој ве создал, и кој ве одржал и ве зачувал, и кој направил да се радувате, и кој ви доделил да живеете во мир еден со друг—

21 Јас ви кажувам дека ако му служите на Него кој ве создал од почетокот, и ве чува од ден на ден, како што ви пружи да дишете, за да можете да живеете и да се движите и правите според својата волја, и дури ве поддржува од еден момент до друг—ви кажувам, ако вие му служите Него со целите ваши души сепак би биле безвредни слуги.

22 И ете, сѐ што Тој бара од вас е да ги одржувате Неговите заповеди; и Тој ви ветува дека ако ги одржувате Неговите заповеди ќе напредувате во земјата; и Тој никогаш нема да отстапи од тоа што Тој веќе го кажал; затоа, ако вие ги одржувате Неговите заповеди Тој ќе ве благослови и унапреди.

23 И сега, на прво место, Тој ве создал, и ви ги доделил на вас вашите животи, за што сте му должни на Него.

24 И второ, Тој бара да правите како Тој ви заповедал; зашто ако го правите тоа, Тој веднаш ќе ве благослови; и затоа Тој ви платил. А вие сѐ уште сте му должни на Него, и сте, и ќе бидете секогаш и засекогаш; затоа, за што можете да се фалите?

25 И сега прашувам, можете ли да кажете нешто во прилог на себе? Ви одговарам, не. Не можете да кажете дека сте еднакви како што е правот на земјата; сепак бевте создадени од правот на земјата; но ете, тоа припаѓа на Тој Кој ве создал.

26 И јас, дури јас, кого ме нарекувате вашиот цар, не сум подобар од вас; бидејќи јас сум исто така од правот. И вие гледате дека јас сум стар, и наскоро ќе го предадам ова смртно тело на неговата мајка земја.

27 Затоа, како што ви кажав на вас дека ви служев, одејќи пред Бог со чиста совест, дури тогаш јас во ова време ви наредив да се соберете заедно, за да можам да бидам невин, и вашата крв да не падне врз мене, кога јас ќе стојам да бидам суден од Бога за нештата што Тој ми ги заповеда во врска со вас.

28 Јас ви кажувам дека ви наредив да се соберете заедно за да можам да ја исперам мојата облека од вашата крв, во ова време кога јас наскоро ќе одам долу во мојот гроб, за да можам да одам долу во мир, и мојот бесмртен дух може да се придружи на хоровите горе, во пеење на пофалби за праведен Бог.

29 И згора на тоа, јас ви кажувам дека наредив да се соберете заедно, за да ви изјавам на вас дека не можам да продолжам да бидам ваш учител, ниту ваш цар;

30 Зашто дури во ова време, моето цело тело се тресе премногу додека се обидувам да ви говорам на вас; но Господ Бог ме поддржува, и ми овозможува да ви зборувам на вас, и ми заповеда дека треба да прогласам на вас денес, дека мојот син Мосија е цар и владетел над вас.

31 И сега, мои браќа, јас би сакал да правите како што сте направиле до сега. Како што сте ги одржувале моите заповеди, и заповедите на мојот татко, и сте напредувале, и бевте сочувани да не паднете во рацете на вашите непријатели, дури и ако ги одржувате заповедите на мојот син, односно заповедите на Бог што ќе бидат предадени на вас од него, вие ќе напредувате во земјата, и вашите непријатели нема да имаат моќ над вас.

32 Но, О мој народе, внимавајте да не се појават препирања меѓу вас, и да не изберете да го слушате злобниот дух, за кој зборуваше мојот татко, Мосија.

33 Зашто ете, има тешкотија за оној кој ќе избере да му се покорува на тој дух; зашто ако тој избере да му се покорува, и да остане и да умре во неговите гревови, тој истиот пие проклетство на неговата сопствена душа, зашто тој добива како негова плата вечна казна, бидејќи го прекршил Божјиот закон спротивно на неговото сопствено знаење.

34 Ви кажувам, дека нема никој меѓу вас, освен вашите мали деца кои не биле поучувани за овие нешта, но кои не знаат дека сте му вечно должни на вашиот Небесен Отец, да му давате на Него сѐ што имате и сѐ што сте; и исто така сте биле поучени за записите што ги содржат претскажувањата за кои се говореше од светите пророци, дури сѐ до времето кога нашиот татко, Лехи, го напуштил Ерусалим;

35 И исто така, сѐ што беше говорено од нашите татковици до сега. И ете, исто така, тие го говореа тоа што им беше заповедано на нив од Господ; затоа, тие се праведни и вистинити.

36 И сега, јас ви кажувам, мои браќа, дека откако знаете и сте биле поучени за сите овие нешта, ако престапувате и одите спротивно на тоа што беше говорено, вие се откажувате од Духот на Господ, и тој нема место во вас да ве води по патеките на мудроста, како да бидете благословени, унапредени, и сочувани—

37 Јас ви кажувам, дека човекот кој го прави ова, тој излегува во отворен бунт против Бог; затоа тој го слуша злобниот дух и станува непријател на сета праведност; затоа, Господ нема место во него, бидејќи Тој не живее во несвети храмови.

38 Затоа ако тој човек не се покае, и остане и умре како непријател на Бог, барањата за Божјата правда ќе му ја разбудат неговата бесмртна душа во живо чувство на неговата сопствена вина, што му прават да се оттргне од присуството на Господ, и ја исполнуваат душата со вина, и болка, и страдање, што е како неизгаслив оган, чиј пламен се зголемува секогаш и засекогаш.

39 И сега јас ви кажувам, дека милоста нема влијание на тој човек; затоа неговата последна пропаст е да издржува бескрајно мачење.

40 О, сите вие стари мажи, и исто вие млади мажи, и вие мали деца кои можете да ги разберете моите зборови, бидејќи јасно ви говорев на вас за да можете да разбирате, се молам дека ќе се разбудите со сеќавање за ужасната ситуација на тие кои паднале во престап.

41 И згора на тоа, јас би посакал да ја земете во предвид благословената и среќна состојба на тие кои ги одржуваат заповедите на Бог. Зашто ете, тие се благословени во сите нешта, и земјени и духовни; и ако издржат верни до крајот тие се прифатени на небесата, тогаш можат да живеат со Бог во состојба на бескрајна среќа. О запомнете, запомнете дека овие работи се вистинити; бидејќи Господ Бог го кажал тоа.