ការប្រែចិត្តជឿគឺជាគោលដៅរបស់យើង
គ្មានអ្វីអាចមកជំនួសពេលវេលា ដែលបងប្អូនអានព្រះគម្ពីរ ស្តាប់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានបន្ទូលមកកាន់ បងប្អូនដោយផ្ទាល់នោះទេ ។
ឥឡូវនេះមានរយៈពេលជាងបីឆ្នាំហើយ ដែលយើងបានធ្វើដំណើររួមគ្នា ក្នុងនាមជាសមាជិកនៃសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ កាលពីខែតុលា ឆ្នាំ ២០១៨ ពេលគណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានអញ្ជើញយើងឲ្យរៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ តាមរយៈការសិក្សាព្រះគម្ពីរ និងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំជាមគ្គទេស៍របស់យើងតាមរបៀបថ្មី និងដ៏បំផុសគំនិតមួយ ។
នៅក្នុងដំណើររបស់យើង វាជាការណ៍ល្អ ដើម្បីងាក មកវាយតម្លៃពីការរីកចម្រើនរបស់យើងម្ដងម្កាល ដើម្បីប្រាកដថា យើងកំពុងបោះជំហានឆ្ពោះទៅរកគោលដៅយើង ។
ការប្រែចិត្តជឿគឺជាគោលដៅរបស់យើង
សូមពិចារណាពីសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដ៏ជ្រាលជ្រៅនៅសេចក្តីផ្តើមនៃសៀវភៅចូរមកតាមខ្ញុំ ៖
« គោលបំណងនៃការរៀនសូត្រ និងការបង្រៀនដំណឹងល្អទាំងអស់ គឺដើម្បីធ្វើឲ្យការប្រែចិត្តជឿរបស់យើងកាន់តែមានខ្លាំងឡើង លើព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ …
« … ប៉ុន្តែប្រភេទនៃការរៀនសូត្រដំណឹងល្អដែលពង្រឹងដល់សេចក្ដីជំនឿយើង ហើយដឹកនាំយើងទៅរកអព្ភូតហេតុនៃការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿ ពុំកើតឡើងភ្លាមមួយរំពេចទេ ។ វាអនុវត្តហួសពីថ្នាក់រៀន ចូលទៅក្នុងដួងចិត្ត និងគេហដ្ឋានរបស់យើង ។ វាតម្រូវឲ្យមានការខិតខំដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួន និងជាប្រចាំថ្ងៃដើម្បីយល់ ហើយរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ។ ការរៀនសូត្រដំណឹងល្អដែលដឹកនាំទៅរកការប្រែចិត្តជឿពិត តម្រូវឲ្យមានឥទ្ធិពលពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » ។១
នេះគឺជាអព្ភូតហេតុដែលយើងស្វែងរក—នៅពេលដែលបុគ្គលម្នាក់មានបទពិសោធន៍នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ២ហើយបទពិសោធន៍នោះ ប្រទានពរឲ្យដោយឥទ្ធិពលពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ បទពិសោធន៍បែបនោះ គឺជាសិលាគ្រឹះដ៏មានតម្លៃ សម្រាប់ការប្រែចិត្តជឿរបស់យើងចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ហើយដូចប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានរំឭកយើងថ្មីៗនេះថា គ្រឹះខាងវិញ្ញាណត្រូវតែពង្រឹងឲ្យខ្ជាប់ខ្ជួន ។៣ ការប្រែចិត្តជឿយូរអង្វែងគឺជាដំណើរការពេញមួយជីវិត ។៤ ការប្រែចិត្តជឿគឺជាគោលដៅរបស់យើង ។
ដើម្បីឲ្យវាកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព នោះបទពិសោធន៍ជាមួយព្រះគម្ពីររបស់បងប្អូន ត្រូវតែជាបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ។៥ ការអាន ឬការស្តាប់បទពិសោធន៍ និងការយល់ដឹងរបស់អ្នកដទៃ អាចជាជំនួយ ប៉ុន្តែវានឹងពុំមាននូវអំណាចនៃការប្រែចិត្តជឿដូចគ្នានឹងគេនោះទេ ។ គ្មានអ្វីអាចមកជំនួសពេលវេលា ដែល បងប្អូន អានព្រះគម្ពីរ ស្តាប់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានបន្ទូលមកកាន់ បងប្អូនដោយផ្ទាល់នោះទេ ។
តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកំពុងបង្រៀនអ្វីខ្លះដល់ខ្ញុំ ?
រៀងរាល់សប្តាហ៍ ពេលខ្ញុំបើកសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំខ្ញុំសរសេរសំណួរនេះនៅខាងលើទំព័រថា ៖ « តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកំពុងបង្រៀនអ្វីខ្លះដល់ខ្ញុំនៅសប្តាហ៍នេះ ពេលខ្ញុំអានជំពូកទាំងនេះ ? »
ពេលខ្ញុំសិក្សាព្រះគម្ពីរ ខ្ញុំពិចារណាពីសំណួរនេះ ម្តងហើយម្តងទៀត ។ ហើយការបំផុសខាងវិញ្ញាណតែងតែកើតមាន ហើយខ្ញុំបានកត់ត្រាទុកនៅក្នុងសៀវភៅសិក្សាខ្ញុំ ។
ឥឡូវនេះ តើខ្ញុំដឹងដោយរបៀបណាថា ព្រះវិញ្ញាណកំពុងបង្រៀនខ្ញុំ ? មែនហើយ វាកើតឡើងតាមរបៀបតូចតាច និងងាយៗ ។ ជួនកាល វគ្គបទគម្ពីរមួយ ហាក់ដូចជាផុសចេញមកពីទំព័រនោះ ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ ។ មានពេលខ្លះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំយល់ដឹងកាន់តែទូលំទូលាយអំពីគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ ។ ខ្ញុំក៏ទទួលឥទ្ធិពលពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធផងដែរ នៅពេលភរិយាខ្ញុំ អាន ម៉ារី និងខ្ញុំ ពិភាក្សាគ្នាអំពីអ្វីដែលយើងកំពុងអាន ។ ទស្សនវិស័យរបស់គាត់ តែងតែយាងអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណជានិច្ច ។
ព្យាការី និងបុណ្យរំលង
នៅឆ្នាំនេះ យើងសិក្សាព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់—ព្រះគម្ពីរដ៏ពិសិដ្ឋ ដែលបំពេញព្រលឹងយើងដោយពន្លឺ ។ អំឡុងពេលអានព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំកំពុងចំណាយពេលជាមួយមគ្គុទេស៍ដ៏គួរឲ្យទុកចិត្ត ៖ អ័ដាម, អេវ៉ា, ហេណុក, ណូអេ, អ័ប្រាហាំ និងជាច្រើនរូបទៀត ។
នៅសប្តាហ៍នេះ អំឡុងពេលសិក្សា និក្ខមនំ ជំពូក ៧–១៣ យើងរៀនពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់ រំដោះកូនចៅអ៊ីស្រាអែល ពីការជាប់ឃុំឃាំងអស់ជាច្រើនសតវត្សរ៍នៅក្នុងប្រទេសអេស៊ីព្ទ ។ យើងអានអំពីគ្រោះទាំងប្រាំបួន—ជាការបើកសម្តែងពីព្រះចេស្តាដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះចំនួនប្រាំបួន—ដែលស្តេចផារ៉ោនបានឃើញ តែមិនបន្ទន់ព្រះទ័យឡើយ ។
ក្រោយមកព្រះអម្ចាស់បានប្រាប់ព្យាការីទ្រង់គឺ ម៉ូសេអំពីគ្រោះទីដប់—និងរបៀបដែលគ្រួសារនីមួយៗនៅក្នុងពួកអ៊ីស្រាអែល អាចរៀបចំខ្លួន ។ ក្នុងពិធីដែលគេហៅថាបុណ្យរំលងនោះ ពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលត្រូវសម្លាប់ចៀមឈ្មោលដ៏ល្អឥតខ្ចោះមួយធ្វើយញ្ញបូជា ។ រួចពួកគេត្រូវយកឈាមកូនចៀមនោះ ទៅលាបលើក្របទ្វារផ្ទះរបស់ពួកគេ ។ ព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា គ្រប់ផ្ទះដែលមានលាបឈាមនោះ នឹងត្រូវបានការពារពីគ្រោះអាក្រក់នោះ ។
ព្រះគម្ពីរបានចែងថា « ហើយពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែល … បានធ្វើតាមសេចក្តីដែលព្រះយេហូវ៉ា … បានបង្គាប់មកម៉ូសេ » (និក្ខមនំ ១២:២៨) ។ មានអ្វីមួយដែលមានអំណាចខ្លាំងបំផុត នៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដ៏សាមញ្ញនោះ គឺការគោរពប្រតិបត្តិ ។
ដោយសារពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលបានធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់ម៉ូសេ ហើយបានធ្វើដោយសេចក្ដីជំនឿ នោះពួកគេត្រូវបានសង្គ្រោះពីគ្រោះនោះ និងត្រូវបានដោះលែងឲ្យរួចពីការជាប់ឃុំឃាំងនៅវេលានោះ ។
ដូច្នេះតើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានបង្រៀនអ្វីខ្លះដល់ខ្ញុំនៅក្នុងជំពូកទាំងនេះក្នុងសប្តាហ៍នេះ ?
នេះជាគំនិតមួយចំនួនដក់ក្នុងចិត្តខ្ញុំ ៖
-
ព្រះអម្ចាស់ធ្វើការតាមរយៈព្យាការីរបស់ទ្រង់ ដើម្បីការពារ និងសង្គ្រោះរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ។
-
សេចក្តីជំនឿ និងការបន្ទាបខ្លួនធ្វើតាមព្យាការី បាននាំមកនូវអព្ភូតហេតុនៃការការពារ និងការដោះលែងឲ្យរួច ។
-
ឈាមនៅលើក្របទ្វារនោះ គឺជាសញ្ញាពីខាងក្រៅ នៃសេចក្តីជំនឿក្នុងចិត្តទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលជាកូនចៀមនៃព្រះ ។
ព្យាការី និងសេចក្តីសន្យារបស់ព្រះអម្ចាស់
ខ្ញុំស្ងើចចំពោះភាពជួនគ្នារវាងរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់ បានប្រទានពរដល់រាស្ត្រទ្រង់នៅក្នុងដំណើររឿងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ និងរបៀបដែលទ្រង់បានប្រទានពរដល់រាស្ត្រទ្រង់នាសម័យបច្ចុប្បន្ននេះផងដែរ ។
ពេលព្យាការីនៅរស់របស់ព្រះអម្ចាស់គឺប្រធាន ណិលសុន បានណែនាំ ចូរមកតាមខ្ញុំ ដល់យើង ជាមធ្យោបាយមួយក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរ នោះលោកបានអញ្ជើញយើងឲ្យផ្លាស់ប្រែគេហដ្ឋានយើងទៅជាទីដ៏បរិសុទ្ធនៃសេចក្តីជំនឿ និងជាមជ្ឈមណ្ឌលនៃការរៀនសូត្រដំណឹងល្អ ។
បន្ទាប់មកលោកបានសន្យានូវពរជ័យជាក់លាក់ចំនួនបួន ៖
-
ថ្ងៃឈប់សម្រាក របស់បងប្អូននឹងបានជាទីរីករាយ
-
កូនចៅ របស់បងប្អូននឹងមានចិត្តរំភើបក្នុងការរៀន និងរស់នៅតាមការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ
-
ឥទ្ធិពលរបស់មារសត្រូវនៅក្នុងជីវិត របស់បងប្អូននិងគេហដ្ឋាន របស់បងប្អូននឹងត្រូវសាបរលាប ហើយ
-
នៅក្នុងគ្រួសារ របស់បងប្អូននឹងមានការផ្លាស់ប្ដូរទាំងនេះយ៉ាងខ្លាំង និងរឹងមាំ ។៦
ឥឡូវនេះយើងគ្មានកំណត់ហេតុមកពីអស់អ្នកដែលមានបទពិសោធន៍នៅថ្ងៃបុណ្យរំលងជាមួយម៉ូសេនៅស្រុកអេស៊ីព្ទទេ ។ ប៉ុន្តែយើងមានទីបន្ទាល់ជាច្រើនមកពីពួកបរិសុទ្ធ ដែលមានជំនឿដូចគ្នានោះ កំពុងធ្វើតាមការទូន្មានរបស់ប្រធាន ណិលសុន សព្វថ្ងៃនេះ ហើយកំពុងទទួលពរជ័យដែលបានសន្យាទាំងនោះ ។
នេះជាទីបន្ទាល់មួយចំនួន ៖
ម្តាយម្នាក់ដែលកូនតូចៗបានថ្លែង ៖ « យើងនិយាយអំពីព្រះគ្រីស្ទ និងរីករាយក្នុងព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងផ្ទះរបស់យើង ។ សម្រាប់ខ្ញុំនោះគឺជាពរជ័យដ៏មហិមា—ដែលកូនៗអាចធំឡើងដោយមានការសន្ទនាអំពីដំណឹងល្អនៅក្នុងផ្ទះ ដែលនាំពួកគេឲ្យខិតកាន់តែជិតព្រះអង្គសង្គ្រោះ » ។៧
បងប្រុសម្នាក់បានហៅការសិក្សាព្រះគម្ពីរតាមរយៈសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ នេះថាជា « មធ្យោបាយមួយដែលពោរពេញដោយពន្លឺនៃព្រះ ដើម្បីជួយយើងឲ្យមើលឃើញគោលលទ្ធិនៃដំណឹងល្អថា ចាំបាច់សម្រាប់សុខុមាលភាពខាងវិញ្ញាណរបស់យើង » ។៨
ភរិយាវ័យក្មេងម្នាក់បានពិពណ៌នាពីពរជ័យនៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់នាង ៖ « ខ្ញុំកាន់តែស្គាល់ចិត្តស្វាមី ហើយខ្ញុំកាន់តែបើកចិត្តចំពោះគាត់ ពេលយើងសិក្សាជាមួយគ្នា » ។៩
ម្តាយម្នាក់នៃគ្រួសារធំមួយបានកត់សម្គាល់ពីរបៀបដែលការខិតខំរបស់គាត់ ដើម្បីបង្រៀនគ្រួសារគាត់ បានផ្លាស់ប្តូរ ។ គាត់បានលើកឡើងថា ៖ « កន្លងមក វាដូចជាខ្ញុំកំពុងតែលេងព្យាណូពាក់ស្រោមដៃចូកព្រិលអ៊ីចឹង ។ ខ្ញុំបានលេងតាមណោត ប៉ុន្តែលេងមិនត្រូវសោះ ។ ឥឡូវខ្ញុំដោះស្រោមដៃចេញ ទោះខ្ញុំលេងមិនល្អក្តី តែខ្ញុំឭសំឡេងប្លែកពីមុន ។ សៀវភៅចូរមកតាមខ្ញុំ បានផ្តល់ការយល់ដឹង សមត្ថភាព ការផ្តោតចិត្តទុកដាក់ និងគោលបំណងដល់ខ្ញុំ » ។១០
ស្វាមីវ័យក្មេងមួយរូបបានថ្លែង ៖ « ខ្ញុំឃើញកាន់តែច្បាស់នូវអាទិភាពសំខាន់បំផុតក្នុង ចាប់តាំងពីខ្ញុំបានសិក្សា ចូរមកតាមខ្ញុំ ជាទៀងទាត់រាល់ព្រឹក ។ ការសិក្សានេះបាននាំឲ្យខ្ញុំគិតកាន់តែច្រើនអំពីអ្វីៗដែលសំខាន់បំផុតចំពោះខ្ញុំ ដូចជា ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ទំនាក់ទំនងជាមួយភរិយាខ្ញុំ និងការហៅបម្រើរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណដែលផ្ទះរបស់ខ្ញុំ គឺជាទីដ៏បរិសុទ្ធដែលមានព្រះជាអាទិភាពមុនគេ » ។១១
ប្អូនស្រីម្នាក់បានចែកចាយថា ៖ « បទពិសោធន៍ប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្ញុំជាមួយសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ ដូចជាពុំឃើញអីអស្ចារ្យទេ ប៉ុន្តែយូរទៅៗ ខ្ញុំអាចឃើញថាខ្ញុំកំពុងផ្លាស់ប្តូរ ពេលខ្ញុំផ្តោតចិត្តសិក្សាព្រះគម្ពីរជាប្រចាំ ។ ការសិក្សាតាមរបៀបនោះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំបន្ទាបខ្លួន បង្រៀន និងផ្លាស់ប្តូរខ្ញុំបន្តិចម្តងៗ » ។១២
អ្នកត្រឡប់ពីបេសកកម្មម្នាក់បានរាយការណ៍ថា ៖ កម្មវិធី « ចូរមកតាមខ្ញុំ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំខិតជិតដល់កម្រិតការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ដែលខ្ញុំបានធ្វើនៅបេសកកម្ម ហើយខ្ញុំអាចផ្លាស់ប្តូរពីការសិក្សាព្រះគម្ពីរ តាមកាតព្វកិច្ច មកជាការរៀនមួយដ៏ថ្លៃថ្លាក្នុងការស្គាល់ព្រះ » ។១៣
ប្អូនប្រុសម្នាក់ថ្លែងថា ៖ « ខ្ញុំទទួលអារម្មណ៍ថា មានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកាន់តែខ្លាំងក្នុងជីវិតខ្ញុំ ហើយខ្ញុំទទួលការណែនាំប្រកបដោយវិវរណៈរបស់ព្រះ ក្នុងការសម្រេចចិត្ត ។ ខ្ញុំអាចសន្ទនាកាន់តែជ្រាលជ្រៅអំពីភាពស្រស់ស្អាតនៅក្នុងគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទដ៏សាមញ្ញ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ » ។១៤
កុមារអាយុប្រាំពីរឆ្នាំម្នាក់បានចែកចាយថា ៖ « ខ្ញុំនឹងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកឆាប់ៗហើយសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ កំពុងរៀបចំខ្ញុំឲ្យត្រៀមខ្លួនជាស្រេចសម្រាប់ពិធីនោះ ។ គ្រួសារខ្ញុំ និងខ្ញុំពិភាក្សាគ្នាអំពីបុណ្យជ្រមុជទឹក ហើយឥឡូវនេះខ្ញុំអត់ខ្លាចនឹងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកទេ ។ ចូរមកតាមខ្ញុំ ជួយយាងអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមកក្នុងចិត្តខ្ញុំ ហើយខ្ញុំមានអារម្មណ៍កក់ក្តៅ ពេលខ្ញុំអានព្រះគម្ពីរ ។១៥
ហើយចុងក្រោយនេះគឺមកពីម្តាយម្នាក់ដែលមានកូនបួនប្រាំនាក់ ៖ « ពេលយើងសិក្សាព្រះបន្ទូលនៃព្រះ នោះទ្រង់បានជួយគ្រួសារយើងប្តូរពីកង្វល់ទៅរកអំណាច ប្តូរពីការសាកល្បង និងឧបសគ្គទៅរកការរំដោះឲ្យរួច ប្តូរពីការទាស់ទែងគ្នា និងការរិះគន់គ្នា ទៅជាសេចក្តីស្រឡាញ់ និងភាពសុខសាន្ត និងប្តូរពីការទទួលឥទ្ធិពលរបស់អារក្ស ទៅទទួលឥទ្ធិពលរបស់ព្រះវិញ » ។១៦
អ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទទាំងនេះ និងអ្នកដើរតាមដ៏ស្មោះត្រង់ជាច្រើននាក់ទៀត បានលាបព្រះលោហិតនៃកូនចៀមនៃព្រះ ជានិមិត្តរូបនៅលើច្រកចូលផ្ទះរបស់ពួកគេ ។ ពួកគេកំពុងបង្ហាញការតាំងចិត្តក្នុងខ្លួន ដើម្បីធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេ នាំឲ្យមានអព្ភូតហេតុ ។ វាជាអព្ភូតហេតុដែលបុគ្គលម្នាក់មានបទពិសោធន៍នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ហើយបទពិសោធន៍នោះបានផ្តល់ពរតាមរយៈឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
ពេលយើងសិក្សាព្រះគម្ពីរ នោះពុំមានអំណត់អត់ខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងដែនដីឡើយ។ ដូចនីហ្វៃបានថ្លែងថា « អស់អ្នកណាដែលប្រុងស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ហើយតោងជាប់តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ នោះនឹងមិនត្រូវវិនាសឡើយ សូម្បីតែការល្បួងទាំងឡាយ និងព្រួញភ្លើងទាំងឡាយរបស់មារសត្រូវ ក៏មិនអាចឈ្នះលើគេដល់ទៅធ្វើឲ្យគេខ្វាក់ ដើម្បីនាំគេទៅឯសេចក្ដីបំផ្លិចបំផ្លាញបានដែរ » ( នីហ្វៃទី១ ១៥:២៤ ) ។
កាលពីបុរាណ ពេលពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលបានធ្វើតាមការណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលបានប្រទានឲ្យតាមរយៈព្យាការីម៉ូសេ នោះពួកគេមានពរដោយមានសុវត្ថិភាព និងសេរីភាព ។ សព្វថ្ងៃនេះ នៅពេលយើងធ្វើតាមការណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ តាមរយៈព្យាការីនៅរស់របស់យើងគឺប្រធាន ណិលសុន នោះយើងនឹងទទួលបានពរនូវការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង និងការការពារក្នុងផ្ទះរបស់យើងដូចគ្នាដែរ ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះជន្មរស់ ។ នេះគឺជាសាសនាចក្រទ្រង់ ដែលបានស្ដារឡើងវិញមកលើផែនដីនេះតាមរយៈព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន គឺជាព្យាការីរបស់ព្រះអម្ចាស់ នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ។ ខ្ញុំស្រឡាញ់ ហើយគាំទ្រលោក ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕