“Niining Panahon sa Kawad-on,” kapitulo 8 sa Mga Santos: Ang Sugilanon sa ang Simbahan ni Jesukristo sa Ulahing mga Adlaw, Volume 2, Walay Dili Balaan nga Kamot, 1846–1893 (2019)
Kapitulo 8: “Niining Panahon sa Kawad-on”
Kapitulo 8
Niining Panahon sa Kawad-on
Si Louisa Pratt ug ang iyang mga anak nga babaye miabut sa Walog sa Salt Lake uban sa pundok sa karwahe ni Brigham Young nianang hapon sa Septyembre 20, 1848. Sa tibuok buntag naghunahuna sila nga makakaon og presko nga utanon sa gisaad nga yuta, ug sa katapusan, human nga nakighimamat kanila ang karaan nga mga higala ug milamano sa ilang mga kamot, nanglingkod sila diha sa salo-salo sa mais nga giani gikan sa walog.
Tungod kay ang pundok ni Addison wala pa mangabut gikan sa California, si Mary Rogers, ang asawa sa lalaki kinsa mitabang ni Louisa sa Winter Quarters, midapit sa pamilya nga mopuyo uban niya. Wala kaayo nakaila si Louisa ni Mary, apan malipayon siya nga midawat sa imbitasyon. Si Mary manganakay na, ug ang pagpuyo niya uban ni Louisa samtang ilang gipaabut si Addison mihatag ni Louisa ug sa iyang mga anak og kahigayunan sa pagtabang kaniya ug masuklian ang kabuotan nga gipakita ngadto sa ilang pamilya.
Milabay ang adlaw nga walay timailhan ni Addison. Nanganak na si Mary, ug si Louisa miatiman niya ug sa bata sa gabii ug adlaw. Unya, pagka-Septyembre 27, pipila ka mga beterano sa Mormon Batalyon mibiyahe ngadto sa siyudad nga mibalita nga usa na lang ka adlaw ang biyahion ni Addison. Ang mga batang babaye naglumpayat sa kalipay. “Miingon sila nga naa koy amahan, pero wala ko kaila niya,” ang otso anyos nga si Ann misulti sa iyang mga higala. “Dili ba lain nga anaay amahan ug wala siya mailhi?”
Pagkasunod buntag mibanagbanag ang kahayag ug katin-aw, ug si Louisa miadto sa iyang karwahe aron mag-ilis alang sa panag-uban og balik.1 Samtang ang disisais anyos nga si Ellen nanglampaso sa tabla nga salog sa mga Rogers gamit ang kamot ug tuhod, usa ka higala sa pamilya misulod sa kamalig. “Ellen,” miingon siya, “nia na ang imong papa.”
Milukso si Ellen samtang ang bulingit, pagtong nga tawo misulod sa kwarto. “Ngano man, Pa,” miingon sa Ellen, migunit sa iyang mga kamot, “nga mianhi man ka?” Human sa sobra sa lima ka tuig, hapit wala na siya makaila kaniya.
Si Frances ug Lois sa wala madugay mibutho sa kwarto, ug ang nagkagidlay nga hitsura ni Addison nakapakurat nila. Ilang gitawag si Ann, nga nagdula sa gawas. Misulod siya sa kamalig, nagpanuko sa pagtan-aw ni Addison ug gibutang ang iyang mga kamot sa iyang luyo. “Mao kana si Pa,” usa sa mga igsoon miingon. Naningkamot sila nga mogunit si Ann sa iyang kamot, apan midagan siya gawas sa kwarto.
“Dili oi,” mihilak siya.2
Pagkataud-taud misulod si Louisa ug nakita ang hitsura ni Addison nga hagpo tungod sa biyahe. Hapit mura na siya og estranghero, ug naglisud siya unsay iyang isulti. Gibati niya ang dakong kaguol samtang nakaamgo siya kon unsa ka dako ang kausaban sa iyang pamilya sa iyang pagkawala. Gawas lang sa pagpalig-on sa gingharian sa Dios, naghunahuna siya, ang makahatag og kaangayan sa maong dugay nga pagkabulag.3
Napuno usab sa emosyon si Addison. Ang iyang mga anak nga babaye dili na mao ang mga batang babaye nga iyang nahinumduman—ilabi na si Ann, kinsa tres anyos pa lang sa dihang mibiya siya. Ang tingog ni Louisa nausab agig resulta sa pagkapangag sa ngipon hinungdan sa sakit sa lagus diha sa Winter Quarters. Gibati ni Addison nga sama sa usa ka dili kaila, ug nangindahay siya nga makaila pag-usab ang iyang pamilya.
Pagkasunod buntag, si Ann wala gihapon nakig-istorya ni Addison, mao nga iya siyang gidala ngadto sa iyang karwahe, giablihan ang kaban, ug gibutang ang mga kinhason ug ubang mga makakuryusong butang diha sa iyang kiliran. Samtang iyang gipahimutang ang matag butang, iya siyang gisultihan kon diin kini gikan ug miingon nga siya mipili niini alang ra gayud kaniya. Gikuha dayon niya ang panghinam-is [sugarplum], mga pasas [raisins], ug sinamon nga kendi diha sa pundok.
“Motuo na ka karon nga ako ang imong papa?” nangutana siya.
Gitan-aw ni Ann ang mga gasa ug dayon balik ngadto niya. “Oo!” nalipay siya.4
Sa misunod nga bulan, si Oliver Cowdery mibarug sa usa ka entablado aron mamulong sa mga Santos sa usa ka komperensya duol sa Kanesville, diha sa silangang bahin sa Suba sa Missouri. Wala siya nakaila sa daghang mga tawo diha sa iyang atubangan. Ang Simbahan paspas kaayo nga mitubo sukad sa iyang pagbiya niini usa na ka dekada ang milabay. Ang iyang bayaw nga si Phineas Young usa sa pipila ka tawo nga iyang nailhan diha sa komperensya.
Tipik kadto sa determinasyon ni Phineas nga si Oliver nakahimamat sa mga Santos diha sa pamuy-anan sa Suba sa Missouri.5 Apan si Oliver mitapos usab nga ang bag-ong simbahan ni David Whitmer walay tukma nga awtoridad. Ang pagkapari anaa sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.
Naglingkod duol ni Oliver ibabaw sa entablado mao si Orson Hyde, ang nagdumala nga apostol sa Kanesville. Hapit katorse na ka tuig ang milabay, si Oliver mi-orden ni Orson isip usa sa unang mga apostoles sa ulahing mga adlaw. Sama ni Oliver, si Orson mibiya sa Simbahan didto sa Missouri, apan nakabalik ra siya sa wala madugay ug nakig-uli ni Joseph Smith.6
Human gihan-ay ang iyang hunahuna, namulong si Oliver sa mga Santos. “Ako si Cowdery, Oliver Cowdery,” miingon siya. “Ako mismo ang nagsulat gamit ang akong pluma [pen], sa tibuok Basahon ni Mormon, samtang gipamulong kini gikan sa ba-ba sa propeta samtang siya mihubad niini pinaagi sa gasa ug gahum sa Dios.” Mipamatuod siya nga ang Basahon ni Mormon tinuod ug nga kini naglangkob sa mga baruganan sa kaluwasan. “Kon kamo magsunod pinaagi sa lamdag niini ug motuman sa mga lagda niini,” namahayag siya, “kamo maluwas diha sa walay katapusan nga gingharian sa Dios.”
Dayon namulong siya sa pagpahiuli sa pagkapari ug sa propetikanhon nga tawag ni Joseph Smith. “Kining balaan nga pagkapari atong nahatag diha sa kadaghanan,” mipamatuod siya, “ug ingon kini ka maayo ug balido nga daw ang Dios ang mihatag niini diha sa tawo.”7
Samtang namulong siya ngadto sa mga Santos, si Oliver nangandoy nga makaangkon pag-usab sa mga panalangin sa priesthood sa iyang kinabuhi. Nakasabut siya nga dili na sila makaokupar sa samang posisyon sa awtoridad nga sa makausa iyang nahuptan diha sa Simbahan, apan kana dili na igsapayan. Gusto niyang mabunyagan pag-usab ug hangpon og balik isip usa ka mapaubsanon nga miyembro sa Simbahan ni Jesukristo.
Duha ka semana human sa komperensya, si Oliver nakighimamat sa mga lider sa Simbahan didto sa tabernakulo nga troso sa Kanesville. “Sa daghang katuigan ako nahimulag kaninyo,” siya miangkon. “Ako karon nagtinguha sa pagbalik.” Nasayud siya nga ang bunyag mao ang ganghaan sa gingharian sa Dios, ug siya gusto nga makasulod niini. “Gibati nako nga ako takus nga makabalik,” miingon siya.
Pipila ka mga tawo, hinoon, mikwestyon sa sinseridad ni Oliver. Ngadto nila, mitubag si Oliver, “Ang akong pagbalik ug mapaubsanong paghangyo sa pagkahimong miyembro gipaagi sa pagtabon sa tanan nakong kasaypanan. Akong giila kini nga awtoridad.”
Si Orson Hyde mibutang sa desisyon sa usa ka pag-uyon. “Pormal kini nga gihangyo,” siya miingon, “nga si Brother Oliver pagadawaton pinaagi sa bunyag ug ang nangagi nga kinaiya kinahanglang hikalimtan.”
Ang katawhan nagkahiusa sa pagboto pabor ni Oliver. Usa ka semana ang milabay, si Orson mibunyag kaniya, midawat kaniya pagbalik ngadto sa panon sa ebanghelyo.8
Sa kasamtangan, sa mga dakbayan ug mga lungsod sa tibuok kalibutan, ang mga hungihong mahitungod sa bulawan diha sa California dali kaayong mikatap nga daw kalayo, nagdani sa mga tawo gikan sa mga panimalay, sa mga trabaho, ug sa mga pamilya inubanan sa panglantaw nga madato og dali. Sa tinglarag niadtong 1848, liboan ka mga tawo—kadaghanan nila mga batan-ong lalaki—mihugop ngadto sa kabaybayunan sa California, nanghinaut nga madato.9
Nasayud nga ang bulawan makatintal sa mga nagkalisud nga mga Santos, si Brigham Young namulong kabahin sa butang sa wala madugay human siya nakaabut og balik didto sa Siyudad sa Salt Lake. “Kon moadto kita sa San Francisco ug mangubkob og mga pudyot sa bulawan,” misulti siya sa mga Santos, “kini makadaut kanato.” Giawhag niya sila sa pagpabilin diha sa yuta nga gihatag sa Ginoo ngadto kanila. “Sa paghisgut kabahin sa pagbiya gikan niining walog para sa bisan unsang butang,” miingon siya, “nahisama ra nga gibutangan og suka ang akong mga mata.”10
Midesisyon nga magpabilin diha sa walog, bisan unsa pay mahitabo, gisugdan ni Brigham ang pagpahimutang sa Simbahan ug sa dakbayan nga mahan-ay. Atol sa Oktubre nga komperensya niadtong 1848, ang mga Santos sa makausa pa mipaluyo niya, ni Heber Kimball, ug ni Willard Richards isip ang Unang Kapangulohan sa Simbahan.11 Paglabay sa mubo nga panahon, mipatawag siya pag-usab sa Konseho sa Kalim-an aron sa pagdumala sa dakbayan samtang ang mga Santos mipetisyon sa Kongreso sa Estados Unidos aron matukod ang teritoryal nga pangagamhanan sa dapit.
Isip kabahin sa kasabutan sa pagtapos sa kasamtangang gubat sa Mexico, ang Estados Unidos nakakuha sa mga teritoryo sa amihanang Mexico. Sa wala madugay, ang mga lumupyo ug mga politiko matinguhaon kaayo nga nagplano sa pagporma og bag-ong mga teritoryo ug mga estado gikan sa yuta, sa gamay ra nga pagtagad alang sa sitwasyon sa Lumad nga mga tawo o kanhi mga lumulupyo nga Mehikano sa dapit.
Sa kagustuhan nga ang mga Santos makabaton og kagawasan sa pagdumala sa ilang kaugalingon, si Brigham ug ang ubang mga lider sa Simbahan naglaum sa pag-organisar og usa ka teritoryo diha sa Great Basin. Ang pag-establisar og usa ka teritoryo adunay risgo, hinoon. Dili sama sa mga estados, nga naghatag sa mga lumulupyo og katungod sa pagpili sa ilang kaugalingong mga lider, ang mga teritoryo misalig sa presidente sa Estados Unidos sa pagpili og pipila sa labing importante nga mga opisyal sa gobyerno. Kon ang mga opisyal nga gipili sa presidente dili mahigalaon sa Simbahan, ang mga Santos mag-atubang og dugang nga pagpanggukod.12
Ang Konseho sa Kalim-an regular nga nagtigum-tigum aron mahisgutan ang mga panginahanglan sa mga Santos ug sa pagsulat sa ilang hangyo ngadto sa Kongreso. Ang teritoryo nga ilang gisugyot maglangkob sa kadaghanan sa Great Basin ug usa ka tipik sa habagatang baybay sa California—usa ka halapad nga dapit nga nakahatag og igo-igo nga luna alang sa bag-ong pamuy-anan ug usa ka pantalan aron sa pagtabang sa pagpundok. Ang gisugyot nga teritoryo gitawag sa mga Santos og “Deseret,” pinasikad diha sa Basahon ni Mormon nga pulong alang sa putyukan, usa ka simbolo sa pagkugi, industriya, ug pagtinabangay.13
Nakompleto sa konseho ang hangyo ngadto sa Kongreso niadtong Enero samtang ang Walog sa Salt Lake nakasinati og grabing panahon sa tingtugnaw.14 Sa uban nga mga dapit, ang mga Santos miantus sa tulo ka pulgadang gibag-on sa niebe ug sa modulot sa bukog nga tumang kabugnaw sa hangin. Ang mas baga nga niebe sa kabukiran nakapalisud sa pagpangahoy. Usab ang suplay sa bugas miubos na, ug ang baka nahiagum sa kagutom ug katugnaw. Pipila sa mga Santos ingon og nakalahutay diha sa hugot nga pagtuo lamang. Naghisgut na usab ang uban sa pag-adto sa mas init nga panahon didto sa California goldfields—maanaa man o walay mga pagtugot sa Unang Kapangulohan.15
Niadtong Pebrero 25, 1849, nanagna si Brigham nga ang mga Santos kinsa nagpabilin mouswag ug mopalig-on sa malamboong pamuy-anan. “Gipakita sa Dios ngari kanako nga mao kini ang dapit nga ipahimutang ang Iyang katawhan,” mipamatuod siya. “Siya mopaangay sa mga elemento alang sa kaayohan sa Iyang mga Santos. Siya mopaundang sa katugnaw ug sa kapanas sa yuta, ug ang yuta mahimong magmabungahon.”
Dili pa karon ang panahon sa pagpangubkob og bulawan, misulti si Brigham sa mga Santos. “Atong katungdanan ang pagsangyaw sa ebanghelyo, pagpundok sa Israel, pagbayad sa atong ikapulo, ug pagtukod og mga templo,” miingon siya. Ang bahandi moabut ra sa kadugayan.
“Ang akong gikahadlokan og maayo mahitungod niining katawhan,” miingon siya, “mao nga sila mamahimong adunahan niining nasud, hikalimtan ang Dios ug ang Iyang katawhan, mouswag, ug ipalayo ang ilang mga kaugalingon sa Simbahan ug maadto sa impyerno.”16
“Wala ko nabalaka mahitungod sa inyong kakabus,” si Heber Kimball miuyon diha sa usa ka wali ngadto sa mga Santos human sa mubong panahon. Iyang gipanagna nga ang mga panaliton sa dili madugay mas mobarato diha sa walog kay sa dagkong mga dakbayan sa silangang Estados Unidos. “Kon kamo magmatinud-anon,” siya misaad, “kamo makaangkon sa matag tinguha sa inyong mga kasingkasing.”17
Nianang tingtugnaw, ang baynte otso-anyos nga si Eliza Partridge Lyman nagpuyo sa usa ka gamayng troso nga kwarto sa kuta uban sa iyang masuso nga anak nga lalaki; sa iyang biyuda nga inahan, si Lydia; sa iyang mga igsoong babaye nga sila si Emily, Caroline, ug Lydia; ang iyang igsoong lalaki nga si Edward Partridge Jr.; ug usahay ang iyang bana, si apostol Amasa Lyman, kinsa mibahin sa iyang panahon tali niya ug sa uban niyang mga asawa. Ang nuybe anyos nga si Francis Lyman, kinamagulangang anak nga lalaki ni Amasa gikan sa iyang unang asawa, si Louisa Tanner, nagpuyo usab diha sa kwarto aron siya makatambong sa eskwelahan diha sa kuta.18
Anaa sa mga upat ka libo ka mga Santos ang nanimuyo sa walog, ug kadaghanan nila nagpuyo pa gihapon sa mga karwahe ug mga tolda.19 Ang kwarto ni Eliza nakahatag og kapasilungan gikan sa ngil-ad nga hangin, bisan kon nagtulo ang atop atol sa ting-ulan o niebe. Apan dili kini makapanalipud batok sa pagkasakit ug kagutom. Niana nga panahon, ang anak ug ang igsoong lalaki ni Eliza gipanghutoy, ug kada adlaw ang pagkaon sa pamilya nagkagamay.20
Ang kawad-on maoy usa ka problema bisan asa, ug ang mga Santos panagsa nalang mokaon kon gusto nilang makalahutay sa tingtugnaw. Ang mga Timpanogos, ang ilang mga silingan nga Ute duol sa Walog sa Utah, gigutom usab. Ang pag-abut sa mga Santos ang nakapanihit sa natural nga mga kapanguhaan sa dapit, ilabi na sa katubigan nga kapangisdaan sa mga Timpanogos nga maoy gisaligan sa pagkaon. Bisan og ang mga Santos ug ang mga Timpanogos naningkamot nga mapabilin ang maayong inter-aksyon, ang pipila ka Timpanogos sa wala madugay nagsugod pagpanguha sa mga baka sa mga Santos aron matagbaw ang ilang kagutom.21 Matinguhaon nga magpabilin ang kalinaw, si Brigham miawhag sa mga Santos nga dili manimalos ug hinoon misangyaw sa ebanghelyo ngadto sa mga Indian.22
Ang igsoon sa gawas ni Eliza nga si Oliver Huntington usahay nagtrabaho isip usa ka tighubad ug scout tali sa mga Utes. Samtang nagpadayon ang mga pagpangawat, si Little Chief, usa ka lider sa mga Timpanogos, mihangyo ni Oliver ug Brigham sa pagsilot sa mga kawatan sa dili pa ang ilang mga binuhatan makapahimo sa mga Santos nga makigbatok sa iyang katawhan. Misanong si Brigham pinaagi sa pagpadala kang Oliver ug usa ka armadong pundok ngadto sa Walog sa Utah aron mahunong ang mga pagpangawat.
Inabagan sa tabang ni Little Chief, nasundan sa pundok ang hugpong sa mga kawatan, gipalibutan sila ug mimando sa ilang pagtahan. Nagdumili ang hugpong sa pagtahan ug hinoon misulong pa sa pundok. Nahitabo ang kagubot, ug ang pundok nakapatay og upat ka mga kawatan.23
Nahuman ang pagpangawat pinaagi sa panagkumbati, apan ang kagutom ug kawad-on nagpabilin. “Amo nang giluto ang katapusan sa among harina karon ug walay malantaw nga makakuha og bisan unsang ikadugang hangtud mahuman ang ani,” gisulat ni Eliza sa iyang journal niadtong Abril 8. Niining panahona, ang Unang Kapangulohan mitawag sa iyang bana sa alang sa usa ka misyon sa San Francisco sa pagdumala sa mga branch sa California ug pagpangolekta og ikapulo. Dayon iyang pangulohan ang usa ka pundok sa mga Santos sa California ngadto sa walog sa tinglarag.24
Si Amasa mibiya paglabay sa lima ka adlaw, kabus kaayo nga maglisud og palit og dugang nga harina alang sa iyang pamilya. Pagka Abril 19, si Eliza ug pipila sa iyang pamilya mipahawa sa kuta ug mitukod og balay diha sa mga tolda ug mga karwahe sa luna sa dakbayan. Naghimo siya og kandila ug gibaligya kini aron makapalit sya ug mais ug pagkaon, nga iyang gibahin-bahin tali sa dakong pamilya nga Lyman.25
Ang uban mitabang usab niya. Ang iyang igsoong si Emily, kinsa asawa ni Brigham Young, gidad-an ang pamilya og napulog lima ka libras nga harina human nadungog ni Brigham nga nahutdan sila og pan. Niadtong Abril 25, si Jane Manning James, kinsa nakaila ni Eliza ug Emily sa dihang ang managsoon nagpuyo didto sa Nauvoo Mansion isip mga asawa ni Joseph Smith, mihatag ni Eliza og duha ka libras sa harina—katunga sa unsay anaa ni Jane.26
Si Eliza naghimo og mas daghang kandila, nagplano og mga tanaman, ug nananom og mga kahoy nga mamunga diha sa iyang luna. Ang hangin ug mga pag-unos sa niebe [snow] nagpadayon sa pagsakit og maayo diha sa walog hangtud sa Mayo, ug usa ka adlaw nasunog ang tolda ni Eliza samtang mibisita siya sa iyang mama. Apan sa katapusan sa bulan, nakabaton siya og rason nga molaum diha sa nagkalagas na ang umahan.
“Nakakita og uhay sa trigo,” misulat siya sa iyang journal, “nga makapadasig niining panahona sa kawad-on.”27
Tungod sa mapintas nga tingtugnaw sa 1848–49, nakita ni Louisa Pratt ang panlimbasug sa iyang bana sa pagpahiangay sa kinabuhi human sa iyang misyon. Daghan ang nausab sa Simbahan samtang nahilayo siya. Ang mga Santos nakadawat sa endowment sa templo, mihangop sa mga doktrina sa mahangturong kaminyoon ug kahimayaan, ug mihimo og bag-ong pakigsaad sa pakigrelasyon sa Dios ug sa usag usa. Ang dinaghan nga kaminyoon, gibuhat sa pribado taliwala sa mga Santos, bag-o usab ngadto kang Addison.28
Usahay si Addison dili mouyon ni Louisa mahitungod sa bag-ong gipadayag nga mga baruganan. Kon unsay pamilyar ngadto niya ingon og lahi ngadto kang Addison. Siya usab nahasol nga ang mga Santos diha sa walog dili hugot nga nagsunod sa mga pasidaan sa Pulong sa Kaalam batok sa init nga mga ilimnon ug tabako. Si Louisa, nalipay gihapon nga anaa siya sa panimalay. Mitambong siya og mga miting sa Igpapahulay uban sa pamilya ug miserbisyo isip usa ka presidente sa iyang korum sa mga seventy.29
Ang mga Pratts mipuyo diha sa kuta panahon sa tingtugnaw. Ang igsoon ni Louisa ug ang bayaw ni Caroline ug Jonathan Crosby nagpuyo uban nila hangtud nga nakaangkon sila og kaugalingong panimalay. Si Addison mitrabaho aron sa pag-ayuda sa iyang pamilya ug nagtudlo og Tahitian nga pinulongan ngadto sa umaabut nga mga misyonaryo.30
Sa dihang miabut na ang tingpamulak, ang Unang Kapangulohan ug ang Korum sa Napulog Duha mitawag kang Addison ug sa iyang pamilya ngadto sa mga Isla sa Pasipiko uban sa napulog usa ka misyonaryo, lakip sa unom ka pamilya. Ang mga Pratts naghinam-hinam nga moadto, ug sila nangandam nga mobiya human sa ani sa tinglarag. Niadtong Hulyo 21, nadawat ni Addison ang endowment didto sa ibabaw sa Ensign Peak, diin ang mga lider sa Simbahan mipahinungod alang niana nga katuyoan diha sa pagkawala sa usa ka templo. Misugod dayon ang pamilya pagdispatsar sa mga kagamitan ug kabtangan nga wala nila kinahanglana.31
Liboan ka tigpangita og bulawan nga naggikan sa silangang mga estado, sa laing bahin, nagkaguliyang diha sa Rocky Mountains sa ilang pagpadulong ngadto sa California. Wala madugay ang Siyudad sa Salt Lake nahimo nilang paborito nga dapit aron mamahulay ug mosangkap sa dili pa mopadayon ngadto sa yuta sa bulawan. Kadaghanan sa tigpangita og bulawan batan-ong mga mag-uuma, mga trabahante, o mga negosyante. Daghan kanila ang wala pa gayud nakasulay og panimpalad og layo sa ilang lungsod, labi na sa pagtabok sa tibuok kontinente.32
Ang ilang pag-abut nakatuman sa gipanagna ni Heber Kimball nga mas sayo kay sa gilauman sa tanan.33 Ang mga tigpangita og bulawan adunay mga harina, asukar, mga grocery sa tanang matang, mga sapatos, sinina, panapton, ug mga himan. Desperado alang sa preskong mga utanon, mas migaan nga mga karwahe ug panon sa kahayupan, daghan sa mga tigpangita og bulawan mohapit sa kuta aron makigbayloay. Sa kasagaran mamaligya sila og butang nga lisud pangitaon ngadto sa mga Santos sa barato nga presyo. Usahay simple lang nilang ilabay o ipanghatag ang mga butang nga kapoyan na sila sa pagdala.34
Ang mga tigpangita og bulawan nakapalig-on sa ekonomiya sa Siyudad sa Salt Lake, apan naut-ot usab ang ilang mga yuta nga kasibsiban taliwala sa Salt Lake ug sa California kon mobiya na sila, nakapahimo sa pagbiyahe pinaagi sa yuta nga hapit imposible sa ulahing bahin sa tuig. Ug mikatap ang mga istorya nga ang mga dautang tawo moatake sa mga biyahidor, nakapahimo sa mga agianan nga dili luwas alang sa mga pamilya.35 Ang mga istorya wala makapahadlok ni Louisa, apan nabalaka si Brigham mahitungod sa kahilwasan sa mga pamilya nga mobiya, ug sa wala madugay ang mga lider sa Simbahan mihukom sa pagpadala kang Addison nga wala si Louisa ug ang mga bata.
Ang pamilya naguol kaayo. “Di kaayo luwas si Papa,” miinsister si Frances. “Ang mga kawatan malagmit nga mas motulis sa nag-inusara nga tawo, ug mokuha sa iyang mga kabayo gikan niya, kay sa kon uban ang iyang pamilya.”
“Intawon anak,” matud ni Louisa, “gamay ra kaayo ang imong nahibaloan kabahin sa mga tulisan.”
Nakasabut si Louisa nga ang ebanghelyo nagkinahanglan og mga sakripisyo, ug kon si bisan kinsa nga mangutana niya, miingon siya andam kaayo siya nga paadtoon si Addison. Apan nagtuo siya nga ang iyang pamilya wala sa kahimtang nga magkabulag sulod lang sa usa ka tuig human sa ilang panagkita.36
Si Brigham miplano sa pagsibog sa misyon hangtud sa tingpamulak, kon ang pagpanibsib mas maayo na ug mas diyutay na ang mga tigpangita og bulawan nga nagbiyahe. Nianang tinglarag, hinoon, usa ka kutay sa karwahe ang miagi sa Siyudad sa Salt Lake misuhol ni Kapitan Jefferson Hunt, usa ka beterano sa Mormon Batalyon, sa paggiya niini nga luwas ngadto sa California agi og usa ka wala kaayo maagi nga rota padulong sa Habagatang kasadpan. Sa dihang nahibaloan ni Brigham ang bahin sa pundok, mihangyo siya ni Addison ug duha ka mga misyonaryo sa pag-adto uban kanila aron motabang ni Kapitan Hunt ug dayon molawig padulong sa mga isla sa higayon nga makaabut sila sa California.37
Gibati ni Louisa nga ang langit ug yuta mibatok kaniya. Siya ug si Addison hapit dili magkaistorya sa usag usa. Kon nag-inusara, nag-ampo siya, gawasnong mopahungaw sa iyang kaguol ug kasakit ngadto sa Dios. “Dili na ba gayud mahuman ang akong mga kasakit?” midangoyngoy siya.38
Sa adlaw nga mibiya si Addison sa walog, si Louisa ug si Ellen mihatud kaniya ngadto sa iyang kampo ug mipabilin nianang gabhiuna. Pagkabuntag, iya silang gipanalanginan ug nanamilit. Bisan og gikahadlokan ni Louisa ang pagpanamilit sulod sa pipila ka semana, mibati siya og kahupay samtang nagsakay siya balik sa kuta, ang iyang kasingkasing mas mibati og kagaan kay sa pipila ka higayon.39