Pagkakaplag og Panimalay diha sa Ebanghelyo
Samtang nagtubo ko sa Perth, Australia, ang relihiyon usa ka butang nga dili nako apilan kanunay. Ako nabunyagan sa Methodist Church, nag-eskwela sa mga eskwelahan sa lainlaing tinuohan, ug panagsa mitambong sa kongregasyon sa Baptist uban sa akong lola. Bisan pa og dili makanunayon sa espirituhanong paagi, ang pag-ampo ingon ka natural ngari kanako—salamat sa akong lola, nga mipakigbahin sa iyang tinuohan ngari kanako ug mitudlo kanako sa pagbasa sa Biblia. Nagpasalamat ko sa iyang makanunayon nga impluwensya sa akong kinabuhi tungod kay, bisan pa man sa akong kalibutanong mga kalihokan, sa wala damha ako misugod sa pagtuo ni Jesukristo. Samtang naghinumdom ako pag-usab, nakaamgo ako nga ang Langitnong Amahan nag-andam sa akong kasingkasing sa pagdawat sa gipahiuli nga ebanghelyo.
Usa ka hitabo sa pagpangandam nahitabo sa dihang ako naaksidente sa sakyanan samtang ako nagbisita sa France. Mga gutlo human nga ako kusganong gidasig sa pagtaod sa akong seat belt, ang sakyanan nadakin-as ug nahulog sa 20 ka pye (6-m) nga diki. Tungod sa tingog sa pasidaan akong nagamit pag-usab ang akong mga tiil ug paa samtang ang uban nga may kapareha nga kadaot sa kasagaran permanente na nga naparalisar, nagsugod ako sa pagsabut nga ang balaan nga gahum mas gamhanan pa kaysa akong makontrol.
Duha ka tuig ang milabay, samtang ako didto sa France isip usa ka exchange student, si Kayla Barth, kauban nga estudyante sa California, walay kahadlok nga midapit kanako sa pagtambong sa simbahan uban kaniya. Ang hilabihan ka madasigon ni Kayla sa ebanghelyo nakapadani kanako. Naminaw gayud ako sa matag pulong samtang siya mipakigbahin sa plano sa kaluwasan. Kining tanan pamilyar kaayo, nga ingon og nakadungog nako niini sa una.
Sa dihang ako milakaw sa Angoulême chapel sa unang higayon, mora og giputos ko sa usa ka mainitong habol. Miabut na ako sa “panimalay.” Nianang sama nga adlaw, sa klase sa Gospel Essential, ang misyonaryo kinsa nagtudlo mipakigbahin og gamhanang pagpamatuod sa Unang Panan-awon. Samtang siya nagpasabut kon sa unsang paagi ang Espiritu Santo mopamatuod ngari kanato, ang kainit milukop sa akong kasingkasing ug mipuno sa akong tibuok lawas. Kining gamhanan nga pagsaksi mibilin og dili mawala nga impresyon ngari kanako, usa ka butang nga mitabang kanako sa pagbuntog sa mga pagsulay nga misulay sa akong hugot nga pagtuo.
Mga usa ka bulan human sa akong unang pagsulod sa Angoulême chapel, mihukom ako nga magpabunyag. Ako 18 na ug wala magkinahanglan og pagtugot sa ginikanan. Apan sa dihang mitawag ko sa akong pamilya sa Australia uban sa malipayong balita, natingala ko ug nahigawad sa pagkahibalo sa ilang negatibong panghunahuna kabahin sa Simbahan ug misupak sa akong tinguha nga magpabunyag.
Kini nakapaguol gayud sa akong kasingkasing. Mopadayon ba ako nga supak sa kagustohan sa akong pamilya, kinsa akong gihigugma pag-ayo? O akong ilangan lang ang bunyag hangtud makabalik ako sa Australia, diin ako moatubang og mas dakong posibilidad sa oposisyon?
Ang Mateo 19:29 nakatabang kanako sa paghimo sa desisyon: “Ug ang matag usa nga nagbiyag mga balay o mga igsoong lalaki o mga igsoong babaye o amahan o inahan o mga anak o kayutaan, tungod sa akong ngalan, magadawat og usa ka gatus ka pilo, ug magapanunod sa kinabuhing dayon.” Andam ba ako sa pag-una sa Manluluwas—gani unahon kay sa akong pamilya? Ang tubag mao ang oo, ug niadtong Disyembre 16, 1989, nabunyagan ako ug nakumpirmahan isip usa ka miyembro sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw Ang nahibiling panahon sa France napuno uban sa malinawon nga kalipay nga wala pa gayud nako matagamtami sa una.
Sa akong pagbalik sa Perth, ang akong pamilya miabi-abi nako uban sa bukhad nga mga bukton. Apan ang akong paningkamot sa pagsangyaw sa ebanghelyo uban kanila gisugat sa hilabihang oposisyon. Sila gani nakigsabut alang kanako sa pakigkita og mga “eksperto” sa relihiyon kinsa “makapalamdag” kanako ug makatabang kanako nga makita ang “sayop” sa akong gipili nga dalan. Kini mao ang labing dako nga pagsulay sa hugot nga pagtuo alang kanako, ug human sa pag-atake sa propaganda batok sa Mormon, nakita nako ang akong kaugalingon nga nagpangutana sa akong desisyon.
Apan diha sa hilum nga mga luna sa akong kasingkasing, dili nako ikalimod nga unsa ang akong nasinati sa France gikan sa Dios, busa nangamuyo ako sa Espiritu sa Ginoo sa paglig-on kanako. Nagpuasa ug nag-ampo ako matag Dominggo sulod sa pipila ka semana, gipuno nako ang akong kaugalingon diha sa mga kasulatan, midawat ako og mga panalangin sa priesthood alang sa giya ug kalig-on, ug mitambong ako matag semana sa simbahan aron makig-uban sa mga Santos. Imbis nga maghunahuna sa mga butang nga wala nako masabti o wala nako mahibaloi, mipokus ko niadtong mga butang nga akong nahibaloan : Anak ako sa Dios, si Jesus mao si Kristo, si Joseph Smith mipahiuli sa Simbahan sa Ginoo, ang Basahon ni Mormon ug ang Biblia mga pulong sa Dios, ug ang mga pamilya mag-uban hangtud sa kahangturan. Uban niining bag-o nga panglantaw, ang akong pagpamatuod misugod sa pagtubo ug milig-on pag-usab.
Ang katapusang hagit nga akong kinahanglang atubangon nianang tuiga mao ang kaminyoon sa templo nga walay presensya sa akong pamilya. Usa ka batan-on nga lalaki nga akong naila-ila sa France ug kinsa ako nakigsinulatay miabut gikan sa California aron sa pagbisita kanako sulod sa tulo ka semana. Nahimong klaro namong duha nga gusto namong magminyo, apan nag-atubang ako og laing lisud nga desisyon: magminyo ba ako sa templo aron ma-sealed karon ug hangtud sa kahangturan, o magminyo ba ako sa laing lugar aron ang akong pamilya adunay bahin sa seremonya?
Misunod ako sa tambag sa akong presidente sa stake ug naminyo sa templo niadtong Pebrero 1991. Nianang panahona, nasakitan pag-ayo ang akong pamilya, apan ilang nailhan nga ang Simbahan usa ka panalangin sa akong kinabuhi. Samtang sila nagtan-aw sa among mga anak nga nagtubo sa ebanghelyo, sila mipahayag og pasalamat sa mga butang nga natudlo namo kanila ug sa matang sa tawo nga sila mahimo. Bag-ohay lang ang usa sa akong mga anak mipahayag sa iyang pasalamat sa desisyon nga akong gihimo sa pagdawat sa ebanghelyo ug sa pagmatuto sa usa ka pamilya nganha sa Ginoo. Ang iyang sinseridad nakapahilak kanako tungod kay akong naamgohan nga ang desisyon nga mosunod sa ebanghelyo mipanalangin dili lamang sa akong kinabuhi kondili sa iyang kinabuhi usab.
Mahangturon akong mapasalamaton sa Langitnong Amahan sa mga milagro ug sa impluwensya sa mga anghel dinhi sa kalibutan nga midala kanako pauli sa panimalay sa ebanghelyo ni Jesukristo. Baynte ka tuig ang milabay akong naamgohan nga ang tanan nga mga pagsulay, kasakit sa dughan, ug ang risgo sa pagpasilo sa akong pamilya angay lang niini. Ang ebanghelyo mao ang tanan alang kanako. Kini tinuod. Kini mao ang akong panimalay.
Paghulagway pinaagi ni Jeff Ward
Sa dihang ako milakaw sa Angoulême chapel sa unang higayon, mora og giputos ko sa usa ka mainitong habol. Miabut na ako sa “panimalay.”