Kami Namulong kang Kristo
Siya Makaayo og Bisan Unsang Samad
Mihukom ako sa kinasingkasing sa pagsunod sa tambag nga gihatag ngari kanako ug sa pagsuta kon unsa ang tinud-anay nga kahulugan sa pagbutang sa akong hugot nga pagtuo diha sa Manluluwas.
Kini nahitabo niadtong Disyembre 16, 1991—sa among ikawalo nga anibersaryo sa among kasal. Niadtong adlawa ang among kinamagulangan nga anak nga lalaki namatay tungod sa mga binuhatan sa yaya. Siya duha og tunga ka bulan pa lamang.
Ang misunod nga mga bulan ug mga tuig gisanapan sa kaguol, kasuko, kawalay kadasig, ug kawalay paglaum. Ang personal nga kasamok nga miabut ngari kanako dili gayud mahulagway. Walay gisulti o gibuhat ni bisan kinsa ang nakapagaan sa akong kasakit.
Nagbasa ako og daghang mga libro ug kasulatan, apan walay bisan usa niini ang mitagbaw sa akong pagpangita og mga tubag.
Aduna koy talagsaon nga oportunidad sa pagpakigtambag uban ni Elder James E. Faust (1920–2007), diha pa sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, tungod sa iyang pagkahigala sa akong mga ginikanan. (Nahimamat niya ang akong inahan, si Flavia, ug ang iyang pamilya samtang nagserbisyo sa iyang misyon sa Brazil.) Sigurado ako nga si Elder Faust makahupay kanako.
Nagpangutana ako og daghan samtang siya mapailubong naminaw. Si Elder Faust miila nga ang akong nasinati siguradong sakit ug hilabihang kalisud. Siya mipakigbahin og pipila ka mga kasulatan ug mihisgot kabahin sa panginahanglan sa pagbuntog sa akong kasubo ug sa hingpit nga pagsunod sa kabubut-on sa Ginoo aron makauban pag-usab ang akong anak nga lalaki. Siya miingon, “Sylvia, kini kabahin nimo karon. Nakasabut ako nga ikaw nabalaka sa imong anak nga lalaki, apan sa tinud-anay, ikaw kinahanglan nga mabalaka sa imong kaugalingon ug unsaon sa pagbangon pag-usab sa imong kinabuhi. Kini dili sayon, apan imong mapaayo ang imong kasingkasing pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo.”
Iya ko dayong gihatagan og panalangin nga ako makasabut sa kaimportante sa bahin [role] ni Jesukristo sa atong pagpakabuhi ug motugot Kaniya nga mahimong tinubdan sa kalig-on nga akong gikinahanglan.
Mibiya ako sa among miting nga nagpabiling walay kadasig; ang iyang tambag daw hilabihan kayano apan lisud kab-uton. Ang akong inahan mibati og walay paglaum usab tungod kay walay iyang gisulti ngari kanako nga mora og nakatabang. Nakahinumdom ako nga siya miingon, “Palihug pagbaton og hugot nga pagtuo sa atong Manluluwas, ug tuguti nga ang panahon maoy moayo sa imong mga samad.”
Sa akong personal nga panaw sa pag-angkon og hingpit nga kalipay pag-usab, mihukom ako sa pagsunod nga kinasingkasing sa tambag nga gihatag ngari kanako ug sa pagsuta kon unsa ang tinud-anay nga kahulugan sa pagbutang sa akong hugot nga pagtuo sa Manluluwas. Ang mga butang wala mausab diha-diha dayon. Apan sa matag adlaw ug matag tuig, uban sa tabang sa pag-ampo ug nagtubo nga pagpamatuod, akong nasayran sa walay pagduha-duha nga ang Manluluwas makaayo sa atong mga samad.
Nakaamgo ako nga dili tanan ang adunay oportunidad nga makighimamat uban sa usa ka Apostol, sama kanako. Apan ang tanan makahimo—ug makaangkon—og oportunidad nga makaila sa Manluluwas ug makatugyan sa ilang mga palas-anon ngadto Kaniya. Ug tinuod, ang presensya ni Jesukristo sa atong mga kinabuhi makagaan sa bisan unsang kasakit.
Nasayud ako nga ang pagbaton sa Ginoo sa atong kinabuhi makahatag og hingpit nga kalipay sa atong pagpakabuhi. Siya ang atong higala, atong magtutudlo, ug ehemplo sa paglahutay hangtud sa kahangturan. Siya sa tinuoray milahutay sa tanang mga butang, ug Siya nasayud nga kita nag-antus (tan-awa sa Alma 7:11–12). Ang Iyang Pag-ula midala sa milagro sa pag-ayo sa naguba niining kinabuhi isip pagpangandam sa sunod.
Kanunay gayud akong mapasalamaton sa mga pulong ni Elder Faust ug sa akong inahan. Sila mitabang kanako nga bisan unsa man ang akong kalisud, si Jesukristo mao ang makanunayong tinubdan sa suporta ug paglaum nga akong naangkon.
Sa wala: detalye gikan sa Si Kristo ug ang Dato nga Batan-ong Magmamando, ni Heinrich Hofman, sa maayong kabubut-on sa C. Harrison Conroy Co.