Ang Pagpamatuod ni Mia
Ang tagsulat nagpuyo sa Missouri, USA.
“Ang Espiritu Santo mohunghong sa usa ka hinay, hinagawhaw nga tingog. Siya nagpamatuod kabahin sa Dios ug kang Kristo ug makalipay sa atong kasingkasing” (Children’s Songbook, 105).
Lapas na sa tingkatulog, apan si Mia wala pa sa higdanan. Siya naglingkod sa salog sa iyang kwarto, naghunahuna sa gibasa ni Sister Duval sa Primary: “Ang panahon moabut nga walay lalaki o babaye ang makabarug sa hinulaman nga kahayag.”1
“Ang pagpamatuod sama sa kahayag nga anaa kanato,” mipasabut si Sister Duval. “Ug ang matag usa nagkinahanglan og para sa kaugalingon mismo. Dayon kita malig-on kon ang kinabuhi lisud ug si Satanas motintal kanato.”
Gipahimutang ni Mia ang iyang ulo sa higdanan. “Gusto ko og pagpamatuod nga ang ebanghelyo tinuod,” naghunahuna siya. Apan unsaon gyud nako nga makabaton og pagpamatuod? Siya nasayud nga ang pag-ampo kabahin niini.
“Mag-ampo ko,” mihukom siya. Siya mag-ampo ug dili mohunong hangtud adunay usa ka butang nga mahitabo nga makapasayud niya nga ang Simbahan tinuod. Siya andam nga mag-ampo tibuok gabii kon gikinahanglan!
Siya nagluhod. “Pinalanggang Langitnong Amahan,” mihunghong siya, “Gusto ko nga masayud kon ang Simbahan tinuod. Gusto nakong mabati kini sa akong kasingkasing ug masayud lang gyud.”
Nagpaabut si Mia. Wala siyay gibati gawas lang sa hinay nga pagbati nga sagad niyang mabati kon siya mag-ampo. Sayop ba ang iyang gibuhat? Asa na ang iyang pagpamatuod?
Siya dugay na nga nagluhod sa dihang mibukas og gamay ang pultahan sa iyang kwarto ug milili ang iyang papa.
“Nakita nako nga hayag pa,” miingon siya. “Nagbasa pa ba gihapon ka?” Dayon iyang nakita ang mga luha sa aping ni Mia. Siya miluhod ug migakos kang Mia. “Unsay problema?”
Siya nahilom sulod sa usa ka minuto. Dayon nangutana siya, “Pa, unsaon nimo pagbaton og pagpamatuod?”
Gigakos siya pag-ayo sa iyang papa. “Nindot kana nga pangutana. Ang pagkagusto nga makabaton og pagpamatuod mao ang unang lakang.”
Si Mia mibati nga dili na kahilakon.
“Ang pagbaton og pagpamatuod dili mahitabo sa usa ka pag-ampo. Ug bisan kon ikaw aduna nay pagpamatuod, kinahanglan nga imo kining padayon nga lig-unon.”
“Apan asa gikan ang pagpamatuod?” nangutana si Mia.
“Ang pagpamatuod gikan sa Espiritu Santo,” miingon si Papa. “Mibati ka ba og kainit ug maayo panahon sa family home evening o sa simbahan?”
Naghunahuna si Mia niana. “Sa dihang imo ko nga gihatagan og espesyal nga panalangin sa wala magsugod ang klase, mibati ko og maayo niini.” Siya naghunahuna pa og dugang. “Ug kanunay kong mobati og kainit kon maminaw ko sa pakigpulong ni Presidente Monson panahon sa kinatibuk-ang komperensya. Ug kon maayo ko sa akong mga higala o kon magbasa ko sa kasulatan, maayo usab akong bation.”
Mipahiyom si Papa. “Kadto nga mga pagbati mao ang Espiritu Santo nga namulong kanimo. Iyang gihatag kadto nga mga pagbati kon magbuhat og usa ka butang nga husto o kon makadungog ka og usa ka butang nga tinuod.”
“Mibati ko og kainit ug kalipay karon,” miingon si Mia. “Ang Espiritu Santo ba kini?”
Gigakos na usab siya pag-ayo sa iyang papa. “Oo. Siya nagsulti kanimo nga ang atong gihisgutan karon kay tinuod. Ug kana mao ang paagi nga makabaton ka og pagpamatuod.”
Sa paghigda na ni Mia pagkataud-taud, naghunahuna siya nga dili pa hingpit ang iyang pagpamatuod, apan anaa gihapon kaniya kanang maayo, init nga pagbati nga ang gisulti sa iyang papa tinuod. Siya nasayud nga kining pagbati sinugdanan pa lamang.
Si Mia nagbukot sa iyang habol ug mipiyong sa iyang mga mata. Sa wala pa hingpit nga makatulog, siya mihunghong, “Salamat, Langitnong Amahan, sa pagtabang kanako nga makabaton og pagpamatuod. Ug salamat Kanimo para sa akong papa.”
Paghulagway pinaagi ni Brad Teare