Hangtud sa Sunod Natong Panagkita
Pasagdi Kana
Gikan sa “Balm of Gilead,” Ensign, Nob. 1987, 17–18.
Nahugno ang kalibutan sa akong higala. Namatay ang iyang asawa.
Kon kamo mag-antus gikan sa kabalaka, sa kaguol o kaulaw o selos o kahigawad o kasina, sa pagsaway sa kaugalingon o pagpangatarungan sa kaugalingon, ikonsiderar kini nga leksyon nga gitudlo ngari nako daghang mga tuig na ang milabay sa usa ka patriyarka. Siya usa na gayud ka santos sukad nga nakaila ko niya. …
Nagtubo siya sa gamay nga komunidad uban sa tinguha nga magmalampuson. Naningkamot siya nga makaeskwela.
Naminyo siya sa iyang hinigugma, ug karon maayo ra ang tanan. Maayo ang iyang trabaho, uban sa mahayag nga kaugmaon. Naghigugmaay sila pag-ayo, ug ang asawa hapit na manganak sa ilang unang anak.
Sa gabii nga natawo ang bata, dihay mga komplikasyon. Ang bugtong doktor didto sa laing dapit nag-atiman sa masakiton. …
Sa katapusan ang doktor nakit-an ra. Didto sa emerhensya, dali siyang milihok ug sa wala madugay nahapsay ra ang tanan. Ang masuso natawo, ug ang krisis, makita nga nahuman na.
Paglabay sa pipila ka adlaw, ang batan-ong inahan namatay sa samang impeksyon nga gitambalan sa doktor sa laing panimalay nianang gabhiona.
Nahugno ang kalibutan ni John. Ang tanan dili na sakto karon; ang tanan dili na maayo. Namatay ang iyang asawa. Wala siyay paagi nga maatiman ang bata ug ang iyang trabaho.
Sa paglabay sa mga semana, ang iyang kaguol migrabe. “Kana nga doktor dili angay tugutan nga motambal,” miingon siya. “Iyang gidala ang impeksyon ngadto sa akong asawa. Kon nagmatngon pa siya, buhi pa unta ang akong asawa karon.”
Wala na siyay laing gihunahuna, ug sa iyang kalagot, nanghulga na siya. …
Usa ka gabii dihay nanuktok sa iyang balay. Usa ka gamayng batang babaye miingon, “Gusto kang paadtoon ni Papa. Gusto siya nga makigsulti nimo.”
Ang “papa” mao ang presidente sa stake. …
Kining espiritwal nga magbalantay nagbantay sa iyang katawhan ug dunay isulti ngadto kaniya.
Ang tambag gikan sa maalamon nga sulugoon mao, “John, pasagdi kana. Wala ka nay mabuhat pa nga makapabalik kaniya. Bisan unsay imong buhaton makapagrabe lamang niini. John, pasagdi kana.” …
Nakigbisog siya aron makontrol niya ang kaugalingon. Ug sa katapusan, determinado siya nga bisan unsa pay isyu, kinahanglan siya nga magmasulundon.
Ang pagkamasulundon usa ka gamhanan nga espirituhanon nga tambal. Makaayo kini hapit sa tanang sakit.
Determinado siya sa pagsunod sa tambag nianang maalamon nga espirituhanong lider. Pasagdan niya kini.
Dayon miingon siya nako, “… Tigulang na ako una pa nako nasabtan sa katapusan ang makalolooy nga doktor—daghag trabaho, gamay og sweldo, magdagan-dagan gikan sa usa ka pasyente ngadto sa lain, diyutay ra nga tambal, walay ospital, diyutay ra og hiramenta, nanglimbasug sa pagluwas og kinabuhi, ug sa kasagaran nagmalampuson.
“Miabut siya panahon sa krisis, dihang duha ka kinabuhi ang nag-ungaw sa kamatayon, ug milihok sa walay langan.
“Natigulang nako,” misubli siya, “una pa ko sa katapusan nakasabut! Naguba unta ang akong kinabuhi,” siya miingon, “ug ang kinabuhi sa uban.”
Daghang higayon nga nagluhod siya nga nagpasalamat sa Ginoo tungod sa maalamong espiritwal nga lider kinsa mihatag og yano nga tambag, “John, pasagdi kana.”