Gibuhat ba Nato ang Sakto nga Butang?

Carlos Javier León Ugarte, Lima, Peru

Nailhan ko nga journalist kinsa nakasulat alang sa pipila ka maayong mga magasin ug pamantalaan sa Lima, Peru, apan ang akong paagi sa pagpakabuhi—layo sa Dios—mas naghasol nako kada adlaw. Tungod niini, akong gidawat ang trabaho isip usa ka proofreader sa usa ka magasin sa Ventanilla District, nahimutang layo sa akong panimalay. Naningkamot ko pag-ayo nga mahilayo gikan sa pundok sa akong mga higala. Sa Ventanilla, gibati nako nga ang akong kinabuhi mausab.

Usahay mosimba ko uban sa akong hinigugma, si María Cristina, sa dihang ang duha ka buotan, pursigido nga mga misyonaryo mikombinser nako sa pagpangutana sa Langitnong Amahan pinaagi sa pag-ampo kon tinuod ba ang Simbahan. Gibuhat nako, ug unsay akong nasinati talagsaon. Wala nako sukad mabati ang Espiritu nga kusog kaayo sama nianang dili makalimtan nga adlaw.

Naminyo ug nabunyagan sa wala madugay, si María Cristina ug ako nangabang og gamay, dili komportable nga kwarto sa Ventanilla. Tungod sa akong kakugihan, nahimo ko gikan sa pagka-proofreader ngadto sa pagka-editor sa magasin ug pamantalaan sa kompaniya. Wala ako mahimong editor sukad, ug nalipay ko sa posisyon. Bisan pa, dihay mga kausaban sa dihang ang among mga publikasyon nagsugod sa pagpaubos sa ilang mga sumbanan, nagmantala og mga butang nga imoral. Kini nga mga kausaban, nga gimando sa among mga direktor, supak sa mga baruganan ug mga hiyas sa Simbahan.

Gusto gyud ko nga mahimong editor, apan ang sitwasyon nakapahimo nako nga dili komportable. Ang among bishop misugyot nga kon kami mobuhat sa mga butang nga makapahimuot sa among Langitnong Amahan, Siya mopanalangin namo. Human gihunahuna kini nako ug sa akong asawa pag-ayo ug nag-ampo mahitungod niini, gibati namo nga kinahanglan kong moundang sa akong trabaho.

Paglabay sa pipila ka adlaw nagsugod ko sa pagkakapoy ug naghunahuna kon nahimo ba nako ang sakto nga butang. Human moluwat, mipadala ko sa akong mga résumé ngadto sa daghang mga kompaniya apan wala gayuy tubag. Si María Cristina misugyot nga mag-ampo kami pag-usab, ug among gibuhat. Nag-ampo mi nga ang tanan mamaayo ra ug nga dili mawala ang among pagtuo bisan og ang mga balayranan nagkadaghan.

Paglabay sa pipila ka oras ang akong asawa miawhag nako sa pagtawag sa usa sa mga kompaniya. Medyo nagduha-duha, akong gitawgan. Natingala ko sa dihang ang usa ka opisyal miingon nga motawag na unta siya nako. Gusto siyang masayud kon makasugod ba ko pagkasunod adlaw!

Mihilak mi sa kalipay. Ang Langitnong Amahan mitubag sa among mga pag-ampo.

Kinahanglan kaming mobiya sa among ward ug daghang buotang mga higala tungod sa akong bag-ong trabaho, apan mibiya kami uban sa mas lig-on nga mga pagpamatuod. Karon duna na koy maayong trabaho ug maayong suweldo, ug kami dunay nindot nga lugar nga gipuy-an. Labaw sa tanan, gipanalangin kami uban sa kasiguroan nga kon buhaton namo ang mga butang nga makapahimuot sa Dios, madawat namo ang Iyang mga panalangin.