2015
Ordinaryo Ra Ba Kaayo ang Akong Pagkaon?
Hunyo 2015


Ordinaryo Ra Ba Kaayo ang Akong Pagkaon?

Jennifer Klingonsmith, Utah, USA

illustration of casserole dish with hands clasping in front of it

Pagkasunod hapon nadasig ko sa pagdala sa akong giluto alang sa panihapon ngadto kang Sister Morgan ug sa iyang bana para sa ilang anibersaryo.

Mga paghulagway pinaagi ni Bradley H. Clark

Sulod sa duha ka tuig, nag-visiting teaching ko sa silingan ug higala nga ginganlan og Sister Morgan. Magulang gyud kaayo siya nako, busa nagkat-on usab ko kaniya ug sa iyang kinabuhi sama nga nakakat-on siya sa akong mga mensahe sa visiting teaching.

Samtang ako ang iyang visiting teacher, si Sister Morgan nahiling nga adunay kanser. Natingala ko sa iyang kaisug sa paglahutay sa iyang mga pagpatambal ug sa unsang paagi siya magpahiyom lang gihapon.

Panahon sa usa sa akong pagbisita, siya naghisgot nga sa sunod adlaw mao ang anibersayo sa iyang kasal. Misangput sa ubang butang ang among panag-istoryahanay, ug nahuman ang among pagbisita.

Pagkasunod hapon nadasig ko sa pagdala sa akong giluto alang sa panihapon ngadto kang Sister Morgan ug sa iyang bana para sa ilang anibersaryo. Sa sinugdanan wala nako panumbalinga ang pagdasig tungod kay nagluto lang ko og ordinaryong pagkaon. Sigurado nga ang ingon niini kayano nga pagkaon dili gyud angay para sa espesyal nga okasyon.

Apan padayon nakong nabati ang pagdasig. Akong gitawagan akong bana sa iyang trabahuan, naglaum nga mouyon siya nga bati kini nga ideya. Hinoon, iya ko nga gidasig nga tawagan si Sister Morgan ug sultian nga magdala ko og para panihapon nila.

Kaulaw sa akong ordinaryo nga pagkaon ug dili maayo nga batasan sa akong bahin nakapugong kanako sa pagtawag sa akong higala, apan wala gyud mawala ang pagbati nga kinahanglang mopakigbahin ko sa akong panihapon. Busa akong gibutang ang pagkaon sa bandihado ug gikuyawan nga naglakaw tabok sa dalan.

Sa akong pagsulod sa ilang nataran, akong nakit-an silang Brother ug Sister Morgan nga misakay sa ilang sakyanan. Ako silang gisultian nga nagdala ko og panihapon para sa ilang anibersaryo ug unta ilang magustohan.

Mipahiyom si Sister Morgan. Siya mipasabut nga napugos na lang sila sa paghukom nga magsaulog sa ilang anibersaryo sa lokal nga restawran tungod kay ang mga pagtambal sa iyang kanser makapakapoy niya sa pagluto o sa pag-adto og laing dapit. Siya makita nga nahupay nga maanaa ra sa balay para sa panihapon.

Usa ka dakong kahupayan ug kalipay ang akong nabati samtang ilang gidawat ang akong ordinaryong pagkaon.

Wala molapas og duha ka bulan, sa dihang nakompleto ang pagpatambal ni Sister Morgan sa kanser, ang iyang bana namatay tungod sa kalit nga sakit. Ang ilang anibersaryo nga pipila pa lang ka semana ang milabay mao na diay ang ilang katapusan nga anibersaryo.

Nakakat-on ko pag-ayo nianang ting-init kabahin sa pagsunod sa ligdong hinay nga tingog sa pagserbisyo sa uban. Ang serbisyo diin kita gihangyo—o gidasig—sa pagbuhat mahimong dili komportable, dili sayon, o yano sa atong mga mata, apan tingali mao lang gyud ang gikinahanglan. Kini nga kasinatian nakahatag nako og kaisug sa pagserbisyo sa bisan unsang kapasidad nga kinahanglan ko sa Ginoo, ug kini nakapalig-on sa akong pagtuo sa paghimo sa “buhat sa anghel” (“As Sisters in Zion,” Hymns, nu. 309).