Duola Siya
Naglakaw ko sa mahilum,
Sa nindot nga kagabhion—
Ubos sa bitoong daghan,
Naa ang Dios nga Amahan.
Sa pag-ampo ko miluhod;
Gitubag ko nga way tingog.
Palas-anon nangatibway
Kasingkasing ko nahupay.
Kon ang tinguha ko dako
Tabang Niya gipangayo
Way milagro sama’s kayo,
Hinoon gitubag ako.
Sa nagkakusog ang unos
Nako daw walay migakos,
Apan padayon ang bagyo
Bisan Niya misalig ko.
Bisan unsay mahitabo,
Hulga man ngari kanako;
Siya gyud ang kalig-on ko,
Ug ang kapasilungan ko.
Kon magsubo duola S’ya,
Kon kalag nato magluya,
Nangandoy og kahupayan.
Duola S’ya! Duola S’ya!