Nagtuo Kami sa Pagsunod sa Propeta

Sama sa orihinal nga Simbahan nga gitukod ni Jesukristo panahon sa Iyang mortal nga pagpangalagad, ang Simbahan karon “tinukod ibabaw sa patukoranan nga mao ang mga apostoles ug mga profeta, nga niini si Jesukristo mao ang ulohang bato sa pamag-ang” (Mga Taga Efeso 2:20). Kami adunay napulog duha ka mga Apostoles, ingon man ang Presidente sa Simbahan ug iyang mga magtatambag, kinsa mga propeta, manalagna, ug tigpadayag. Sila gipangtawag aron sa pagsaksi ni Jesukristo ug pagsangyaw sa Iyang ebanghelyo sa tibuok kalibutan.

Ang Manluluwas magpili sa Iyang mga propeta ug mag-andam kanila pinaagi sa daghang mga kasinatian sa paggiya sa Simbahan. Kon ang mga miyembro sa Simbahan mamulong bahin sa propeta, sila nagpasabut ngadto sa Presidente sa Simbahan, ang bugtong tawo sa yuta kinsa nagdawat og pagpadayag alang sa tibuok Simbahan.

Tungod kay ang Presidente sa Simbahan mamulong alang sa Ginoo (tan-awa sa D&P 1:38), dili maalamon nga hagpaton ug pilion lang ang tipik sa iyang mga tambag nga gusto lang natong sundon. Hinoon, among gitagad ang iyang tambag ug mga pagdapit sama nga among nadawat kini direkta gikan ni Jesukristo, “sa tanan nga pailub ug hugot nga pagtuo” (D&P 21:5).

Samtang mipili kami sa pagpaminaw ug pagsunod sa propeta ug sa uban nga mga apostoles, mapanalanginan ang among mga paningkamot nga mamahimong sama ni Jesukristo, ug mapanalipdan kami gikan sa kawalay siguridad ug panglingla sa kalibutan (tan-awa sa Mga Taga Efeso 4:11–14).

Sama pananglit, kami makakaplag og espirituhanon nga kahilwasan diha sa kalibutan nga nag-usab-usab ang mga moral ug mga mithi pinaagi sa pagsunod sa walay kausaban nga mga sumbanan nga gitudlo sa propeta ug mga apostoles. Makaplagan usab namo ang temporal nga seguridad sa pagsunod sa propetikanhong tambag aron malikayan ang utang, maggahin og tinigum, ug magpundo og pagkaon.

Samtang ang Presidente sa Simbahan ug ang mga Apostoles mohalad sa ilang mga kinabuhi ngadto sa buluhaton sa Ginoo—pagbyahe sa kalibutan nga magsaksi ni Kristo, pagtudlo sa mga Santos, ug pagdumala sa administrasyon sa tibuok kalibutan nga Simbahan—Siya mipaluyo ug mipanalangin kanila ug sa ilang mga pamilya. Kami usab mipaluyo kanila samtang kami nag-ampo alang kanila, mosunod sa ilang mga tambag, ug magtinguha nga maangkon ang Espiritu Santo nga mokompirmar ngari kanamo sa mga kamatuoran nga ilang gitudlo.

Samtang mipaluyo kami sa propeta ug mga apostoles, makabaton kami og usa ka pagpamatuod kanila isip mga sulugoon sa Dios. Bisan tuod dili sila hingpit, ang Langitnong Amahan dili motugot nila nga ipahisalaag kami (tan-awa sa Deuteronomio 18:18–20).