Mensahe sa Unang Kapangulohan
Mga Propeta nga Mogiya Kanato
Ni Presidente Thomas S. Monson
Pipila ka tuig ang milabay, naglingkod ko sa kwarto sa Templo sa Salt Lake diin ang Unang Kapangulohan ug ang Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles magkita kausa sa usa ka semana. Mitan-aw ko sa bong-bong nga nag-atubang sa Unang Kapangulohan, ug didto giobserbahan nako ang mga litrato sa matag Presidente sa Simbahan.
Samtang nagtan-aw ako kanila, ang mga nag-una nako—gikan ni Propeta Joseph Smith (1805–44) hangtud ni Presidente Gordon B. Hinckley (1910–2008)—naghunahuna ko, “Mapasalamaton kaayo ko alang sa giya sa matag usa.”
Kini mao ang halangdon nga mga tawo kinsa wala gayud mahadlok, wala gayud magduha-duha, ug wala gayud mapakyas. Mao kini ang mga tawo sa Dios. Samtang naghunahuna ko sa mga propeta sa modernong panahon nga akong nailhan ug gihigugma, nakahinumdom ko sa ilang kinabuhi, sa ilang kinaiya, ug sa ilang dinasig nga mga pagtulun-an.
Si Presidente Heber J. Grant (1856–1945) mao ang Presidente sa Simbahan dihang natawo ko. Samtang namalandong ko sa iyang kinabuhi ug pagtulun-an, nagtuo ko nga ang hiyas nga gipakita ni Presidente Grant nga kanunayng gi-ehemplo mao ang pagkamakanunayon—pagkamakanunayon diha sa mga butang nga maayo ug halangdon.
Si Presidente George Albert Smith (1870–1951) mao ang Presidente sa Simbahan sa panahon nga ako nagserbisyo isip bishop sa akong ward didto sa Siyudad sa Salt Lake. Siya miingon nga adunay usa ka dakong tug-of-war nga nahitabo tali sa Ginoo ug sa kaaway. “Kon kamo magpabilin diha sa linya nga habig sa Ginoo,” siya mitudlo, “kamo anaa ubos sa iyang impluwensya ug walay tinguha sa paghimo og sayop.”1
Gitawag ko nga moserbisyo isip usa ka sakop sa Korum sa Napulog Duha niadtong 1963 ni Presidente David O. McKay (1873–1970). Mitudlo siya sa pagkonsiderar sa uban pinaagi sa paagi sa iyang pagpakabuhi. “Tinuod nga Kristiyanismo,” miingon siya, “mao ang gugma nga naglihok.”2
Si Presidente Joseph Fielding Smith (1876–1972), usa sa pinakamabungahon nga manunulat sa Simbahan, adunay baruganan nga naggiya sa iyang kinabuhi ang pagka-eskolar sa ebanghelyo. Wala siyay hunong sa pagbasa sa mga kasulatan ug sinati sa mga pagtulun-an ug mga doktrina nga makita diha sa ilang mga pahina kay ni bisan kinsa nga akong nailhan sukad.
Si Presidente Harold B. Lee (1899–1973) nagserbisyo isip presidente sa stake sa dihang bata pa ko. Usa niya ka paborito nga mga kinutlo ang “Barug kamo sa balaan nga mga dapit, ug ayaw pagbalhin.”3 Miawhag siya sa mga Santos nga mahimong takus, ug mosunod sa mga paghunghong sa Espiritu Santo.
Nagtuo ko nga ang usa ka giya nga baruganan sa kinabuhi ni Presidente Spencer W. Kimball (1895–1985) mao ang pagpahinungod. Sa hingpit siya, walay makaparehas nga pagpahinungod ngadto sa Ginoo. Siya usa usab ka mapahinunguron sa pagsunod sa ebanghelyo.
Sa dihang si Presidente Ezra Taft Benson (1899–1994) nahimong Presidente sa Simbahan, mitawag siya kanako sa pagserbisyo isip iyang Ikaduhang Magtatambag sa Unang Kapangulohan. Ang gugma mao ang iyang giya nga baruganan, nga gilangkob diha sa iyang paborito nga mga kinutlo, ang gisulti sa Manluluwas: “Unsa nga matang sa mga tawo kamo angay nga mahisama? Sa pagkatinuod Ako moingon nganha kaninyo, gani sama nga Ako mao.”4
Si Presidente Howard W. Hunter (1907–95) mao ang usa ka tawo kinsa kanunay nga nagtan-aw sa pinakamaayo sa uban. Matinahuron kaayo siya; mapainubsanon kaayo siya. Pribilehiyo nako nga nakaserbisyo isip iyang Ikaduhang Magtatambag.
Si Presidente Gordon B. Hinckley nagtudlo kanato sa pagbuhat sa atong pinakamaayo. Mihatag siya og gamhanang pagpamatuod sa Manluluwas ug sa Iyang misyon. Mitudlo siya kanato uban sa gugma. Ang pagserbisyo isip iyang Unang Magtatambag usa ka dungog ug usa ka panalangin alang kanako.
Ang Manluluwas mipadala og mga propeta tungod kay Siya nahigugma kanato. Atol sa kinatibuk-ang komperensya niining Oktubre, ang mga General Authority sa Simbahan adunay kahigayunan na usab sa pagpakigbahin sa Iyang pulong. Giisip namo kini nga responsibilidad uban ang dako nga kaligdong ug pagpaubos.
Pagkabulahan nato nga ang gipahiuli nga Simbahan ni Jesukristo ania sa yuta ug nga ang Simbahan natukod diha sa bato sa pagpadayag. Nagpadayon nga pagpadayag mao ang mismong kinabuhi sa ebanghelyo ni Jesukristo.
Hinaut nga kita mangandam aron madawat ang personal nga pagpadayag nga moabut sa kabuhong atol sa kinatibuk-ang komperensya. Hinaut nga ang atong mga kasingkasing mapuno uban sa lawom nga determinasyon samtang atong ipataas ang atong mga kamot sa pagpaluyo sa buhing mga propeta ug mga apostoles. Hinaut nga kita malamdagan, mabayaw, mahupay, ug malig-on samtang kita maminaw sa ilang mga mensahe. Ug hinaut nga kita andam sa pagpasalig og usab sa atong mga kaugalingon ngadto sa Ginoo nga Si Jesukristo—sa Iyang ebanghelyo ug sa Iyang buhat—ug sa pagpuyo uban sa nabag-o nga determinasyon sa pagsunod sa Iyang mga sugo ug pagtuman sa Iyang kabubut-on.