Pagdawat sa Hagit sa usa ka Propeta
Namalhin sa America ang akong pamilya gikan sa Pilipinas sa 11 anyos pa ko. Sa sinugdanan, naglisud ko pag-adjust sa kausaban. Apan dihang nakakat-on na kong moiningles, dali ra nakong nadawat ang ilado nga kultura. Ganahan kong maminaw og pop music, mosulay og laing mga istilo sa buhok, ug mosul-ob og uso nga mga sinina. Wala koy pagpamatuod. Gani, may kinaiya ko nga pagkasupakan.
Nausab sa hingpit ang akong kinabuhi dihang gidawat nako ang hagit sa propeta nga seryusuhon ang pagbasa sa Basahon ni Mormon. Gibasa nako ang basahon gikan sa sinugdanan hangtud sa katapusan. Maayo ang akong gibati ug nindot kaayo, apan dili gihapon kaayo ko sigurado kon kini tinuod ba.
Uban sa kakulba, gisulayan nako ang saad ni Moroni sa Moroni 10:4–5. Naglaum ko nga mopakita ang mga anghel, apan walay nahitabo. Naghunahuna ko, “Ingon ani ba?”
Bisan sa akong kasagmuyo, padayon kong nagtuon sa basahon. Usa ka gabii nagdamgo ko mahitungod sa Basahon ni Mormon. Sa akong pagbangon, akong gibati ang kainit sa akong kasingkasing, ug kalinaw sa akong hunahuna ug kasiguroan. Naghunahuna ko, “Mao na kini. Mao na kini ang tubag kanako.”
Human niana nga kasinatian, miusbaw ang akong pagsalig. Mas maayo ang akong pag-eskwela, nakatambong ko og mas daghang kalihokan sa eskwelahan, ug labaw sa tanan, nahimong aktibo kaayo sa Simbahan. Padayon kong nagtuon sa Basahon ni Mormon ug gigamit ang mga pagtulun-an sa akong kinabuhi. Ang akong mga kasinatian samtang nagbasa ko sa Basahon ni Mormon nahimong mga importanteng panghitabo sa akong kinabuhi.