Mga Tingog sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw

Sila Mitanom og Liso sa Akong Kasingkasing

Marta Algarve

Santa Catarina, Brazil

Paghulagway pinaagi ni Rafael López

Diin man ako gikan? Unsay akong gibuhat dinhi? Asa ko paingon human niini nga kinabuhi?

Sa dihang nag-edad ako og 29, kini nga mga pangutana nagsige og balik-balik kanako. Ang akong mga ginikanan namatay. Naguol ko sa pagkamatay sa akong unang anak nga batang lalaki. Ako adunay laing tulo ka anak nga buhion ug ang kinabuhi puno sa mga hagit.

Ang Ginoo nagsugod sa pagtubag sa akong mga pangutana sa dihang Siya migiya sa duha ka batan-ong mga misyonaryo sa among panimalay. Sa dihang gipasulod nako sila, nangutana sila kon duna bay bisan unsa nga butang nga akong gibati nga nawala sa akong kinabuhi. Gisultihan nako sila mahitungod sa akong mga ginikanan ug sa akong anak nga lalaki. Gisultihan nako sila nga ako naghunahuna nga dili kini makiangayon nga magbaton og mga anak ug sa paghimo og mga panimalay kon ang tanan matapos ra sa kamatayon. Nangutana ko kon makita pa ba nako ang akong mga ginikanan ug ang anak nga lalaki pag-usab.

“Marta,” sila miingon, “imong maangkon ang imong pamilya sa kahangturan.”

Ang kalipay mipuno sa akong kasingkasing. Gusto kong masayud pa og daghan. Sa ilang sunod nga bisita, sila mitudlo nako og dugang mahitungod sa ebanghelyo ni Jesukristo. Sila mihatag nako sa Basahon ni Mormon ug mihagit nako sa pagbasa niini ug mangutana sa Dios kon kini Iya bang pulong. Gidawat nako ang ilang hagit. Sa dihang nag-ampo ko, ang tubag sa Dios miabut nga klaro sama sa hayag sa adlaw. Nasayud ko sa akong kasingkasing nga kini tinuod.

Subo lang, sa dihang gidawat nako ang bag-ong trabaho, wala na nako makontak ang mga misyonaryo. Sa mga bulan nga misunod, ang akong kaminyoon natapos ug ako naningkamot sa pagsugod og bag-ong kinabuhi uban sa akong mga anak.

Sa katapusan, ako nagminyo pag-usab. Usa ka adlaw ang akong bana miingon nga gimingaw siya nga magbaton og Dios sa iyang kinabuhi. Kami nakahukom nga mosimba sa iyang gisimbahan. Sa dihang misulod mi sa gambalay, nakakita ko og Basahon ni Mormon sa lamesa sa usa ka hawanan. Mao kini ang sama nga simbahan nga gipaila ngari nako kaniadto! Ganahan ko sa Espiritu nga akong gibati didto. Sa dihang mibiya mi, akong gipangutana ang akong bana unsaon nga ako mabunyagan.

“Kinahanglan kang tudloan sa mga misyonaryo,” miingon siya.

“Gitudloan ko lima ka tuig na ang milabay!” Ako mitubag.

Ang akong mga anak ug ako gitudloan sa mga leksyon. Ang adlaw sa among bunyag mao ang labing malipayong adlaw sa among kinabuhi.

Paglabay sa daghang mga bulan, gibati nako nga kinahanglang sultihan nako ang mga sister nga unang mitudlo nako nga ako miapil na sa Simbahan. Sa Facebook, nakita nako ang grupo sa mga returned missionary nga gikan sa Brazil Santa Maria Mission. Anaa niini ang usa sa mga sister nga mitudlo kanako. Gipadad-an nako siya og friend request ug misulti kaniya kinsa ako, sa unsang paagi ako nahimong miyembro sa Simbahan, nga ang among pamilya nabugkos sa templo, ug nga ang akong anak nga lalaki nagserbisyo og full-time nga misyon. Gisultihan nako siya nga kining tanan nahimong posible tungod kay siya ug ang iyang kompanyon mitanom sa liso sa gipahiuli nga ebanghelyo sa akong kasingkasing.