Duol ra Pinaagi sa Pag-ampo
Si Prodi nahadlok nga mobalik sa pagkatulog. Basin magdamgo siya pag-usab?
“Pag-ampo lang; maminaw Siya” (Songbook sa mga Bata, 6).
Kalit nga milingkod si Prodi sa higdaanan. Ang iyang kasingkasing nagpitik og kusog.
Hinay nga nangatagak ang ulan sa atop samtang siya naglingkod sa kangitngit. Madungog niya ang tubig nga nagtulo gikan sa African fig tree sa gawas sa iyang bintana, ug ang hangin igang ug init. Miginhawa si Prodi og lawom ug naningkamot nga makarelaks. Usa ra kini ka damgo.
Mikanaog siya sa iyang higdaanan ug mili-li sa kwarto sa iyang mga ginikanan. Si Mama ug si Papa malinawon nga natulog. Ang iyang manghud nga babaye, nga si Célia, nagtiku-ko usab sa iyang higdanan. OK ra ang tanan. Luwas ra ang iyang pamilya.
Si Prodi mibalik sa iyang higdaanan ug naningkamot nga makatulog pagbalik. Naglimbag-limbag siya, dayon naglimbag-limbag pa gayud. Nasayud siya nga dili tinuod ang iyang damgo, apan makahadlok kaayo kini! Bisan siya og gikapoy, nahadlok siya nga matulog pag-usab. Basin magdamgo siya pag-usab?
Si Prodi naghayang ug mitan-aw sa kisame. Naningkamot siya nga maghunahuna og malipayon nga mga hunahuna. “Amahan namo, naa ba gyud? Sa pag-ampo sa bata naminaw ka ba?” Usa ka kusog nga pagbati ang miabut kang Prodi samtang siya naghunahuna sa mga pulong sa iyang paborito nga kanta sa Primary. Si Sister Kioska mitudlo kanila nga ang Langitnong Amahan kanunay nga nagbantay kanila. Sila makaampo ngadto Kaniya bisan unsang orasa, bisan asa.
Si Prodi nasayud unsay buhaton. Mibangon siya ug miluhod aron mag-ampo.
“Mahal nga Langitnong Amahan,” nag-ampo siya, “Nahadlok kaayo ko. Palihug himoa nga luwas ra ang akong pamilya. Ug palihug tabangi ko nga makatulog ug dili na magdamgo og dili maayo.”
Nahuman ang pag-ampo ni Prodi ug mibalik sa paghigda. Narelaks ang iyang lawas, ug ang iyang hunahuna mibati og kalinaw. Sa wala madugay nakatulog siya.
Pag-abut sa kabuntagon, nakamata si Prodi sa mainit nga kahayag sa adlaw agi sa bintana. Makadungog siya sa mga kaldero nga nagtagingting ug mibangon aron sa pagpangita ni Mama. Si Célia diha sa lamesa nagkaon sa nahibilin nga balanghoy. Si Mama nag-init og pagkaon aron usab siya makakaon.
“Hello,” miingon si Mama. “Kumusta ang imong pagkatulog?”
“Duna koy makahadlok kaayo nga damgo,” miingon si Prodi. “Apan nag-ampo ko. Ang Langitnong Amahan mitabang nako nga mobati nga luwas.”
“Pasayloa nga duna kay dili maayo nga damgo,” miingon si Mama. Gigakos niya si Prodi ug dugay niya gibuhian. “Apan nalipay kaayo ko nga nag-ampo ka. Ingon og ang Langitnong Amahan mitabang gayud kanimo.”
“Mitabang Siya,” miingon si Prodi. “Nakatulog ako pag-usab, ug ako wala na magdamgo og dili maayo nga mga damgo.” Hugot nga migakos si Prodi ni Mama. Nalipay nga nasayud nga bisan unsa pa siya kahadlok, ang Langitnong Amahan duol ra pinaagi sa pag-ampo.