Magpadayon ba Ako sa Pagbasa?
Sa miaging tuig mikuha ko og libro sa librarya mahitungod sa usa ka batang babaye kinsa nagsugod og usa ka blog. Nagtuo ko nga kini usa ka makalingaw nga libro tungod kay ang importante nga karakter pareho og edad nako, ug ang akong mama usa ka blogger. Mao nga naghunahuna ko nga kini mao ang libro nga akong magustuhan.
Nakabasa pa lang ko og pipila ka pahina sa libro sa dihang ang batang babaye mipasipala sa ngalan sa Ginoo. Dili maayo ang akong gibati human nabasa nako kana nga bahin. Apan nagpadayon ko sa pagbasa, naglaum nga kausa lang to mahitabo. Nagbasa ko og pipila ka dugang nga mga pahina, ug siya misulti niini pag-usab.
Miadto ko ug misulti sa akong mama mahitungod sa unsay akong nakaplagan. Wala na ko kahibalo kon mopadayon ba sa pagbasa o dili. Ang akong mama misulti nako nga kini akong pagpili. Apan siya miuyon nga tingali dili maayong butang ang pagpadayon sa pagbasa kon ang batang babaye nagsulti sa mga butang nga atong nahibaloan nga sayop. Ang akong mama miingon nga dili gayud maayo kon siya nagpasipala sa ngalan sa Ginoo.
Nagtuo ko nga makakita gihapon ko, maong akong gipakli ang libro. Akong nakaplagan nga ang pagpasipala sa ngalan sa Ginoo mao ang naandan kanunay sa batang babaye. Nakahukom ko sa pag-uli sa libro ngadto sa librarya nga dili na mobasa pa.
Gibati nako ang kasubo nga ang tagsulat sa libro mipasipala sa ngalan sa Ginoo. Apan human nako mauli ang libro ngadto sa librarya, mibati ko og kalipay nga ako mihimo sa sakto nga pagpili. Nasayud ko nga ako nagsunod sa “Akong mga Sumbanan sa Ebanghelyo” gikan sa akong libro sa Hugot nga Pagtuo diha sa Dios nga nag-ingon, “Mobasa ug motan-aw lamang ako sa mga butang nga makapahimuot sa Langitnong Amahan.” Nasayud ko nga kita mogamit lamang sa mga ngalan sa Langitnong Amahan ug ni Jesus sa balaang pagtahud ug uban sa pagtahud.