“Diha sa Kaalam Kaniya Kinsa Nasayud sa Tanan nga mga Butang”
Paghulagway ni Christopher Wormell
Sa dihang ako misulod sa missionary training center isip usa ka full-time nga misyonaryo, akong nahibaloan nga adunay daghan nga kinahanglan makat-unan. Gihimo ko ang labing maayo sa pagtuon, sa paglig-on sa akong pagpamatuod ug sa pagtukod diha sa pundasyon nga ako aduna na. Ako mag-ampo, mangutana sa Langitnong Amahan, ug dayon magsiksik sa mga tubag. Kini nga buhat nakapausab sa akong kinabuhi.
Usa ka adlaw samtang ako nagserbisyo isip misyonaryo sa Peru, usa ka kauban nga elder nakadawat og sulat nga nagpahibalo kaniya nga ang amahan sa iyang suod nga higala namatay nga wala damha. Naghilak siya. “Nganong ang Langitnong Amahan mitugot nga mahitabo kini?” mihilak siya.
Kini nga pangutana dihay gamhanang epekto ngari kanako. Nianang pagkagabii, miluhod ako ug nangutana sa Amahan sa Langit sa samang pangutana. Dayon, nagsiksik diha sa Basahon ni Mormon, ang akong mga mata natumong sa 2 Nephi 2:24, nga nagpahayag, “Apan tan-awa, ang tanan nga mga butang gihimo diha sa kaalam kaniya kinsa nasayud sa tanan nga mga butang.”
Kana nga tudling dako kaayo og impluwensya sa kinahiladman sa akong mga pagbati. Ako mipadala og kard ngadto sa elder ug gilakip kana nga kasulatan isip kabahin sa akong pagpamatuod. Akong gipanghimatuod kaniya nga ang tanan mahimong OK ra tungod kay ang Langitnong Amahan naghimo sa tanang mga butang diha sa kaalam. Makasalig kita Kaniya tungod kay Siya nahigugma kanato ug nasayud sa tanang mga butang.
Mga usa ka tuig og tunga sa wala madugay, nagserbisyo ako sa mga kabukiran sa Peru sa dihang akong nadawat ang usa ka wala paabuta nga tawag sa telepono gikan sa akong presidente sa misyon. Gisultihan ko niya nga ang akong amahan nastroke ug anaa sa kritikal nga kondisyon. Human sa mubong panahon, ang akong amahan namatay. Nahugno ako, ug mibati nga nasanapan og mga pangutana sama sa “Unsaon nako pagbuntog niini?”
Nag-ampo ako ngadto sa Langitnong Amahan alang sa tubag. Labi nga gayud gusto ko nga masayud nganong gikinahanglang kuhaon ang akong amahan nga wala gani ako makabaton og higayon sa pagpanamilit. Midangup ako sa Basahon ni Mormon, giablihan kini, ug gibasa ang samang mga pulong nga akong gipakigbahin uban niadto nga elder pipila ka bulan ang milabay: “Apan tan-awa, tanan nga mga butang gihimo diha sa kaalam kaniya kinsa nasayud sa tanan nga mga butang.” Kadto nga mga pulong mitabon kanako og dako nga kalinaw sama sa usa ka habol ug mihatag kanako og grasya kon gibati ko nga nawala.
Wala na ang akong yutan-ong amahan, apan ang akong Langitnong Amahan kanunay nga anaa alang kanako. Ang Langitnong Amahan naghimo sa tanan nga mga butang diha sa Iyang kaalam, ug samtang kita mangita ug mobuhat sa atong labing maayo aron sa pag-andam sa atong mga kaugalingon, makaplagan nato ang bililhon nga mga tubag.