Ang Pagpili ni Lila
Ang tagsulat nagpuyo sa Corrientes, Argentina.
“Ang Ginoo Naghatag Kanako og Templo” (Songbook sa mga Bata, 73).
Si Lila gusto nga mopili sa matarung.
“Panahon na sa kasulatan!” Miingon si Lila.
Ganahan si Lila nga magbasa ngadto sa iyang manghud nga babaye, si Anika, ug sa iyang puya nga manghud nga lalaki, si Svetan. Sa dili madugay si Lila mabunyagan na! Aron maandam, gusto siya nga magbasa sa mga kasulatan sa kada adlaw.
Gipakli ni Lila ang storybook nga kasulatan sa unang pahina. Si Ánika ug Svetan nagpunsisok paduol aron sila makakita sa mga litrato.
“Paminaw og maayo tungod kay mangutana ko ninyo inig kahuman,” miingon si Lila. Dayon gisugdan niya sa pagbasa ang unang kapitulo.
“Sa wala pa kita matawo, kita nabuhi na sa langit,” mibasa si Lila. “Kita wala pay mga lawas. Kita mga espiritu.”
Si Lila, Ánika ug Svetan mitan-aw sa litrato sa mga tawo nga nagsul-ob og puti.
“Andam na alang sa inyong una nga pangutana?” Si Lila miatubang ni Anika. “Diin kamo gikan sa wala pa kamo matawo?”
Mipagakpak si Ánika. “Sa Langit!”
“Sakto kana,” miingon si Lila. “Ug diin gikan si Svetan?”
“Siya gikan usab sa langit,” miingon si Ánika. Mikatawa si Svetan ug mibutang sa iyang kumo sa iyang baba. Nangatawa sila si Lila ug Ánika. Si Svetan ang pinaka-cute nga nag-edad og usa ka tuig didto sa Argentina!
“Ang among tibuok pamilya nagagikan sa langit,” miingon si Lila. “Si Jesus usab. Siya mianhi aron sa pagtabang kanato aron kita makapuyo pag-usab uban sa Langitnong Amahan.” Si Lila mitudlo sa litrato ni Jesus diha sa pahina.
Human niya og basa, si Lila nagsige og hunahuna mahitungod sa unsa gayud kahay sama nga makauban sa pagpuyo si Jesus didto sa langit. Gusto siya nga mahisama Kaniya. Gusto siya nga kanunayng mopili sa matarung!
Sa pagkasunod nga adlaw sa eskwelahan, midaguok ang tiyan ni Lila samtang naghulat siya diha sa linya alang sa pamahaw. Hapit matagamtaman niya ang lami sa mga empanada samtang gibutang kini ni Señora Ruiz ngadto sa iyang plato. Lami kaayo ang kahumot niini!
Dayon giipisan ni Señora Ruiz ang tasa sa gatas. Uh oh, naghunahuna si Lila. Ang gatas mas brown tan-awon kay sa kasagaran. Usahay ang iyang eskwelahan magdugang og kape o tsa ngadto sa mga ilimnon.
“Aduna bay kape o tsa ang gatas karon?” Nangutana si Lila.
Giwara-wara ni Señora Ruiz iyang kamot. “Dyutay nga kape,” miingon siya. “Nga gani dili nimo matilawan.”
Naghunahuna si Lila sa makadiyot. Nahinumdom siya kon sa unsa niya ka gusto nga mahisama kang Jesus ug mopili sa matarung. Nasayud siya nga ang pag-inom og kape usa ka butang nga giingon sa mga propeta nga dili buhaton.
“Dili lang, salamat. Dili ko maggatas karon,” miingon si Lila. Mipahiyom siya ni Señora Ruiz. Dayon milingkod siya aron mokaon.
Nianang gabhiona, mitabang si Lila kang Papi sa paghugas sa mga plato diha sa kusina. Naghunahuna gihapon siya mahitungod sa istorya sa kasulatan. Naghunahuna usab siya mahitungod sa gatas.
“Papi?”
“Unsa man?” Miingon si Papi.
“Nganong gusto man sa Langitnong Amahan nga makabaton kita og mga lawas?”
Naghunahuna si Papi samtang nagwaswas og laing plato. “Nan, gihatagan kita Niya og mga lawas aron kita mamahimong sama Kaniya,” miingon siya. “Ang imong lawas mao ang panimalay alang sa imong espiritu. Mao kana ang atong pasabut kon moingon kita nga ang atong mga lawas mga templo.”
Mitando si Lila. Mikanta siya og usa ka awit mahitungod niana diha sa Primary usahay! “Mao nga ang Langitnong Amahan gusto nga atong ampingan ang atong mga lawas?”
“Mao gayud,” miingon si Papi.
“Karong adlawa sa eskwelahan, nagbutang sila og mga kape diha sa gatas,” miingon si Lila. “Wala ko moinom niini, bisan pa man. Naningkamot ko sa pag-amping sa akong templo.”
“Mapasigarbuhon ko nimo,” miingon si Papi. Iyang gipahiran ang iyang mga kamot sa tualya ug gigakos si Lila.
Gigakos og hugot ni Lila si Papi. Nalipay siya sa pag-atiman sa lawas nga gihatag sa Langitnong Amahan kaniya.