Si Samuel ug ang Bitoon
Daghang karaan nga mga katuigan ang milabay, ug layo tabok sa dagat, ang usa ka tawo sa Dios nga ginganlan og Samuel mihatag og usa ka panagna.
Gisultian niya ang mga katawhan og daghan nga mga butang mahitungod sa pagkatawo sa Manluluwas. Namulong siya ngadto kanila mahitungod ni Jesukristo, ug sa unsang paagi moanhi Siya sa yuta.
Ang mga tawo wala maminaw. Ang ilang mga kasingkasing napuno sa pagduha-duha. Busa gidala nila si Samuel ngadto sa ganghaan sa siyudad ug gipalayas siya.
Apan si Samuel wala mohunong. Kinahanglan niyang pahibaloon sila. Mikatkat siya sa ibabaw sa paril sa siyudad ug mitawag kanila sa ubos.
“Sulod lamang sa lima ka tuig ang Ginoo moabut, diha sa usa ka kagabhion nga adunay daghang bitoon, aron sa pagluwas sa katawhan gikan sa ilang mga sala, ug sa paghatag sa kalibutan sa Iyang kahayag.”
“Ug bisan tuod og sa lima pa kini ka tuig, ug bisan og layo pa kini, ang adlaw mosalop, ang kagabhion magsugod, apan mahimong hayag sama sa adlawan.”
Ang katawhan hilabihang nasuko ug gibusdak ang ilang mga tiil. Miingon sila nga walay Kristo nga moabut.
Nanglabay sila og mga bato. Ila siyang gipanâ. Wala kini makaigo kaniya, matag usa.
Ang matinud-anon naghulat, sa dakong kahinam, sa panghinaut nga sila unta makakita—sa bitoon, sa kahayag, sa mga saad, nga mas bililhon pa kay sa bulawan.
Dayon human sa lima ka tuig, sa Betlehem, si Kristo naghigda diha sa usa ka pasungan sa toril. Nakakita sila sa kahayag ug nasayud nga moabut Siya, ang ilang Manluluwas, ang Ginoo sa tanan.
Ug sama sa kanunay mahitabo, kon maisugon gayud ang mga propeta, ang Ginoo motuman sa Iyang mga saad, sama sa saad nga gihimo ni Samuel sa karaan.