Ang Gahum sa Pag-ampo diha sa Bilanggoan
Kanunay nakong hinumduman kining Bisperas sa Pasko.
Paghulagway pinaagi sa Phil Art
Upat og tunga ka tuig ko nga nagsilbi sulod sa federal nga bilanggoan tungod sa kasong pangilad sa real estate. Kadaghanan sa mga babaye didto hilum ra ug matinahuron. Dayon 10 ka mga babaye mibalhin ngadto sa atbang gikan sa akong silda.
Magtukaw sila sa lawom nang gabii nga magkinataw-anay ug nagpaminaw og saba nga musika. Ingon og wala silay pagpakabana kon unsa ka apektado ang uban sa ilang pamatasan. Ang akong mga kauban sa kwarto mihangyo nako sa pagpakigsulti kanila, apan ang panag-istoryahanay sama niini sa kasagaran dili mosangput og maayo sulod sa bilanggoan. Hinoon nag-ampo ko alang niining mga babaye aron mausab ang ilang batasan ug alang sa kalinaw nga mahiuli, apan misamot man hinoon.
Usa ka gabii samtang nag-ampo, nakaamgo ko nga wala diay ko naningkamot nga maila-ila ang akong mga silingan. Miadto ko sa ilang silda pagkasunod adlaw ug nakig-istorya nila. Gipakita nila ang mga litrato sa ilang mga pamilya ug mga minahal. Nangayo sila og pasaylo tungod sa ilang kasaba. Sukad adto, mokamay na sila sa ilang mga kamot ug ingon og malipay kon makita ko nila.
Pipila ka mga semana sa wala pa ang Pasko, midapit sila nako sa pagpanihapon uban kanila sa Bisperas sa Pasko. Nagplano usab kami sa pagpaambit sa usag usa og espirituhanong mga kasinatian nga among naangkon. Pagka-bisperas sa Pasko, nagpundok mi ug nagbitay og pipila ka mga dekorasyon nga papel. Wala mi Christmas tree, apan kaming tanan mibati og usa ka malinawon nga diwa. Human sa among yano nga panihapon sa isdang barilis ug mga tsi-tsirya nga patatas, mipaambit kami sa among mga kasinatian. Lain-lain ang among mga relihiyon ug ang matag usa sa among mga istorya lahi, apan ang among mga kasingkasing nagkakonektar, ug ang Espiritu anaa.
Misulti si April kanamo nga ang iyang inahan namatay sa paghinubra sa drugas sa dihang 14 pa si April. Nagpuyo si April sa kadalanan ug nakabaton og anak nga iyang gipasagop sa pag-edad niya og 15. Nanlimbasug siya sa iyang kaugalingong pagkaadik sa drugas, misugod siya sa pagpamaligya og drugas, ug sa kadugayan napriso.
“Usa ka adlaw naghunahuna ko kon nganong nabuhi pa man ko,” miingon si April. “Wala ra man untay kalainan kon namatay pa ko. Walay nasayud nga napriso ko. Wala man gani makahibalo kon nawala na ko.” Nag-ampo dayon siya ug nangutana sa Dios kon nakaila ba Siya kinsa siya.
Sa pagkasunod semana, usa ka magtatambag diha sa prisohan mitunol niya og usa ka sulat gikan sa usa ka babaye nga iyang gipasagop.
“Ang Dios nangita gyud nimo,” miingon ang magtatambag.
“Nagsulat ko sa akong anak nga babaye karon, ug siya nakabisita nako sa makausa,” miingon si April. “Wala koy dakong nahibaloan sa relihiyon, apan nakahibalo ko nga ang Dios nagpakabana nako tungod kay Siya mitubag sa akong mga pag-ampo.”
Human mipaambit si April sa iyang istorya, hilom kaayo ming tanan nga nagluha ang among mga mata.
Sa akong panahon didto sa prisohan, akong gibubo ang akong kinasingkasing sa pag-ampo nga naghangyo sa atong Amahan sa Langit sa pagbantay ug pagpanalipod sa akong pamilya. Apan sa dihang nag-ampo ko alang sa akong mga silingan diha sa bilanggoan, nagsugod ko sa pag-ila sa ilang balaanong potensyal ug nabati ang mas hingpit nga gugma ug kalooy sa atong Manluluwas.
Kadto nga Bisperas sa Pasko sulod sa prisohan maanindot.