บทที่ 35
ชาวสะมาเรียผู้ใจดี
พระเยซูทรงเล่าเรื่องหรืออุปมามากมายเพื่อช่วยให้ผู้คนเรียนรู้ความจริง
วันหนึ่งผู้นำชาวยิวคนหนึ่งถามพระเยซูว่าเขาต้องทำอะไรจึงจะได้ชีวิตนิรันดร์ พระผู้ช่วยให้รอดทรงถามว่าพระคัมภีร์กล่าวไว้อย่างไร ผู้นำตอบว่าเขาควรรักพระผู้เป็นเจ้าและรักเพื่อนบ้านด้วย พระเยซูตรัสว่าเขาพูดถูก จากนั้นผู้นำถามว่า “ใครเป็นเพื่อนบ้านของข้าพเจ้า?”
พระเยซูตรัสตอบโดยเล่าเรื่องหนึ่งให้เขาฟัง วันหนึ่งชายชาวยิวคนหนึ่งกำลังเดินตามถนนไปเมืองเยรีโค โจรมาปล้นและทุบตีเขา พวกโจรทิ้งเขาไว้บนถนนจนเขาเกือบตาย
ไม่นานปุโรหิตชาวยิวคนหนึ่งผ่านมาเห็นเข้า ปุโรหิตเดินเลยไปอีกฟากหนึ่ง เขาไม่ยอมช่วย
ชายชาวยิวอีกคนหนึ่งที่ทำงานในพระวิหารเดินผ่านมา เขาเห็นชายที่ได้รับบาดเจ็บคนนั้น แต่ไม่ช่วยและเดินเลยไปอีกฟากหนึ่ง
จากนั้นมีชายชาวสะมาเรียคนหนึ่งเดินผ่านมา ชาวยิวกับชาวสะมาเรียไม่ถูกกัน แต่เมื่อชาวสะมาเรียเห็นชายคนนั้นเขารู้สึกสงสาร จึงทำแผลและสวมเสื้อผ้าให้
ลูกา 10:33–34; ยอห์น 4:9; Bible Dictionary, “Samaritans,” 768
ชาวสะมาเรียพาชายที่ถูกทำร้ายไปโรงแรมและดูแลเขาจนวันรุ่งขึ้น เมื่อชาวสะมาเรียต้องออกเดินทาง เขาหยิบเงินให้เจ้าของโรงแรมและบอกให้ดูแลชายคนนั้น
หลังจากเล่าเรื่องนี้แล้วพระเยซูทรงถามผู้นำชาวยิวว่าชายสามคนนั้นใครเป็นเพื่อนบ้านของชายที่ได้รับบาดเจ็บ
ผู้นำตอบว่าชาวสะมาเรียเพราะเขาช่วยเหลือชายดังกล่าว พระเยซูทรงบอกผู้นำชาวยิวให้เป็นเหมือนชาวสะมาเรียคนนั้น