บทที่ 48
เงินตะลันต์
พระเยซูทรงเล่าเรื่องให้เหล่าสาวกฟังเกี่ยวกับชายคนหนึ่งที่ให้เงินตะลันต์แก่คนรับใช้ หนึ่งตะลันต์มีค่าเท่ากับเงินจำนวนมาก
ชายคนนั้นให้คนรับใช้คนหนึ่งห้าตะลันต์ ให้อีกคนหนึ่งสองตะลันต์ และให้คนที่สามหนึ่งตะลันต์ จากนั้นจึงออกเดินทาง
คนรับใช้ที่ได้ห้าตะลันต์ทำงานหนัก และหามาได้อีกห้าตะลันต์ ตอนนี้เขามีสิบตะลันต์
คนรับใช้ที่ได้สองตะลันต์ทำงานหนักเช่นกัน และหามาได้อีกสองตะลันต์ ตอนนี้เขามีสี่ตะลันต์
ส่วนคนรับใช้ที่ได้หนึ่งตะลันต์ฝังเงินนั้นไว้ในดิน เขากลัวเงินหาย เขาไม่ทำงานให้มีเงินตะลันต์มากกว่าเดิม
เมื่อชายคนนั้นกลับมา เขาถามคนรับใช้ว่าทำอะไรกับเงินตะลันต์ที่ได้
คนรับใช้คนแรกนำเงินมาให้เขาสิบตะลันต์ เขามีความสุขมาก จึงตั้งให้เป็นหัวหน้าดูแลข้าวของมากมายและบอกให้เขาปีติยินดี
คนรับใช้คนที่สองนำเงินมาเขาให้สี่ตะลันต์ เขามีความสุขเช่นกัน เขาตั้งคนรับใช้คนที่สองเป็นหัวหน้าดูแลข้าวของมากมายและบอกให้เขาปีติยินดี
คนรับใช้คนที่สามคืนเงินตะลันต์ที่ฝังเอาไว้ ชายคนนั้นไม่มีความสุข เขากล่าวว่าคนรับใช้เกียจคร้าน เขาควรทำงานหนักเพื่อให้มีเงินมากขึ้น
ชายดังกล่าวนำเงินตะลันต์จากคนรับใช้คนที่สามไปให้คนรับใช้คนแรก แล้วไล่คนเกียจคร้านคนนี้ออกไป ชายในเรื่องเปรียบเหมือนพระเยซู เราเปรียบเหมือนคนรับใช้ พระเยซูจะทรงตัดสินว่าเราแต่ละคนใช้ของประทานที่ได้รับอย่างไร