« ជំពូកទី ៣ ៖ មេរៀនទី ១—សារលិខិតនៃការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង ៖ មគ្គុទេសន៍ចែកចាយដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ( ឆ្នាំ ២០២៣ )
« ជំពូកទី ៣ ៖ មេរៀនទី ១ » ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង
ជំពូកទី ៣ ៖ មេរៀនទី ១
សារលិខិតនៃការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
ចាប់តាំងពីដើមកំណើតពិភពលោកមក ព្រះបានបើកសម្តែងដំណឹងល្អដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់តាមរយៈពួកព្យាការី ។ ទ្រង់បានធ្វើការនេះតាមរយៈព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ តាំងពីបុរាណ ព្រះយេស៊ូវបានបើកសម្តែងដំណឹងល្អដល់ពួកព្យាការីដូចជា អ័ដាម ណូអេ អ័ប្រាហាំ និងម៉ូសេ ។ ប៉ុន្តែមនុស្សជាច្រើនបានបដិសេធដំណឺងល្អនេះ ។
ពីរពាន់ឆ្នាំមុន ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទ្រង់ផ្ទាល់បានបង្រៀនដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ហើយបានបង្កើតសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ ប្រជាជនថែមទាំងបដិសេធព្រះយេស៊ូវផងដែរ ។ មិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីការសុគតរបស់ទ្រង់ មាននូវការរីករាលដាលនៃការធ្លាក់ចេញពីសេចក្តីពិត និងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អ និងសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពមិនមាននៅលើផែនដីទៀតទេ ។
ជាច្រើនសតវត្សក្រោយមក ព្រះបានហៅព្យាការីម្នាក់ទៀតគឺ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ ព្រះបានស្ដារភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អឡើងវិញតាមរយៈលោក ហើយបានអនុញ្ញាតឲ្យលោករៀបចំសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទម្ដងទៀត ។
ការមានភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅលើផែនដី គឺជាពរជ័យដ៏អស្ចារ្យមួយនៃសម័យរបស់យើង ។ ដំណឹងល្អជួយយើងឆ្លើយសំណួរដែលត្រូវបានគេសួរច្រើនបំផុតក្នុងជីវិត ។ ពួកព្យាការីដែលនៅរស់ដឹកនាំយើងឆ្លងកាត់គ្រាលំបាកជាច្រើន ។ សិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពនៃព្រះគឺមាននៅលើផែនដីជាថ្មីម្តងទៀត ដើម្បីផ្ដល់ពរដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ផ្នែកនេះផ្តល់នូវគ្រោងគំរូ ដើម្បីជួយអ្នករៀបចំបង្រៀន ។ វាក៏រួមបញ្ចូលផងដែរនូវឧទាហរណ៍នៃសំណួរ និងការអញ្ជើញដែលអ្នកអាចប្រើ ។
នៅពេលអ្នករៀបចំបង្រៀន សូមពិចារណាអំពីស្ថានភាព និងតម្រូវការខាងវិញ្ញាណរបស់មនុស្សម្នាក់ៗដោយការអធិស្ឋាន ។ សូមសម្រេចចិត្តថាតើអ្វីដែលមានអត្ថប្រយោជន៍បំផុតដើម្បីបង្រៀន ។ សូមរៀបចំដើម្បីឲ្យនិយមន័យនៃពាក្យដែលអ្នករៀនប្រហែលជាមិនយល់ ។ សូមរៀបចំផែនការទៅតាមពេលវេលាដែលអ្នកមាន ដោយចងចាំថា ត្រូវបង្រៀនមេរៀនដោយសង្ខេបៗ ។
សូមជ្រើសរើសបទគម្ពីរដើម្បីប្រើពេលអ្នកបង្រៀន ។ « មូលដ្ឋានគ្រឹះនៃគោលលទ្ធិ » ផ្នែកនៃមេរៀននេះ រួមមានបទគម្ពីរដែលមានអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើន ។
សូមពិចារណាថាតើសំណួរណាដែលត្រូវសួរនៅពេលអ្នកបង្រៀន ។ សូមដាក់ផែនការដើម្បីផ្ដល់ការអញ្ជើញ ដែលនឹងលើកទឹកចិត្តមនុស្សម្នាក់ៗឲ្យធ្វើសកម្មភាព ។
សង្កត់ធ្ងន់លើពរជ័យដែលបានសន្យារបស់ព្រះ ហើយចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីអ្វីដែលអ្នកបង្រៀន ។
អ្វីដែលអ្នកអាចបង្រៀនអ្នករៀនក្នុងរយៈពេល ១៥–២៥ នាទី
សូមជ្រើសរើសគោលការណ៍ដូចខាងក្រោមមួយ ឬច្រើនមកបង្រៀន ។ មូលដ្ឋានគ្រឹះនៃគោលលទ្ធិសម្រាប់គោលការណ៍នីមួយៗត្រូវបានផ្តល់ជូនបន្ទាប់ពីគម្រោងនេះ ។
ព្រះជាព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់របស់យើង
-
ព្រះគឺជាព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង ហើយយើងគឺជាបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់បានបង្កើតយើងតាមរូបអង្គទ្រង់ ។
-
ព្រះស្គាល់យើងដោយផ្ទាល់ និងស្រឡាញ់យើង ។
-
ព្រះមានព្រះកាយជាសាច់ និងឆ្អឹងដែលមានសិរីរុងរឿងយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ ។
-
ព្រះសព្វព្រះទ័យប្រទានពរដល់យើងឲ្យមានសេចក្តីសុខសាន្ត និងអំណរដ៏ពេញលេញ ដែលនឹងស្ថិតនៅដល់ភាពអស់កល្បជានិច្ច ។
-
ដោយសារតែព្រះស្រឡាញ់យើង នោះទ្រង់បានបញ្ជូនព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឲ្យមកប្រោសលោះយើងពីអំពើបាប និងសេចក្តីស្លាប់ ។
ព្រះបើកសម្តែងដំណឹងល្អតាមរយៈព្យាការីនៅគ្រប់គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រា
-
ព្រះត្រាស់ហៅពួកព្យាការីឲ្យធ្វើជាតំណាងរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដី ។
-
កាលពីបុរាណ ព្រះបានត្រាស់ហៅពួកព្យាការីដូចជា អ័ដាម ណូអេ អ័ប្រាហាំ និងម៉ូសេ ។
-
ព្យាការីដែលរស់នៅទទួលបានវិវរណៈពីព្រះ ដើម្បីបង្រៀន និងដឹកនាំយើងនៅថ្ងៃនេះ ។
ការងារបម្រើ និងដង្វាយធួននៅលើផែនដីរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
-
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។
-
អំឡុងពេលការងារបម្រើនៅលើផែនដីរបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវ បានបង្រៀនដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ និងបានស្ថាបនាសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។
-
ព្រះយេស៊ូវបានត្រាស់ហៅពួកសាវកដប់ពីរនាក់ និងបានប្រទានសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពដល់ពួកលោកដើម្បីដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។
-
នៅចុងបញ្ចប់នៃព្រះជន្មរបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវបានធួនសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើងដោយការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់នៅក្នុងសួនច្បារកែតសេម៉ានី និងអំឡុងពេលនៃការឆ្កាង ។ ទ្រង់បានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ។
-
ដោយសារការពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវ យើងអាចត្រូវបានអភ័យទោស និងបានស្អាតពីអំពើបាបរបស់យើង នៅពេលយើងប្រែចិត្ត ។ ការណ៍នេះនាំមកនូវសេចក្តីសុខសាន្តដល់យើង ហើយវាធ្វើឲ្យយើងអាចត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមានរបស់ព្រះវិញ ហើយទទួលបានភាពពេញលេញនៃអំណរ ។
-
ដោយសារការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវ យើងទាំងអស់គ្នានឹងរស់ឡើងវិញបន្ទាប់ពីសេចក្តីស្លាប់ ។ ការណ៍នេះមានន័យថា វិញ្ញាណ និងរូបកាយរបស់មនុស្សម្នាក់ៗនឹងបានរួបរួមគ្នាឡើងវិញ ហើយរស់នៅជារៀងរហូត ។
ការធ្លាក់ចុះ
-
បន្ទាប់ពីពួកសាវករបស់ព្រះយេស៊ូវបានស្លាប់ មាននូវការរីករាលដាលនៃការធ្លាក់ចុះចេញពីដំណឹងល្អ និងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
-
ក្នុងអំឡុងពេលនេះ មនុស្សបានផ្លាស់ប្តូរការបង្រៀនដំណឹងល្អជាច្រើន ។ មនុស្សក៏បានផ្លាស់ប្តូរពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពផងដែរ ដូចជាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកជាដើម ។ សិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព និងសាសនាចក្រដែលព្រះយេស៊ូវបានស្ថាបនាគឺលែងមាននៅលើផែនដីទៀតហើយ ។
ការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ តាមរយៈ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ
-
យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានស្វែងរកដើម្បីដឹងថា ព្រះវិហារមួយណាជាសាសនាចក្រពិតរបស់ព្រះ ដើម្បីលោកអាចចូលរួម ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្ហាញព្រះកាយនៅឆ្នាំ ១៨២០ ។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះត្រូវបានហៅថា ការនិមិត្តដំបូង ។
-
ព្រះបានហៅយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ឲ្យធ្វើជាព្យាការី គឺដូចជាទ្រង់បានហៅពួកព្យាការីនៅសម័យដើមដែរ ។
-
ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានស្តារឡើងវិញតាមរយៈ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។
-
អ្នកនាំសារសួគ៌ាផ្សេងទៀតបានស្ដារបព្វជិតភាពឡើងវិញ ហើយយ៉ូសែបត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យរៀបចំសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបន្តដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់សព្វថ្ងៃនេះ តាមរយៈពួកព្យាការី និងពួកសាវកដែលរស់នៅ ។
ព្រះគម្ពីរមរមន ៖ ជាសក្ខីបទមួយទៀតអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
-
ព្រះគម្ពីរមរមនគឺជាកម្រងនៃព្រះគម្ពីរដែលបានសរសេរនៅសម័យបុរាណដោយពួកព្យាការីនៅទ្វីបអាមេរិក ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបកប្រែព្រះគម្ពីរនេះដោយអំណោយទាន និង ព្រះចេស្ដារបស់ព្រះ ។
-
ជាមួយនឹងព្រះគម្ពីរប៊ីប ព្រះគម្ពីរមរមនផ្តល់នូវសាក្សីអំពីការងារបម្រើ ការបង្រៀន និងបេសកកម្មរបស់ព្រះយេស៊ូវក្នុងនាមជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ។
-
យើងអាចខិតទៅកាន់តែជិតព្រះតាមរយៈការអានព្រះគម្ពីរមរមន ហើយគោរពតាមសិក្ខាបទរបស់ព្រះគម្ពីរនេះ ។
-
យើងអាចដឹងថា ព្រះគម្ពីរមរមនគឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ តាមរយៈការអានវា ការសញ្ជឹងគិតពីវា និងការអធិស្ឋានអំពីវា ។ ដំណើរការនេះក៏នឹងជួយយើងឲ្យដឹងថា យ៉ូសែប ស៊្មីធគឺជាព្យាការីរបស់ព្រះផងដែរ ។
អធិស្ឋានដើម្បីដឹងសេចក្តីពិតតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ
-
ការអធិស្ឋានគឺជាការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាទៅវិញទៅមករវាងព្រះ និងបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។
-
តាមរយៈការអធិស្ឋានដោយស្មោះ យើងអាចដឹងថា សារលិខិតនៃការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺពិត ។
-
នៅពេលយើងអធិស្ឋាន ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបង្រៀន និងបញ្ជាក់សេចក្តីពិតដល់យើង ។
សំណួរដែលអ្នកអាចសួរទៅមនុស្ស
សំណួរដូចតទៅនេះគឺជាឧទាហរណ៍នានាពីអ្វីដែលអ្នកអាចសួរទៅកាន់មនុស្ស ។ សំណួរទាំងនេះអាចជួយអ្នកឲ្យមានការសន្ទនាប្រកបដោយអត្ថន័យ និងយល់ពីតម្រូវការ និងទស្សនៈរបស់បុគ្គលម្នាក់ ។
-
តើអ្នកជឿអ្វីខ្លះអំពីព្រះ ?
-
តើការមានអារម្មណ៍ជិតស្និទ្ធនឹងព្រះជួយអ្នកដោយរបៀបណា ?
-
តើអ្នកដឹងអ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? តើព្រះជន្មរបស់ទ្រង់ និង ការបង្រៀនរបស់ទ្រង់បានជះឥទ្ធិពលដល់អ្នកដោយរបៀបណា ?
-
តើអ្នករកឃើញចម្លើយគួរឲ្យទុកចិត្តបានដោយរបៀបណានៅក្នុងពិភពលោកដែលច្របូកច្របល់សព្វថ្ងៃនេះ ?
-
តើវានឹងជួយអ្នកឲ្យដឹងថាមានព្យាការីនៅរស់លើផែនដីសព្វថ្ងៃនេះដោយរបៀបណា ?
-
តើអ្នកធ្លាប់ឮពីព្រះគម្ពីរមរមនដែរឬទេ ? តើយើងអាចចែកចាយថាតើហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់បានដែរឬទេ ?
-
តើអ្នកអាចចែកចាយជំនឿរបស់អ្នកអំពីការអធិស្ឋានបានដែរឬទេ ? តើយើងអាចចែកចាយជំនឿរបស់យើងអំពីការអធិស្ឋានបានដែរឬទេ ?
ការអញ្ជើញដែលអ្នកអាចធ្វើ
-
តើអ្នកនឹងទូលសួរព្រះក្នុងការអធិស្ឋានដើម្បីជួយអ្នកឲ្យដឹងថាអ្វីដែលពួកយើងបានបង្រៀនគឺជាការពិតដែរឬទេ ? ( សូមមើល « ការយល់ដឹងអំពីគោលលទ្ធិ ៖ ការអធិស្ឋាន » នៅក្នុងផ្នែកចុងក្រោយនៃមេរៀននេះ ) ។
-
តើអ្នកនឹងទៅព្រះវិហារនៅថ្ងៃអាទិត្យនេះដើម្បីរៀនបន្ថែមអំពីអ្វីដែលពួកខ្ញុំបានបង្រៀនដែរឬទេ ?
-
តើអ្នកនឹងអានព្រះគម្ពីរមរមន ហើយអធិស្ឋានដើម្បីដឹងថាវាជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដែរឬទេ ? ( អ្នកអាចណែនាំជំពូក ឬខគម្ពីរជាក់លាក់ ) ។
-
តើអ្នកនឹងធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដែរឬទេ ? ( សូមមើល « ការអញ្ជើញឲ្យទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់ » ដែលធ្វើឡើងភ្លាមៗមុនមេរៀននេះ ) ។
-
តើពួកខ្ញុំអាចកំណត់ពេលវេលាសម្រាប់ណាត់ជួបលើកក្រោយបានដែរឬទេ ?
មូលដ្ឋានគ្រឹះនៃគោលលទ្ធិ
ផ្នែកនេះផ្តល់នូវគោលលទ្ធិ និងបទគម្ពីរសម្រាប់អ្នកដើម្បីសិក្សា ដើម្បីពង្រឹងចំណេះដឹង និងទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីដំណឹងល្អ និងដើម្បីជួយអ្នកបង្រៀន ។
ព្រះជាព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់របស់យើង
ព្រះគឺជាព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង ហើយយើងគឺជាបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់បានបង្កើតយើងតាមរូបអង្គទ្រង់ ។ ទ្រង់មាន « ព្រះកាយជាសាច់ និងឆ្អឹង ដែលជាក់ស្ដែងដូចជារូបកាយមនុស្ស » ដ៏រុងរឿង និងឥតខ្ចោះ ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១៣០:២២ ) ។
ព្រះស្គាល់យើងដោយផ្ទាល់ ហើយទ្រង់ស្រឡាញ់យើងលើសពីយើងអាចយល់បានទៅទៀត ។ ទ្រង់យល់ពីការសាកល្បង ទុក្ខព្រួយ និងភាពទន់ខ្សោយរបស់យើង ហើយទ្រង់ប្រទានការគាំទ្រដល់យើងតាមរយៈអ្វីៗទាំងនេះ ។ ទ្រង់រីករាយនឹងការរីកចម្រើនរបស់យើង ហើយនឹងជួយយើងធ្វើការជ្រើសរើសត្រឹមត្រូវ ។ ទ្រង់ចង់ទាក់ទងនឹងយើង ហើយយើងអាចទាក់ទងនឹងទ្រង់តាមរយៈការអធិស្ឋាន ។
ព្រះបានប្រទានឲ្យយើងនូវបទពិសោធនេះនៅលើផែនដី ដើម្បីឲ្យយើងអាចរៀន រីកចម្រើន និងប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាទ្រង់ ។ ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ឥតខ្ចោះ ទ្រង់ចង់ឲ្យយើងត្រឡប់ទៅរកទ្រង់វិញ បន្ទាប់ពីយើងស្លាប់ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងមិនអាចធ្វើកិច្ចការនេះដោយខ្លួនឯងបានទេ ។ ដោយសារតែសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ទ្រង់បានបញ្ជូនព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឲ្យមកប្រោសលោះយើង ។ « ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោកដល់ម៉្លេះ បានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែ ១… ឲ្យលោកីយ៍បានសង្គ្រោះ ដោយសារទ្រង់វិញ » ( យ៉ូហាន ៣:១៦–១៧ ) ។
ព្រះសព្វព្រះទ័យប្រទានពរដល់យើងឲ្យមានសេចក្តីសុខសាន្ត និងអំណរដ៏ពេញលេញ ដែលនឹងស្ថិតនៅដល់ភាពអស់កល្បជានិច្ច ។ ទ្រង់បានប្រទានផែនការដែលផ្ដល់ដល់យើងនូវឱកាសដើម្បីទទួលពរជ័យទាំងនេះ ។ ផែនការនេះត្រូវបានហៅថា ផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ( សូមើល មេរៀនទី ២ ) ។
ព្រះបើកសម្តែងដំណឹងល្អតាមរយៈព្យាការីនៅគ្រប់គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រា
ពួកព្យាការីគឺជាតំណាងរបស់ព្រះនៅលើផែនដី
របៀបដ៏សំខាន់មួយដែលព្រះបង្ហាញពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះយើងគឺតាមរយៈការហៅពួកព្យាការី ផ្តល់សិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពដល់ពួកលោក និងបំផុសគំនិតពួកលោកឲ្យមានប្រសាសន៍ជំនួសទ្រង់ ។ ពួកព្យាការី គឺជាអ្នកតំណាងរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដី ។ ព្យាការីក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ អេម៉ុស បានកត់ត្រាថា « ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់នឹងមិនធ្វើអ្វីដូច្នោះឡើយ លើកតែទ្រង់សម្តែងឲ្យពួកហោរាជាអ្នកបម្រើទ្រង់ឃើញគំនិតលាក់កំបាំងរបស់ទ្រង់ផង » ( អេម៉ុស ៣:៧ ) ។ ពរជ័យមួយចំនួនដែលយើងទទួលពីការរស់នៅតាមពួកព្យាការីគឺ មានរៀបរាប់ដូចខាងក្រោម ។
សាក្សីពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ពួកព្យាការីគឺជាសាក្សីពិសេសរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយថ្លែទីបន្ទាល់អំពីទ្រង់ ជាព្រះអង្គសង្រ្គោះ និងព្រះប្រោសលោះរបស់យើង ។
ការបង្រៀនទាំងឡាយ ។ ពួកព្យាការីទទួលការដឹកនាំមកពីព្រះដើម្បីជួយយើងឲ្យស្គាល់ខុស និងត្រូវ ។ ពួកលោកបង្រៀនយើងឲ្យគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ហើយឲ្យប្រែចិត្ត នៅពេលយើងធ្វើខុស ។ ពួកលោកប្រាប់អំពីអំពើបាប និងព្រមានអំពីផលវិបាកនៃអំពើបាប ។
ការបង្រៀនរបស់ព្យាការីលើកយើងឡើងឆ្ពោះទៅរកព្រះ ហើយជួយយើងទទួលពរជ័យដែលទ្រង់ប្រាថ្នាចង់បានសម្រាប់យើង ។ សុវត្ថិភាពដ៏ធំបំផុសរបស់យើងគឺនៅក្នុងការធ្វើតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលបានផ្ដល់ពរតាមរយៈពួកព្យាការីរបស់ទ្រង់ ។
សិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព ព្យាការីបច្ចុប្បន្នគឺជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាពជាអធិបតីនៅលើផែនដី ។ បព្វជិតភាពគឺជាសិទ្ធិអំណាច និងជាអំណាចរបស់ព្រះ ។ ព្យាការីមានសិទ្ធិអំណាចក្នុងការមានប្រសាសន៍ និងធ្វើសកម្មភាពក្នុងព្រះនាមរបស់ព្រះសម្រាប់សេចក្តី សង្រ្គោះនៃបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះ ។
ទិសដៅរបស់សាសនាចក្រ ។ សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានស្ថាបនាឡើងនៅលើមូលដ្ឋាននៃព្យាការី និងសាវក ( សូមមើល អេភេសូរ ២:១៩–២០; ៤:១១–១៤ ) ។
ពួកព្យាការីនៅសម័យបុរាណ
លោកអ័ដាមគឺជាព្យាការីដំបូងនៅលើផែនដីនេះ ។ ព្រះបានបើកសម្ដែងដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដល់លោក ហើយបានប្រទានសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពដល់លោក ។ លោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ាបានបង្រៀនកូនចៅរបស់ពួកលោកនូវសេចក្តីពិតទាំងនេះ ហើយបានលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យអភិវឌ្ឍសេចក្តីជំនឿ និងដើម្បីរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ។
នៅទីបំផុត កូនចៅរបស់លោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ាបានបះបោរ ហើយបែរចេញពីដំណឹងល្អ ។ ការណ៍នេះនាំឲ្យមានស្ថានភាពមួយដែលហៅថាការក្បត់សាសនា ឬការធ្លាក់ចុះ ។ នៅពេលមានការរីករាលដាលនៃការក្បត់សាសនាកើតឡើង ព្រះដកសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពរបស់ទ្រង់ ដែលចាំបាច់ដើម្បីបង្រៀន និងធ្វើពិធីបរិសុទ្ធនៃដំណឹងល្អ ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់កត់ត្រាពីឧទាហរណ៍ជាច្រើនពីការរីករាលដាលនៃការក្បត់សាសនា ។ ដើម្បីបញ្ចប់សម័យកាលទាំងនេះ ព្រះបានឈោងទៅរកបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ដោយហៅព្យាការីម្នាក់ទៀត ។ លោកបានបើកសម្ដែងសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អជាថ្មីដល់ពួកព្យាការីទាំងនេះ ហើយបានផ្ដល់សិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពដល់ពួកលោក ។ ពួកព្យាការីមួយចំនួនក្នុងចំណោមពួកព្យាការីទាំងនេះ គឺណូអេ អ័ប្រាហាំ និងម៉ូសេ ។ គួរឲ្យសោកស្តាយ តាមលំនាំដដែលៗ យូរៗទៅមនុស្សបានបដិសេធព្យាការី ហើយបានបោះបង់ចោលសាសនា ។
ការងារបម្រើ និងដង្វាយធួននៅលើផែនដីរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ ព្រះយេស៊ូវ និង ដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ គឺជាចំណុចសំខាន់នៃផែនការរបស់ព្រះសម្រាប់យើង ។ ដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់រួមទាំងការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់នៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី ការរងទុក្ខ និងការសុគតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ។
តាំងពីសម័យលោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ា មនុស្សទន្ទឹងរង់ចាំការយាងមករបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងជាព្រះប្រោសលោះរបស់ពួកគេ ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌បានបញ្ជូនព្រះយេស៊ូវមកផែនដីជាង ២,០០០ ឆ្នាំមុន ។
ព្រះយេស៊ូវបានរស់នៅក្នុងព្រះជន្មដ៏ឥតខ្ចោះ ដែលគ្មានបាប ។ ទ្រង់បានបង្រៀនដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ហើយបានបង្កើតសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់បានហៅសាវកដប់ពីររូប ហើយបានប្រទានសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពដល់ពួកគេដើម្បីបង្រៀន និងធ្វើពិធីបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ ដូចជាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកជាដើម ។ ទ្រង់ក៏បានប្រទានសិទ្ធិអំណាចដល់ពួកលោកដើម្បីដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ផងដែរ ។
នៅចុងបញ្ចប់នៃព្រះជន្មរបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវបានធួនសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើង ដោយការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់នៅសួនច្បារគែតសេម៉ានី និងអំឡុងពេលការឆ្កាងរបស់ទ្រង់ ។ ដោយសារតែការពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចទទួលបានការអភ័យទោសពីអំពើបាបរបស់យើង ពេលយើងប្រែចិត្ត ។ ការណ៍នេះនាំឲ្យយើងអាចត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមានរបស់ព្រះវិញ ហើយទទួលបានភាពពេញលេញនៃអំណរ ។
បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវត្រូវបានឆ្កាង ទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ដោយទទួលបានជ័យជម្នះលើសេចក្ដីស្លាប់ដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ដោយសារការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវ នោះយើងទាំងអស់គ្នានឹងរស់ឡើងវិញបន្ទាប់ពីសេចក្តីស្លាប់ផងដែរ ។ ការណ៍នេះមានន័យថា វិញ្ញាណ និងរូបកាយរបស់មនុស្សម្នាក់ៗនឹងបានរួបរួមគ្នាឡើងវិញ ហើយយើងម្នាក់ៗនឹងរស់នៅជារៀងរហូត ដោយមានរូបកាយរស់ឡើងវិញដ៏ឥតខ្ចោះ ។ ( សូមមើល « ដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » នៅក្នុងមេរៀនទី ២ ) ។
ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានប្រកាសថា « គោលការណ៍គ្រឹះនៃសាសនារបស់យើងគឺជាទីបន្ទាល់របស់ពួកសាវក និងព្យាការីទាំងឡាយដែលទាក់ទងទៅនឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ថាទ្រង់បានសុគត ត្រូវបានគេបញ្ចុះសព និងបានរស់ឡើងវិញម្ដងទៀតនៅថ្ងៃទីបី ហើយបានយាងឡើងទៅស្ថានសួគ៌វិញ ហើយរឿងផ្សេងទៀតទាំងឡាយដែលបានជាប់ទាក់ទងទៅនឹងសាសនារបស់យើងគឺគ្រាន់តែជារឿងបន្ទាប់បន្សំចំពោះការណ៍នេះប៉ុណ្ណោះ » ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៤៩ ) ។
ការធ្លាក់ចុះ
បន្ទាប់ពីការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពួកសាវករបស់ទ្រង់បានព្យាយាមរក្សាគោលលទ្ធិរបស់ព្រះគ្រីស្ទឲ្យនៅបរិសុទ្ធ និងដើម្បីរក្សាសណ្តាប់ធ្នាប់នៅក្នុងសាសនាចក្រ ។ ទោះជាយ៉ាងណា សមាជិកសាសនាចក្រជាច្រើនបានងាកចេញពីពួកសាវក និងពីគោលលទ្ធិដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀន ។
បន្ទាប់ពីពួកសាវកត្រូវបានគេសម្លាប់ មាននូវការរីករាលដាលនៃការធ្លាក់ចុះចេញពីដំណឹងល្អ និងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ការធ្លាក់ចុះនេះ ពេលខ្លះត្រូវបានហៅថា ការក្បត់សាសនាដ៏ធំ ។ ដោយសារតែការធ្លាក់ចុះនេះ ព្រះបានដកសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពចេញពីផែនដី ។ ការបាត់បង់នេះរួមទាំងសិទ្ធិអំណាចដែលត្រូវការដើម្បីដឹកនាំសាសនាចក្រ ។ ជាលទ្ធផល សាសនាចក្រដែលព្រះយេស៊ូវបានស្ថាបនាឡើងលែងមាននៅលើផែនដីទៀតហើយ ។
ក្នុងអំឡុងពេលនេះ មនុស្សបានផ្លាស់ប្តូរការបង្រៀនដំណឹងល្អជាច្រើន ។ ចំណេះដឹងជាច្រើនអំពីលក្ខណៈពិតប្រាកដរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ត្រូវបានបំភ្លៃ ឬបាត់បង់ ។ មនុស្សក៏បានផ្លាស់ប្តូរពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពផងដែរ ដូចជាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកជាដើម ។
ជាច្រើនសតវត្សក្រោយមក បុរស និងស្ត្រីដែលស្វែងរកសេចក្តីពិតបានព្យាយាមកែទម្រង់ការបង្រៀន និងការអនុវត្តដែលត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ ។ ពួកគេបានស្វែងរកពន្លឺខាងវិញ្ញាណដ៏ធំ ហើយពួកគេមួយចំនួនបាននិយាយអំពីតម្រូវការសម្រាប់ការស្ដារសេចក្តីពិតឡើងវិញ ។ កិច្ចខិតខំរបស់ពួកគេបាននាំទៅរកការរៀបចំព្រះវិហារជាច្រើនឡើង ។
រយៈកាលនេះបានបណ្ដាលឲ្យមានការសង្កត់ធ្ងន់លើសេរីភាពខាងសាសនា ដែលបើកផ្លូវសម្រាប់ការស្ដារឡើងវិញនូវសេចក្ដីពិត និងសិទ្ធិអំណាចមកពីព្រះ ។
ពួកព្យាការី និងពួកសាវកបានប្រាប់ជាមុនអំពីការធ្លាក់ចុះ ( សូមមើល ថែស្សាឡូនីច ទី២ ២:១–៣ ) ។ ពួកលោកក៏បានប្រាប់ជាមុនថា ដំណឹងល្អ និងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងត្រូវបានស្ដារឡើងវិញនៅលើផែនដី ( សូមមើល កិច្ចការ ៣:២០–២១ ) ។ ប្រសិនបើមិនមានសេចក្តីក្បត់សាសនាទេ នោះក៏មិនត្រូវការការស្ដារឡើងវិញដែរ ។
ការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ តាមរយៈ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ
ការនិមិត្តដំបូង និងការហៅរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ជាព្យាការី
ក្នុងអំឡុងពេលជាច្រើនសតវត្ស នៅពេលដែលភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមិនមាននៅលើផែនដី ព្រះវរបិតាសួគ៌បានបន្តឈោងព្រះហស្ថជួយដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។ យូរៗទៅ ទ្រង់បានរៀបចំផ្លូវដើម្បីឲ្យពួកគេអាចទទួលបានពរជ័យម្តងទៀតជាមួយនឹងភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ។ នៅពេលកាលៈទេសៈត្រឹមត្រូវមកដល់ ទ្រង់បានហៅយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ជាព្យាការី ដែលតាមរយៈលោកដំណឹងល្អ និងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងត្រូវបានស្ដារឡើងវិញ ។
យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ រស់នៅភាគខាងកើតសហរដ្ឋអាមេរិក នៅពេលដែលមានសេចក្ដីរំភើបដ៏ធំនេះ ។ សមាជិកគ្រួសាររបស់លោកបានពលិកម្មចំពោះព្រះ ហើយស្វែងរកសេចក្តីពិត ។ ព្រះវិហារជាច្រើនបានអះអាងថាមានសេចក្តីពិត ហើយយ៉ូសែប ចង់ដឹងថាព្រះវិហារមួយណាត្រូវ ( សូមមើល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១៨ ) ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបបង្រៀនថាមាន « ព្រះអម្ចាស់តែ១ សេចក្ដីជំនឿតែ១ បុណ្យជ្រមុជតែ១ » ( អេភេសូរ ៤:៥ ) ។ កាលយ៉ូសែបបានចូលរួមក្នុងព្រះវិហារផ្សេងៗ លោកមានការយល់ច្រឡំថាតើត្រូវចូលរួមព្រះវិហារមួយណា ។ ក្រោយមក លោកបានមានប្រសាសន៍ដូចនេះ ៖
« មានការរំជួល និងការឈ្លោះប្រកែកគ្នាជាខ្លាំងក្នុងចំណោមបក្សពួកផ្សេងៗដល់ម្ល៉េះបានជាពិបាកដល់ជនដូចរូបខ្ញុំ ដែលនៅវ័យក្មេង…ឲ្យចេះសម្រេចចិត្តថានរណាមួយត្រូវ ហើយនរណាមួយខុសនោះឡើយ ។…
« នៅកណ្ដាលចម្បាំងខាងពាក្យសំដី និងការជ្រួលច្របល់ខាងគំនិតជឿនេះ ខ្ញុំតែងតែគិតក្នុងចិត្តខ្ញុំថា ៖ តើត្រូវធ្វើអ្វីហ្ន៎ ? តើបក្សពួកមួយណាទៅដែលត្រូវ ឬក៏គេសុទ្ធតែខុសទាំងអស់គ្នា ? បើមានក្រុមណាមួយត្រឹមត្រូវ តើក្រុមមួយណាទៅ តើខ្ញុំអាចដឹងដោយរបៀបណា ? » ( យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៨, ១០ ) ។
ដូចជាមនុស្សជាច្រើនដែរ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ក៏មានសំណួរអំពីសេចក្ដីសង្គ្រោះនៃព្រលឹងរបស់លោកដែរ ។ លោកចង់ឲ្យអំពើបាបរបស់លោកត្រូវបានអភ័យទោស ហើយបានស្អាតនៅចំពោះព្រះ ។ នៅពេលលោកបានស្វែងរកសេចក្តីពិតនៅក្នុងចំណោមព្រះវិហារផ្សេង លោកបានអាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីបថា « តែបើអ្នករាល់គ្នាណាមួយខ្វះប្រាជ្ញា មានតែសូមដល់ព្រះ ដែលទ្រង់ប្រទានដល់មនុស្សទាំងអស់ដោយសទ្ធាឥតបន្ទោសផង នោះទ្រង់នឹងប្រទានឲ្យ » ( យ៉ាកុប ១:៥ ) ។
ដោយសារវគ្គបទគម្ពីរនេះ យ៉ូសែបបានសម្រេចចិត្តទូលសួរព្រះអំពីអ្វីដែលលោកគួរធ្វើ ។ នៅនិទាឃរដូវក្នុងឆ្នាំ ១៨២០ លោកបានចូលទៅក្នុងព្រៃនៅជិតផ្ទះរបស់លោក ហើយបានលុតជង្គង់អធិស្ឋាន ។ មានដំណើររឿងចំនួនបួននៃការនិមិត្តដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ឬដោយពួកអាចារ្យក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកបានកត់ត្រា ( សូមមើលសំណេរប្រធានបទដំណឹងល្អ « ដំណើររឿងអំពីការនិមិត្តដំបូង » ) ។ នៅក្នុងដំណើររឿងដែលបានប្រកាសជាបទគម្ពីរ លោកបានពិពណ៌នាបទពិសោធន៍របស់លោកដូចតទៅ ៖
« ខ្ញុំបានឃើញបង្គោលពន្លឺមួយនៅចំលើក្បាលខ្ញុំ មានរស្មីចែងចាំងលើសជាងសុរិយាទៅទៀត ដែលចុះសន្សឹមៗមកចំលើរូបខ្ញុំ ។… កាលពន្លឺស្ថិតចំពីលើរូបខ្ញុំ ខ្ញុំបានឃើញតួអង្គពីរដែលមានរស្មី និង សិរីរុងរឿងដែលពុំអាចពណ៌នាបានឈរនៅអាកាសពីលើរូបខ្ញុំ ។ តួអង្គមួយមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ ដោយហៅខ្ញុំតាមឈ្មោះ ហើយចង្អុលទៅតួអង្គមួយទៀត ដោយមានព្រះបន្ទូលថា—នេះជាព្រះរាជបុត្រាដ៏ស្ងួនភ្ងារបស់យើង ។ ចូរស្ដាប់ទ្រង់ចុះ !» ( យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:១៦–១៧ ) ។
នៅក្នុងការនិមិត្តនេះ ព្រះជាព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់គឺ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានបង្ហាញព្រះកាយទ្រង់ដល់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រាប់លោកពុំឲ្យចូលរួមព្រះវិហារណាមួយឡើយ ។
នៅក្នុងដំណើររឿងផ្សេងទៀតនៃការនិមិត្តនេះ យ៉ូសែប បានចែកចាយថា ព្រះអង្គសង្រ្គោះក៏បានប្រាប់លោកថា ៖ « អំពើបាបរបស់កូនត្រូវបានអត់ទោសហើយ ។… មើលចុះ យើងជាព្រះអម្ចាស់នៃសិរីរុងរឿង ។ យើងត្រូវគេឆ្កាងដើម្បីលោកិយ ដើម្បីមនុស្សទាំងអស់ដែលជឿលើព្រះនាមយើងអាចមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » ។
បន្ទាប់ពីការនិមិត្តនេះ យ៉ូសែប បានសញ្ជឹងគិតថា « ព្រលឹងខ្ញុំបានពោរពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ហើយអស់រយៈពេលជាច្រើនថ្ងៃ ខ្ញុំអាចអររីករាយនឹងក្ដីអំណរដ៏អស្ចារ្យ ហើយព្រះអម្ចាស់គង់នៅជាមួយខ្ញុំ » ( Joseph Smith History, circa Summer ឆ្នាំ ១៨៣២ ទំព័រ ៣ នៅលើគេហទំព័រ josephsmithpapers.org បានធ្វើទំនើបកម្ម អក្ខរាវិរុទ្ធ និងវណ្ណយុត្តិ ) ។
តាមរយៈការនិមិត្តនេះ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានក្លាយជាសាក្សីអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបានរៀនសេចក្ដីពិតសំខាន់ៗអំពីក្រុមព្រះ ។ ឧទាហរណ៍ លោកបានរៀនថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាតួអង្គបីផ្សេងគ្នា ។ នៅពេលទ្រង់ទាំងទ្វេបានហៅឈ្មោះរបស់លោក លោកបានដឹងថាទ្រង់ទាំងទ្វេស្គាល់លោកដោយផ្ទាល់ ។ ពេលយ៉ូសែបបានដឹងថាលោកត្រូវបានអត់ទោស នោះលោកបានដឹងថាព្រះមានព្រះទ័យមេត្តា ។ បទពិសោធន៍នេះបានបំពេញអំណរដល់លោក ។
ដូចដែលព្រះបានធ្វើជាមួយនឹងពួកព្យាការីពីមុនជាច្រើនដែរ ទ្រង់បានហៅយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ឲ្យធ្វើជាព្យាការី ដែលតាមរយៈលោកភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អនឹងត្រូវបានស្ដារឡើងវិញនៅលើផែនដី ។ ការស្ដារឡើងវិញនេះនឹងជួយបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះឲ្យរកឃើញអំណរនៅក្នុងពិភពលោកនេះ និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងពិភពលោកខាងមុខ—ការណ៍ទាំងអស់នេះបានមកតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ការស្ដារឡើងវិញនៃបព្វជិតភាព និងកូនសោបព្វជិតភាព
បន្ទាប់ពីការបង្ហាញព្រះកាយនៃព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រា នោះសារទូតនៅស្ថានសួគ៌ផ្សេងទៀតត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និងសហការីរបស់លោកគឺ អូលីវើរ ខៅឌើរី ។ យ៉ូហាន បាទីស្ទ បានបង្ហាញខ្លួនជាតួអង្គដែលបានរស់ឡើវិញ ហើយបានប្រគល់បព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងកូនសោរបស់វានៅលើពួកលោក ។ បព្វជិតភាពអើរ៉ុនរួមមានសិទ្ធិអំណាចដើម្បីធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក ពេត្រុស យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន—ជាសាវកដើមបីនាក់របស់ព្រះគ្រីស្ទ—បានបង្ហាញខ្លួនជាតួអង្គដែលបានរស់ឡើងវិញ ហើយបានប្រគល់បព្វជិតភាពម៉ិលគីស្សាដែក និងកូនសោរបស់បព្វជិតភាពនេះដល់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងអូលីវើរ ខៅឌើរី ។ បព្វជិតភាពនេះគឺជាសិទ្ធិអំណាចដូចគ្នាដែលព្រះគ្រីស្ទបានប្រទានដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់កាលពីបុរាណ ។
នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ខឺតឡង់ ម៉ូសេ អេលីយ៉ាស និងអេលីយ៉ា បានបង្ហាញខ្លួនឲ្យយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងអូលីវើរ ឃើញហើយបានសន្យាដល់ពួកលោកនូវសិទ្ធិអំណាច និងកូនសោបព្វជិតភាពដែលចាំបាច់បន្ថែមទៀតដើម្បីសម្រេចបានកិច្ចការរបស់ព្រះនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយនេះ ។ ម៉ូសេបានប្រគល់កូនសោនៃការប្រមូលផ្ដុំអ៊ីស្រាអែល ។ អេលីយ៉ាសបានប្រគល់ឲ្យនូវគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃដំណឹងល្អរបស់អ័ប្រាហាំ ។ អេលីយ៉ា បានប្រគល់កូនសោនៃអំណាចផ្សារភ្ជាប់ ។ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១០:១១–១៦; សូមមើលផងដែរ ក្បួនខ្នាតទូទៅ ៣.១ ) ។
ការរៀបចំសាសនាចក្រ
យ៉ូសែប ស៊្មីធ ត្រូវបានដឹកនាំឲ្យរៀបចំសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទម្តងទៀតនៅលើផែនដី ។ តាមរយៈលោក ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានហៅពួកសាវកទាំងដប់ពីរ ។
ពួកព្យាការីនៅសម័យព្រះគម្ពីរប៊ីបបានហៅសម័យកាលដែលយើងរស់នៅថាជាថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់ ឬថ្ងៃចុងក្រោយ ។ វាគឺជាពេលឆាប់ៗមុនការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលសាសនាចក្រត្រូវបានដាក់ឈ្មោះថា សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១១៥:៣–៤ សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី ៣ ២៧:៣–៨ ) ។
ពួកព្យាការី និងពួកសាវកដែលរស់នៅសព្វថ្ងៃនេះ
ដូចដែលព្រះយេស៊ូវបានហៅពួកសាវកអំឡុងពេលនៃការងារបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ដើម្បីដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ដែរ នោះទ្រង់បានហៅពួកសាវកឲ្យដឹកនាំសាសនាចក្រនៅថ្ងៃនេះ ។ គណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ គឺជាព្យាការី អ្នកមើលឆុត និងអ្នកទទួលវិវរណៈ ។
មានតែសាវករៀមច្បងប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានហៅថាជា ព្យាការី ដោយសារលោកជាអធិបតីលើសាសនាចក្រទាំងមូល ហើយមានសិទ្ធិអំណាចពិសេសដើម្បីនិយាយជំនួសឲ្យព្រះអម្ចាស់ ។ លោកគឺជាអ្នកស្នងតំណែងពីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដែលមានការអនុញ្ញាត ។ លោក និងពួកសាវកបច្ចុប្បន្នបន្តតាមដានសិទ្ធិអំណាចរបស់ខ្លួនរហូតដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងខ្សែច្រវ៉ាក់នៃការតែងតាំងជាបន្តបន្ទាប់មិនដាច់ ដែលបានចាប់ផ្តើមនៅពេលដែល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ត្រូវបានតែងតាំងដោយសារទូតសួគ៌ា ។
ព្រះគម្ពីរមរមន ៖ ជាសក្ខីបទមួយទៀតអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
ព្រះគម្ពីរមរមនគឺជាព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធពីបុរាណដូចជាព្រះគម្ពីរប៊ីបដែរ ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបគឺជាសាក្សីមួយរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយព្រះគម្ពីរមរមនគឺជាសាក្សីទីពីរនៃការងារបម្រើរបស់ទ្រង់ ការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ និងបេសកកម្មរបស់ទ្រង់ក្នុងនាមជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ។
យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ត្រូវបានសារទូតសួគ៌ាម្នាក់ឈ្មោះ មរ៉ូណៃ ដឹកនាំទៅកាន់ភ្នំមួយដែលមានកំណត់ត្រាបុរាណមួយត្រូវបានគេកប់ទុកអស់ជាច្រើនសតវត្ស ។ កំណត់ត្រានេះដែលចារឹកលើផ្ទាំងចំណារមាស ( សន្លឹកដែកស្តើងៗ ) មានការសរសេររបស់ពួកព្យាការីអំពីការប្រាស្រ័យទាក់ទងរបស់ព្រះជាមួយនឹងប្រជាជននៅទ្វីបអាមេរិកកាលពីបុរាណ ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបកប្រែកំណត់ត្រា នេះដោយ អំណោយទាន និងព្រះចេស្ដានៃព្រះ ។
ពួកព្យាការីនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនបានដឹងអំពីបេសកកម្មរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបានបង្រៀនដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ។ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ទ្រង់បានបង្ហាញព្រះកាយដល់ប្រជាជនទាំងនេះ ហើយបានផ្ដល់ការងារបម្រើទៅកាន់ពួកគេដោយផ្ទាល់ ។ ទ្រង់បានបង្រៀនពួកគេ ហើយបានបង្កើតសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។
ព្រះគម្ពីរមរមនជួយយើងឲ្យខិតទៅជិតព្រះ នៅពេលយើងរៀន យល់ និងអនុវត្តតាមការបង្រៀនរបស់វា ។ ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានមានប្រសាសន៍ថា « បុគ្គលម្នាក់ៗ[ទាំងប្រុសទាំងស្រី]អាចចូលទៅជិតព្រះបាន ដោយសារការធ្វើតាមសិក្ខាបទទាំងឡាយនៃ[គម្ពីរនេះ] ជាជាងគម្ពីរដទៃទាំងអស់ » ( Teachings: Joseph Smith, ទំព័រ ៦៤ ) ។
ខ្ញុំដឹងថា ព្រះគម្ពីរមរមនគឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះ យើងត្រូវតែអាន ពិចារណា ហើយអធិស្ឋានអំពីព្រះគម្ពីរនេះ ។ ព្យាការីម្នាក់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនបានសន្យាថា ព្រះនឹងបើកសម្ដែងសេចក្ដីពិតនៃគម្ពីរនេះដល់យើង នៅពេលយើងអធិស្ឋានដោយចិត្តស្មោះសរ ដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត និងដោយមានសេចក្ដីជំនឿជឿដល់ព្រះគ្រីស្ទ ( សូមមើល មរ៉ូណៃ ១០:៣–៥ ) ។ ការសិក្សាព្រះគម្ពីរមរមនគឺចាំបាច់សម្រាប់ការប្រែចិត្តជឿដរាបដល់ចុងបំផុត ។
នៅពេលយើងអានព្រះគម្ពីរមរមន ហើយអធិស្ឋានអំពីគម្ពីរនេះ យើងនឹងរៀននូវសេចក្ដីពិតអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលនឹងផ្ដល់ពរជ័យដល់ជីវិតយើង ។ យើងក៏នឹងដឹងដែរថា យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ គឺជាព្យាការីរបស់ព្រះ ហើយថាដំណឹងល្អ និងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានស្ដារឡើងវិញតាមរយៈលោក ។
« ខ្ញុំសូមសន្យាថា ពេលបងប្អូនសិក្សាព្រះគម្ពីរមរមន រាល់ថ្ងៃប្រកបដោយការអធិស្ឋាន នោះបងប្អូននឹងធ្វើការសម្រេចចិត្តដែលប្រសើរ—រៀងរាល់ថ្ងៃ ។ ខ្ញុំសូមសន្យាថា ពេលបងប្អូនសញ្ជឹងគិតនូវអ្វីដែលបងប្អូនសិក្សា នោះបង្អួចស្ថានសួគ៌នឹងបើកឡើង ហើយបងប្អូននឹងទទួលចម្លើយចំពោះសំណួរផ្ទាល់ខ្លួន និងការដឹកនាំសម្រាប់ជីវិតរបស់បងប្អូនផ្ទាល់ ។ ខ្ញុំសូមសន្យាថា ពេលបងប្អូនសិក្សាព្រះគម្ពីរមរមនរាល់ថ្ងៃ បងប្អូនអាចត្រូវបានការពារឲ្យផុតពីអំពើអាក្រក់នៃថ្ងៃនោះ ជំងឺដ៏ធំនៃរូបអាសគ្រាម និងការញៀនផ្សេងទៀតដែលធ្វើឲ្យគំនិតស្ពឹក » ( រ័សុល អិម ណិលសុន« The Book of Mormon: What Would Your Life Be Like without It? » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ៦២–៦៣ ) ។
អធិស្ឋានដើម្បីដឹងសេចក្តីពិតតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ
ដោយសារព្រះគឺជាព្រះវរបិតារបស់យើង ទ្រង់នឹងជួយយើងឲ្យស្គាល់សេចក្ដីពិត ។ យើងអាចដឹងថា សារលិខិតនៃការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាការពិត នៅពេលយើងអានព្រះគម្ពីរមរមន ហើយអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះ ។ នៅពេលយើងអធិស្ឋានដោយសេចក្តីជំនឿ និងដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត ទ្រង់នឹងឆ្លើយសំណួររបស់យើង ហើយដឹកនាំជីវិតរបស់យើង ។
ជាធម្មតា ព្រះឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់យើងតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ នៅពេលយើងអធិស្ឋាន ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបង្រៀន និងបញ្ជាក់ពីសេចក្តីពិត ។ ការប្រាស្រ័យទាក់ទងមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមានឥទ្ធិពលខ្លាំង ។ ជាធម្មតា វាកើតឡើងជាការបញ្ជាក់ដ៏ស្ងប់ស្ងាត់មួយតាមរយៈអារម្មណ៍ គំនិត និងការចាប់អារម្មណ៍របស់យើង ( សូមមើល ពង្សាវតាក្សត្រទី១ ១៩:១១–១២; ហេលេមិន ៥:៣០; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៨:២ ) ។
ការសិក្សាព្រះគម្ពីរដោយជាប់លាប់ ( ជាពិសេសព្រះគម្ពីរមរមន ) ការចូលរួមប្រជុំសាក្រាម៉ង់ប្រចាំសប្តាហ៍ និងការអធិស្ឋានដោយស្មោះជួយយើងទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និងរកឃើញសេចក្ដីពិត ។
គម្រោងមេរៀនខ្លីៗទៅមធ្យម
គម្រោងខាងក្រោមគឺជាគំរូនៃអ្វីដែលអ្នកអាចបង្រៀនមនុស្សម្នាក់ ប្រសិនបើអ្នកមានពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ ។ នៅពេលប្រើគម្រោងនេះ សូមជ្រើសរើសគោលការណ៍មួយ ឬច្រើនដើម្បីបង្រៀន ។ មូលដ្ឋានគ្រឹះនៃគោលលទ្ធិសម្រាប់គោលការណ៍នីមួយៗត្រូវបានផ្តល់ឲ្យនៅដើមមេរៀន ។
នៅពេលអ្នកបង្រៀន សូមសួរសំណួរ ហើយស្តាប់ ។ ធ្វើការអញ្ជើញដែលនឹងជួយមនុស្សទូទៅរៀនពីរបៀបខិតទៅកាន់តែជិតព្រះ ។ ការអញ្ជើញដ៏សំខាន់មួយគឺអញ្ជើញបុគ្គលនោះមកជួបអ្នកម្តងទៀត ។ រយៈពេលនៃមេរៀននឹងអាស្រ័យលើសំណួរដែលអ្នកសួរ និងការស្តាប់ដែលអ្នកមាន ។
អ្វីដែលអ្នកអាចបង្រៀនមនុស្សទូទៅក្នុងរយៈពេល ៣-១០ នាទី
-
ព្រះជាព្រះបិតារបស់យើង ហើយទ្រង់បង្កើតយើងឡើងតាមរូបអង្គទ្រង់ ។ ទ្រង់ស្គាល់យើងម្នាក់ៗ ហើយស្រឡាញ់យើង ។ ទ្រង់ចង់ប្រទានពរដល់យើងនូវសេចក្ដីសុខសាន្ត និងភាពពេញលេញនៃអំណរ ដែលនឹងស្ថិតស្ថេររហូតដល់អស់កល្បជានិច្ច ។
-
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ បេសកកម្មរបស់ទ្រង់គឺធ្វើឲ្យយើងអាចជ្រះស្អាតពីអំពើបាបរបស់យើង យកឈ្នះលើសេចក្ដីស្លាប់ និងទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ។
-
ព្រះត្រាស់ហៅពួកព្យាការីឲ្យធ្វើជាតំណាងរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដី ។ កាលពីបុរាណ ទ្រង់បានហៅពួកព្យាការីដូចជា អ័ដាម ណូអេ អ័ប្រាហាំ និងម៉ូសេ ។ ព្យាការីដែលរស់នៅទទួលបានវិវរណៈពីព្រះ ដើម្បីបង្រៀន និងដឹកនាំយើងនៅថ្ងៃនេះ ។
-
ក្នុងអំឡុងពេលនៃការងារបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវ ទ្រង់បានបង្កើតសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ បន្ទាប់ពីពួកសាវករបស់ព្រះយេស៊ូវបានស្លាប់ មាននូវការរីករាលដាលនៃការធ្លាក់ចុះចេញពីដំណឹងល្អ និងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ មនុស្សបានផ្លាស់ប្តូរការបង្រៀនដំណឹងល្អ និងពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពជាច្រើន ដូចជាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
-
ព្រះបានហៅយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ឲ្យធ្វើជាព្យាការី គឺដូចជាទ្រង់បានហៅពួកព្យាការីនៅសម័យដើមដែរ ។ ព្រះជាព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញព្រះកាយដល់លោក ។ ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានស្ដារឡើងវិញតាមរយៈលោក ។
-
ព្រះគម្ពីរមរមនជាព្រះគម្ពីរមួយក្បាល ។ ដូចព្រះគម្ពីរប៊ីបដែរ គម្ពីរនេះគឺជាសក្ខីបទមួយអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយជួយយើងឲ្យខិតទៅជិតព្រះ នៅពេលយើងអាន ហើយអនុវត្តតាមសិក្ខាបទនៃគម្ពីរនេះ ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបកប្រែព្រះគម្ពីរនេះដោយអំណោយទាន និង ព្រះចេស្ដារបស់ព្រះ ។
-
តាមរយៈការអធិស្ឋានដោយស្មោះ យើងអាចទាក់ទងជាមួយនឹងព្រះ ។ យើងអាចដឹងថា សារលិខិតនៃការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាការពិត ។