Κεφάλαιο 11º
Τιμώντας τα κλειδιά της Ιεροσύνης αποκατεστημένα μέσω του Τζόζεφ Σμιθ
«Επιτρέψτε μου τώρα να πω—πολύ απλά και πολύ εμφατικά—ότι έχουμε την αγία ιεροσύνη και ότι τα κλειδιά της βασιλείας του Θεού είναι εδώ. Βρίσκονται μόνον στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών».
Από τη ζωή του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ
Ο Πρόεδρος Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ δήλωσε: «Έχω τέλεια γνώση για την ουράνια αποστολή του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία στον νου μου ότι ο Κύριος τον ετοίμασε και του έδωσε αποκάλυψη, εντολή, άνοιξε τους ουρανούς για εκείνον και τον κάλεσε να σταθεί επικεφαλής αυτής της ένδοξης θεϊκής νομής».1 Ο Πρόεδρος Σμιθ συνδύασε αυτήν την «τέλεια γνώση» με την αντίστοιχη ευλάβεια για τα κλειδιά της ιεροσύνης αποκατεστημένα μέσω του Προφήτου Τζόζεφ. Πάντοτε τιμούσε και υποστήριζε όσους κρατούσαν τα κλειδιά και συμβούλευε όλα τα μέλη της Εκκλησίας να έχουν τον ίδιο σεβασμό. Είπε: «Κάθε άνδρας ο οποίος έχει επιλεγεί καταλλήλως να προεδρεύει υπό οιανδήποτε ιδιότητα στην Εκκλησία θα πρέπει να τιμάται στην κλήση του».2
Σε ένα σημείο στην υπηρέτηση του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ ως Αποστόλου, η Πρώτη Προεδρία και η Απαρτία των Δώδεκα Αποστόλων συμμετείχαν σε μια διαρκή συζήτηση σχετικά με μία δύσκολη ερώτηση. Ο Πρεσβύτερος Σμιθ είχε εκφράσει μία δυνατή άποψη επί του θέματος. Μία ημέρα, ο Πρόεδρος Χίμπερ Γκραντ, ο οποίος ήταν τότε Πρόεδρος της Εκκλησίας, ήλθε στο γραφείο του Πρεσβυτέρου Σμιθ. Ο Πρόεδρος Γκραντ εξήγησε ότι αφού εξέτασε με προσευχή το ζήτημα, είχε αισθανθεί την έμπνευση να εισηγηθεί μία ενέργεια η οποία διέφερε από τις απόψεις του Πρεσβυτέρου Σμιθ. Αμέσως, ο Πρεσβύτερος Σμιθ είπε ότι υποστήριζε την απόφαση του Προέδρου Γκραντ. Δήλωσε αργότερα: «Η γνώμη μου είναι, όταν ο Πρόεδρος της Εκκλησίας λέει ότι ο Κύριος τού έχει φανερώσει ή τον έχει εμπνεύσει να κάνει οτιδήποτε, θα τον υποστήριζα εντελώς».3
Ο Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ έδιδε τέτοια υποστήριξη σε όλους τους ηγέτες του της ιεροσύνης, όχι μόνον στον Πρόεδρο της Εκκλησίας. Για παράδειγμα, ο Νέιθαν Έλντον Τάνερ εκλήθη να υπηρετήσει ως μέλος της Απαρτίας των Δώδεκα τον Οκτώβριο του 1962. Έναν χρόνο αργότερα, εκλήθη ως Σύμβουλος στην Πρώτη Προεδρία, θέτοντάς τον έτσι σε προεδρεύουσα θέση επί του Προέδρου Σμιθ, ο οποίος ήταν ο Πρόεδρος της Απαρτίας των Δώδεκα. Ο Πρόεδρος Τάνερ αργότερα εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για την υποστήριξη του Προέδρου Σμιθ: «Όταν εκλήθην στην Πρώτη Προεδρία, αν και εκείνος ήταν το αρχαιότερο μέλος των Δώδεκα και ήταν στη θέση για περισσότερα από πενήντα χρόνια, έδειχνε μεγάλο σεβασμό για εμένα σε αυτήν τη θέση και μου έδιδε πλήρη υποστήριξη και εμπιστοσύνη».4
Ο Πρόεδρος Σμιθ τιμούσε επίσης τους ηγέτες της ιεροσύνης στον τομέα του. Όταν υπηρετούσε ως μέλος της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων, είπε: «Δεν έχω δικαίωμα… να βαπτίσω κάποιο από τα δικά μου παιδιά χωρίς να πάω πρώτα στον επίσκοπο, στον τομέα όπου ζω και να πάρω τη συγκατάθεσή του, επειδή κρατά τα κλειδιά για εκείνον τον τομέα στον οποίον ανήκω ως μέλος. Ποτέ δεν έχω βαπτίσει κάποιο από τα παιδιά μου… εκτός αν έχω πάει στον επίσκοπο και έχω πάρει την άδεια του να τελέσω αυτήν τη διάταξη και να τα επικυρώσω μέλη της Εκκλησίας».5
Διδασκαλίες του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ
1
Τα κλειδιά της ιεροσύνης είναι η δύναμη και η εξουσία να διευθύνουν το έργο του Κυρίου επάνω στη γη.
Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να λάβει κάποιος μία θέση της ιεροσύνης και στο να λάβει κλειδιά της ιεροσύνης. Χρειάζεται να το κατανοήσουμε ευκρινώς αυτό…
…Ενώ όλοι οι άνδρες φέρουν την ιεροσύνη, οι οποίοι είναι χειροτονημένοι σε οιανδήποτε θέση, εντούτοις υπάρχουν ειδικές ή διευθύνουσες εξουσίες που απονέμονται σε όσους καλούνται να προεδρεύουν. Αυτές οι εξουσίες αποκαλούνται κλειδιά.6
Τα κλειδιά της [ιεροσύνης] αποτελούν το δικαίωμα της προεδρίας. Αποτελούν τη δύναμη και την εξουσία να κυβερνούμε και να διευθύνουμε όλες τις υποθέσεις του Κυρίου επάνω στη γη. Όσοι τα κρατούν, έχουν δύναμη να κυβερνούν και να ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο όλοι οι άλλοι μπορούν να υπηρετούν στην ιεροσύνη.7
Όταν δίδεται μία ανάθεση σε άνδρες από εκείνον ο οποίος κρατά αυτά τα κλειδιά, τότε οι πράξεις τους είναι έγκυρες. Αυτό που κάνουν, επισφραγίζεται και επικυρούται στην Εκκλησία τόσο επάνω στη γη όσο και στους ουρανούς.8
2
Ο Κύριος έχει αποστείλει αγίους αγγελιαφόρους από την παρουσία Του για να αποκαταστήσει τα κλειδιά της ιεροσύνης.
Πιστεύουμε ότι ύστερα από μία μακρά περίοδο σκότους, έλλειψης πίστεως και απομάκρυνσης από τις αλήθειες του αγνού και τέλειου χριστιανισμού, ο Κύριος έχει αποκαταστήσει πάλι στη γη με την άπειρη σοφία του την πληρότητα του αιωνίου Ευαγγελίου.
Ξέρουμε ότι ο Τζόζεφ Σμιθ είναι προφήτης, ότι ο Πατέρας και ο Υιός εμφανίσθηκαν σε εκείνον την άνοιξη του 1820, προκειμένου να εισάγουν αυτήν την τελική θεϊκή νομή του Ευαγγελίου, ότι εκείνος μετέφρασε το Βιβλίο του Μόρμον με τη χάρη και τη δύναμη του Θεού, ότι έλαβε κλειδιά και εξουσία από αγγέλους απεσταλμένους γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό και ότι ο Κύριος τού απεκάλυψε τις διδαχές της σωτηρίας.9
Ο Κύριος δεν αναγνωρίζει οιανδήποτε διάταξη ή τελετή, ακόμη και αν γίνεται ή τελείται στο όνομά του, αν δεν είναι σύμφωνα με το θέλημά του και αν δεν γίνεται από κάποιον ο οποίος αναγνωρίζεται ως εξουσιοδοτημένος υπηρέτης του. Γι’ αυτόν τον λόγο έστειλε από την παρουσία του αγίους αγγελιαφόρους στον Τζόζεφ Σμιθ και σε άλλους, προκειμένου να αποκαταστήσει αυτό που είχε αφαιρεθεί από τη γη, δηλαδή την πληρότητα του Ευαγγελίου και την πληρότητα και τα κλειδιά της ιεροσύνης.10
Τα κλειδιά της ιεροσύνης έπρεπε να αποκατασταθούν. Δεν αρκούσε να έλθει ο Ιωάννης ο Βαπτιστής με τα κλειδιά της Ααρωνικής Ιεροσύνης και ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης με τα κλειδιά της Μελχισεδικής Ιεροσύνης, συνεπεία του οποίου οργανώθηκε η Εκκλησία, αλλά έπρεπε να υπάρχει άνοιγμα των ουρανών και αποκατάσταση των κλειδιών που κρατούσαν όλοι οι προφήτες, οι οποίοι προηγούντο θεϊκών νομών από τις ημέρες του Αδάμ μέχρι τις ημέρες του Πέτρου, του Ιακώβου και του Ιωάννη. Αυτοί οι προφήτες ήλθαν με τη σειρά τους και καθένας απένειμε την εξουσία που έφερε.11
Όταν ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης απένειμαν τη Μελχισεδική Ιεροσύνη στον Τζόζεφ Σμιθ και τον Όλιβερ Κάουντερυ, απένειμαν επίσης κλειδιά της ιεροσύνης.
Όλα τα κλειδιά όλων των θεϊκών νομών έπρεπε να προσκομισθούν, προκειμένου να εκπληρωθούν τα λόγια των προφητών και οι σκοποί του Κυρίου στο να γίνει μία πλήρης αποκατάσταση των πάντων. Συνεπώς, ο πατέρας της ανθρώπινης οικογένειας, ο πρώτος άνθρωπος επάνω στη γη, ο Αδάμ, έπρεπε να έλθει και ήλθε με τη δύναμή του. Ο Μωυσής ήλθε και άλλοι ήλθαν. Όλοι όσοι είχαν κλειδιά ήλθαν και απένειμαν τις εξουσίες τους. …Δεν έχουμε τις ημερομηνίες κατά τις οποίες φανερώθηκαν ορισμένες εξ αυτών των εξουσιών, αλλά ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ, γράφοντας στους Αγίους στη Ναβού όσον αφορά στη σωτηρία των νεκρών, δήλωσε, όπως το έχουμε καταγεγραμμένο στο τμήμα 128 από το Διδαχή και Διαθήκες [εδάφια 17–21], ότι όλοι αυτοί οι προφήτες ήλθαν με τα κλειδιά τους στη θεϊκή νομή στην οποίαν ζούμε.12
Μετά την οργάνωση της Εκκλησίας, ο Κύριος προσέταξε τους Αγίους Του να οικοδομήσουν έναν οίκο στο όνομά Του. Οι Άγιοι μετά βίας συνειδητοποίησαν τη σημασία αυτού και δεν πήγαν επί το έργον αμέσως, για να οικοδομήσουν αυτόν τον οίκο και γι’ αυτό ο Κύριος τούς επέπληξε [βλέπε Δ&Δ 95:1–4]. Μετά την επίπληξη, άρχισαν να εργάζονται με όλη τους τη δύναμη και στη φτώχια τους οικοδόμησαν τον Ναό του Κίρτλαντ. Για ποιον λόγο οικοδομήθηκε; Ως ιερό άσυλο, όπου μπορούσε να πηγαίνει ο Ιησούς Χριστός, όπου μπορούσε να στέλνει τους υπηρέτες Του τους προφήτες με τα κλειδιά εξουσίας. …Γνωρίζουμε ότι τρεις από τους σπουδαίους προφήτες της αρχαίας εποχής, οι οποίοι κρατούσαν σημαντικά κλειδιά, ήλθαν την 3η ημέρα του Απριλίου εν έτει 1836.
Πρώτα ήλθε ο Μωυσής [βλέπε Δ&Δ 110:11]. Έδωσε στον Τζόζεφ Σμιθ και τον Όλιβερ Κάουντερυ τα κλειδιά της συνάθροισης του Ισραήλ. …Συνάθροισε τον Ισραήλ και ενώ δεν ήταν εις θέσιν να τους βοηθήσει να αποκτήσουν τη γη, παρά ταύτα κρατούσε ακόμη τα κλειδιά για τη συνάθροιση. Πήγε στον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη στο όρος της μεταμορφώσεως και εκεί τους απένειμε τα ίδια κλειδιά για τη συνάθροιση του Ισραήλ κατά την εποχή στην οποίαν ζούσαν. Εστάλη στον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ και τον Όλιβερ Κάουντερυ, για να απονείμει τα κλειδιά για τη συνάθροιση του Ισραήλ κατά τη θεϊκή νομή της πληρότητας των καιρών…
Ο Ηλίας ήλθε, αφού απένειμε ο Μωυσής τα κλειδιά του και έφερε το Ευαγγέλιο της θεϊκής νομής στην οποίαν ζούσε ο Αβραάμ [βλέπε Δ&Δ 110:12]. Όλα όσα αφορούν σε εκείνη τη θεϊκή νομή, οι ευλογίες που απονεμήθηκαν στον Αβραάμ, οι υποσχέσεις που εδόθησαν στους απογόνους του, τα πάντα έπρεπε να αποκατασταθούν και ο Ηλίας, ο οποίος κρατούσε τα κλειδιά εκείνης της θεϊκής νομής, ήλθε.
Κατόπιν ο Ηλίας ο Θεσβίτης, ο τελευταίος των προφητών, ο οποίος κρατούσε τα κλειδιά της δυνάμεως της επισφράγισης στον αρχαίο Ισραήλ, ήλθε και απένειμε αυτήν τη δύναμη, τη δύναμη της επισφράγισης [βλέπε Δ&Δ 110:13–16]. Ορισμένα μέλη της Εκκλησίας συγχέονται και σκέπτονται ότι ο Ηλίας ο Θεσβίτης ήλθε με τα κλειδιά της βαπτίσεως για τους νεκρούς ή της σωτηρίας για τους νεκρούς. Τα κλειδιά του Ηλιού του Θεσβίτου ήσαν σπουδαιότερα από αυτά. Ήσαν κλειδιά επισφραγίσεως και αυτά τα κλειδιά της επισφραγίσεως είναι σημαντικά για τους ζώντες και είναι επίσης σημαντικά για τους νεκρούς οι οποίοι είναι πρόθυμοι να μετανοήσουν.13
Ο Ηλίας ο Θεσβίτης ο προφήτης… τους απένειμε [στον Τζόζεφ Σμιθ και τον Όλιβερ Κάουντερυ] τη δύναμη επισφραγίσεως, τη δύναμη να χρησιμοποιούν την ιεροσύνη να δένουν επί της γης και να επισφραγίζουν στους ουρανούς.14
Η δύναμη επισφράγισης βάζει τη σφραγίδα εγκρίσεως σε κάθε διάταξη που γίνεται σε αυτήν την Εκκλησία και πιο συγκεκριμένα σε όσες τελούνται στους ναούς του Κυρίου.15
Στον Ναό του Κίρτλαντ, ο Ηλίας ο Θεσβίτης εμφανίσθηκε στον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ και τον Όλιβερ Κάουντερυ και απένειμε τα κλειδιά της επισφράγισης.
Αδελφοί και αδελφές, αυτή είναι μία ένδοξη θεϊκή νομή. Όλες οι άλλες θεϊκές νομές γίνονται μέρος αυτής. Όλες οι εξουσίες, όλες οι δυνάμεις, επικεντρώνονται σε αυτήν τη θεϊκή νομή στην οποία ζούμε. Έχουμε το προνόμιο να γευθούμε αυτές τις ευλογίες μέσω της πίστης μας.16
Επιτρέψτε μου τώρα να πω—πολύ απλά και πολύ εμφατικά—ότι έχουμε την αγία ιεροσύνη και ότι τα κλειδιά της βασιλείας του Θεού είναι εδώ. Βρίσκονται μόνον στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.17
3
Ο Πρόεδρος της Εκκλησίας κρατά τα κλειδιά επάνω σε όλη την Εκκλησία.
Λίγο πριν από τον μαρτυρικό θάνατό του, ο Προφήτης [Τζόζεφ Σμιθ] απένειμε στους Δώδεκα Αποστόλους—οι οποίοι αποτελούν τη δεύτερη απαρτία στην Εκκλησία—όλα τα κλειδιά και όλες τις διατάξεις και την ιεροσύνη απαραίτητα να φέρουν, προκειμένου να εξακολουθήσουν σε αυτό το μέγα και ένδοξο έργο της σωτηρίας για όλους τους ανθρώπους.18
Αυτή η ιεροσύνη και αυτά τα κλειδιά… έχουν δοθεί σε κάθε άνδρα, ο οποίος έχει ξεχωριστεί ως μέλος του Συμβουλίου των Δώδεκα. Όμως, αφού αποτελούν το δικαίωμα της προεδρίας, μπορούν να ασκηθούν πλήρως μόνον από τον αρχαιότερο απόστολο του Θεού επί της γης, ο οποίος είναι ο πρόεδρος της Εκκλησίας.19
Ο Πρόεδρος της Εκκλησίας κρατά τα κλειδιά επάνω σε όλη την Εκκλησία. …Σε αυτόν επικεντρώνεται η δύναμη της Ιεροσύνης. Κρατά όλα τα κλειδιά κάθε φύσεως που αφορούν στη θεϊκή νομή της πληρότητας των καιρών. Όλα τα κλειδιά των προηγούμενων θεϊκών νομών τα οποία έχουν αποκαλυφθεί, τα κατέχει όλα.20
4
Θα πρέπει να τιμούμε αυτούς στους οποίους ο Πρόεδρος της Εκκλησίας έχει μεταβιβάσει κλειδιά εξουσίας.
[Ο Πρόεδρος της Εκκλησίας] έχει το δικαίωμα να μεταβιβάσει εξουσία και να αποσύρει εξουσία όπως το θεωρεί κατάλληλο και λαμβάνει έμπνευση, για να το κάνει αυτό.21
Να θυμάστε ότι υπάρχει μόνον ένας επάνω στο πρόσωπο της γης ο οποίος φέρει τη δύναμη επισφράγισης της ιεροσύνης και μπορεί να μεταβιβάσει αυτήν τη δύναμη σε άλλους, ώστε να μπορούν να ενεργούν και να μπορούν να επισφραγίζουν επάνω στη γη και είναι έγκυρο, είναι δεσμευτικό, όσο δίδει άδεια γι’ αυτό. Αν την αποσύρει, κανείς δεν μπορεί να ασκήσει αυτήν τη δύναμη.22
Κανείς δεν μπορεί να ιερουργήσει και να απονείμει τις ευλογίες του ναού χωρίς την εξουσία να το κάνει και να του έχει μεταβιβασθεί από τον Πρόεδρο της Εκκλησίας. Κανείς δεν μπορεί να ιερουργεί υπό καμία ιδιότητα σε αυτήν την Εκκλησία χωρίς την εξουσία να τον συνοδεύει σε αυτήν την πράξη καθώς αποκτάται μέσω της δυνάμεως και των κλειδιών που κρατά ο Πρόεδρος της Εκκλησίας. …Αν με την εξουσία των κλειδιών που κρατά ο πρόεδρος της εκκλησίας, πει ότι ορισμένα προνόμια θα πρέπει να αποσυρθούν από τους ανθρώπους, τότε κανένας άνδρας δεν θα έχει εξουσία να ιερουργεί στην απονομή αυτών των συγκεκριμένων προνομίων. Αν κάποιος προσπαθήσει να το κάνει, η πράξη θα είναι άκυρη και εκείνος που επιχειρεί να ιερουργήσει, θα πρέπει να λογοδοτήσει ενώπιον του βήματος του Θεού, αν όχι ενώπιον της Εκκλησίας, και θα βρίσκεται σε παράβαση…
…Όταν οι απόστολοι ή άλλοι αδελφοί επισκέπτονται τους πασσάλους της Σιών και διορίζονται να φροντίσουν οτιδήποτε απαιτεί την προσοχή τους εκεί, το κάνουν μέσω εντολής ή εξουσίας που τους εδόθη από τον Πρόεδρο της Εκκλησίας. Αυτή η ίδια αρχή ισχύει σε μικρότερο βαθμό σε πασσάλους και σε τομείς.23
Κάθε άνδρας, ο οποίος έχει επιλεγεί καταλλήλως να προεδρεύει υπό οιανδήποτε ιδιότητα στην Εκκλησία θα πρέπει να τιμάται στην κλήση του. Όταν ένας άνδρας χειροτονείται στη θέση του επισκόπου, του δίδονται κλειδιά της προεδρίας επί του τομέως στον οποίον διαμένει και θα πρέπει να τιμάται στην κλήση του από κάθε μέλος του τομέως, όποια θέση και αν έχει οιοσδήποτε άνδρας. Το ίδιο ισχύει για τον πρόεδρο του πασσάλου, τον πρόεδρο μιας απαρτίας ή οτιδήποτε μπορεί να είναι. Για να επεξηγήσω τι σημαίνει αυτό, διδασκόμαστε ότι κανένας πατέρας δεν έχει το δικαίωμα, αν και μπορεί να φέρει τη Μελχισεδική Ιεροσύνη, να βαπτίσει ένα από τα δικά του παιδιά χωρίς να αποκτήσει πρώτα την άδεια του επισκόπου του. Όταν αποκτηθεί η άδεια, ο πατέρας είναι εξουσιοδοτημένος να τελέσει τη διάταξη αυτή για το παιδί του. Αν οιοσδήποτε πατέρας πάρει επάνω του να τελέσει τη βάπτιση ή να χειροτονήσει τον υιό του, χωρίς πρώτα να αποκτήσει την άδεια του προεδρεύοντος κατέχοντος υπεύθυνη θέση στον τομέα ή πάσσαλο, ο οποίος κρατά τα κλειδιά της εξουσίας, όποια και αν είναι η περίπτωση, θα είναι σε παράβαση. Αυτό ισχύει για έναν απόστολο καθώς και για έναν πρεσβύτερο στον τομέα. Ακόμη και ο Πρόεδρος της Εκκλησίας δεν θα σκεπτόταν ποτέ να ενεργήσει με αυτόν τον τρόπο χωρίς πρώτα να αναγνωρίσει τον επίσκοπο του τομέως του ή τον πρόεδρο του πασσάλου του και την εξουσία η οποία είχε δοθεί στον επίσκοπο ή τον πρόεδρο του πασσάλου.24
5
Η ενωμένη φωνή αυτών που κρατούν τα κλειδιά της βασιλείας θα μας καθοδηγεί πάντοτε εκεί όπου θέλει να είμαστε ο Κύριος.
Νομίζω ότι υπάρχει κάτι το οποίο θα πρέπει να κατανοήσουμε πολύ καλά. Ούτε ο Πρόεδρος της Εκκλησίας ούτε η Πρώτη Προεδρία ούτε η ενωμένη φωνή της Πρώτης Προεδρίας και των Δώδεκα θα οδηγήσουν ποτέ τους Αγίους εκτός πορείας ή θα δώσουν συμβουλή στον κόσμο, η οποία να είναι αντίθετη προς τον νου και το θέλημα του Κυρίου.
Ένα άτομο ενδεχομένως να απομακρυνθεί από την αλήθεια ή να έχει έντονες απόψεις ή να δώσει συμβουλή, η οποία να μην συνάδει με αυτό που προορίζει ο Κύριος. Όμως η φωνή της Πρώτης Προεδρίας και η ενωμένη φωνή όσων άλλων κρατούν τα κλειδιά της βασιλείας θα οδηγούν πάντοτε τους Αγίους και τον κόσμο σε εκείνα τα μονοπάτια όπου θέλει ο Κύριος να είναι αυτοί…
Καταθέτω μαρτυρία ότι αν στρεφόμαστε στην Πρώτη Προεδρία και ακολουθούμε τη συμβουλή και τις οδηγίες της, καμία δύναμη επάνω στη γη δεν μπορεί να σταματήσει ή να αλλάξει την πορεία μας ως εκκλησίας και, ως άτομα θα κερδίσουμε γαλήνη σε ετούτη τη ζωή και θα είμαστε κληρονόμοι αιώνιας δόξας στον μελλοντικό κόσμο [βλέπε Δ&Δ 59:23].25
Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία
Ερωτήσεις
-
Με ποιους τρόπους μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Προέδρου Σμιθ καθώς υποστηρίζουμε όσους κρατούν κλειδιά της ιεροσύνης; (Βλέπε «Από τη ζωή του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ».)
-
Πώς το τμήμα 1 σας βοηθά να καταλάβετε τη διαφορά ανάμεσα στο να έχει κάποιος μία θέση στην ιεροσύνη και στο να κρατά κλειδιά της ιεροσύνης; Γιατί νομίζετε ότι αυτή είναι μία σημαντική διάκριση;
-
Με ποιους τρόπους έχετε ευλογηθεί, επειδή τα κλειδιά της ιεροσύνης έχουν αποκατασταθεί στη γη; (Βλέπε τμήμα 2.)
-
Πώς νομίζετε ότι η Εκκλησία ενδυναμώνεται από την οργάνωση που περιγράφεται στα τμήματα 3 και 4; Πώς ενδυναμώνονται τα μέλη της Εκκλησίας ξεχωριστά;
-
Ποια είναι τα συναισθήματά σας καθώς συλλογίζεστε τα λόγια του Προέδρου Σμιθ για την ενότητα ανάμεσα στην Πρώτη Προεδρία και την Απαρτία των Δώδεκα Αποστόλων; Πότε λάβατε καθοδήγηση μέσω της «ενωμένης φωνής» τους; (Βλέπε τμήμα 5.)
Σχετικές γραφές
Κατά Ματθαίον 16:13–19, Πράξεις 3:21, Δ&Δ 21:4–6, 27:5–13, 65:2, 128:8–21, 132:7
Βοήθεια διδασκαλίας
«Ενδεχομένως… να υπάρχουν φορές που δεν γνωρίζετε την απάντηση σε μία ερώτηση. Αν συμβεί αυτό, απλώς πείτε ότι δεν γνωρίζετε. Μπορείτε, αν θέλετε, να πείτε ότι θα προσπαθήσετε να βρείτε την απάντηση. Ή μπορείτε, αν θέλετε, να προσκαλέσετε τους μαθητευόμενους να βρουν την απάντηση, δίδοντάς τους χρόνο σε ένα άλλο μάθημα να αναφέρουν αυτό που έμαθαν» (Teaching, No Greater Call [1999], 64).