Κεφάλαιο 21º

Διακηρύττοντας το Ευαγγέλιο στον κόσμο

«Έχουμε γευθεί τους καρπούς του Ευαγγελίου και γνωρίζουμε ότι είναι καλοί και επιθυμούμε όλοι οι άνθρωποι να λάβουν τις ίδιες ευλογίες και το ίδιο πνεύμα που έχει εκχυθεί τόσο αφθόνως επάνω μας».

Από τη ζωή του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ

Ο Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ και η σύζυγός του, Λούι, δεν εξεπλάγησαν, όταν έλαβαν ένα γράμμα, υπογεγραμμένο από τον Πρόεδρο Λορέντζο Σνόου, καλώντας τον Τζόζεφ να υπηρετήσει μία πλήρους απασχόλησης ιεραποστολή. Εκείνες τις πρώτες ημέρες της Εκκλησίας, έγγαμοι άνδρες συχνά υπηρετούσαν μακριά από το σπίτι. Έτσι, όταν έφθασε εκείνο το γράμμα στις 17 Μαρτίου 1899, περίπου έναν μήνα πριν από την πρώτη επέτειο του γάμου τους, ο Τζόζεφ και η Λούι απεδέχθησαν την ευκαιρία με πίστη και θάρρος, ανάμικτα με λύπη στη σκέψη ότι θα χωρίζονταν για δύο χρόνια.

Ο Πρεσβύτερος Σμιθ υπηρέτησε στην Αγγλία, περίπου 7.600 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι. Εκείνος και η Λούι έστελναν γράμματα ο ένας στον άλλον συχνά—γράμματα γεμάτα με εκφράσεις αγάπης και μαρτυρίας. Σε ένα από τα πρώτα γράμματα του Πρεσβυτέρου Σμιθ προς τη Λούι, έγραφε: «Ξέρω ότι το έργο το οποίο έχω κληθεί να κάνω είναι το έργο του Θεού διαφορετικά δεν θα έμενα εδώ ούτε λεπτό, όχι, δεν θα είχα αφήσει το σπίτι. Όμως, ξέρω ότι η ευτυχία μας εξαρτάται από την πίστη μου, ενώ είμαι εδώ. Θα πρέπει να είμαι πρόθυμος να κάνω αυτό κατά πολύ για την αγάπη για την ανθρωπότητα, όταν ο Σωτήρας μας μπόρεσε να υποφέρει όπως υπέφερε για εμάς. …Είμαι στα χέρια του Επουράνιου Πατέρα μας και θα με φυλάει και θα με προστατεύει, αν κάνω το θέλημά του. Και θα είναι μαζί σου, ενώ είμαι μακριά, και θα σε φυλάει και θα σε προστατεύει στα πάντα».¹

Ο Πρεσβύτερος Σμιθ και οι ιεραποστολικοί του συνάδελφοι ήσαν αφοσιωμένοι υπηρέτες του Κυρίου. Σε ένα γράμμα προς τη Λούι, ανέφερε ότι κάθε μήνα, εκείνος και οι άλλοι ιεραπόστολοι διένειμαν περίπου 10.000 φυλλάδια και επισκέπτονταν περίπου 4.000 σπίτια. Εντούτοις, εξακολούθησε αυτήν την αναφορά με μία σοβαρή παρατήρηση: «Δεν πιστεύω ότι διαβάζει κανείς ούτε ένα ή περισσότερο από ένα φυλλάδιο σε κάθε εκατό».² Κατά τον χρόνο που ήταν ο Πρεσβύτερος Σμιθ στην Αγγλία, πολύ λίγοι άνθρωποι αποδέχθηκαν εκεί το μήνυμα του αποκατεστημένου Ευαγγελίου. Κατά τα δύο χρόνια υπηρετήσεώς του, «δεν μετέστρεψε ούτε ένα άτομο, δεν είχε την ευκαιρία να τελέσει ούτε μία βάπτιση, αν και επικύρωσε έναν νεοφώτιστο».³ Αδυνατώντας να δει πολλά αποτελέσματα από τους κόπους του, βρήκε παρηγοριά στη γνώση ότι έκανε το θέλημα του Κυρίου και ότι βοηθούσε στην προετοιμασία ανθρώπων, οι οποίοι ενδεχομένως να αποδέχονταν το Ευαγγέλιο αργότερα στη ζωή τους.

Για περίπου δύο εβδομάδες της ιεραποστολής του, ο Πρεσβύτερος Σμιθ έπρεπε να μείνει σε ένα νοσοκομείο με τέσσερις άλλους ιεραποστόλους. Οι πέντε πρεσβύτεροι είχαν εκτεθεί σε ευλογιά και γι’ αυτόν τον λόγο είχαν μείνει σε καραντίνα για να αποτραπεί η εξάπλωση της ασθένειας. Αν και ο Πρεσβύτερος Σμιθ αναφέρθηκε στην παραμονή τους ως «φυλάκιση», εκείνος και οι συνάδελφοί του έκαναν οτιδήποτε ιεραποστολικό έργο μπορούσαν. Μέχρι που διέδωσαν το Ευαγγέλιο στο προσωπικό του νοσοκομείου. Στο τέλος του περιορισμού, ο Πρεσβύτερος Σμιθ έγραψε την ακόλουθη αναφορά στο ημερολόγιό του: «Έχουμε γίνει φίλοι με τις νοσοκόμες και άλλους που μας επισκέπτονταν κατά τη διάρκεια της φυλάκισής μας. Πολλές φορές είχαμε συζητήσεις μαζί τους για το Ευαγγέλιο. Επίσης τους αφήσαμε βιβλία να διαβάσουν. Όταν φύγαμε από το νοσοκομείο, τραγουδήσαμε έναν-δυο ύμνους, κάτι που ανάμεσα στα άλλα εντυπωσίασε όσους άκουγαν, επειδή όταν τους αφήσαμε, έκλαιγαν. Νομίζω ότι οι άνθρωποι στο νοσοκομείο έχουν θετικά συναισθήματα για εμάς, ειδικώς οι νοσοκόμες, οι οποίες ομολογούν ότι δεν είμαστε οι άνθρωποι που νόμιζαν ότι ήμαστε και [ότι] τώρα θα μας υπερασπίζονται πάντοτε».⁴

Ο Πρεσβύτερος Σμιθ ολοκλήρωσε την ιεραποστολή του τον Ιούνιο του 1901. Εβδομήντα χρόνια αργότερα, επέστρεψε στην Αγγλία ως Πρόεδρος της Εκκλησίας για να προεδρεύσει μίας συνελεύσεως περιοχής. Μέχρι τότε, οι σπόροι που εκείνος και άλλοι είχαν φυτέψει, είχαν φυτρώσει και είχαν ανθίσει. Αγαλλίασε που είδε τόσους πολλούς Βρετανούς Αγίους να έρχονται στις συγκεντρώσεις.⁵ Είπε: «Αρκετοί πάσσαλοι της Σιών, ένας ναός αφιερωμένος στον Κύριο, ένας σημαντικός αριθμός κτηρίων τομέως και πασσάλου και κάποιο άκρως επιτυχές ιεραποστολικό έργο—τα πάντα καταθέτουν μαρτυρία για το γεγονός ότι η Εκκλησία μεγαλώνει και εδραιώνεται στη Μεγάλη Βρετανία». Και είπε ότι αυτή η πρόοδος στη Μεγάλη Βρετανία ήταν αντιπροσωπευτική αυτού που θα συνέβαινε σε όλον τον κόσμο. Δήλωσε ότι το Ευαγγέλιο είναι για όλους τους ανθρώπους και ότι «η Εκκλησία θα εδραιωθεί παντού, σε όλα τα έθνη, ακόμη και στα πέρατα της γης, πριν από τη Δευτέρα Παρουσία του Υιού του Ανθρώπου».⁶

Ο Πρεσβύτερος Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ το 1910, λίγο αφότου χειροτονήθηκε Απόστολος

Διδασκαλίες του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ

Εμείς μόνον έχουμε την πληρότητα του αποκατεστημένου Ευαγγελίου και επιθυμούμε όλοι οι άνθρωποι να λάβουν την ίδια ευλογία.

Με την απέραντη σοφία του και για να εκπληρώσει τις διαθήκες και τις υποσχέσεις που έκανε στους προφήτες της παλαιάς εποχής, ο Κύριος έχει αποκαταστήσει αυτές τις τελευταίες ημέρες την πληρότητα του αιώνιου Ευαγγελίου του. Αυτό το Ευαγγέλιο είναι το σχέδιο σωτηρίας. Ορίσθηκε και εδραιώθηκε στα συμβούλια της αιωνιότητας πριν από την καταβολή του κόσμου και έχει αποκαλυφθεί εκ νέου κατά την εποχή μας προς σωτηρία και ευλόγηση όλων των τέκνων του Πατέρα μας παντού…

Σχεδόν εξακόσια χρόνια προ Χριστού—δηλαδή πριν από τον ερχομό του—ο μέγας προφήτης Νεφί είπε στον λαό του: «…υπάρχει ένας Θεός και ένας Ποιμένας επάνω σε όλη τη γη.

»Και θα έλθει η ώρα που αυτός θα φανερωθεί σε όλα τα έθνη…» (Νεφί Α΄ 13:41–42.)

Αυτή η υπεσχημένη ημέρα χαράζει τώρα. Αυτή είναι η διορισμένη ώρα για την κήρυξη του Ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο και για την οικοδόμηση της βασιλείας του Κυρίου σε κάθε έθνος. Υπάρχουν καλοί και έντιμοι άνθρωποι σε όλα τα έθνη που θα ανταποκριθούν στην αλήθεια, που θα έλθουν στον Χριστό και που θα γίνουν φως για να καθοδηγήσουν τους δικούς τους ανθρώπους…

…Το Ευαγγέλιο είναι για όλους τους ανθρώπους και ο Κύριος αναμένει από όσους το λαμβάνουν να ζουν τις αλήθειες του και να τις προσφέρουν στους ανθρώπους του δικού τους έθνους και γλώσσας.

Και έτσι τώρα, με πνεύμα αγάπης και αδελφότητος, προσκαλούμε όλους τους ανθρώπους παντού να δώσουν προσοχή στα λόγια της αιώνιας ζωής αποκεκαλυμμένα αυτήν την εποχή μέσω του Προφήτου Τζόζεφ Σμιθ και των συνεργατών του.

Προσκαλούμε τα άλλα τέκνα του Πατέρα μας να «[έλθουν] προς το Χριστό, και [να] τελειοποιηθ[ούν] με αυτόν» και να αρνηθούν «κάθε ανοσιότητα». (Μορόνι 10:32.)

Τους προσκαλούμε να πιστεύουν στον Χριστό και το Ευαγγέλιό του, να έλθουν στην εκκλησία του και να γίνουν ένα με τους αγίους του.

Έχουμε γευθεί τους καρπούς του Ευαγγελίου και γνωρίζουμε ότι είναι καλοί και επιθυμούμε όλοι οι άνθρωποι να λάβουν τις ίδιες ευλογίες και το ίδιο πνεύμα που έχει εκχυθεί τόσο αφθόνως επάνω μας.⁷

Συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν καλοί και ευλαβείς άνθρωποι ανάμεσα σε θρησκείες, ομάδες και δόγματα και θα ευλογηθούν και ανταμειφθούν για όλο το καλό που κάνουν. Όμως παραμένει το γεγονός ότι εμείς μόνο έχουμε την πληρότητα αυτών των νόμων και διατάξεων που προετοιμάζουν τους ανθρώπους για την πληρότητα της ανταμοιβής στους οίκους άνωθεν. Και γι’ αυτό λέμε στους καλούς και τους ευγενείς, στους έντιμους και τους ευλαβείς ανθρώπους παντού: Κρατήστε όλα τα καλά που έχετε. Προσκολληθείτε σε κάθε αληθινή αρχή η οποία είναι τώρα δική σας, αλλά ελάτε να γευθείτε το περαιτέρω φως και γνώση τα οποία ο Θεός, ο οποίος είναι ο ίδιος εχθές, σήμερα και για πάντα, εκχέει ξανά επάνω στον λαό του.⁸

Προσεύχομαι ώστε οι σκοποί του Κυρίου επάνω στη γη, τόσο εντός όσο και εκτός Εκκλησίας, να πραγματοποιηθούν ταχέως· ώστε να ευλογήσει τους πιστούς Αγίους του και ώστε η καρδιά του μεγάλου αριθμού ανθρώπων, οι οποίοι επιζητούν την αλήθεια και των οποίων η καρδιά είναι ακέραιη ενώπιον του Κυρίου, να μπορούν να γίνουν κληρονόμοι μαζί μας της πληρότητας των ευλογιών του αποκατεστημένου Ευαγγελίου.⁹

Όλα τα μέλη της Εκκλησίας έχουν την ευθύνη να χρησιμοποιήσουν την ισχύ, την ενέργεια, τα μέσα και την επιρροή τους, προκειμένου να διακηρύξουν το Ευαγγέλιο.

Ακούσαμε ότι είμαστε όλοι ιεραπόστολοι. …Έχουμε όλοι ξεχωριστεί, αλλά όχι με χειροθεσία. Δεν έχουμε μία ειδική κλήση. Δεν έχουμε επιλεγεί ατομικώς να κάνουμε ιεραποστολικό έργο, αλλά ως μέλη της Εκκλησίας, έχοντας ταχθεί στην προαγωγή του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, γινόμαστε ιεραπόστολοι. Αυτό είναι μέρος της ευθύνης κάθε μέλους της Εκκλησίας.¹⁰

Με καρδιά γεμάτη αγάπη για όλους τους ανθρώπους, ζητώ από τα μέλη της Εκκλησίας να μάθουν και να ζήσουν το Ευαγγέλιο και να χρησιμοποιούν την ισχύ, την ενέργεια και τα μέσα τους στη διακήρυξή του στον κόσμο. Έχουμε λάβει μία εντολή από τον Κύριο. Έχει δώσει μία θεία προσταγή. Μάς έχει προστάξει να εξέλθουμε με ακλόνητη επιμέλεια και να προσφέρουμε στα άλλα τέκνα του αυτές τις σωτήριες αλήθειες αποκεκαλυμμένες στον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ.¹¹

Αποστολή μας είναι να κάνουμε ό,τι πιθανώς μπορούμε για να θεραπεύσουμε, να φέρουμε σε μετάνοια τόσα πολλά τέκνα του Πατέρα μας στους ουρανούς όσο μας είναι δυνατόν να κάνουμε. …Αυτή είναι μία υποχρέωση που έχει θέσει ο Κύριος επάνω στην Εκκλησία και πιο συγκεκριμένα επάνω στις απαρτίες της ιεροσύνης της Εκκλησίας και όμως αυτή η υποχρέωση ανήκει σε κάθε ψυχή.¹²

Υπάρχουν ανάμεσά μας πάρα πολλές έντιμες ψυχές που δεν έχουν αποδεχθεί ποτέ την ευκαιρία ή ποτέ δεν έκαναν την προσπάθεια να ερευνήσουν, ώστε να βρουν αυτές τις ένδοξες αλήθειες οι οποίες έχουν γίνει γνωστές στις αποκαλύψεις του Κυρίου. Δεν τα σκέπτονται αυτά, ζουν ανάμεσά μας, συναναστρεφόμαστε αυτούς και ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους καθημερινώς. Νομίζουν ότι είμαστε μία πολύ ωραία ομάδα ανθρώπων, αλλά ιδιόρρυθμοι στις θρησκευτικές μας απόψεις και συνεπώς δεν δίδουν προσοχή στην πίστη μας και συνεπώς αυτό το μέγα ιεραποστολικό έργο που συμβαίνει τώρα στους πασσάλους της Σιών, συγκεντρώνει μία εσοδεία από έντιμες, πιστές ψυχές εδώ από αυτούς που ποτέ πριν δεν είχαν την ευκαιρία, λέω, την οποίαν είχαν, να ακούσουν το Ευαγγέλιο.¹³

«Κάθε άτομο, το οποίο λαμβάνει το φως του Ευαγγελίου, γίνεται φως και οδηγός σε όλους όσους είναι εις θέσιν να διδάξει».

Εμείς που έχουμε λάβει την αλήθεια του αιώνιου Ευαγγελίου οφείλουμε να μην είμαστε ικανοποιημένοι με τίποτε λιγότερο από το καλύτερο και το καλύτερο είναι η πληρότητα της βασιλείας του Πατέρα. Και γι’ αυτό ελπίζω και προσεύχομαι ώστε να ζούμε και να θέτουμε παραδείγματα με χρηστότητα σε όλους τους ανθρώπους, ούτως ώστε κανείς να μην σκοντάψει, ώστε κανείς να μην παραπατήσει, ώστε κανείς να μην απομακρυνθεί από το μονοπάτι της χρηστότητος εξαιτίας οτιδήποτε μπορεί να κάνουμε ή να πούμε.¹⁴

Υπάρχει μια επιρροή η οποία ακτινοβολεί όχι μόνον από το άτομο αλλά και από την Εκκλησία. Πιστεύω ότι η επιτυχία μας στον κόσμο εξαρτάται κυρίως από τη στάση των Αγίων. Αν ήμαστε εντελώς ενωμένοι σε σκέψη, σε πράξη και στις ενέργειές μας· αν αγαπούσαμε τον λόγο αληθείας, αν βαδίζαμε σε αυτόν όπως θα ήθελε ο Κύριος να βαδίζουμε, τότε θα ακτινοβολούσε από αυτήν την κοινότητα, από [εκκλησιάσματα] Αγίων των Τελευταίων Ημερών σε όλες αυτές τις κοινότητες, προς όλον τον κόσμο μία επιρροή που θα ήταν ακαταμάχητη. Περισσότεροι έντιμοι άνδρες και γυναίκες θα μεταστρέφονταν, επειδή το Πνεύμα του Κυρίου θα πήγαινε εμπρός μας για να προετοιμάσει την οδό. …Αν αυτός ο λαός τηρούσε τις εντολές του Κυρίου, θα αποτελούσε δύναμη και επιρροή που θα αποδυνάμωνε την αντίθεση και θα προετοίμαζε τους ανθρώπους να λάβουν το φως του αιώνιου Ευαγγελίου. Και όταν αποτυγχάνουμε να το κάνουμε, παίρνουμε επάνω μας μια ευθύνη που είναι τρομερή στις συνέπειές της.

Πώς θα αισθάνομαι εγώ ή εσείς, όταν κληθούμε ενώπιον του βήματος κρίσεως, αν κάποιος δείξει με το δάκτυλό του εμένα ή εσάς και πει ότι «αν δεν ήσαν οι ενέργειες αυτού του άνδρα ή αυτής της ομάδος, θα είχα λάβει την αλήθεια, αλλά δεν γνώρισα την αλήθεια επειδή εκείνοι, ισχυριζόμενοι ότι έχουν το φως, δεν ζούσαν σύμφωνα με την αλήθεια».¹⁵

Ο Κύριος λέει ότι αν κοπιάζουμε όλες τις ημέρες και σώσουμε έστω μια ψυχή, πόσο μεγάλη θα είναι η χαρά μας μαζί του [βλέπε Δ&Δ 18:15]. Από την άλλη, πόσο μεγάλη θα είναι η λύπη μας και η καταδίκη μας, αν μέσω των πράξεών μας έχουμε οδηγήσει μια ψυχή μακριά από την αλήθεια αυτή.¹⁶

Οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών, όπου και να είναι, είναι και θα πρέπει να είναι το φως στον κόσμο. Το Ευαγγέλιο αποτελεί το φως που λάμπει στο σκότος και κάθε άτομο, το οποίο λαμβάνει το φως του Ευαγγελίου, γίνεται φως και οδηγός σε όλους όσους είναι εις θέσιν να διδάξει.

Η ευθύνη σας… είναι να είσθε ζώντες μάρτυρες της αλήθειας και της θειότητας του έργου. Ελπίζουμε ότι θα ζείτε το Ευαγγέλιο και θα εργασθείτε για τη δική σας σωτηρία και ότι άλλοι που θα δουν τα καλά σας έργα, θα μπορούν να οδηγηθούν να δοξάσουν τον Πατέρα μας στους ουρανούς [βλέπε Κατά Ματθαίον 5:16].¹⁷

Η Εκκλησία χρειάζεται περισσότερους ιεραποστόλους να εξέλθουν στην υπηρεσία του Κυρίου.

Χρειαζόμαστε ιεραποστόλους. …Ο αγρός είναι πλατύς, ο θερισμός είναι πολύς, αλλά οι εργάτες είναι λίγοι [βλέπε Κατά Λουκάν 10:2]. Ομοίως, ο αγρός είναι άσπρος και έτοιμος για συγκομιδή [βλέπε Δ&Δ 4:4].

…Οι ιεραπόστολοί μας εξέρχονται. Καμία δύναμη δεν μπόρεσε να σταματήσει το έργο που κάνουν. Το έχουν δοκιμάσει. Έγιναν μεγάλες προσπάθειες στην αρχή, όταν υπήρχαν μόνον λίγοι ιεραπόστολοι, αλλά η πρόοδος αυτού του έργου δεν μπορούσε να τερματισθεί. Δεν μπορεί να τερματισθεί τώρα. Πρέπει να εξέλθει και θα εξέλθει, ώστε οι κάτοικοι της γης να μπορούν να έχουν την ευκαιρία να μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους και να λάβουν την άφεση των αμαρτιών τους και να έλθουν στην Εκκλησία και τη βασιλεία του Θεού, προτού εμπέσει αυτή η τελική καταστροφή επάνω στους ανόμους, επειδή γι’ αυτό υπάρχει υπόσχεση…

Και αυτοί οι ιεραπόστολοι, κυρίως νέοι άνδρες, ανεκπαίδευτοι στους τρόπους του κόσμου, εξέρχονται με αυτό το μήνυμα σωτηρίας και κατατροπώνουν τους μεγάλους και τους ισχυρούς, επειδή έχουν την αλήθεια. Διακηρύττουν αυτό το Ευαγγέλιο. Οι έντιμοι και οι ειλικρινείς το ακούν και μετανοούν για τις αμαρτίες τους και έρχονται στην Εκκλησία.¹⁸

Ελπίζουμε να δούμε την ημέρα κατά την οποίαν κάθε άξιος και προσοντούχος άνδρας Άγιος των Τελευταίων Ημερών θα έχει το προνόμιο να εξέλθει στην υπηρεσία του Κυρίου και να σταθεί ως μάρτυρας της αλήθειας στα έθνη της γης.

Τώρα έχουμε πολλούς και μπορούμε να δούμε πολλά περισσότερα σταθερά και ώριμα ζεύγη σε αυτόν τον μεγάλο ιεραποστολικό σκοπό και ελπίζουμε ότι όσοι είναι άξιοι και προσοντούχοι, θα κάνουν τις απαραίτητες διευθετήσεις και θα ανταποκριθούν στις κλήσεις να κηρύξουν το Ευαγγέλιο και θα τελέσουν τις υποχρεώσεις τους με τρόπο αποδεκτό.

Έχουμε επίσης και μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πολλές νεαρές αδελφές σε αυτό το έργο, αν και δεν έχουν την ίδια ευθύνη όπως έχουν οι αδελφοί και η μεγαλύτερη ανησυχία μας σε σχέση με τις νεαρές αδελφές είναι να εισέλθουν σε κατάλληλη γαμήλια ένωση στους οίκους του Κυρίου.

Προσκαλούμε τα μέλη της Εκκλησίας να βοηθήσουν οικονομικώς στην υποστήριξη του ιεραποστολικού σκοπού και να συνεισφέρουν γενναιόδωρα από τα μέσα τους για τη διάδοση του Ευαγγελίου.

Επαινούμε όσους υπηρετούν τόσο γενναία στον μέγα ιεραποστολικό σκοπό. Ο Τζόζεφ Σμιθ είπε: «Ύστερα από όλα όσα έχουν ειπωθεί, το μεγαλύτερο και πιο σημαντικό καθήκον είναι να κυρήττουμε το Ευαγγέλιο».¹⁹

Πρέπει να κηρύττουμε τις διδαχές της σωτηρίας όπως είναι καταγεγραμμένες στις γραφές, με απλότητα και κατά την καθοδήγηση του Πνεύματος.

Κατά τις πρώτες ημέρες αυτής της θεϊκής νομής, ο Κύριος είπε στους κληθέντες στη διακονία του: «ώστε κάθε άνθρωπος να μπορεί να μιλάει στο όνομα τού Θεού τού Κυρίου, τού Σωτήρα τού κόσμου… Ώστε η πληρότητα τού ευαγγελίου μου να μπορέσει να προκηρυχτεί, μέσω των αδύναμων και των απλών, στα πέρατα τού κόσμου, και εμπρός σε βασιλιάδες και κυβερνήτες». (Δ&Δ 1:20, 23.)

Στους κληθέντες «να πάνε και να κηρύξουν» το Ευαγγέλιό του και σε όλους τους «πρεσβυτέρους, ιερείς και διδασκάλους» αυτής της εκκλησίας, είπε: Θα «διδάσκουν τις αρχές τού ευαγγελίου μου, οι οποίες βρίσκονται στη Βίβλο και στο Βιβλίο τού Μόρμον» και τις άλλες γραφές, «καθώς θα καθοδηγούνται από το Πνεύμα». (Βλέπε Δ&Δ 42:11–13.)

Ως αντιπρόσωποι του Κύριου δεν έχουμε κληθεί ούτε εξουσιοδοτηθεί να διδάσκουμε τις φιλοσοφίες του κόσμου ή τις υποθετικές θεωρίες της επιστημονικής μας εποχής. Αποστολή μας είναι να κηρύττουμε τις διδαχές της σωτηρίας με απλότητα όπως έχουν αποκαλυφθεί και καταγραφεί στις γραφές.

Αφού μας έδωσε οδηγίες να διδάσκουμε τις αρχές του Ευαγγελίου ευρισκόμενες στις βασικές γραφές, κατά την καθοδήγηση του Πνεύματος, ο Κύριος έκανε εν συνεχεία εκείνη τη μεγάλη επίσημη ανακοίνωση που διέπει όλη τη διδασκαλία του Ευαγγελίου του από οιονδήποτε στην Εκκλησία: «Και το Πνεύμα θα σας δοθεί με την προσευχή τής πίστης. Και αν δεν λάβετε το Πνεύμα να μη διδάσκετε». (Δ&Δ 42:14.)²⁰

Το Ευαγγέλιο είναι η μοναδική ελπίδα του κόσμου, η μόνη οδός που θα φέρει ειρήνη επί της γης.

Ξέρετε ποια είναι η μεγαλύτερη δύναμη, ο πιο ικανός παράγων σε όλον τον κόσμο για τη μόνιμη εδραίωση της ειρήνης στη γη; Έχοντας κάνει την ερώτηση, θα απαντήσω σε αυτήν, τουλάχιστον θα εκφράσω την άποψή μου σε σχέση με αυτό—χωρίς να πω κάτι για άλλα παγκόσμια γεγονότα. Ο μεγαλύτερος παράγων σε όλον τον κόσμο είναι η δύναμη της Αγίας Ιεροσύνης και αυτήν την κατέχουν οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών. Ακριβώς από την αρχή, ο Κύριος απέστειλε τους πρεσβυτέρους στον κόσμο, προστάζοντάς τους να καλέσουν τους ανθρώπους, λέγοντας: Μετανοήστε, ελάτε στη Σιών. Πιστέψτε στο Ευαγγέλιό μου και θα έχετε ειρήνη.

Η ειρήνη θα έλθει, ασφαλώς, μέσω χρηστότητος, μέσω δικαιοσύνης, μέσω του ελέους του Θεού, μέσω της δυνάμεως την οποίαν θα μας δώσει διά της οποίας θα μας επηρεάσει συναισθηματικά και θα έχουμε αγάπη ο ένας για τον άλλον. Τώρα, είναι καθήκον μας να δηλώσουμε αυτά τα πράγματα ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους, να τους καλέσουμε να έλθουν στη Σιών, όπου έχει στηθεί το λάβαρο—το λάβαρο ειρήνης—και να λάβουν τις ευλογίες του οίκου του Κυρίου και την επιρροή του Αγίου Πνεύματός του που φανερώνεται εδώ. Και θέλω να σας πω ότι εμείς, αν υπηρετούμε τον Κύριο, έχουμε υπέροχη δύναμη σε σχέση με την εδραίωση της ειρήνης στον κόσμο.

Τώρα είμαστε πρόθυμοι ώστε άλλα γεγονότα να συνεχίσουν σε αυτήν την κατεύθυνση. Είμαστε υπέρ οτιδήποτε θα φέρει γαλήνη στον κόσμο. Όμως, ας μην παραβλέπουμε το γεγονός ότι εμείς, οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών, αν ενωθούμε μαζί και σταθούμε ως ένα υπηρετώντας τον Κύριο και στείλουμε τον λόγο της αιώνιας ζωής ανάμεσα στα έθνη, θα έχουμε μεγαλύτερη δύναμη, κατά την κρίση μου, για την εδραίωση της ειρήνης στον κόσμο παρά οποιαδήποτε άλλη δύναμη. Συμφωνώ πλήρως με την ιδέα που έχει εκφρασθεί ότι ο Κύριος χρησιμοποιεί πολλές ομάδες ανθρώπων. Το έργο του δεν περιορίζεται στους Αγίους των Τελευταίων Ημερών, επειδή έχει καλέσει πολλούς στην υπηρέτησή του εκτός Εκκλησίας και τους έχει ενδύσει με δύναμη, τους έχει εμπνεύσει να κάνουν το έργο του. …Εντούτοις, αδελφοί και αδελφές μου, ας μην παραβλέπουμε το γεγονός ότι αποτελούμε δύναμη στη γη για το καλό και για τη διάδοση της αλήθειας και για την εδραίωση της ειρήνης ανάμεσα σε όλα τα έθνη, τις οικογένειες, τις γλώσσες και τους λαούς. …Αποστολή μας ήταν και είναι: «Μετανοήστε. Γιατί η βασιλεία τού Θεού επλησίασε». [Βλέπε Δ&Δ 33:10.]

Πρέπει να εξακολουθήσουμε έως ότου συγκεντρωθούν όλοι οι χρηστοί, έως ότου όλοι οι άνθρωποι προειδοποιηθούν, έως ότου όλοι όσοι θα ακούσουν θα ακούσουν και όσοι δεν θα ακούσουν επίσης θα ακούσουν, διότι ο Κύριος έχει δηλώσει ότι δεν θα υπάρξει ψυχή που δεν θα ακούσει, ούτε καρδιά που να μη διαπεράσει [βλέπε Δ&Δ 1:2], επειδή ο λόγος του θα πάει εμπρός είτε είναι ο λόγος των πρεσβυτέρων του είτε με κάποιο άλλο μέσον, δεν έχει σημασία, αλλά σύμφωνα με τον δικό του χρόνο, θα επισπεύσει το έργο του με χρηστότητα. Θα εδραιώσει την αλήθεια του και θα έλθει και θα βασιλεύσει επί της γης.²¹

Σεβόμαστε τα άλλα τέκνα τού Πατέρα μας όλων των θρησκειών, των ομάδων και των δογμάτων και δεν έχουμε άλλη επιθυμία από το να τους δούμε να λαμβάνουν επιπρόσθετο φως και γνώση που έχει έλθει σε εμάς με αποκάλυψη και να γίνουν μαζί μας κληρονόμοι των μεγάλων ευλογιών της αποκατάστασης του Ευαγγελίου.

Όμως, έχουμε το σχέδιο σωτηρίας. Χορηγούμε το Ευαγγέλιο και το Ευαγγέλιο είναι η μοναδική ελπίδα του κόσμου, ο μόνος τρόπος που θα φέρει ειρήνη επάνω στη γη και διορθώνει τα λάθη που υπάρχουν σε όλα τα έθνη.²²

Ξέρουμε ότι αν οι άνθρωποι θα έχουν πίστη στον Χριστό, μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους, συνάψουν διαθήκη στα νερά του βαπτίσματος να τηρούν τις εντολές του και μετά λάβουν το Άγιο Πνεύμα με χειροθεσία από αυτούς που έχουν κληθεί και χειροτονηθεί σε αυτήν τη δύναμη—και αν εν συνεχεία τηρούν τις εντολές—θα έχουν ειρήνη σε αυτήν τη ζωή και αιώνια ζωή στον επόμενο κόσμο [βλέπε Δ&Δ 59:23].²³

Δεν υπάρχει καμία θεραπεία για τα προβλήματα του κόσμου εκτός από το Ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού Χριστού. Η ελπίδα μας για ειρήνη, για εγκόσμια και πνευματική ευημερία και για τελική κληρονομία στη βασιλεία του Θεού ευρίσκεται μόνο μέσα στο αποκατεστημένο Ευαγγέλιο και μέσω αυτού. Δεν υπάρχει κανένα έργο στο οποίο κάποιος από εμάς μπορεί να μετάσχει που να είναι τόσο σημαντικό όσο η διακήρυξη του Ευαγγελίου και η οικοδόμηση της Εκκλησίας και της βασιλείας του Θεού επάνω στη γη.²⁴

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Ερωτήσεις

Σκεφθείτε τον τρόπο με τον οποίον αντέδρασε ο Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ στις δυσκολίες ως πλήρους απασχόλησης ιεραπόστολος (βλέπε «Από τη ζωή του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ»). Πώς θα μπορούσε να επηρεάσει το παράδειγμά του την υπηρέτησή σας στην Εκκλησία;
Συλλογισθείτε την ευλογία από το να γευθούμε «τους καρπούς του Ευαγγελίου» (τμήμα 1). Σκεφθείτε άτομα στα οποία μπορείτε να διαδώσετε αυτούς τους «καρπούς».
Πώς μπορούν τα λόγια του Προέδρου Σμιθ να μας βοηθήσουν να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο στους άλλους;
Ο Πρόεδρος Σμιθ είπε ότι η Εκκλησία χρειάζεται περισσότερους πλήρους απασχόλησης ιεραποστόλους, συμπεριλαμβανομένων «[ωρίμων] ζε[υγών]» (τμήμα 3). Τι μπορούμε να κάνουμε, για να βοηθήσουμε τους νέους να προετοιμασθούν να υπηρετήσουν; Τι μπορείτε να κάνετε για να προετοιμασθείτε να υπηρετήσετε;
Με ποιους τρόπους μπορούν τα λόγια και οι πράξεις μας να μεταδώσουν την απλότητα του Ευαγγελίου; (Βλέπε τμήμα 4.) Πότε αισθανθήκατε να σας καθοδηγεί το Άγιο Πνεύμα σε αυτές τις προσπάθειες;
Ποιες διδασκαλίες στο τμήμα 5 σάς εμπνέουν ιδιαίτερα; Ποια είναι τα συναισθήματά σας καθώς σκέπτεστε να διαδώσετε «[τ]η μοναδική ελπίδα του κόσμου, [τ]η μόνη οδό που θα φέρει ειρήνη επί της γης»;

Σχετικές γραφές

Κατά Ματθαίον 24:14, Κατά Μάρκον 16:15, Νεφί Α΄ 13:37, Νεφί Β΄ 2:6–8, Νεφί Γ΄ 12:13–16, Δ&Δ 1:17–24, 4, 50:13–14, 88:81, 133:57–58

Βοήθεια διδασκαλίας

Όταν ένας συμμετέχων διαβάζει φωναχτά από τις διδασκαλίες του Προέδρου Σμιθ, ζητήστε από τα άλλα μέλη της τάξεως να «ενωτίζονται και να αναζητούν συγκεκριμένες αρχές ή ιδέες. Αν ένα απόσπασμα περιέχει ασυνήθεις ή δύσκολες λέξεις ή φράσεις, εξηγήστε τις προτού διαβασθεί. Αν κάποιος στην ομάδα ενδεχομένως να δυσκολεύεται να διαβάσει, ζητήστε εθελοντές αντί να τους βάζετε να διαβάζουν με τη σειρά» (Teaching, No Greater Call, [1999], 56).