Κεφάλαιο 16º

Ανατρέφοντας παιδιά στο φως και στην αλήθεια

«Το πρώτο καθήκον αναφορικά με την εκπαίδευση των παιδιών της Εκκλησίας ανήκει στο σπίτι».

Από τη ζωή του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ

Ο Πρόεδρος Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ περιέγραψε τον πατέρα του, Πρόεδρο Τζόζεφ Φ. Σμιθ ως «κάποιον στον οποίον είχα περισσότερη εμπιστοσύνη από οιονδήποτε άλλον ήξερα στον κόσμο αυτόν».¹ Ενθυμείτο ότι ο πατέρας του συχνά συγκέντρωνε την οικογένεια, «διδάσκοντας τα παιδιά του στις αρχές του Ευαγγελίου. Το καθένα ξεχωριστά και όλα χαίρονταν στην παρουσία του και ήταν ευγνώμονα για τα λόγια συμβουλής και διδασκαλίας που τους μετέδιδε. …Ποτέ δεν ξέχασαν τι διδάχθηκαν και οι εντυπώσεις παρέμειναν σε αυτά και πιθανόν να παραμείνουν για πάντα».² Είπε επίσης: «Ο πατέρας μου ήταν ο πιο πονόψυχος άνθρωπος που ήξερα ποτέ. …Ανάμεσα στις πιο τρυφερές μου αναμνήσεις είναι οι ώρες που έχω περάσει δίπλα του συζητώντας αρχές του Ευαγγελίου και λαμβάνοντας καθοδήγηση όπως μόνον αυτός μπορούσε να την δώσει. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ετέθη στην αλήθεια το θεμέλιο για τη δική μου γνώση, ούτως ώστε και εγώ να μπορώ να πω ότι ξέρω πως ο Λυτρωτής μου ζει και πως ο Τζόζεφ Σμιθ είναι, ήταν και θα είναι πάντοτε προφήτης του ζώντος Θεού».³

Ο Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ μιλούσε στοργικά για τη μητέρα του, Τζουλίνα Σμιθ και τις διδασκαλίες της. Είπε: «Εκπαιδεύθηκα από τη μητέρα μου να αγαπώ τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ και να αγαπώ τον Λυτρωτή μου. …Είμαι ευγνώμων για την εκπαίδευση που έλαβα και προσπάθησα να ακολουθώ τις συμβουλές που μου εδόθησαν από τον πατέρα μου. Όμως δεν πρέπει να δώσω σε εκείνον όλα τα εύσημα. Νομίζω ότι ένα καλό μέρος αυτών, ένα πολύ σπουδαίο μέρος αυτών, θα πρέπει να πάει στη μητέρα μου στα γόνατα της οποίας καθόμουν ως παιδάκι και άκουγα τις ιστορίες της για τους πρωτοπόρους. …Με δίδασκε και έβαζε στα χέρια μου, όταν ήμουν αρκετά μεγάλος για να διαβάζω, πράγματα που μπορούσα να καταλάβω. Με δίδασκε να προσεύχομαι [και] να είμαι αληθινός και πιστός στις διαθήκες και τις υποχρεώσεις μου, να φροντίζω τα καθήκοντά μου ως διακόνου και ως διδασκάλου… και αργότερα ως ιερέα. …Είχα μία μητέρα που φρόντιζε να διαβάζω και μου άρεσε να διαβάζω».⁴

Όταν ο Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ έγινε πατέρας, ακολούθησε το παράδειγμα των γονέων του. Η θυγατέρα του, η Αμέλια, είπε:

«Ο πατέρας ήταν ο τέλειος μαθητής και διδάσκαλος, κάποιος ο οποίος όχι μόνον μας δίδασκε από τις τεράστιες γνώσεις του, αλλά μας παρότρυνε να μαθαίνουμε από μόνοι μας…

»Με τα παιδιά του ακολουθούσε τη συμβουλή ευρισκομένη στο Δ&Δ 93:40: ‘Όμως σας πρόσταξα να ανατρέφετε τα παιδιά σας στο φως και στην αλήθεια’.

»Μας δίδασκε στο τραπέζι με το πρωινό καθώς μας έλεγε ιστορίες από τις γραφές και είχε την ικανότητα να κάνει καθεμία να ακούγεται νέα και συναρπαστική, μολονότι την είχαμε ακούσει πολλές φορές πριν. Η αγωνία που αισθανόμουν διερωτώμενη αν οι στρατιώτες του Φαραώ θα εύρισκαν το χρυσό κύπελλο στον σάκο του Βενιαμίν με τα σιτηρά είναι αληθινή ακόμη και σήμερα. Μάθαμε για τον Τζόζεφ Σμιθ που βρήκε τις πλάκες από χρυσό και την επίσκεψη του Πατέρα και του Υιού. Αν ο πατέρας είχε χρόνο να περπατήσει στο σχολείο μαζί μας, οι ιστορίες συνεχίζονταν. Μιλούσαμε περνώντας τον Ναό [της Σωλτ Λέηκ] καθ’ οδόν προς το σχολείο και μας έλεγε για τον άγγελο Μορόνι. Μάθαμε ότι ο ναός ήταν ένα πολύ ξεχωριστό μέρος, ότι έπρεπε να είσαι καλός για να πας εκεί, και όταν παντρευόσουν εκεί ήταν για πάντα. Μας δίδασκε με τα πράγματα για τα οποία προσευχόταν στις οικογενειακές μας προσευχές, όταν γονατίζαμε δίπλα στις καρέκλες μας πριν από το πρωινό και πάλι κατά το βραδινό…

»Σήμερα, οι διδασκαλίες του όχι μόνον ανυψώνουν και υποστηρίζουν τους απογόνους του, αλλά επίσης αμέτρητους αριθμούς πιστών μελών της Εκκλησίας. Τι μεγάλο προνόμιο και ευλογία είναι να είμαι η θυγατέρα του».⁵

Ο Πρόεδρος Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ και η δισέγγονή του Σάνα ΜακΚόνκι

Διδασκαλίες του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ

Για να ανθίστανται στην επιρροή του εναντίου, οι γονείς πρέπει να ανατρέφουν τα παιδιά τους στο φως και στην αλήθεια.

Η σημασία της οικογενειακής ενότητας—αγάπη και ενδιαφέρον ο ένας για τον άλλον στην οικογένεια—δεν μπορεί να υπερτονισθεί. Η πνευματική αλληλεγγύη σε οικογενειακές σχέσεις είναι το βέβαιο θεμέλιο επί του οποίου θα ακμάσει η Εκκλησία και η ίδια η κοινωνία. Το γεγονός αυτό είναι γνωστό και εκτιμάται από τον εναντίο και, όπως ποτέ πριν χρησιμοποιεί κάθε έξυπνη μέθοδο, επιρροή και δύναμη εντός του ελέγχου του, προκειμένου να υποσκάψει και να καταστρέψει αυτόν τον αιώνιο θεσμό. Μόνον το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού εφηρμοσμένο στις οικογενειακές σχέσεις θα ανατρέψει αυτήν τη διαβολική καταστρεπτικότητα.⁶

Υπάρχουν πολλοί μεγάλοι και αληθινοί κίνδυνοι να αντιμετωπισθούν και αυτοί που μας αφορούν περισσότερο από όλους τους άλλους συνδυασμένους, έχουν να κάνουν με τα παιδιά μας. Η μόνη αληθινή προστασία ή επαρκής άμυνα μπορεί να παρασχεθεί από το σπίτι και τις επιρροές του.⁷

Τα παιδιά μας θα πρέπει να διδαχθούν να διακρίνουν μεταξύ του καλού και του κακού, διαφορετικά σε πολλές συνθήκες δεν θα είναι εις θέσιν να καταλάβουν γιατί δεν τους επιτρέπεται να εντρυφούν σε δραστηριότητες που γίνονται κοινώς από τους γείτονές τους. Αν δεν καθοδηγηθούν με τις διδαχές της Εκκλησίας, ίσως δεν θα καταλάβουν γιατί κάνει κακό να πηγαίνουν σε μία συναυλία την Κυριακή, σε ένα θέατρο την Κυριακή, σε μια ταινία, σε μια αθλητική δραστηριότητα ή κάτι αυτού του είδους, όταν οι συμπαίκτες τους, χωρίς αναστολές και με ενθάρρυνση, εντρυφούν σε αυτά τα πράγματα απαγορευμένα από τον Κύριο αυτήν την άγια ημέρα. Οι γονείς είναι υπεύθυνοι για την κατάλληλη διδασκαλία των παιδιών τους [και] ο Κύριος θα καταδικάσει τους γονείς, αν τα παιδιά τους μεγαλώσουν εκτός της επιρροής των αρχών του Ευαγγελίου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.⁸

Ο Κύριος μάς έχει προστάξει όλους να φέρουμε τα παιδιά μας στο φως και στην αλήθεια. Όπου επικρατεί αυτό το πνεύμα, η δυσαρμονία, η ανυπακοή και η παραμέληση ιερών καθηκόντων δεν μπορεί να επιτύχει, δεν θα επιτύχει.⁹

Οι γονείς έχουν την πρωταρχική ευθύνη της διδασκαλίας των παιδιών τους.

Ο Πατέρας δεν έχει εγκαταλείψει ποτέ τον ισχυρισμό του επάνω στα παιδιά που γεννιούνται σε αυτόν τον κόσμο. Είναι ακόμη παιδιά Του. Τα έχει θέσει στη φροντίδα θνητών γονέων με τη νουθεσία να μεγαλώνουν στο φως και στην αλήθεια. Είναι η κύρια, θεμελιώδης ευθύνη των γονέων να διδάσκουν τα παιδιά τους στο φως και στην αλήθεια.¹⁰

Το πρώτο καθήκον αναφορικά με την εκπαίδευση των παιδιών της Εκκλησίας ανήκει στο σπίτι. Είναι ευθύνη των γονέων να ανατρέφουν τα παιδιά τους στο φως και στην αλήθεια και ο Κύριος έχει δηλώσει ότι εκεί όπου αποτυγχάνουν να το κάνουν, θα σταθούν μπροστά στο βήμα κρίσεως για να δώσουν απάντηση.¹¹

Ο Κύριος είπε σε μία δοθείσα στην Εκκλησία αποκάλυψη το 1831:

«Και πάλι, εφόσον οι γονείς έχουν παιδιά στη Σιών ή σε οποιονδήποτε από τους πασσάλους της που είναι οργανωμένοι, και δεν τα διδάσκουν ώστε να καταλάβουν το δόγμα τής μετάνοιας, τής πίστης στον Χριστό τον Υιό τού ζώντος Θεού, και τού βαφτίσματος και τής δωρεάς τού Αγίου Πνεύματος με χειροθεσία, όταν είναι ηλικίας οχτώ χρονών, η αμαρτία ας είναι στο κεφάλι των γονέων.

»Γιατί αυτό θα αποτελεί νόμο για τους κατοίκους τής Σιών ή για οποιονδήποτε από τους πασσάλους της που έχουν οργανωθεί». [Δ&Δ 68:25–26.]

…Ο Κύριος απαιτεί αυτό από εμάς.¹²

Οι γονείς θα είναι υπεύθυνοι για τις πράξεις των παιδιών τους, αν αποτύχουν να διδάσκουν τα παιδιά τους με παράδειγμα και με δίδαγμα.

Αν οι γονείς κάνουν όλα εντός των δυνάμεών τους για να διδάξουν τα παιδιά τους ορθώς με παράδειγμα και δίδαγμα και τα παιδιά τους παραστρατίσουν, οι γονείς δεν θα θεωρηθούν υπεύθυνοι και η αμαρτία θα είναι επάνω στα παιδιά.¹³

Η Εκκλησία βοηθά τους γονείς στις προσπάθειές τους να διδάσκουν τα παιδιά τους.

Η κύρια ευθύνη να κάνει [τα] πράγματα που οδηγούν στη σωτηρία εναπόκειται στο κάθε άτομο. Όλοι μας έχουμε τεθεί επί της γης για να υποστούμε τις δοκιμάζουσες εμπειρίες της θνητότητας. Είμαστε εδώ για να δούμε αν τηρήσουμε τις εντολές και υπερνικήσουμε τον κόσμο και πρέπει να κάνουμε τα πάντα που μπορούμε για τον εαυτό μας.

Η επόμενη ευθύνη για τη σωτηρία μας εναπόκειται στην οικογένειά μας. Οι γονείς πρέπει να τίθενται να είναι παραδείγματα και οδηγοί στα παιδιά τους και προστάζονται να τα ανατρέφουν στο φως και στην αλήθεια, διδάσκοντάς τους το Ευαγγέλιο και θέτοντας κατάλληλα παραδείγματα. Αναμένεται από τα παιδιά να υπακούν στους γονείς τους και να τους τιμούν και να τους σέβονται.

Η Εκκλησία και οι συντελεστές της σχηματίζουν μία οργάνωση υπηρετήσεως, για να βοηθούν την οικογένεια και το άτομο.¹⁴

Κάνω έκκληση προς εσάς, αγαπημένοι μου αδελφοί και αδελφές, σύζυγοι, πατέρες και μητέρες, να επωφελείσθε από κάθε ευκαιρία την οποία δίδει η Εκκλησία, για να εκπαιδεύετε τα παιδιά σας στις ποικίλες οργανώσεις που παρέχονται γι’ αυτά από τις αποκαλύψεις του Κυρίου: την Προκαταρκτική, το Σχολείο Κυριακής, τις οργανώσεις Κοινής Βελτιώσεως [Νέων Ανδρών και Νέων Γυναικών] και τις απαρτίες της μικρότερης ιεροσύνης υπό τη διεύθυνση των επισκοπικών ηγεσιών μας…

…Έχουμε σε όλη την Εκκλησία, όπου είναι δυνατόν να έχουμε αυτήν την ευκαιρία, σεμινάρια και ινστιτούτα. …Αδελφοί και αδελφές, να στέλνετε τα παιδιά σας σε αυτά τα σεμινάρια. Όσα πηγαίνουν στο κολλέγιο θα είναι αρκετά μεγάλα, αν έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση στη νεανική τους ηλικία, να φοιτούν στα ινστιτούτα της Εκκλησίας.¹⁵

Οι γονείς θα πρέπει να κάνουν τα πάντα που μπορούν, για να βοηθούν τα παιδιά τους να καταλάβουν και να ζουν το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.

Η ατομική, η προσωπική μαρτυρία είναι και θα είναι πάντοτε η δύναμη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Η μαρτυρία γαλουχείται καλύτερα στο οικογενειακό περιβάλλον. …Η απόκτηση και η διατήρηση της μαρτυρίας θα πρέπει να είναι οικογενειακό σχέδιο. Μην παραμελείτε κάτι που θα βοηθήσει στην ενδυνάμωση της μαρτυρίας κάποιου μέλους της οικογενείας σας.¹⁶

Πρέπει να προστατεύουμε τα [παιδιά] από τις αμαρτίες και το κακό του κόσμου όσο πιο πολύ μπορούμε, ώστε να μην οδηγηθούν μακριά από τα μονοπάτια της αλήθειας και της χρηστότητας.¹⁷

Βοηθήστε τα παιδιά σας με κάθε τρόπο που μπορείτε να μεγαλώσουν με τη γνώση του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Διδάξτε τα να προσεύχονται. Διδάξτε τα να τηρούν τον Λόγο Σοφίας, να βαδίζουν πιστά και ταπεινά ενώπιον του Κυρίου, ούτως ώστε όταν μεγαλώσουν και γίνουν άνδρες και γυναίκες να μπορούν να σας ευχαριστήσουν για όσα κάνατε γι’ αυτά και να αναπολούν τη ζωή τους με ευγνώμονα καρδιά και με αγάπη για τους γονείς τους για τον τρόπο με τον οποίον αυτοί οι γονείς τα φρόντισαν και τα εκπαίδευσαν στο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.¹⁸

Θέστε ένα χρηστό παράδειγμα

Ζητούμε από τους γονείς να θέτουν ένα παράδειγμα χρηστότητος στη ζωή τους και να μαζεύουν τα παιδιά γύρω τους και να διδάσκουν σε αυτά το Ευαγγέλιο κατά την οικογενειακή βραδιά και άλλες στιγμές.¹⁹

Οι γονείς πρέπει να προσπαθούν να είναι ή τουλάχιστον να καταβάλλουν τις καλύτερες προσπάθειες να είναι αυτό που επιθυμούν τα παιδιά τους να είναι. Είναι αδύνατον να είσθε παράδειγμα αυτού που δεν είσθε.²⁰

Πρέπει να διδάσκετε με παράδειγμα καθώς και με δίδαγμα. Πρέπει να γονατίζετε με τα παιδιά σας σε προσευχή. Πρέπει να τα διδάσκετε, με πάσα ταπεινότητα, για την αποστολή του Σωτήρος μας, Ιησού Χριστού. Πρέπει να τους δείχνετε την οδό και ο πατέρας ο οποίος δείχνει στον υιό του την οδό, δεν θα του πει: ‘Γιε μου, πήγαινε στο Σχολείο Κυριακής ή πήγαινε στην Κοινή δραστηριότητα ή πήγαινε στη συγκέντρωση ιεροσύνης», αλλά θα πει: «Έλα να πάμε μαζί». Θα διδάξει με παράδειγμα.²¹

Αρχίστε να διδάσκετε τα παιδιά, όταν είναι μικρά.

Κανένα άτομο δεν μπορεί να αρχίσει πάρα πολύ νωρίς να υπηρετεί τον Κύριο. …Οι νέοι ακολουθούν τη διδασκαλία των γονέων τους. Το παιδί που διδάσκεται με χρηστότητα από τη γέννησή του, πιθανότατα να ακολουθεί τη χρηστότητα πάντοτε. Οι καλές συνήθειες σχηματίζονται εύκολα και εύκολα ακολουθούνται.²²

Θα πρέπει να υπάρχει προσευχή και πίστη και αγάπη και υπακοή στον Θεό στο σπίτι. Είναι καθήκον των γονέων να διδάσκουν στα παιδιά τους αυτές τις σωτήριες αρχές του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, ούτως ώστε να ξέρουν γιατί πρέπει να βαπτισθούν και να λάβουν την έμπνευση στην καρδιά τους με την επιθυμία να εξακολουθήσουν να τηρούν τις εντολές του Θεού, αφού βαπτισθούν, ούτως ώστε να επιστρέψουν στην παρουσία του. Καλοί μου αδελφοί και αδελφές, θέλετε η οικογένειά σας, τα παιδιά σας, θέλετε να επισφραγισθείτε στους πατέρες σας και τις μητέρες σας πριν από εσάς, θέλετε να έχετε αυτήν την οικογενειακή ενότητα τέλεια, όταν εισέλθετε στο σελέστιο βασίλειο του Θεού, αν σας επιτραπεί; Αν ναι, τότε πρέπει να αρχίσετε, διδάσκοντας δίπλα στην κούνια.²³

Διδάξτε τα παιδιά να προσεύχονται

Τι είναι ένα σπίτι χωρίς το πνεύμα της προσευχής; Δεν είναι ένα σπίτι Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Θα πρέπει να προσευχόμαστε. Οφείλουμε να μην αφήνουμε ούτε ένα πρωινό χωρίς να ευχαριστούμε τον Κύριο γονατιστοί στον οικογενειακό κύκλο, ευχαριστώντας Τον για τις ευλογίες Του και ζητώντας την καθοδήγησή Του. Δεν θα πρέπει να αφήνουμε τη νύκτα να τελειώνει, δεν θα πρέπει να πηγαίνουμε για ύπνο, έως ότου συναθροίσουμε τα μέλη αυτής της οικογένειας ξανά και ευχαριστήσουμε τον Κύριο για την προστασία Του και ζητήσουμε την καθοδήγησή Του κάθε ημέρα της ζωής μας.²⁴

Ελπίζω ότι διδάσκετε τα παιδιά σας στο σπίτι σας να προσεύχονται. Ελπίζω ότι έχετε οικογενειακές προσευχές, πρωί και βράδυ, ότι τα παιδιά σας διδάσκονται με παράδειγμα και με δίδαγμα να τηρούν τις εντολές, οι οποίες είναι τόσο πολύτιμες και ιερές και σημαίνουν τόσα πολλά για τη σωτηρία μας στη βασιλεία του Θεού.²⁵

Γνωρίστε στα παιδιά τις γραφές

Θα πρέπει να υπάρχει μία Βίβλος σε κάθε σπίτι σε κάθε μέρος του κόσμου. Το Βιβλίο του Μόρμον θα πρέπει να υπάρχει σε κάθε σπίτι. Μιλώ για τα σπίτια των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Το Διδαχή και Διαθήκες και το Πολύτιμο Μαργαριτάρι θα πρέπει να υπάρχουν σε κάθε σπίτι. Μην τα έχετε στα ράφια ή στο ντουλάπι, αλλά κρατήστε τα ανοικτά εκεί όπου μπορείτε εύκολα να τα πιάσετε, ώστε τα μέλη της οικογένειας να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτά και να κάθονται και να διαβάζουν και να μελετούν τις αρχές του Ευαγγελίου αφ’ εαυτού τους.²⁶

Να έχετε οικογενειακή βραδιά

Τα παιδιά τα οποία μεγαλώνουν σε σπίτια όπου έχουν συμμετάσχει σε οικογενειακές βραδιές, όπου αφθονούν η αγάπη και η ενότητα, οικοδομούν σταθερά θεμέλια για υγιή ιδιότητα ως πολιτών και για ενεργό συμμετοχή στην Εκκλησία. Δεν υπάρχει καμία μεγαλύτερη κληρονομία που μπορούν να αφήσουν οι γονείς στα παιδιά τους από την ανάμνηση και τις ευλογίες ενός ευτυχισμένου, ενωμένου και στοργικού σπιτικού.

Οι καλά σχεδιασμένες οικογενειακές βραδιές μπορούν να αποτελούν πηγή μακράς διαρκείας χαράς και επιρροής. Αυτά τα βράδια είναι στιγμές για ομαδική δραστηριότητα, για οργάνωση, για εκφράσεις αγάπης, για κατάθεση μαρτυρίας, για εκμάθηση αρχών του Ευαγγελίου, για οικογενειακή διασκέδαση και ψυχαγωγία και πάνω απ’ όλα για οικογενειακή ενότητα και αλληλεγγύη.

Οι πατέρες και οι μητέρες που πιστά έχουν οικογενειακές βραδιές και που οικοδομούν οικογενειακή ενότητα με κάθε δυνατόν τρόπο, εκπληρώνουν με τιμή τη μεγαλύτερη όλων των ευθυνών—αυτής της γονικής ιδιότητος.²⁷

Οι πατέρες δεν μπορούν να παράσχουν μεγαλύτερη ηγεσία στη βασιλεία του Θεού παρά να ηγούνται της οικογενείας τους στη διεξαγωγή οικογενειακής βραδιάς. Όταν τέτοιες εμπειρίες αποτελούν μέρος της οικιακής ζωής, οικοδομείται ενότητα και οικογενειακός σεβασμός που επηρεάζουν κάθε άτομο προς την αυξημένη χρηστότητα και ευτυχία.²⁸

Οι γονείς, οι οποίοι αγνοούν τη μεγάλη βοήθεια αυτού του προγράμματος [της οικογενειακής βραδιάς], διακινδυνεύουν το μέλλον των παιδιών τους.²⁹

Διδάξτε αρετή, αγνότητα και ηθικότητα

Θα πρέπει να διδάσκετε στα παιδιά σας αρετή, αγνότητα, και θα πρέπει να διδάσκονται νωρίς στην παιδική τους ηλικία. Και θα πρέπει να γνωρίσουν τις παγίδες και τους κινδύνους που επικρατούν σε όλον τον κόσμο.³⁰

Ανησυχούμε πολύ για την πνευματική και ηθική ευημερία όλων των νέων παντού. Η ηθικότητα, η αγνότητα, η αρετή, η ελευθερία από την αμαρτία—αυτές είναι και πρέπει να είναι βασικές στον τρόπο ζωής μας, αν θέλουμε να πραγματοποιήσουμε τον πλήρη σκοπό της.

Παρακαλούμε τους πατέρες και τις μητέρες να διδάσκουν προσωπική αγνότητα με δίδαγμα και με παράδειγμα και να συσκέπτονται με τα παιδιά τους σε όλα αυτά τα πράγματα…

Έχουμε εμπιστοσύνη στη νέα και ανερχόμενη γενεά στην Εκκλησία και τους παρακαλούμε να μην ακολουθούν τους τρόπους και τις συνήθειες του κόσμου, να μη μετάσχουν στο πνεύμα της ανταρσίας, να μην εγκαταλείπουν τα μονοπάτια της αλήθειας και της αρετής. Πιστεύουμε στη θεμελιώδη καλοσύνη τους και αναμένουμε από αυτούς να γίνουν δυνατά παραδείγματα και πηγή χρηστότητος και να συνεχίσουν το έργο της Εκκλησίας με αυξανόμενη πίστη και αποτελεσματικότητα.³¹

Προετοιμάζετε παιδιά να είναι μάρτυρες αλήθειας και να υπηρετήσουν ιεραποστολές

Οι νέοι μας είναι ανάμεσα στα πιο ευλογημένα και ευνοημένα παιδιά του Πατέρα μας. Είναι η αριστοκρατία των ουρανών, μία εκλεκτή και επιλεγμένη γενεά που έχει έναν θείο προορισμό. Το πνεύμα τους έχει φυλαχθεί να έλθει αυτήν την εποχή, όταν το Ευαγγέλιο είναι επάνω στη γη και όταν ο Κύριος χρειάζεται γενναίους υπηρέτες να συνεχίσουν το μέγα έργο του των τελευταίων ημερών.³²

Πρέπει να προετοιμάζουμε [τα παιδιά] να είναι ζώντες μάρτυρες της αλήθειας και της θειότητας αυτού του σπουδαίου έργου των τελευταίων ημερών και, ειδικώς στην περίπτωση των υιών μας, να φροντίσουμε ώστε να είναι άξιοι και προσοντούχοι να πάνε ιεραποστολή για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο στα άλλα τέκνα του Πατέρα μας.³³

Βοηθήστε τα παιδιά να προετοιμασθούν να αποκτήσουν δικές τους αιώνιες οικογένειες

Εκπαιδεύετε [τα παιδιά σας], ούτως ώστε όταν παντρευτούν να θέλουν να πάνε στον οίκο του Κυρίου; Τα διδάσκετε ώστε να θέλουν να λάβουν τη σπουδαία προικοδότηση την οποίαν έχει διαφυλάξει για εκείνα ο Κύριος; Τους έχετε εντυπώσει επάνω τους το γεγονός ότι μπορούν να επισφραγισθούν ως σύζυγοι και να τους απονεμηθεί κάθε δωρεά και κάθε ευλογία που έχει σχέση με το σελέστιο βασίλειο;³⁴

Πρέπει… κατ’ αυτόν τον τρόπο να καθοδηγούμε και να οδηγούμε [παιδιά], ώστε να επιλέξουν κατάλληλο/η σύντροφο στον οίκο του Κυρίου και να γίνουν κατ’ αυτόν τον τρόπο κληρονόμοι όλων των σπουδαίων ευλογιών περί των οποίων κάνουμε λόγο.³⁵

Ας προσπαθούμε ταπεινώς να διατηρούμε την οικογένειά μας ανέπαφη, να την διατηρούμε υπό την επιρροή του Πνεύματος του Κυρίου, εκπαιδευμένη στις αρχές του Ευαγγελίου, ώστε να μεγαλώσει στη χρηστότητα και την αλήθεια. …Μας δίδονται [τα παιδιά], ώστε να μπορέσουμε να τα εκπαιδεύσουμε στους τρόπους της ζωής, στην αιώνια ζωή, ώστε να επιστρέψουν στην παρουσία του Θεού, του Πατέρα τους.³⁶

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Ερωτήσεις

Στο «Από τη ζωή του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ», σημειώστε τα παραδείγματα των γονέων που δείχνουν αγάπη για τα παιδιά τους. Σκεφθείτε τρόπους με τους οποίους μπορείτε να ακολουθήσετε αυτά τα παραδείγματα, ασχέτως των οικογενειακών σας ευθυνών. Πώς μπορούν οι γονείς να οργανωθούν για να είναι εις θέσιν να περνούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους;
Ο Πρόεδρος Σμιθ ανέφερε πνευματικούς κινδύνους που υπήρχαν κατά τη διάρκεια της ζωής του (βλέπε τμήμα 1). Ποιοι είναι ορισμένοι επιπρόσθετοι κίνδυνοι που υπάρχουν σήμερα; Πώς μπορούν οι γονείς και οι παππούδες να βοηθήσουν τα παιδιά τους να ανθίστανται σε αυτές τις επιρροές;
Συλλογισθείτε την εμπιστοσύνη που θέτει ο Επουράνιος Πατέρας στους γονείς, όταν τους επιτρέπει να φροντίζουν τα παιδιά Του (βλέπε τμήμα 2). Ποια καθοδήγηση και βοήθεια προσφέρει;
Με ποιους τρόπους είναι η Εκκλησία «μία οργάνωση υπηρετήσεως, για να βοηθ[ά] την οικογένεια και το άτομο»; (Βλέπε τμήμα 3.) Πώς οι οργανώσεις της Εκκλησίας έχουν βοηθήσει εσάς και την οικογένειά σας; Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε παιδιά και νέους να συμμετάσχουν πλήρως;
Το τμήμα 4 απαριθμεί διαφόρους τρόπους με τους οποίους να βοηθήσουμε τα παιδιά και τους νέους να ζουν το Ευαγγέλιο. Καθώς επανεξετάζετε τη συμβουλή, συλλογισθείτε τις ακόλουθες ερωτήσεις: Ποια είναι ορισμένα πράγματα που κάνετε καλά εσείς και η οικογένειά σας; Με ποιους τρόπους θα μπορούσατε να βελτιωθείτε; Τι μπορείτε να κάνετε, για να βοηθήσετε τους νέους της Εκκλησίας να ενδυναμώσουν τη μαρτυρία τους;

Σχετικές γραφές

Δευτερονόμιο 6:1–7, Ψαλμοί 132:12, Μωσία 1:4, 4:14–15, Δ&Δ 68:25–28, 93:36–40. Βλέπε, επίσης, «Η οικογένεια: Μία επίσημη διακήρυξη σε όλον τον κόσμο»

Βοήθεια διδασκαλίας

«Προσέξτε να μην τερματίζετε καλές συζητήσεις πολύ σύντομα στην προσπάθεια να παρουσιάσετε όλη την ύλη που έχετε προετοιμάσει. Μολονότι είναι σημαντικό να καλύψετε την ύλη, είναι πιο σημαντικό να βοηθήσετε τους μαθητευόμενους να νιώσουν την επιρροή του Πνεύματος, να λύσουν τις απορίες τους, να αυξήσουν την κατανόησή τους για το Ευαγγέλιο και να εμβαθύνουν τη δέσμευσή τους να τηρούν τις εντολές». Εντούτοις, είναι επίσης «σημαντικό να τερματίζετε συζητήσεις τη σωστή στιγμή. Μέγα μέρος του πνεύματος μίας ανυψωτικής συζητήσεως χάνεται, όταν διαρκεί πάρα πολύ. …Διαχειρισθείτε τον χρόνο. Να ξέρετε πότε θα πρέπει να τελειώσει το μάθημα. Δώστε στον εαυτό σας αρκετό χρόνο για να συνοψίσετε τι έχει λεχθεί και να καταθέσετε τη μαρτυρία σας» (Teaching, No Greater Call [1999], 64, 65).