Κεφάλαιο 22º

Προσευχή—μία εντολή και μία ευλογία

«Λίγα πράγματα στη ζωή είναι τόσο σημαντικά όσο η επικοινωνία με τη Θεότητα σε προσευχή».

Από τη ζωή του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ

O Πρόεδρος Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ δίδασκε ότι θα πρέπει να κάνουμε το πνεύμα προσευχής «μέρος του είναι μας».¹ Έθετε παράδειγμα αυτής της αρχής με τον τρόπο που ζούσε και με τον τρόπο που προσευχόταν—μόνος, με μέλη της οικογένειας και δημοσίως.

Ύστερα από τον θάνατο της πρώτης του συζύγου, Λούι, έγραψε αυτήν την τρυφερή ικεσία στο ημερολόγιό του, δίδοντας μία γεύση των προσωπικών προσευχών του: «Ω, πατέρα μου στους ουρανούς, βοήθα με, προσεύχομαι σε Εσένα, να ζω έτσι ώστε να είμαι άξιος να την συναντήσω σε αιώνια δόξα, να ενωθώ ξανά μαζί της, ποτέ πια να μη χωριστούμε, σε όλη την αιωνιότητα. Βοήθα με να είμαι ταπεινός, να έχω εμπιστοσύνη σε Εσένα. Δώσε μου σοφία και γνώση των ουρανίων πραγμάτων, ώστε να έχω δύναμη να ανθίσταμαι σε όλο το κακό και να παραμένω σταθερός στην αλήθεια Σου. Ω, Κύριε, βοήθα με, δώσε μου αιώνια ζωή στη βασιλεία σου. Οδήγησε τα βήματά μου σε χρηστότητα, δώσε μου όλο το Πνεύμα Σου. Βοήθα με να αναθρέψω τα πολύτιμα μωρά μου, ώστε να παραμείνουν αγνά και ακηλίδωτα σε όλη τη ζωή τους και, όταν τελειώσουμε την πορεία μας, πάρε μας στο σελέστιο βασίλειό σου, προσευχόμαστε σε εσένα. Στο όνομα του Λυτρωτή μας, ας είναι, αμήν».²

Ο υιός του Προέδρου Σμιθ, Τζόζεφ ο νεότερος είπε για μία αξιομνημόνευτη προσευχή που προσέφερε ο Πρόεδρος Σμιθ, όταν οι δυο τους ήσαν καθ’ οδόν προς τη Σωλτ Λέηκ Σίτυ ύστερα από ένα ταξίδι στην ανατολική Γιούτα. «Περικλείσθηκαν σε μία δυνατή καταιγίδα και πήραν λάθος στροφή», καταλήγοντας σε ένα μέρος το οποίο λεγόταν Ινδιάνικο Φαράγγι. «Η καταιγίδα δυνάμωσε και ο δρόμος έγινε πολύ λασπερός και γλιστερός, τόσο πολύ που δεν ήταν μόνο επικίνδυνο, αλλά απίθανο να ταξιδεύσουν παραπέρα. Η πυκνή αχλύς κάλυψε το βαθύ φαράγγι που ήταν στη μεριά του χωματόδρομου με τη μία λωρίδα και ο νεαρός Τζόζεφ ο νεότερος και ο δρ. Ντέιβιντ Σμιθ, οι οποίοι ήταν επιβάτες, επεχείρησαν να σπρώξουν και να σταθεροποιήσουν το αμάξι από φόβο μήπως γλιστρήσει στο βαθύ φαράγγι από κάτω. Οι τροχοί άρχισαν να περιστρέφονται στη λάσπη και τελικώς το αμάξι έπαυσε να κινείται. …Ο Τζόζεφ ενθυμήθηκε ότι ο πατέρας του είπε: ‘Κάναμε ό,τι μπορούμε. Θα επικαλεσθούμε τον Κύριο’. Έσκυψε το κεφάλι του για να προσευχηθεί, καλώντας τον Κύριο να προετοιμάσει τον δρόμο, ώστε να διορθώσει το λάθος [του Προέδρου Σμιθ] και να φύγουν από το επικίνδυνο φαράγγι και να προχωρήσουν στο ταξίδι προς το σπίτι. Είπε στον Κύριο ότι είχε σημαντικές δεσμεύσεις που χρειάζονταν την προσοχή του την επομένη και ότι ήταν επιτακτική ανάγκη να είναι πίσω στη Σωλτ Λέηκ Σίτυ. Κατά τρόπο θαυμαστό, η καταιγίδα κόπασε, ανέκυψε άνεμος, στεγνώνοντας τον δρόμο επαρκώς, ώστε ήσαν εις θέσιν να… πάνε πίσω τελικώς στον δημόσιο δρόμο. Μόλις έφθασαν σε χαμηλό έδαφος η καταιγίδα ξανάρχισε, ακινητοποιώντας την κίνηση στην κοντινή περιοχή για αρκετές ώρες. Καθώς προχωρούσαν στο Φαράγγι του Πρόβο, κατευθυνόμενοι για τη Σωλτ Λέηκ Σίτυ, ύστερα από πολλές ώρες επιπλέον ταξιδιού, ένας περιπολών αστυφύλακας του δημόσιου δρόμου τούς σταμάτησε, ο οποίος ρώτησε από πού έρχονταν. Όταν πληροφορήθηκε ότι είχαν έλθει μέσω του Ινδιάνικου Φαραγγιού, ο αστυφύλακας είπε: ‘Αυτό είναι αδύνατον! Έχει αναφερθεί ότι όλες οι γέφυρες σε εκείνη την περιοχή έχουν πάθει ζημίες από τα ορμητικά νερά’. Προς έκπληξή τους, οι κύριοι τίτλοι της εφημερίδος τής επομένης ανέφεραν 200 αμάξια αποκλεισμένα στην περιοχή από την οποία είχαν διαφύγει».³

Κατά τη διάρκεια της αποστολικής διακονίας 62 ετών του Προέδρου Σμιθ, πολλές από τις ομιλίες του περιελάμβαναν δημόσιες προσευχές στις οποίες επιζητούσε τις ευλογίες των ουρανών για τα μέλη της Εκκλησίας και τους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο. Παραδείγματος χάριν, στη πρώτη του γενική συνέλευση ως Προέδρου της Εκκλησίας, παρεκάλεσε: «Προσεύχομαι ώστε ο Θεός, ο Επουράνιος Πατέρας μας, να ανοίξει τους καταρράκτες των ουρανών και να εκχύσει επάνω στα τέκνα του σε όλη τη γη αυτές τις μεγάλες και αιώνιες ευλογίες που θα καλυτερεύσουν την κατάστασή τους από υλικής και πνευματικής απόψεως».⁴

Οι προσευχές του Προέδρου Σμιθ αποκάλυπταν το βάθος της μαρτυρίας του και της αγάπης του για τον Πατέρα του στους Ουρανούς και τον Σωτήρα του. Ο Πρόεδρος Μπόιντ Πάκερ, ο οποίος εκλήθη να υπηρετήσει στην Απαρτία των Δώδεκα Αποστόλων, όταν ο Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ ήταν Πρόεδρος της Εκκλησίας, είπε: «Ήταν μία εμπειρία να ακούς τον Πρόεδρο Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ να προσεύχεται. Ακόμη και όταν είχε περάσει τα ενενήντα, προσευχόταν ώστε να ‘τηρεί τις διαθήκες και τις υποχρεώσεις του και να υπομείνει μέχρι τέλους’».⁵

Διδασκαλίες του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ

Έχουμε προσταχθεί να πλησιάζουμε κοντά στον Επουράνιο Πατέρα με προσευχή.

Είναι μία εντολή από τον Κύριο να τον ζητούμε διαρκώς με ταπεινή προσευχή. Όταν ο Σωτήρας ήταν με τους μαθητές του, τους δίδαξε να προσεύχονται και έθεσε το παράδειγμα ενώπιόν τους σε συχνές προσευχές προς τον Πατέρα του. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι, εφόσον είναι μία εντολή από τον Κύριο, ότι η προσευχή είναι μία χρηστή πράξη και, όταν επιζητούμε τον Κύριο, θα πρέπει να είναι με πνεύμα ταπεινοφροσύνης και ευλάβειας…

…Είναι καθήκον των γονέων να διδάσκουν στα παιδιά τους να προσεύχονται μόλις αρχίσουν να καταλαβαίνουν. Ας διαμορφώσουν τη συνήθεια να προσεγγίζουν τον Πατέρα τους στους ουρανούς και ας καταλάβουν τον λόγο για προσευχή. Αν αυτή η συνήθεια διαμορφωθεί στην παιδική ηλικία, μπορεί να παραμείνει στα ώριμα χρόνια και ο άνδρας ή η γυναίκα που έχει επιζητήσει ενθέρμως τον Κύριο και τον έχει ευχαριστήσει για ευλογίες, μπορεί να αναμένει ότι ο Κύριος δεν θα τον/την εγκαταλείψει εν ώρα ανάγκης.⁶

Αναρωτιέμαι αν σταματούμε ποτέ να σκεπτόμαστε γιατί μας έχει ζητήσει ο Κύριος να προσευχόμαστε. Μας ζήτησε να προσευχόμαστε, επειδή θέλει να σκύβουμε και να τον λατρεύουμε; Αυτός είναι ο κύριος λόγος; Δεν νομίζω ότι είναι. Είναι ο Επουράνιος Πατέρας μας και έχουμε προσταχθεί να τον λατρεύουμε και να προσευχόμαστε σε εκείνον στο όνομα του Αγαπημένου Υιού του, Ιησού Χριστού. Όμως ο Κύριος μπορεί να τα καταφέρει και χωρίς τις προσευχές μας. Το έργο του θα συνεχίσει το ίδιο, είτε προσευχόμαστε είτε όχι. …Η προσευχή είναι κάτι που εμείς χρειαζόμαστε, όχι ο Κύριος. Ξέρει απλώς πώς να διευθύνει τις υποθέσεις του και πώς να φροντίζει γι’ αυτές χωρίς καμία βοήθεια από εμάς. Οι προσευχές μας δεν έχουν σκοπό να του λένε πώς να κάνει τη δουλειά του. Αν έχουμε μία τέτοια ιδέα σαν και αυτήν, τότε ασφαλώς έχουμε εσφαλμένη ιδέα. Οι προσευχές μας λέγονται περισσότερο προς δικό μας όφελος, να μας οικοδομούν και να μας δίδουν δύναμη και θάρρος και να αυξάνουν την πίστη μας σε εκείνον.

Η προσευχή είναι κάτι που ταπεινώνει την ψυχή. Διευρύνει την κατανόησή μας. Ζωηρεύει τον νου μας. Μας τραβά πιο κοντά στον Πατέρα μας στους ουρανούς. Χρειαζόμαστε τη βοήθειά του. Δεν υπάρχει αμφιβολία περί τούτου. Χρειαζόμαστε την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματός του. Χρειάζεται να γνωρίζουμε ποιες αρχές μάς έχουν δοθεί διά των οποίων μπορούμε να επιστρέψουμε στην παρουσία του. Χρειάζεται να ζωηρεύουμε τον νου μας από την έμπνευση που προέρχεται από εκείνον και για τους λόγους αυτούς προσευχόμαστε σε εκείνον, ώστε να μας βοηθήσει να ζούμε έτσι ώστε να μάθουμε την αλήθεια του και να μπορέσουμε να βαδίσουμε στο φως της, ώστε να μπορέσουμε, μέσω της πίστεως και της υπακοής μας, να επιστρέψουμε πίσω στην παρουσία του.⁷

Λίγα πράγματα στη ζωή είναι τόσο σημαντικά όσο η επικοινωνία με τη Θεότητα σε προσευχή. Ο Κύριος έχει σύρει στον νου μας ένα παραπέτασμα λήθης, ώστε να μην θυμόμαστε αυτόν και τη σχέση μας ως μέλη της οικογένειάς του στην προθνητή ζωή. Η προσευχή είναι η οδός της επικοινωνίας την οποίαν μάς έχει παράσχει, για να επικοινωνούμε μαζί ξανά. Ως εκ τούτου, ένας από τους κύριους σκοπούς της θνητής δοκιμασίας μας είναι να δούμε αν μπορούμε να μάθουμε με το πνεύμα της προσευχής πάντοτε στην καρδιά μας, ώστε όταν ο Κύριος επιλέξει να μιλήσει, να ακούσουμε τη φωνή του στην ψυχή μας.⁸

Πάντοτε είναι καλή στιγμή να προσευχόμαστε.

«Και τους δίνω εντολή (δηλαδή στους γονείς στη Σιών) ότι αυτός που δεν τηρεί τις προσευχές του ενώπιον τού Κυρίου στον καιρός τους, ας αναφερθεί ενώπιον τού κριτή τού λαού μου». [Δ&Δ 68:33.]

Υποθέτω ότι δεν έχουμε διαβάσει αυτό το εδάφιο σε αυτό το τμήμα πάρα πολλές φορές και αναρωτιέμαι ενίοτε αν συνειδητοποιούμε πόσο σημαντική είναι στην πραγματικότητα αυτή η εντολή. Κανείς δεν μπορεί να διατηρεί το Πνεύμα του Κυρίου, παρά μόνο αν προσεύχεται. Κανείς δεν μπορεί να έχει την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος, παρά μόνον αν βρίσκεται στην καρδιά του αυτό το πνεύμα της προσευχής…

Τώρα, θα ήθελα να εμμείνω για μια στιγμή σε αυτήν την περικοπή. …Πότε είναι κατάλληλη ώρα να προσευχόμαστε;

Ορισμένοι από εμάς μπορεί να έχουν την ιδέα ότι η κατάλληλη ώρα για προσευχή είναι όταν σηκωνόμαστε το πρωί και όταν πρόκειται να πάμε για ύπνο τη νύκτα, όταν έχει τελειώσει το έργο μας και ότι δεν υπάρχει άλλη ώρα για προσευχή. Όμως, σας λέω και έχω καλή υποστήριξη γι’ αυτό, ότι η κατάλληλη ώρα για προσευχή είναι πάντοτε. Επιτρέψτε μου να σας το διαβάσω. Ξέρετε ότι μου αρέσει να αποδεικνύω όσα λέω. Μου αρέσει να φέρνω μάρτυρες να καταθέτουν μαρτυρία γι’ αυτά που εκφράζω και δεν ζητώ από τους ανθρώπους να αποδέχονται όσα λέω εκτός και αν είναι σε αρμονία, απολύτως, με όσα έχει πει ο Κύριος είτε απευθείας είτε μέσω των προφητών του. Διαβάζουμε στο Βιβλίο του Μόρμον τον λόγο του [Αμουλέκ] προς τους φτωχούς Ζωραμίτες, οι οποίοι είχαν απομακρυνθεί από την αλήθεια και έχοντας εκδιωχθεί από τις συναγωγές τους, επειδή ήσαν φτωχοί και αισθανόμενοι ότι μπορούσαν να προσεύχονται ένας κάθε φορά καθώς ανέβαιναν στο Ραμεύμπτον, όπως αποκαλείται [βλέπε Άλμα 31:12–23], δεν ήξεραν τι να κάνουν. [Ο Αμουλέκ] τούς δίδαξε ως ακολούθως:

«Μάλιστα, αναφωνήστε προς αυτόν για την ευσπλαχνία του, γιατί είναι ισχυρός στο να σώζει. Μάλιστα, ταπεινώστε τους εαυτούς σας, και συνεχίστε με προσευχή προς εκείνον. Αναφωνήστε προς αυτόν όταν είστε στους αγρούς, μάλιστα, για τα κοπάδια σας. Αναφωνήστε προς αυτόν στα σπίτια σας, μάλιστα, για όλο το σπιτικό σας, και το πρωί, και το μεσημέρι, και το βράδυ. Μάλιστα, αναφωνήστε προς αυτόν καλώντας τον εναντίον τής δύναμης των εχθρών σας. Μάλιστα, αναφωνήστε προς αυτόν καλώντας τον εναντίον τού διαβόλου, που είναι εχθρός κάθε δικαιοσύνης. Αναφωνήστε προς αυτόν για τους καρπούς των αγρών σας, ώστε μ’ αυτούς να ευημερείτε. Αναφωνήστε προς αυτόν για τα κοπάδια των αγρών σας, ώστε να πληθαίνουν. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Πρέπει να ξεχειλίζει η ψυχή σας προς αυτόν στα μικρά ιδιαίτερά σας δωμάτια, και στους κρυφούς σας χώρους, και στην ερημιά σας. Μάλιστα, και όταν δεν αναφωνείτε προς τον Κύριο, αφήστε την καρδιά σας να είναι γεμάτη, ελκυόμενη διαρκώς από προσευχή προς εκείνον, για το καλό σας, και επίσης για το καλό αυτών που είναι τριγύρω σας. Και τώρα, ιδέστε, αγαπημένοι μου αδελφοί, σας λέω, μη νομίζετε ότι αυτό είναι όλο. Γιατί αφού κάνετε όλα αυτά, αν διώξετε αυτούς που βρίσκονται σε ανάγκη, και αυτούς που είναι γυμνοί, και δεν επισκέπτεστε τους ασθενείς και ταλαιπωρημένους, και δεν παραχωρείτε από τα υπάρχοντά σας, αν έχετε, σε εκείνους που βρίσκονται σε ανάγκη, σας λέω, αν δεν κάνετε οποιοδήποτε από αυτά, ιδέστε, η προσευχή σας είναι μάταιη, και δε σας ωφελεί σε τίποτα, και είστε σαν υποκριτές που αρνούνται την πίστη». [Άλμα 34:18–28.]

Νομίζω ότι είναι πολύ εξαιρετική διδαχή και την διαβάζω για να εντυπώσω στον νου σας την κατάλληλη ώρα για προσευχή. Η κατάλληλη ώρα για προσευχή είναι το πρωί προτού χωρισθεί η οικογένεια. Μία καλή στιγμή για προσευχή είναι όταν συγκεντρώνεστε στο τραπέζι, προτού γευθείτε το πρωινό γεύμα, και αφήστε τα μέλη της οικογένειας να προσεύχονται με τη σειρά. Αυτή είναι η κατάλληλη ώρα για προσευχή. Η κατάλληλη ώρα για προσευχή για τον έμπορο είναι το πρωί, όταν πηγαίνει στον χώρο εργασίας του και προτού αρχίσει την εργασία της ημέρας με τα εμπορεύματά του. Η ώρα για προσευχή για τον ποιμένα είναι όταν είναι έξω με τα κοπάδια του και τα φυλάει. Η ώρα για να προσεύχεται ο γεωργός είναι όταν πηγαίνει με το άροτρό του στον αγρό, όταν πηγαίνει να σπείρει τα σιτηρά του και όταν πηγαίνει να μαζέψει τη σοδειά του. Και αν κάποιος προσευχηθεί, όπως έχει προσταχθεί να κάνει σε αυτήν την περικοπή των γραφών που διάβασα, τότε πιθανότατα να βρεθεί στα πάντα ότι εναρέτως τηρεί τις εντολές του Κυρίου.⁹

Ο Αμουλέκ, ο οποίος απεικονίζεται εδώ με τον Άλμα, παρότρυνε τους ανθρώπους να «αναφωνήσ[ουν] προς [τον Κύριο] για την ευσπλαχνία του, γιατί είναι ισχυρός στο να σώζει» (Άλμα 34:18).

Όλα όσα κάνουμε θα πρέπει να είναι σε αρμονία με τις εκφράσεις των προσευχών μας.

Δεν θα πρέπει να προσευχόμαστε μόνον με τα χείλη μας, αλλά σε κάθε πράξη, σε κάθε μας συζήτηση, σε όλα όσα αναλαμβάνουμε να κάνουμε, θα πρέπει να προσπαθούμε να ενεργούμε σύμφωνα με τις εκφράσεις των προσευχών μας και να είμαστε σε αρμονία με τις σκέψεις που δηλώνουμε στον Κύριο στις καθημερινές μας ικεσίες.¹⁰

Έχουμε το πνεύμα της προσευχής; Το έχουμε κάνει μέρος της ίδιας μας της ύπαρξης; Είμαστε σε επαφή με τον επουράνιο Πατέρα μας μέσω του Αγίου Πνεύματος ή δεν είμαστε;¹¹

Στις προσευχές μας θα πρέπει να εκφράζουμε τα βαθύτατα συναισθήματά μας με ευχαριστίες.

Θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί να καλλιεργούμε, μέσω μιας ζωής με προσευχή, μία ευγνώμονα στάση. Πιστεύω ότι μία από τις μεγαλύτερες αμαρτίες για τις οποίες είναι ένοχοι οι κάτοικοι της γης σήμερα είναι η αμαρτία της αχαριστίας, δεν αναγνωρίζουν τον Κύριο και το δικαίωμά του να κυβερνά και να ελέγχει.¹²

Στις προσευχές μας θα πρέπει να εκφράζουμε τα βαθύτατα συναισθήματά μας με ευχαριστίες για τη ζωή και την ύπαρξή μας, για τη λυτρωτική θυσία του Υιού του Θεού, για το Ευαγγέλιο της σωτηρίας, για τον Τζόζεφ Σμιθ και για το μέγα έργο της αποκατάστασης που πραγματοποιήθηκε μέσω αυτού. Θα πρέπει να αναγνωρίζουμε το χέρι του Κυρίου στα πάντα και να τον ευχαριστούμε για τα πάντα τόσο τα υλικά όσο και τα πνευματικά.¹³

Θα πρέπει να παρακαλούμε τον Επουράνιο Πατέρα για όλες τις χρηστές επιθυμίες μας.

Θα πρέπει να παρακαλούμε τον [Επουράνιο Πατέρα] για πίστη, ακεραιότητα και για κάθε ευσεβές χαρακτηριστικό, για τον θρίαμβο και την επιτυχία του έργου του, για την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματός του και για τη σωτηρία στη βασιλεία του. Θα πρέπει να προσευχόμαστε για τις οικογένειές μας, για τη σύζυγο και τα παιδιά μας, για το φαγητό, τη στέγη και τα ρούχα, για τις επαγγελματικές μας ανησυχίες και για όλες τις χρηστές επιθυμίες μας.¹⁴

Προσεύχομαι ώστε οι ευλογίες των ουρανών να είναι και να παραμείνουν μαζί με εμάς και όλους τους ανθρώπους.

Ελπίζω οι ουρανοί να μπορέσουν να ράνουν δικαιοσύνη και αλήθεια επάνω σε όλον τον κόσμο!

Ελπίζω όλοι οι άνθρωποι παντού να μπορέσουν να εστιάσουν την προσοχή τους και να ακούσουν [τον Κύριο] και να μπορέσουν να δώσουν προσοχή στα λόγια της αλήθειας και του φωτός τα οποία προέρχονται από τους υπηρέτες του Κυρίου!

Ελπίζω οι σκοποί του Κυρίου ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους σε κάθε έθνος να εκπληρωθούν ταχέως!

Προσεύχομαι για τα μέλη της Εκκλησίας, τα οποία είναι οι άγιοι του Υψίστου, ώστε να ενδυναμωθούν στην πίστη τους και ώστε οι επιθυμίες για χρηστότητα να μπορέσουν να αυξηθούν στην καρδιά τους και ώστε να μπορέσουν να κατεργασθούν τη δική τους σωτηρία με φόβο και τρόμο ενώπιον του Κυρίου [βλέπε Προς Φιλιππησίους 2:12, Μόρμον 9:27].

Προσεύχομαι για το καλό και το χρηστό ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους, ώστε να μπορέσουν να καθοδηγηθούν να επιζητήσουν την αλήθεια, να υποστηρίξουν κάθε αληθινή αρχή και να προαγάγουν τον σκοπό της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.

Αυτές τις χαλεπές και δύσκολες εποχές, προσεύχομαι ώστε όλοι οι άνθρωποι να καθοδηγηθούν από το φως εκείνο που φωτίζει κάθε άνθρωπο ο οποίος έρχεται στον κόσμο [βλέπε Κατά Ιωάννην 1:9, Δ&Δ 93:2] και ώστε να κερδίσουν από αυτό τη σοφία να επιλύσουν τα προβλήματα τα οποία ταλαιπωρούν την ανθρωπότητα.

Θερμοπαρακαλώ τον σπλαχνικό Πατέρα να εκχύσει τις ευλογίες του σε όλους τους ανθρώπους, επάνω σε νέους και ηλικιωμένους, επάνω σε όσους έχουν λόγο να θρηνούν, επάνω στους πεινασμένους και τους έχοντας ανάγκη, επάνω σε όσους είναι παγιδευμένοι σε ατυχείς συνθήκες και επιβλαβές περιβάλλον και επάνω σε όλους όσοι χρειάζονται αρωγή και βοήθεια και συμπαράσταση και σοφία και όλα αυτά τα καλά και σπουδαία που μόνον αυτός μπορεί να δώσει.

Μαζί με όλους εσάς, έχω αγάπη, ενδιαφέρον και συμπόνια για τα τέκνα του Πατέρα μας σε όλη τη γη και προσεύχομαι ώστε να καλυτερεύσουν οι συνθήκες τους τόσο από υλικής όσο και από πνευματικής απόψεως. Προσεύχομαι ώστε να έλθουν στον Χριστό, να μάθουν για εκείνον και να πάρουν τον ζυγό του επάνω τους, ώστε να βρουν ανάπαυση στην ψυχή τους, διότι ο ζυγός του είναι εύκολος και το φορτίο του ελαφρύ [βλέπε Κατά Ματθαίον 11:29–30].

Προσεύχομαι ώστε οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών και όλοι όσοι συμπράττουν μαζί τους στην τήρηση των εντολών του Πατέρα όλων μας να ζουν κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να κερδίσουν ειρήνη στη ζωή αυτή και αιώνια ζωή στον επόμενο κόσμο [βλέπε Δ&Δ 59:23]—όλα αυτά τα ζητώ με ταπεινότητα και με ευχαριστία και στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού. Αμήν.¹⁵

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Ερωτήσεις

Το «Από τη ζωή του Τζόζεφ Φίλντινγκ Σμιθ» περιέχει τέσσερα παραδείγματα προσευχών τις οποίες προσέφερε ο Πρόεδρος Σμιθ. Τι μπορούμε να μάθουμε από καθένα από αυτά τα παραδείγματα;
Συλλογισθείτε την προσωπική σας προσέγγιση στο θέμα της προσευχής. Τι μπορούμε να κάνουμε, ώστε οι προσευχές μας να μας βοηθήσουν να πλησιάσουμε «πιο κοντά στον Πατέρα μας στους Ουρανούς»; (Βλέπε τμήμα 1.)
Ο Πρόεδρος Σμιθ δίδαξε: «Πάντοτε είναι καλή στιγμή να προσευχόμαστε» (τμήμα 2). Με ποιους τρόπους μπορούμε να ακολουθήσουμε τη συμβουλή να προσευχόμαστε πάντοτε;
Τι σημαίνει για εσάς να «ενεργούμε σύμφωνα με τις εκφράσεις των προσευχών μας»; (Βλέπε τμήμα 3.) Σκεφθείτε τι μπορείτε να κάνετε, προκειμένου να βελτιωθείτε σε αυτόν τον τομέα.
Πώς αλλάζει η στάση μας, όταν «εκφράζουμε τα βαθύτατα συναισθήματά μας με ευχαριστίες» προς τον Επουράνιο Πατέρα μας; (Βλέπε τμήμα 4.)
Καθώς μελετάτε την προσευχή του Προέδρου Σμιθ στο τμήμα 5, σκεφθείτε τις δικές σας προσευχές. Συλλογισθείτε σιωπηλώς την εξής ερώτηση: Ποιους ανθρώπους και ζητήματα θα πρέπει να συμπεριλαμβάνετε πιο συχνά στις προσευχές σας;

Σχετικές γραφές

Κατά Ματθαίον 7:7–8, Προς Φιλιππησίους 4:6, Προς Θεσσαλονικείς Α΄ 5:17–18, Ιακώβου 1:5–6, Νεφί Β΄ 32:8–9, Άλμα 34:38–39, Νεφί Γ΄ 18:18–21, Δ&Δ 10:5

Βοήθεια διδασκαλίας

«Προκειμένου να ενθαρρύνετε τη συζήτηση, χρησιμοποιήστε τις ερωτήσεις στο τέλος κάθε κεφαλαίου. Μπορείτε επίσης να αναπτύξετε τις δικές σας ερωτήσεις ειδικώς για όσους διδάσκετε» (από τη σελίδα VII σε αυτό το βιβλίο).