Κοιμάστε καθ’ όλη τη διάρκεια της αποκατάστασης;
Από τον Πρόεδρο Ντίτερ Ούχτντορφ
Δεύτερο Σύμβουλο στην Πρώτη Προεδρία
Διακυβεύονται πολλά για εμάς, ως άτομα, ως οικογένειες και ως Εκκλησία του Χριστού, για να καταβάλλουμε μόνον μερική προσπάθεια σε αυτό το ιερό έργο.
Σχεδόν πριν από 200 χρόνια, η αμερικανική σύντομη ιστορία «Ριπ Βαν Ουίνκλ» έγινε στη στιγμή κλασική. Ο κύριος χαρακτήρας, ο Ριπ, δεν είναι φιλόδοξος άνδρας, ο οποίος είναι καλός στο να αποφεύγει δύο πράγματα: την εργασία και τη σύζυγό του.
Μία ημέρα, ενώ περιπλανάται στα βουνά με τον σκύλο του, ανακαλύπτει μία ομάδα παράξενα ντυμένων ανδρών που πίνουν και παίζουν παιγνίδια. Αφού δέχθηκε λίγο από το οινοπνευματώδες ποτό τους, ο Ριπ νυστάζει και κλείνει τα μάτια του για μια στιγμή. Όταν ανοίγει ξανά τα μάτια του, εκπλήσσεται που ανακαλύπτει ότι ο σκύλος του λείπει, το τουφέκι του έχει σκουριάσει και τώρα έχει μία μακριά γενειάδα.
Ο Ριπ ταξιδεύει πίσω προς το χωριό του και ανακαλύπτει ότι τα πάντα έχουν αλλάξει. Η σύζυγός του έχει πεθάνει, οι φίλοι του έφυγαν και η αυτοπροσωπογραφία του Βασιλέως Γεωργίου Γ΄ στην ταβέρνα έχει αντικατασταθεί από μία αυτοπροσωπογραφία κάποιου τον οποίον δεν αναγνωρίζει -- του στρατηγού Γεωργίου Ουάσινγκτον.
Ο Ριπ Βαν Ουίνκλ κοιμόταν επί 20 χρόνια! Και, στη διαδικασία, έχασε μία από τις πιο συναρπαστικές περιόδους στην ιστορία της χώρας του -- είχε κοιμηθεί καθ’ όλη τη διάρκεια της Αμερικανικής Επαναστάσεως.
Τον Μάιο του 1966, ο δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ο νεότερος, χρησιμοποίησε αυτήν την ιστορία ως επεξήγηση της ομιλίας του «Μην κοιμάστε καθ’ όλη τη διάρκεια της επανάστασης»1.
Σήμερα, θα ήθελα να πάρω το ίδιο θέμα και να προτείνω μία ερώτηση σε όλους εμάς που φέρουμε την ιεροσύνη του Θεού: Κοιμάστε καθ’ όλη τη διάρκεια της αποκατάστασης;
Ζούμε στην εποχή της αποκατάστασης
Ενίοτε σκεπτόμαστε για την αποκατάσταση του Ευαγγελίου ως κάτι που είναι ολοκληρωμένο, ήδη πίσω μας -- ο Τζόζεφ Σμιθ μετέφρασε το Βιβλίο του Μόρμον, έλαβε κλειδιά της ιεροσύνης, η Εκκλησία οργανώθηκε. Στην πραγματικότητα, η αποκατάσταση είναι μία συνεχής διαδικασία· ζούμε σε αυτήν εδώ και τώρα. Περιλαμβάνει «όλα όσα ο Θεός έχει αποκαλύψει, όλα όσα τώρα αποκαλύπτει» και τα «άλλα πολλά μεγάλα και σημαντικά πράγματα» που θα αποκαλύψει ακόμη2. Αδελφοί, οι συναρπαστικές εξελίξεις του σήμερα, είναι μέρος αυτής της από μακρού προλεχθείσης περιόδου προετοιμασίας που θα κορυφωθεί στην ένδοξη Δευτέρα Παρουσία του Σωτήρος μας, Ιησού Χριστού.
Αυτή είναι μία από τις πιο αξιοσημείωτες περιόδους στην ιστορία του κόσμου! Αρχαίοι προφήτες επιθυμούσαν να δουν την ημέρα μας.
Όταν ολοκληρωθεί ο καιρός μας στη θνητότητα, ποιες εμπειρίες θα μπορέσουμε να μοιρασθούμε για τη δική μας συμβολή σε αυτήν τη σημαντική περίοδο της ζωής μας και στην προαγωγή του έργου του Κυρίου; Θα μπορέσουμε να πούμε ότι σηκώσαμε τα μανίκια μας και κοπιάσαμε με όλη μας την καρδιά, ισχύ, νου και δύναμη; Ή θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι ο ρόλος μας ήταν κυρίως ρόλος παρατηρητή;
Υποθέτω ότι υπάρχουν ποικίλοι λόγοι που είναι εύκολο να νυστάξουμε λίγο όσον αφορά στην οικοδόμηση της βασιλείας του Θεού. Επιτρέψτε μου να αναφέρω τρεις μείζονες λόγους. Καθώς το κάνω, σας προσκαλώ να συλλογισθείτε αν κάποιος ισχύει. Αν βλέπετε περιθώριο για βελτίωση, σας ζητώ να σκεφθείτε τι θα μπορούσε να γίνει, για να αλλάξετε προς το καλύτερο.
Εγωισμός
Πρώτον, εγωισμός.
Όσοι είναι εγωιστές, επιζητούν τα δικά τους συμφέροντα και ευχαρίστηση υπεράνω όλων. Η πιο σημαντική ερώτηση για τον εγωιστή είναι: «Τι κερδίζω εγώ από αυτό;»
Αδελφοί, είμαι βέβαιος ότι μπορείτε να διαπιστώσετε ότι αυτή η στάση είναι ευκρινώς αντίθετη με το πνεύμα που απαιτείται για την οικοδόμηση της βασιλείας του Θεού.
Όταν επιζητούμε να ικανοποιούμε τις δικές μας ανάγκες υπεράνω όλων από το να δίδουμε τον χρόνο και τα ταλέντα μας για να υπηρετούμε άλλους, οι προτεραιότητές μας επικεντρώνονται στη δική μας αναγνώριση και ευχαρίστηση.
Οι περασμένες γενεές είχαν τον αγώνα τους με διαφορετικούς τύπους εγωτισμού και ναρκισσισμού, αλλά πιστεύω σήμερα ότι έχουμε περισσότερους τύπους εγωτισμού. Δεν είναι σύμπτωση που το Oxford Dictionary προσφάτως ανακήρυξε τη λέξη “selfie” [φωτογραφία ενός ατόμου που πήρε το ίδιο] ως λέξη της χρονιάς;3
Φυσικά, όλοι έχουμε επιθυμία για αναγνώριση και δεν είναι κακό να χαλαρώνουμε και να περνούμε καλά. Όμως, όταν η επιζήτηση του «κέρδο[υ]ς και [των] εγκ[ωμίων] από τον κόσμο»4 αποτελεί σημαντικό μέρος των κινήτρων μας, θα χάσουμε τις λυτρωτικές και χαρούμενες εμπειρίες που έρχονται, όταν δινόμαστε γενναιόδωρα στο έργο του Κυρίου.
Ποια είναι η θεραπεία;
Η απάντηση, όπως πάντοτε, έγκειται στα λόγια του Χριστού:
«Όποιος θέλει νάρθει πίσω από μένα, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, και ας σηκώσει τον σταυρό του, και ας με ακολουθεί.
»Επειδή, όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του, θα τη χάσει· και όποιος χάσει τη ζωή του εξαιτίας μου και εξαιτίας τού ευαγγελίου, αυτός θα τη σώσει»5.
Όσοι δίδουν με όλη τους την καρδιά τη ζωή τους στον Σωτήρα και υπηρετούν τον Θεό και τον συνάνθρωπο, ανακαλύπτουν έναν πλούτο και μία πληρότητα στη ζωή που οι ιδιοτελείς ή οι εγωιστές δεν θα βιώσουν ποτέ. Οι ανιδιοτελείς δίδουν από τον εαυτό τους. Αυτές μπορεί να είναι μικρές πράξεις χριστιανικής αγάπης που έχουν μεγάλο αντίκτυπο για τα καλά: ένα χαμόγελο, μία χειραψία, μία αγκαλιά, χρόνος που περνά να ακούει προσεκτικά, ένας απαλός λόγος ενθάρρυνσης ή μία χειρονομία που δείχνει ενδιαφέρον. Όλες αυτές οι πράξεις καλοσύνης μπορούν να αλλάξουν καρδιές και ζωές. Όταν επωφελούμαστε των απεριορίστων ευκαιριών να αγαπούμε και να υπηρετούμε τους συνανθρώπους μας, συμπεριλαμβανομένου/ης του/της συζύγου και της οικογένειάς μας, η ικανότητά μας να αγαπούμε τον Θεό και να υπηρετούμε άλλους, θα αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό.
Όσοι υπηρετούν άλλους, δεν θα κοιμηθούν καθ’ όλη τη διάρκεια της αποκατάστασης.
Εθισμοί
Ένα άλλο πράγμα που μπορεί να μας κάνει να μη συμμετάσχουμε σε αυτήν τη σημαντική περίοδο του κόσμου, είναι ο εθισμός.
Οι εθισμοί συχνά αρχίζουν ανεπαίσθητα. Οι εθισμοί είναι μικρές πράξεις οι οποίες, όταν επαναλαμβάνονται συνεχώς, γίνονται συνήθειες που μας ελέγχουν. Οι αρνητικές συνήθειες έχουν τη δυνατότητα να γίνουν κυρίαρχοι εθισμοί.
Αυτοί οι εθισμοί που μας ελέγχουν μπορούν να έχουν πολλές μορφές, όπως πορνογραφία, αλκοόλ, σεξ, ναρκωτικά, καπνός, τυχερά παιχνίδια, φαγητό, εργασία, το Διαδίκτυο ή εικονική πραγματικότητα. Ο Σατανάς, ο κοινός μας εχθρός, έχει πολλά αγαπημένα εργαλεία που χρησιμοποιεί για να μας κλέψει τη θεία δυνατότητά μας να επιτύχουμε την αποστολή μας στη βασιλεία του Κυρίου.
Λυπεί τον Επουράνιο Πατέρα μας που βλέπει πόσο οικειοθελώς κάποιοι από τους ευγενείς υιούς Του πρόθυμοι επιτρέπουν να τους ελέγχουν οι καταστρεπτικοί εθισμοί.
Αδελφοί, φέρουμε την αιώνια ιεροσύνη του Παντοδύναμου Θεού. Είμαστε όντως υιοί του Υψίστου και έχουμε προικοδοτηθεί με ανείπωτες δυνατότητες. Έχουμε σχεδιασθεί να φθάσουμε στις μεγαλύτερες θείες δυνατότητές μας. Δεν προοριζόμαστε να είμαστε αλυσοδεμένοι στη γη, φυλακισμένοι με ζουρλομανδύες που φτειάξαμε εμείς.
Ποια είναι η θεραπεία;
Το πρώτο που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι οι εθισμοί είναι τόσο πολύ πιο εύκολο να τους αποτρέψουμε παρά να τους θεραπεύσουμε. Με τα λόγια του Σωτήρος: «Να μην αφήσετε κανένα από όλα αυτά να μπει μέσα στην καρδιά σας»6.
Πριν από αρκετά χρόνια, ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον και εγώ είχαμε την ευκαιρία να περιηγηθούμε το Air Force One -- το μεγαλοπρεπές αεροσκάφος που μεταφέρει τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Υπήρχαν επιμελείς έλεγχοι ασφαλείας από τη Μυστική Υπηρεσία και χαμογέλασα λίγο καθώς πράκτορες έψαξαν τον αγαπητό μας προφήτη πριν από την επιβίβαση.
Κατόπιν, ο πιλότος με προσκάλεσε να πάρω τη θέση του κυβερνήτη. Ήταν μία αξιοσημείωτη εμπειρία να κάθομαι πάλι στο πηδάλιο μίας υπέροχης ιπτάμενης μηχανής σαν το είδος που είχα πετάξει για τόσα πολλά χρόνια. Αναμνήσεις πτήσεων επάνω από ωκεανούς και ηπείρους γέμισαν την καρδιά και τον νου μου. Φαντάσθηκα συναρπαστικές απογειώσεις και προσγειώσεις σε αεροδρόμια σε όλον τον κόσμο.
Σχεδόν ασυναίσθητα, έβαλα τα χέρια μου στην τροφοδοτική βαλβίδα του 747. Ακριβώς τότε, μία αγαπημένη και ολοφάνερη φωνή ήλθε από πίσω -- η φωνή του Τόμας Μόνσον.
«Ντίτερ» είπε «μην το διανοηθείς καν».
Δεν παραδέχομαι κάτι, αλλά απλώς μπορεί να ήταν ότι ο Πρόεδρος Μόνσον διάβασε το μυαλό μου.
Όταν μπαίνουμε σε πειρασμό να κάνουμε πράγματα που δεν θα πρέπει να κάνουμε, ας ενωτιζόμαστε την αγαπημένη προειδοποίηση της έμπιστης οικογένειας και φίλων, του αγαπημένου μας προφήτη και πάντοτε του Σωτήρος.
Η καλύτερη άμυνα ενάντια στον εθισμό είναι να μην αρχίσουμε ποτέ.
Και τι γίνεται με αυτούς που ήδη αγωνίζονται με τον εθισμό;
Παρακαλώ να ξέρετε, κατ’ αρχάς, ότι υπάρχει ελπίδα. Αναζητήστε βοήθεια από αγαπημένα πρόσωπα, ηγέτες της Εκκλησίας και εκπαιδευμένους συμβούλους. Η Εκκλησία παρέχει βοήθεια αποθεραπείας από τον εθισμό μέσω τοπικών ηγετών της Εκκλησίας, του Διαδικτύου7 και σε ορισμένες περιοχές, των Υπηρεσιών οικογένειας Α.Τ.Η.
Να θυμάστε πάντοτε ότι με τη βοήθεια του Σωτήρος μπορείτε να ελευθερωθείτε από τον εθισμό. Μπορεί να είναι ένα μακρύ, δύσκολο μονοπάτι, αλλά ο Κύριος δεν θα σας εγκαταλείψει. Σας αγαπά. Ο Ιησούς Χριστός υπέφερε την εξιλέωση για να σας βοηθήσει να αλλάξετε, να σας ελευθερώσει από την αιχμαλωσία της αμαρτίας.
Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να συνεχίσετε την προσπάθεια -- ενίοτε απαιτεί αρκετές προσπάθειες προτού βρουν επιτυχία οι άνθρωποι. Γι’ αυτό, μην εγκαταλείπετε. Μη χάνετε την πίστη σας. Κρατήστε την καρδιά σας κοντά στον Κύριο και θα σας δώσει τη δύναμη της απελευθέρωσης. Θα σας ελευθερώσει.
Αγαπητοί αδελφοί μου, πάντοτε να είστε μακριά από συνήθειες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στον εθισμό. Όσοι το κάνουν, θα είναι εις θέσιν να αφιερώσουν την καρδιά, την ισχύ, τον νου και τη δύναμή τους στην υπηρεσία του Θεού.
Δεν θα κοιμηθούν καθ’ όλη τη διάρκεια της αποκατάστασης.
Ανταγωνιστικές προτεραιότητες
Ένα τρίτο εμπόδιο που μας αποτρέπει από το να απασχοληθούμε πλήρως σε αυτό το έργο, είναι οι πολλές ανταγωνιστικές προτεραιότητες που αντιμετωπίζουμε. Ορισμένοι από εμάς είμαστε τόσο πολυάσχολοι που νιώθουμε σαν ένα κάρο που το σέρνει μια δωδεκάδα από ζώα εκπαιδευμένα να δουλεύουν -- το καθένα να προσπαθεί να πάει σε διαφορετική κατεύθυνση. Δαπανάται πολλή ενέργεια, αλλά το κάρο δεν πηγαίνει πουθενά.
Συχνά αφιερώνουμε τις καλύτερες προσπάθειές μας στην επιδίωξη ενός χόμπι, ενός αθλήματος, επαγγελματικών ενδιαφερόντων και κοινοτικών ή πολιτικών θεμάτων. Όλα αυτά μπορεί να είναι καλά και αξιέπαινα, αλλά μας αφήνουν χρόνο και ενέργεια γι’ αυτές που θα πρέπει να είναι οι ανώτατες προτεραιότητές μας;
Ποια είναι η θεραπεία;
Και πάλι βρίσκεται στα λόγια του Σωτήρος:
«Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου απ’ όλη την καρδιά σου, κι απ’ όλη την ψυχή σου, κι απ’ όλη τη διάνοιά σου.
»Αυτή είναι πρώτη και μεγάλη εντολή.
»Δεύτερη, όμως, όμοια μ’ αυτή είναι: Θα αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου»8.
Οτιδήποτε άλλο στη ζωή θα πρέπει να είναι δευτερεύον αυτών των μεγάλων προτεραιοτήτων.
Ακόμη και στην υπηρέτηση στην Εκκλησία, είναι εύκολο να περνούμε πολύ χρόνο απλώς κάνοντας κάτι χωρίς να το σκεπτόμαστε, χωρίς την καρδιά ή την ουσία της ιδιότητας του μαθητού.
Αδελφοί, εμείς ως φέροντες την ιεροσύνη, έχουμε δεσμευθεί να είμαστε ένας λαός που αγαπά τον Κύριο και τον πλησίον μας και που είμαστε πρόθυμοι να επιδεικνύουμε αυτήν την αγάπη μέσω λόγου και πράξεως. Αυτή είναι η ουσία αυτού που είμαστε ως μαθητές του Ιησού Χριστού.
Όσοι ζουν σύμφωνα με αυτές τις αρχές δεν θα κοιμηθούν καθ’ όλη τη διάρκεια της αποκατάστασης.
Μία κλήση για αφύπνιση
Ο Απόστολος Παύλος έγραψε: «Σήκω εσύ που κοιμάσαι, και αναστήσου από τους νεκρούς, και θα σε φωτίσει ο Χριστός»9.
Αγαπητοί φίλοι μου, να ξέρετε ότι είστε υιοί του φωτός.
Μην επιτρέπετε τον εγωισμό! Μην επιτρέπετε συνήθειες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στον εθισμό! Μην επιτρέπετε στις ανταγωνιστικές προτεραιότητες να σας νανουρίσουν σε μία αδιαφορία ή απόσπαση από την ευλογημένη ιδιότητα του μαθητού και την ευγενική υπηρέτηση στην ιεροσύνη!
Διακυβεύονται πολλά για εμάς, ως άτομα, ως οικογένειες και ως Εκκλησία του Χριστού, για να καταβάλλουμε μόνον μερική προσπάθεια σε αυτό το ιερό έργο.
Το να είμαστε μαθητής του Ιησού Χριστού δεν είναι μία προσπάθεια της μίας φοράς της εβδομάδας ή μίας φοράς την ημέρα. Είναι μία προσπάθεια μια για πάντα.
Η υπόσχεση του Κυρίου προς τους αληθινούς Του φέροντες την ιεροσύνη είναι σχεδόν πάρα πολύ μεγάλη να κατανοηθεί.
Όσοι είναι πιστοί ώστε να αποκτήσουν την Ααρωνική και την Μελχισεδική ιεροσύνη και να μεγαλύνουν την κλήση τους, «εξαγνίζονται από το Πνεύμα ως τη ζωοποίηση του σώματός τους». Συνεπώς, όλα όσα έχει ο Πατέρας, θα δοθούν σε αυτούς10.
Καταθέτω μαρτυρία ότι η καθαρτική δύναμη της εξιλεώσεως του Ιησού Χριστού και η μεταμορφωτική δύναμη του Αγίου Πνεύματος μπορούν να θεραπεύσουν και να διασώσουν την ανθρωπότητα. Είναι προνόμιό μας, ιερό καθήκον μας και χαρά μας να δώσουμε προσοχή στην κλήση του Σωτήρος· να Τον ακολουθήσουμε με πρόθυμο νου και πλήρη πρόθεση καρδιάς. Ας «αποτινάξ[ουμε] τις αλυσίδες με τις οποίες [είμαστε] δεμένοι, και [να] βγ[ούμε] από το σκοτάδι, και [να] σηκωθ[ούμε] από το χώμα»11.
Ας αγρυπνούμε και ας μην αποκάμουμε να κάνουμε καλό, γιατί «θέτ[ουμε] το θεμέλιο ενός μεγάλου έργου»12, δηλαδή της προετοιμασίας για την επιστροφή του Σωτήρος. Αδελφοί, όταν προσθέσουμε το φως του παραδείγματός μας ως μαρτυρία στην ομορφιά και δύναμη της αποκατεστημένης αλήθειας, δεν θα κοιμηθούμε καθ’ όλη τη διάρκεια της αποκατάστασης. Δίδω μαρτυρία για αυτό και σας αφήνω την ευλογία μου στο άγιο όνομα του Διδασκάλου μας, δηλαδή του Ιησού Χριστού, αμήν.