Δίνοντας συνέχεια
Από τον Πρεσβύτερο Ράσελ Μπάλαρντ
Της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων
Όλοι μπορούμε να συμμετάσχουμε με συνέπεια στο ιεραποστολικό έργο, αντικαθιστώντας τον φόβο με πραγματική πίστη.
Πριν από εξήντα τέσσερα χρόνια αυτόν τον Σεπτέμβριο, γύρισα σπίτι από την ιεραποστολή μου στην Αγγλία. Τρεις μέρες αφού γύρισα, παρευρέθηκα σε έναν «χορό χαιρετισμού» στο πανεπιστήμιο της Γιούτας με έναν φίλο μου. Μου είπε για μια όμορφη δευτεροετή φοιτήτρια, ονόματι Μπάρμπαρα Μπόουεν, την οποία θεώρησε ότι θα έπρεπε να γνωρίσω. Την έφερε και μας γνώρισε και αρχίσαμε να χορεύουμε.
Δυστυχώς, αυτό ήταν που ονομάζαμε «χορός αμπάριζα», το οποίο σήμαινε ότι μπορούσες να χορέψεις με την κοπέλα μόνο μέχρι κάποιος άλλος να σε βγάλει. Η Μπάρμπαρα ήταν γεμάτη ζωή και δημοφιλής, έτσι πρόλαβα να χορέψω μαζί της για λιγότερο από ένα λεπτό, προτού με βγάλει κάποιος άλλος νέος άνδρας.
Αυτό δεν ήταν αποδεκτό από εμένα. Έχοντας μάθει τη σημασία να δίνουμε συνέχεια στην ιεραποστολή, πήρα το τηλέφωνό της και της τηλεφώνησα την επόμενη ακριβώς ημέρα για να της ζητήσω να βγούμε, αλλά ήταν απασχολημένη με τη σχολή και τις κοινωνικές υποχρεώσεις. Ευτυχώς, η ιεραποστολή μού έμαθε να είμαι επίμονος, ακόμα και όταν αντιμετώπιζα απογοήτευση και, τελικά, μπόρεσα να κανονίσω ένα ραντεβού. Και αυτό το ραντεβού οδήγησε σε άλλα. Κάπως, κατά τη διάρκεια αυτών των ραντεβού μπόρεσα να την πείσω ότι εγώ ήμουν ο μόνος αληθινός και ζωντανός επιστρέψας ιεραπόστολος -- τουλάχιστον, όσον θα έπρεπε να αφορά εκείνη. Τώρα, 64 χρόνια μετά, υπάρχουν επτά παιδιά και πολλά εγγόνια και δισέγγονα, τα οποία στέκουν ως απόδειξη της σημαντικής αλήθειας, ότι όσο καλό κι αν είναι το μήνυμα σας, πιθανώς να μην έχετε την ευκαιρία να το παραδώσετε χωρίς να δώσετε συνέχεια με συνέπεια και επιμονή.
Μπορεί γι’ αυτό να έχω αισθανθεί την ξεκάθαρη έμπνευση, σήμερα, να δώσω συνέχεια σε δύο μηνύματά μου από τις προηγούμενες γενικές συνελεύσεις.
Στη συνέλευση Οκτωβρίου του 2011, σας προέτρεψα να θυμάστε αυτά τα σημαντικά λόγια του Κυρίου: «Γιατί έτσι θα ονομάζεται η εκκλησία μου κατά τις τελευταίες ημέρες, δηλαδή η Εκκλησία τού Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών»1.
Με αυτά τα λόγια, ο Κύριος ξεκαθαρίζει ότι αυτός δεν είναι μόνο ένας επίσημος τίτλος, αλλά επίσης είναι το όνομα με το οποίο πρέπει να ονομάζεται η Εκκλησία Του. Δεδομένης της ξεκάθαρης διακήρυξής Του, δεν θα πρέπει να αναφερόμαστε στην Εκκλησία με κάποιο άλλο όνομα, όπως «μορμονική Εκκλησία» ή «Εκκλησία Α.Τ.Η.».
Ο όρος μορμόνος μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατάλληλα σε κάποιο γενικότερο πλαίσιο για να αναφερόμαστε στα μέλη της Εκκλησίας, όπως οι μορμόνοι πρωτοπόροι ή σε ιδρύματα όπως η Μορμονική Χορωδία του Ταμπερνάκλ. Τα μέλη της Εκκλησίας είναι ευρέως γνωστά ως μορμόνοι και, σε συναναστροφές με άλλους, μπορεί εύστοχα να αναφερόμαστε ως μορμόνοι, υπό την προϋπόθεση ότι το συνδέουμε με το πλήρες όνομα της Εκκλησίας.
Αν τα μέλη μάθουν να χρησιμοποιούν σωστά το όνομα της Εκκλησίας σε σχέση με τη λέξη μορμόνος, αυτό θα υπογραμμίζει ότι είμαστε χριστιανοί, μέλη της Εκκλησίας του Σωτήρα.
Αδελφοί και αδελφές, ας δίνουμε συνέχεια και ας αναπτύξουμε τη συνήθεια πάντα να κάνουμε ξεκάθαρο ότι ανήκουμε στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.
Το δεύτερο μήνυμα στο οποίο αισθάνθηκα ότι θα πρέπει να δώσω συνέχεια, είχε δοθεί μόλις στην προηγούμενη γενική συνέλευση, όταν ενθάρρυνα τα μέλη να προσευχηθούν για να οδηγηθούν τουλάχιστον σε ένα άτομο, το οποίο θα μπορούσαν να προσκαλέσουν να μάθει για το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο, πριν από τα Χριστούγεννα. Πολλά μέλη της Εκκλησίας μού έχουν αναφέρει κάποιες ξεχωριστές εμπειρίες, ως συνέπεια του ότι ρώτησαν τον Κύριο για ιεραποστολικές ευκαιρίες.
Ένας επιστρέψας ιεραπόστολος, για παράδειγμα, προσευχήθηκε ειδικά για να οδηγηθεί στον «έναν» τον οποίο μπορούσε να προσεγγίσει. Το όνομα μίας πρώην συμφοιτήτριας ήλθε στο μυαλό του. Την προσέγγισε μέσω του Facebook και έμαθε ότι εκείνη προσευχόταν για έναν σκοπό και νόημα στη ζωή της. Έδωσε συνέχεια, ακριβώς τη στιγμή που εκείνη έψαχνε την αλήθεια και, τον Δεκέμβριο βαπτίστηκε.
Πολλές παρόμοιες προσκλήσεις μού αναφέρθηκαν, αλλά μόνο λίγα άτομα έχουν δώσει συνέχεια όπως έκανε αυτός ο αδελφός.
Είμαι μεγάλος οπαδός της αρχής του να δίνουμε συνέχεια. Όπως λέει στον ιεραποστολικό οδηγό Να κηρύττετε το ευαγγέλιό μου: «Το να κάνετε μία πρόσκληση χωρίς να συνεχίζετε να επικοινωνείτε είναι σαν να ξεκινάτε ένα ταξίδι χωρίς να το τελειώνετε ή να αγοράζετε ένα εισιτήριο για μια συναυλία χωρίς να πηγαίνετε στο θέατρο. Χωρίς ολοκληρωμένη δράση, η υπόσχεση δεν έχει υπόβαθρο»2.
Το Να κηρύττετε το ευαγγέλιό μου διδάσκει τον τρόπο όχι μόνο να προσκαλούμε, αλλά επίσης και τον τρόπο να δίνουμε συνέχεια στις προσκλήσεις μας. Σκοπός του ιεραποστολικού έργου ορίζεται ως η πρόσκληση «άλλ[ων] να έλθουν προς τον Χριστό, βοηθώντας τους να λάβουν το αποκατεστημένο ευαγγέλιο μέσω της πίστης στον Ιησού Χριστό και της εξιλέωσής Του, της μετάνοιας, του βαφτίσματος, του να λάβουν τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος και να υπομείνουν μέχρι τέλους»3.
Η πρόσκληση βεβαίως είναι μέρος της διαδικασίας. Αλλά παρατηρήστε ότι το ιεραποστολικό έργο των μελών είναι πολλά περισσότερα από απλά να προσκαλούμε ανθρώπους να ακούσουν τους ιεραποστόλους. Συμπεριλαμβάνει, επίσης, να δίνουμε συνέχεια μαζί με τους ιεραποστόλους στην καλλιέργεια της πίστης, την ενθάρρυνση για μετάνοια, την προετοιμασία για να κάνουν διαθήκες και να υπομείνουν μέχρι τέλους.
Η αρχή αυτή, του να δίνουμε συνέχεια, παρουσιάζεται στο βιβλίο των Πράξεων:
«Και ο Πέτρος και ο Ιωάννης ανέβαιναν στο ιερό…
»Και ένας άνδρας, που ήταν χωλός από την κοιλιά της μητέρας του, βασταζόταν, τον οποίον έβαζαν καθημερινά κοντά στη θύρα τού ιερού, που λεγόταν Ωραία, για να ζητάει ελεημοσύνη από εκείνους που έμπαιναν μέσα στο ιερό.
»Αυτός, βλέποντας τον Πέτρο και τον Ιωάννη, που επρόκειτο να μπουν μέσα στο ιερό, ζήτησε να πάρει ελεημοσύνη.
»Και ο Πέτρος, μαζί με τον Ιωάννη, αφού τον ατένισε, είπε: Κοίταξε σε μας.
»Και εκείνος τους κοίταξε με προσοχή, προσμένοντας να πάρει κάτι απ’ αυτούς.
»Ο Πέτρος, όμως, είπε: Ασήμι και χρυσάφι δεν έχω· αλλά, ό,τι έχω, αυτό σου δίνω: Στο όνομα τού Ιησού Χριστού τού Ναζωραίου, σήκω επάνω και περπάτα».
Αυτή είναι μια δυνατή πρόσκληση ενός υπηρέτη του Κυρίου, έτσι δεν είναι; Αλλά ο Πέτρος δεν σταμάτησε στην πρόσκληση. Η αφήγηση της γραφής, έπειτα, μας λέει ότι: «τον έπιασε από το δεξί χέρι, τον σήκωσε· και αμέσως στερεώθηκαν οι βάσεις και τα σφυρά των ποδιών του·
»και αφού αναπήδησε, στάθηκε όρθιος και περπάτησε· και μπήκε μαζί τους μέσα στο ιερό, περπατώντας και πηδώντας και δοξάζοντας τον Θεό»4.
Με άλλα λόγια, ο Πέτρος δεν επικαλέστηκε μόνο την εξουσία της ιεροσύνης και τον προσκάλεσε να σηκωθεί και να περπατήσει. Επίσης, έδωσε συνέχεια στην πρόσκλησή του, απλώνοντας το χέρι του, παίρνοντάς τον από το δεξί χέρι, σηκώνοντας τον και, έπειτα, περπατώντας μαζί του μέσα στο ιερό.
Στο πνεύμα του παραδείγματος του Πέτρου, επιτρέψτε μου να προτείνω ότι όλοι μπορούμε να συμμετάσχουμε με συνέπεια στο ιεραποστολικό έργο, αντικαθιστώντας τον φόβο με πραγματική πίστη, προσκαλώντας κάποιον τουλάχιστον μια φορά το τρίμηνο --ή τέσσερις φορές κάθε έτος-- να διδαχθεί από τους ιεραποστόλους πλήρους απασχόλησης. Είναι προετοιμασμένοι να διδάξουν με το Πνεύμα, με ειλικρίνεια και εγκάρδια έμπνευση από τον Κύριο. Μαζί μπορούμε να δώσουμε συνέχεια στις προσκλήσεις μας, να πάρουμε τους άλλους από το χέρι, να τους σηκώσουμε και να περπατήσουμε μαζί τους στο πνευματικό τους ταξίδι.
Για να σας βοηθήσω σε αυτήν τη διαδικασία, προσκαλώ όλα τα μέλη, ασχέτως της τωρινής κλήσης ή του βαθμού της δραστηριότητας στην Εκκλησία, να αποκτήσουν ένα αντίτυπο του Να κηρύττετε το ευαγγέλιό μου. Είναι διαθέσιμο μέσω των κέντρων διανομής μας και στο Διαδίκτυο. Η έκδοση του Διαδικτύου μπορεί να διαβασθεί ή να μεταφορτωθεί χωρίς χρέωση. Είναι ένας οδηγός για το ιεραποστολικό έργο -- το οποίο σημαίνει ότι είναι ένας οδηγός για όλους μας. Διαβάστε το, μελετήστε το και μετά, εφαρμόστε αυτά που μάθατε για να σας βοηθήσει να καταλάβετε πώς να φέρετε ψυχές προς τον Χριστό μέσω της πρόσκλησης και δίνοντας συνέχεια. Όπως ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον έχει πει: «Τώρα είναι ο καιρός να ενωθούν τα μέλη και οι ιεραπόστολοι, να εργασθούν μαζί, να κοπιάσουν στον αμπελώνα του Κυρίου, για να φέρουν ψυχές σε Εκείνον»5.
Ο Ιησούς Χριστός δίδαξε τους Αποστόλους Του:
«Ο μεν θερισμός είναι πολύς, οι εργάτες όμως είναι λίγοι·
»παρακαλέστε, λοιπόν, τον κύριο του θερισμού να βγάλει εργάτες στον θερισμό»6.
Ο Κύριος έχει απαντήσει σε αυτήν την προσευχή στις μέρες μας, με τον μεγαλύτερο αριθμό πλήρους απασχόλησης ιεραποστόλων στην ιστορία του κόσμου. Με αυτό το καινούργιο κύμα πιστών εργατών, ο Κύριος μάς έχει δώσει μία άλλη ευκαιρία να τον βοηθήσουμε στο έργο Του σε αυτή τη μεγάλη συγκομιδή ψυχών.
Υπάρχουν πρακτικοί τρόποι για τα μέλη να βοηθήσουν και να υποστηρίξουν τους αξιέπαινους ιεραποστόλους μας. Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε στους ιεραποστόλους ότι μελετάτε το Να κηρύττετε το ευαγγέλιό μου και να τους ζητήσετε να σας δείξουν τι μαθαίνουν στη μελέτη τους. Καθώς μοιράζεστε ο ένας με τον άλλον, σίγουρα θα αναπτυχθεί αυξημένη εμπιστοσύνη μεταξύ μελών και πλήρους απασχόλησης ιεραποστόλων, ακριβώς όπως ο Κύριος πρόσταξε:
«Αλλά ώστε κάθε άνθρωπος να μπορεί να μιλάει στο όνομα τού Θεού τού Κυρίου, τού Σωτήρα τού κόσμου»7.
Και «Ιδέστε, σας αποστέλλω να δώσετε μαρτυρία και να προειδοποιήσετε το λαό, και αρμόζει κάθε άνθρωπος που έχει προειδοποιηθεί να προειδοποιήσει τον πλησίον του»8.
Αδελφοί και αδελφές, μπορείτε να φαντασθείτε την επίδραση που θα έχει, αν οικογένεια και φίλοι συμπεριλάβουν τα πράγματα που έμαθαν στην προσωπική τους μελέτη του Να κηρύττετε το ευαγγέλιό μου, στα γράμματα και τα ηλεκτρονικά μηνύματα σε πλήρους απασχόλησης ιεραποστόλους; Μπορείτε να φαντασθείτε τις ευλογίες που θα έλθουν στις οικογένειες, όταν γνωρίζουν και κατανοούν καλύτερα τι μελετούν και διδάσκουν οι γιοι και οι κόρες τους στην ιεραποστολή τους; Μπορείτε να φαντασθείτε το εξαιρετικό ξεχείλισμα της εξιλεωτικής χάρης, το οποίο θα είναι δικό μας, ατομικά και συλλογικά, σύμφωνα με την υπόσχεση του Σωτήρα σε όλους που καταθέτουν μαρτυρία στη διαδικασία του να προσκαλούν ψυχές να έλθουν προς Αυτόν -- και μετά να δώσουν συνέχεια σε αυτές τις προσκλήσεις;
«Είστε ευλογημένοι» ο Κύριος είπε μέσω του Τζόζεφ Σμιθ «γιατί η μαρτυρία την οποία δώσατε έχει καταγραφεί στους ουρανούς για να τη βλέπουν οι άγγελοι. Και χαίρονται για σας, και οι αμαρτίες σας, σας συγχωρούνται»9.
«Γιατί εγώ θα σας συγχωρώ τις αμαρτίες σας με ετούτη την εντολή -- να παραμείνετε σταθεροί… καταθέτοντας μαρτυρία σε όλον τον κόσμο γι’ αυτά τα οποία σας έχω προστάξει»10.
Αν δίνουμε συνέχεια, ο Κύριος δεν θα μας απογοητεύσει. Έχω δει την ανείπωτη χαρά που συνοδεύει την πρόσκληση η οποία οδηγείται από τη μαρτυρία και την πιστή παρακολούθηση μεταξύ των μελών της Εκκλησίας ανά τον κόσμο. Καθώς πρόσφατα ήμουν στην Αργεντινή, ενθάρρυνα τα μέλη να προσκαλέσουν κάποιον στην Εκκλησία πριν από αυτήν τη γενική συνέλευση. Ένας οκτάχρονος, ονόματι Τζόσουα, άκουσε και προσκάλεσε τον καλύτερό του φίλο και την οικογένεια τού φίλου του σε κάποια θυρανοίξια στον τομέα τους στο Μπουένος Άιρες. Επιτρέψτε μου να σας διαβάσω από ένα γράμμα, το οποίο μόλις έλαβα που εξηγεί την πρόσκληση του Τζόσουα και πώς πιστά έδωσε συνέχεια:
«Κάθε λίγα λεπτά [ο Τζόσουα] έτρεχε στην πύλη να δει αν έρχονταν. Έλεγε ότι ήξερε ότι θα έρχονταν.
»Το απόγευμα πέρασε, και ο φίλος του Τζόσουα δεν ήλθε, αλλά ο Τζόσουα δεν τα παράτησε. Πιστά, ήλεγχε τη μπροστινή πύλη κάθε λίγα λεπτά. Ήταν η ώρα να αρχίσουμε να μαζεύουμε τα πράγματα, όταν ο Τζόσουα άρχισε να χοροπηδά ανακοινώνοντας: “Ήλθαν! Ήλθαν!” Κοίταξα και είδα μια ολόκληρη οικογένεια να πλησιάζει την εκκλησία. Ο Τζόσουα έτρεξε έξω να τους χαιρετίσει και αγκάλιασε τον φίλο του. Όλοι μπήκαν και φαίνονταν να απολαμβάνουν πάρα πολύ τα θυρανοίξια. Πήραν μερικά φυλλάδια και πέρασαν πολύ χρόνο γνωρίζοντας μερικούς καινούργιους φίλους. Ήταν καταπληκτικό να δούμε την πίστη αυτού του μικρού αγοριού και να ξέρουμε ότι τα παιδιά της Προκαταρκτικής μπορούν, επίσης, να είναι ιεραπόστολοι»11.
Είναι η μαρτυρία μου ότι καθώς συνεργαζόμαστε, αναζητώντας τον έναν, προσκαλώντας και δίνοντας συνέχεια με εμπιστοσύνη και πίστη, ο Κύριος θα μας χαμογελάσει και εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά του Θεού θα βρουν σκοπό και ειρήνη στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Είθε ο Κύριος να ευλογήσει όλους μας στις προσπάθειές μας να επισπεύσουμε το έργο σωτηρίας, ταπεινά προσεύχομαι στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.