ចូរមានចិត្តស្លូតបូត ហើយសុភាពរាបសា
ភាពស្លូតបូតគឺជាលក្ខណៈសំខាន់របស់ព្រះប្រោសលោះ ហើយត្រូវបានញែកដាច់តាមរយៈការឆ្លើយតបដោយសុចរិត មានឆន្ទៈចុះចូល និងមានការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងរឹងប៉ឹង ។
ខ្ញុំរីករាយនៅក្នុងឱកាសដ៏ពិសិដ្ឋដើម្បីគាំទ្រថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់យើង ហើយខ្ញុំសូមស្វាគមន៍ដោយស្មោះអស់ពីជម្រៅដួងចិត្តដល់អែលឌើរ ហ្កង និងអែលឌើរ សូរ៉េស ចូលមកក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ ការបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់របស់ពួកលោកនឹងផ្តល់ពរដល់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារនៅទូទាំងពិភពលោក ហើយខ្ញុំមានចិត្តអន្ទះសារដើម្បីបម្រើ និងរៀនជាមួយនឹងពួកលោក ។
ខ្ញុំសូមអធិស្ឋានឲ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងបង្រៀន ហើយបំភ្លឺដល់យើង ពេលយើងរៀនជាមួយគ្នាអំពីកត្តាសំខាន់មួយនៃចំណែកជានិស្ស័យនៃព្រះរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលពួកយើងម្នាក់ៗគួរតែព្យាយាមយកធ្វើជាគំរូតាម ។
ខ្ញុំនឹងលើកបង្ហាញឧទាហរណ៍បួនប្រាំដែលគូសបញ្ជាក់អំពីគុណសម្បត្តិដូចព្រះគ្រីស្ទនេះ ពីមុនស្វែងរកលក្ខណៈពិសេសនៅពេលក្រោយទៀតនៅក្នុងសារលិខិតរបស់ខ្ញុំ ។ សូមស្តាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់នូវឧទាហរណ៍នីមួយៗ ហើយពិចារណាជាមួយខ្ញុំអំពីចម្លើយដែលអាចកើតមានចំពោះសំណួរដែលខ្ញុំនឹងសួរ ។
ឧទាហរណ៍ទី ១ ។ កំលោះអ្នកមាន និងអាមូលេក
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី យើងរៀនអំពីកំលោះអ្នកមានម្នាក់ដែលបានទូលសួរព្រះយេស៊ូវថា « លោកគ្រូល្អអើយ តើត្រូវឲ្យខ្ញុំធ្វើការល្អអ្វី ឲ្យបានជីវិតរស់នៅអស់កល្បជានិច្ច ? » ដំបូងព្រះអង្គសង្គ្រោះបានក្រើនរំឭកគាត់ឲ្យគោរពព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ ។ បន្ទាប់មក ទ្រង់បានប្រទានតម្រូវការបន្ថែមមួយទៀតដល់កំលោះនោះដែលត្រូវនឹងតម្រូវការ និងកាលៈទេសៈជាក់លាក់របស់គាត់ ។
« នោះព្រះយេស៊ូវមានព្រះបន្ទូលថា បើអ្នកចង់បានជាគ្រប់លក្ខណ៍ ចូរអ្នកទៅលក់របស់ទ្រព្យខ្លួន ហើយចែកដល់ពួកអ្នកក្រីក្រទៅ នោះអ្នកនឹងបានទ្រព្យសម្បត្តិ នៅឯស្ថានសួគ៌វិញ រួចឲ្យមកតាមខ្ញុំចុះ ។
កាលមនុស្សកំលោះបានឮព្រះបន្ទូលនោះហើយ នោះក៏ចេញទៅទាំងព្រួយចិត្ត ព្រោះមានទ្រព្យសម្បត្តិជាច្រើន » ។
សូមប្រៀបធៀបចម្លើយរបស់កំលោះអ្នកមានជាមួយនឹងបទពិសោធន៍របស់អាមូលេក ដូចបានពិពណ៌នានៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ។ អាមូលេកគឺជាមនុស្សឧស្សាហ៍ព្យាយាម និងមានទ្រព្យសម្បត្តិ ជាមួយនឹងសាច់ញាតិ និងមិត្តជាច្រើន ។ លោកបានពិពណ៌នាអំពីខ្លួនលោកថា ជាមនុស្សដែលត្រូវបានហៅជាច្រើនដង ប៉ុន្តែធ្វើជាពុំឮ ជាមនុស្សដែលបានដឹងអំពីការណ៍ទាំងឡាយនៃព្រះ ប៉ុន្តែធ្វើជាមិនដឹង ។ ប្រាកដណាស់ អាមូលេកគឺជាមនុស្សល្អម្នាក់ ប៉ុន្តែគាត់ត្រូវបានបង្វែរដោយកង្វល់នៃលោកិយច្រើនដូចជាកំលោះអ្នកមានដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីនោះដែរ ។
ទោះបីលោកធ្លាប់ពង្រឹងចិត្តរបស់លោកកាលពីមុនក្តី អាមូលេកបានគោរពតាមសំឡេងនៃទេវតាមួយអង្គ បានទទួលព្យាការីអាលម៉ាឲ្យទៅក្នុងផ្ទះរបស់លោក ហើយផ្តល់អាហារដល់លោក ។ លោកត្រូវបានបំផុសគំនិតខាងវិញ្ញាណអំឡុងពេលដែលជួបអាលម៉ា ហើយត្រូវបានហៅឲ្យផ្សាយដំណឹងល្អ ។ បន្ទាប់មក អាមូលេកបានបោះបង់ចោល « មាស និងប្រាក់ទាំងអស់របស់លោក និងវត្ថុមានតម្លៃៗរបស់លោក … ដើម្បីព្រះបន្ទូលនៃព្រះ [ ហើយត្រូវបាន ] បដិសេធដោយពួកអ្នកដែលធ្លាប់ជាមិត្តភក្តិរបស់លោក និងដោយឪពុកលោក និងញាតិសន្តានរបស់លោកផងដែរ » ។
តើអ្នកគិតថា អ្វីទៅជាមូលហេតុខុសគ្នារវាងចម្លើយរបស់កំលោះអ្នកមាន និង អាមូលេក ?
ឧទាហរណ៍ទី ២ ។ ពេហូរ៉ាន
អំឡុងពេលសង្គ្រាមដ៏គ្រោះថ្នាក់ដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន សំបុត្រឆ្លើយឆ្លងគ្នារវាងមរ៉ូណៃជាមេទ័ពនៃទាហានពួកសាសន៍នីហ្វៃ និងពេហូរ៉ាន ដែលជាមេចៅក្រម និងជាអភិបាលនៃដែនដី ។ មរ៉ូណៃដែលមានទាហានរងទុក្ខដោយសារការខ្វះការឧបត្ថម្ភពីរដ្ឋាភិបាល បានសរសេរសំបុត្រទៅពេហូរ៉ាន « ទុកជាការកាត់ទោស » ហើយបានចោទប្រកាន់លោក និងបងប្អូនលោកដែលជាអ្នកដឹកនាំថា ពុំចេះគិតគូរ ខ្ជិលច្រអូស ធ្វេសប្រហែស និងថែមទាំងចោទថា ក្បត់ជាតិទៀតផង ។
ពេហូរ៉ានអាចងាយនឹងអន់ចិត្តចំពោះមរ៉ូណៃ និងការចោទប្រកាន់ខុសរបស់លោក ប៉ុន្តែពេហូរ៉ានពុំបានអាក់អន់ចិត្តឡើយ ។ លោកបានឆ្លើយតបទៅវិញដោយសេចក្តីអាណិតអាសូរ ហើយបានពិពណ៌នាអំពីការបះបោរមួយប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលដែលមរ៉ូណៃពុំបានដឹង ។ ហើយក្រោយមកពេហូរ៉ានបានប្រកាសថា ៖
« មើលចុះ ខ្ញុំសូមប្រាប់អ្នកគឺមរ៉ូណៃថា ខ្ញុំពុំមានសេចក្ដីអំណរនៅក្នុងសេចក្ដីទុក្ខវេទនាដ៏ធំទាំងឡាយរបស់អ្នកទេ មែនហើយ វាធ្វើឲ្យមានទុក្ខដល់ព្រលឹងខ្ញុំវិញ ។…
…នៅក្នុងសំបុត្ររបស់អ្នក អ្នកបានរិះគន់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែវាមិនជាអ្វីទេ ខ្ញុំមិនខឹងទេ ប៉ុន្តែអររីករាយនឹងចិត្តខ្ពង់ខ្ពស់របស់អ្នក » ។
តើអ្នកគិតថា អ្វីទៅជាមូលហេតុដែលពេហូរ៉ានមានការអត់ធ្មត់ឆ្លើយតបទៅនឹងការចោទប្រកាន់របស់មរ៉ូណៃ ?
ឧទាហរណ៍ទី ៣ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន និងប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង
នៅក្នុងសន្និសីទទូទៅកាលពីប្រាំមួយខែមុន ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានពិពណ៌នាអំពីការឆ្លើយតបរបស់លោកចំពោះការអញ្ជើញរបស់ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ដើម្បីសិក្សា ពិចារណា និងអនុវត្តសេចក្តីពិតដែលមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ។ លោកបានប្រសាសន៍ថា « ខ្ញុំបានព្យាយាមធ្វើតាមការទូន្មានរបស់លោក ។ ក្នុងចំណោមរឿងផ្សេងទៀត ខ្ញុំបានធ្វើបញ្ជីថា តើព្រះគម្ពីរមរមន គឺជា អ្វី អ្វីដែលវា អះអាង បដិសេធ បំពេញ បញ្ជាក់ បើកសម្តែង ។ ដោយពិនិត្យមើលព្រះគម្ពីរមរមនតាមរបៀបនេះ វាបានក្លាយជាការអនុវត្តមួយដែលធ្វើឲ្យយល់ច្បាស់ ហើយបំផុសគំនិត ! ខ្ញុំសូមឲ្យបងប្អូនម្នាក់ៗធ្វើតាមរបៀបនេះ » ។
ដូចគ្នានោះផងដែរប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង បានគូសបញ្ជាក់អំពីសារៈសំខាន់នៅក្នុងជីវិតរបស់លោកអំពីការស្នើសុំរបស់ប្រធានម៉នសុន ។ លោកបានសង្កេតឃើញថា ៖
« ជាមួយនឹងទីបន្ទាល់នេះ ខ្ញុំបានអានព្រះគម្ពីរមរមនរៀងរាល់ថ្ងៃអស់រយៈពេលជាង ៥០ ឆ្នាំហើយ ។ ប្រហែលជាខ្ញុំអាចមានហេតុផលថា ប្រសាសន៍របស់ប្រធានម៉នសុនគឺសម្រាប់អ្នកដទៃទៀត ។ ប៉ុន្តែដូចបងប្អូនជាច្រើនដែរ ខ្ញុំបានទទួលអារម្មណ៍នៃការលើកទឹកចិត្តពីព្យាការី និងការសន្យារបស់លោកចំពោះខ្ញុំឲ្យខិតខំកាន់តែខ្នះខ្នែងឡើង ។…
លទ្ធផលដ៏ជាទីរីករាយសម្រាប់ខ្ញុំ និងបងប្អូនជាច្រើន គឺជាអ្វីដែលព្យាការីបានសន្យា ។
តើអ្នកគិតថា អ្វីទៅជាមូលហេតុនៃការឆ្លើយតបភ្លាមៗ និងដោយស្មោះចំពោះការអញ្ជើញរបស់ប្រធានម៉នសុនដោយថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ទាំងពីររូបនេះ ?
ខ្ញុំមិនកំពុងផ្តល់យោបល់ថា ការឆ្លើយតបខាងវិញ្ញាណដ៏រឹងប៉ឹងរបស់អាមូលេក, ពេហូរ៉ាន, ប្រធាន ណិលសុន និង ប្រធាន អាវរិង គឺជាលទ្ធផលតែមួយគត់នៃគុណសម្បត្តិដូចព្រះគ្រីស្ទឡើយ ។ ប្រាកដណាស់ មានលក្ខណៈទាក់ទង និងបទពិសោធន៍ជាច្រើនទៀតដែលបានដឹកនាំទៅរកភាពចាស់ទុំខាងវិញ្ញាណដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងជីវិតនៃពួកអ្នកបម្រើដ៏ថ្លៃថ្នូរទាំងបួនរូបនេះ ។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពួកព្យាការីរបស់ទ្រង់បានផ្តោតលើគុណសម្បត្តិចាំបាច់ដែលយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវការដើម្បីយល់កាន់តែច្បាស់ ហើយព្យាយាមអភិវឌ្ឍនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។
ភាពស្លូតបូត
សូមកត់សម្គាល់ពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលបានប្រើដើម្បីពិពណ៌នាអំពីទ្រង់នៅក្នុងខគម្ពីរដូចតទៅនេះ ៖ « សូមទទួលនឹមខ្ញុំ ហើយរៀននឹងខ្ញុំចុះ ដ្បិតខ្ញុំ ស្លូត ហើយមានចិត្តសុភាព នោះអ្នករាល់គ្នា នឹងបានសេចក្តីសម្រាកដល់ព្រលឹង ។
យើងគួររៀនអ្វីមួយមកពីអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានជ្រើសរើសដើម្បីគូសបញ្ជាក់អំពីភាពស្លូតបូតពីក្នុងចំណោមលក្ខណៈទាំងអស់ និងគុណធម៌ដែលទ្រង់អាចនឹងធ្វើការជ្រើសរើស ។
លំនាំស្រដៀងគ្នានេះរកឃើញនៅក្នុងវិរណៈដែលបានទទួលដោយព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ក្នុងឆ្នាំ ១៨២៩ ។ ព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសថា « ចូររៀនអំពីយើង ហើយស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលទាំងឡាយរបស់យើងចុះ ចូរដើរក្នុងភាពស្លូតបូតនៃព្រះវិញ្ញាណរបស់យើង នោះអ្នកនឹងបានសេចក្ដីសុខសាន្ដក្នុងយើង » ។
ភាពស្លូតបូតគឺជាលក្ខណៈសំខាន់របស់ព្រះប្រោសលោះ ហើយត្រូវបានញែកដាច់តាមរយៈការឆ្លើយតបដោយសុចរិត មានឆន្ទៈចុះចូល និងមានការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងរឹងប៉ឹង ។ គុណសម្បត្តិនេះជួយយើងឲ្យយល់កាន់តែពេញលេញអំពីប្រតិកម្មរៀងៗខ្លួនរបស់អាមូលេក, ពេហូរ៉ាន, ប្រធាន ណិលសុន និង ប្រធាន អាវរិង ។
ឧទាហរណ៍ ប្រធាន ណិលសុន និង ប្រធាន អាវរិង បានឆ្លើយតបដោយសុចរិត និងឆាប់រហ័សចំពោះការលើកទឹកចិត្តរបស់ប្រធាន ម៉នសុន ឲ្យអាន និងសិក្សាព្រះគម្ពីរមរមន ។ ទោះបីជាពួកលោកទាំងពីររូបនេះបម្រើនៅក្នុងមុខងារសំខាន់ និងអាចមើលឃើញនឹងភ្នែក ព្រមទាំងបានសិក្សាព្រះគម្ពីរយ៉ាងទូលំទូលាយអស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍ក្តី ក៏ពួកលោកបានបង្ហាញនៅក្នុងការឆ្លើយតបរបស់ពួកលោកដោយគ្មានការស្ទាក់ស្ទើរ ឬដោយសារពួកលោកជាមនុស្សសំខាន់ឡើយ ។
អាមូលេកមានឆន្ទៈចុះចូលចំពោះព្រះទ័យរបស់ព្រះ បានទទួលយកការហៅឲ្យប្រកាសដំណឹងល្អ ហើយទុកកាលៈទេសៈដ៏ល្អរបស់គាត់ និងទំនាក់ទំនងក្រុមគ្រួសារមួយអន្លើរសិន ។ ហើយពេហូរ៉ានត្រូវបានទទួលពរជាមួយនឹងការយល់ដឹង និងការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងរឹងប៉ឹងដើម្បីអនុវត្ត ជាជាងប្រតិកម្មទៅតាមអ្វីដែលលោកបានពន្យល់ទៅមរ៉ូណៃអំពីឧបសគ្គដែលកើតឡើងមកពីការបះបោរប្រឆាំងទាស់នឹងរដ្ឋាភិបាល ។
ជារឿយៗ គុណសម្បត្តិនៃភាពស្លូតបូតដូចព្រះគ្រីស្ទគឺត្រូវបានភាន់ច្រឡំនៅក្នុងពិភពលោកសម័យទំនើបរបស់យើងនេះ ។ ភាពស្លូតបូតគឺជាភាពរឹងប៉ឹង ពុំមែនទន់ខ្សោយទេ ជាសកម្ម ពុំមែនអកម្មទេ ជាភាពក្លាហាន ពុំមែនមុខខ្មូរនោះទេ ជាការដាក់បង្ខាំង ពុំមែនជ្រុលនិយមទេ ជាភាពរាបសា ពុំមែនលើកតម្លើងខ្លួនទេ ជាការមានសន្តានចិត្តល្អ ពុំមែនកាចសាហាវទេ ។ មនុស្សស្លូតបូតគឺពុំរហ័សខឹងពុំចេះអួតអាង ឬពុំក្អេងក្អាង និងទទួលស្គាល់សមិទ្ធផលរបស់អ្នកដទៃដោយពុំស្ទាក់ស្ទើរចិត្ត ។
ទោះបីជា ភាពរាបសា ជាទូទៅពិពណ៌នាអំពីការពឹងផ្អែកលើព្រះ និងតម្រូវការខ្ជាប់ខ្ជួនសម្រាប់ការណែនាំ និងការគាំទ្ររបស់ទ្រង់ក្តី ក៏បុគ្គលិលក្ខណៈដាច់ដោយឡែកនៃ ភាពស្លូតបូត គឺងាយទទួលអារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណជាក់លាក់ ដើម្បីរៀនទាំងមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និងមកពីមនុស្សដែលហាក់បីដូចជាពុំសូវមានសមត្ថភាព ពុំសូវមានបទពិសោធន៍ ឬពុំសូវមានការអប់រំ ជាអ្នកដែលគ្មានកាន់មុខងារសំខាន់ ឬអ្នកដែលមើលទៅទំនងជានឹងពុំមានអ្វីច្រើនដើម្បីរួមចំណែកបានច្រើននោះ ។ សូមរំឭកអំពីណាម៉ាន់ មេទ័ពរបស់ស្តេចស៊ីរី បានយកឈ្នះលើអំនួតរបស់លោក ហើយបានទទួលការទូន្មានដ៏ស្លូតបូតមកពីអ្នកបម្រើរបស់លោកដើម្បីធ្វើតាមអេលីសេជាព្យាការី ហើយបានមុជទឹកក្នុងទន្លេយ័រដាន់ប្រាំពីរដង ។ ភាពស្លូតបូតគឺជាការការពារដ៏ចម្បងមកពីកង្វាក់នៃអំនួតដែលជារឿយៗកើតឡើងមកពី កេរ្តិ៍ឈ្មោះ តំណែង អំណាច ទ្រព្យសម្បត្តិ និងការសរសើរ ។
ភាពស្លូតបូត—គឺជាលក្ខណៈដូចជាព្រះគ្រីស្ទ និងជាអំណោយទានខាងវិញ្ញាណ
ភាពស្លូតបូតគឺជាលក្ខណៈមួយដែលបានអភិវឌ្ឍតាមរយៈបំណងប្រាថ្នា ការអនុវត្តដោយសុចរិតនៃសិទ្ធិជ្រើសរើសខាងសីលធម៌ និងការព្យាយាមរក្សាការផ្តាច់បាបរបស់យើងជានិច្ច ។ វាក៏ជាអំណោយទានខាងវិញ្ញាណមួយដែលយើងអាចស្វែងរកបានយ៉ាងសមរម្យ ។ ប៉ុន្តែយើងគួរចងចាំថា គោលបំណងសម្រាប់ការប្រទានពរជ័យបែបនោះត្រូវបានប្រទានឲ្យ ព្រមទាំងផ្តល់ប្រយោជន៍ និងបម្រើបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះតែប៉ុណ្ណោះ ។
នៅពេលយើងមក ហើយធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះយើងអាចប្រែក្លាយដូចទ្រង់កាន់តែច្រើនឡើង និងបន្តិចម្តងៗ ។ យើងត្រូវបានផ្តល់នូវអំណាចដោយព្រះវិញ្ញាណដែលលត់ដំការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង និងឥរិយាបថដែលខ្ជាប់ខ្ជួន និងស្ងប់សុខ ។ ដូច្នេះភាពស្លូតបូតគឺជាអ្វីមួយដែលធ្វើឲ្យយើងក្លាយជាសិស្សរបស់ទ្រង់ និងពុំមែនជាអ្វីៗដែលយើងគ្រាន់តែធ្វើឡើយ ។
ម៉ូសេ « បានរៀនសូត្រគ្រប់អស់ទាំងចំណេះវិជ្ជា នៃសាសន៍អេស៊ីព្ទ ហើយក៏មានពាក្យសម្តី និងការធ្វើយ៉ាងចំណាន » ។ ប៉ុន្តែលោក « សុភាពណាស់លើសអស់ទាំងមនុស្សនៅលើផែនដី » ។ ចំណេះដឹង និងសមត្ថភាពរបស់លោកអាចបណ្តាលឲ្យលោកមានអំនួតបាន ។ ផ្ទុយទៅវិញ ឥរិយាបថ និងអំណោយទានខាងវិញ្ញាណនៃភាពស្លូតបូតដែលលោកត្រូវបានផ្តល់ពរឲ្យមានភាពក្រអឺតក្រទមតិចតួចនៅក្នុងជីវិតរបស់លោក ហើយបានពង្រីកសមត្ថភាពរបស់ម៉ូសេឲ្យក្លាយឧបករណ៍មួយដើម្បីសម្រេចបាននូវព្រះរាជ្យបំណងរបស់ព្រះ ។
លោកចៅហ្វាយគឺជាគំរូមួយនៃភាពស្លូតបូត
គំរូដ៏ឆ្នើម និងមានអត្ថន័យបំផុតនៃភាពស្លូតបូតគឺមាននៅក្នុងព្រះជន្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះផ្ទាល់ ។
ព្រះប្រោសលោះដ៏មហិមាដែល « បានយាងចុះក្រោមគ្រប់ទាំងអស់ » ហើយបានរងទុក្ខ និងហូរលោហិត ហើយសុគត « ដើម្បីយើងត្រូវបាន សម្អាត ពីគ្រប់អំពើទុច្ចរិតទាំងអស់ផង » បាន លាង ជើងប្រឡាក់ដីឲ្យសាវករបស់ទ្រង់ ។ ភាពស្លូតបូតបែបនោះគឺ ជាបុគ្គលិកលក្ខណៈដាច់ដោយឡែកមួយរបស់ព្រះអម្ចាស់ក្នុងនាមជាអ្នកបម្រើ និងអ្នកដឹកនាំ ។
ព្រះយេស៊ូវបានប្រទានគំរូដ៏មហិមាបំផុតនៃការឆ្លើយតបដោយសុចរិត និងមានឆន្ទៈចុះចូល កាលទ្រង់រងទុក្ខដ៏សែនឈឺចាប់នៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី ។
« លុះដល់កន្លែងហើយ ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ [ ពួកសិស្សទ្រង់ ] ថា ចូរអធិស្ឋានទៅ ដើម្បីកុំឲ្យត្រូវសេចក្តីល្បួងឡើយ ។
រួចទ្រង់…ក៏លុតព្រះជង្ឃកា្របចុះអធិស្ឋានថា
ឱព្រះវរបិតាអើយ បើសិនជាទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យ នោះសូមយកពែងនេះចេញពីទូលបង្គំទៅ ប៉ុន្តែកុំតាមចិត្តទូលបង្គំឡើយ សូមតាមតែព្រះហឫទ័យទ្រង់វិញ » ។
ភាពស្លូតបូតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងបទពិសោធន៍ដ៏ចាំបាច់អស់កល្បជានិច្ច និងពោរពេញដោយក្តីឈឺចាប់នេះ ចាត់ទុកប្រាជ្ញារបស់ព្រះប្រសើរជាងប្រាជ្ញារបស់យើង ។
ភាពខ្ជាប់ខ្ជួននៃព្រះទ័យចុះចូល និងការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងរឹងប៉ឹងរបស់ព្រះអម្ចាស់គឺជាការបំផុសគំនិត និងជាមេគំនិតសម្រាប់ពួកយើងទាំងអស់គ្នា ។ នៅពេលក្រុមប្រដាប់អាវុធនៃអ្នកយាមព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពួកទាហានរ៉ូមបានមកដល់សួនច្បារគែតសេម៉ានី ដើម្បីចាប់ខ្លួនព្រះយេស៊ូវ នោះពេត្រុសបានដកដាវរបស់គាត់ ហើយបានកាត់ស្លឹកត្រចៀកខាងស្តាំរបស់អ្នកបម្រើនៃសង្ឃជាន់ខ្ពស់ ។ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានពាល់ស្លឹកត្រចៀករបស់អ្នកបម្រើនោះ រួចបានព្យាបាលគាត់ ។ សូមកត់សម្គាល់ថា ទ្រង់បានជួយ ហើយប្រទានពរដល់អ្នកដែលនឹងប្រុងចាប់ទ្រង់ ដោយប្រើប្រាស់អំណាចសួគ៌ាដូចគ្នានោះ ដែលអាចរារាំងពីការចាប់ព្រះកាយទ្រង់ និងត្រូវគេឆ្កាង ។
ក៏សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលទ្រង់ត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ ហើយកាត់ទោសនៅចំពោះមុខពីឡាត់ថាឲ្យត្រូវឆ្កាង ។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសអំឡុងពេលដែលគេក្បត់ទ្រង់ថា « តើអ្នកស្មានថា ខ្ញុំមិនអាចនឹងសូមដល់ព្រះវរបិតាខ្ញុំឥឡូវ ដែលទ្រង់នឹងចាត់ពួកទេវតាដប់ពីរកង មកខ្ញុំជាមួយរំពេចទេឬអី ? » ប៉ុន្តែ « ចៅក្រមដ៏អស់កល្បជានិច្ចនៃមនុស្សរស់ និងមនុស្សស្លាប់ផង » ត្រូវបានជំនំជម្រះនៅចំពោះមុខអ្នកដែលគេតែងតាំងបណ្តោះអាសន្នខាងផ្លូវច្បាប់ដែលមិនគួរនឹងកើតឡើងទៅវិញ ។ « តែ [ ព្រះយេស៊ូវ ] ទ្រង់មិនមានព្រះបន្ទូលឆ្លើយនឹងពាក្យណាមួយរបស់លោកសោះ បានជាលោកចៅហ្វាយឆ្ងល់ខ្លាំងណាស់ » ។ ភាពស្លូតបូតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រូវបានបង្ហាញឡើងនៅក្នុងការឆ្លើយតបដ៏លុតដំរបស់ទ្រង់ ការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងដ៏រឹងប៉ឹង និងការគ្មានព្រះទ័យប្រើប្រាស់អំណាចដែលគ្មានព្រំដែនរបស់ទ្រង់សម្រាប់ជាប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនព្រះអង្គឡើយ ។
ការសន្យា និងទីបន្ទាល់
មរមនបានរកឃើញភាពស្លូតបូតថា ជាមូលដ្ឋានគ្រឹះដែលនាំឲ្យកើតមាននូវសមត្ថភាព និងអំណោយទានខាងវិញ្ញាណទាំងអស់ ។
« ហេតុដូច្នោះហើយ បើសិនជាមនុស្សណាមួយមានសេចក្ដីជំនឿ នោះគេត្រូវតែមានសេចក្ដីសង្ឃឹម ដ្បិតអត់ពីសេចក្ដីជំនឿទៅ នោះពុំអាចមានសេចក្ដីសង្ឃឹមឡើយ ។
ហើយម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំសូមប្រាប់អ្នកថា អ្នកនោះពុំអាចមានសេចក្ដីជំនឿ និងសេចក្ដីសង្ឃឹមទេ លើកលែងតែអ្នកនោះស្លូតបូត ហើយសុភាពរាបសា ។
បើសិនជាយ៉ាងនេះមែន នោះសេចក្ដីជំនឿ និងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់គេគឺជាការឥតប្រយោជន៍ទៅវិញ ដ្បិតគ្មានអ្នកណាអាចបានទៅជាទីគាប់ចំពោះព្រះឡើយ លើកលែងតែមនុស្សស្លូតបូត ហើយសុភាពរាបសាប៉ុណ្ណោះ ហើយបើសិនជាមនុស្សនោះស្លូតបូត ហើយសុភាពរាបសា ហើយទទួលស្គាល់ដោយនូវព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ អ្នកនោះត្រូវតែមានសេចក្ដីសប្បុរស ដ្បិតបើសិនជាគេគ្មានសេចក្ដីសប្បុរសទេ អ្នកនោះគ្មានជាអ្វីទាំងអស់ ហេតុដូច្នោះហើយ អ្នកនោះត្រូវតែមានសេចក្ដីសប្បុរស » ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រកាសថា « មានពរហើយ អស់អ្នកដែលស្លូតត្រង់ ដ្បិតអ្នកទាំងនោះនឹងគ្រងផែនដីជាមរដក » ។ ភាពស្លូតបូតគឺជាកត្តាចាំបាច់មួយនៃលក្ខណៈរបស់ព្រះ ហើយអាចទទួលបាន និងអភិវឌ្ឍបាននៅក្នុងជីវិតរបស់យើងដោយសារ និងតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះប្រោសលោះរបស់យើងដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ និងមានព្រះជន្មរស់នៅ ។ ហើយខ្ញុំសូមសន្យាថា ទ្រង់នឹងដឹកនាំ ការពារ និងពង្រឹងយើងនៅពេលយើងដើរនៅក្នុងភាពស្លូតបូតនៃព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងនូវសាក្សីដ៏រឹងមាំរបស់ខ្ញុំអំពីសេចក្តីពិត និងការសន្យាទាំងនេះ នៅក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋនៃព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។