ການແຕ່ງຕັ້ງລ່ວງໜ້າໃຫ້ຮັບໃຊ້

ໂດຍ ແອວເດີ ສະຕີບເວັນ ອາ ແບງເກິເຕີ

ແຫ່ງສາວົກເຈັດສິບ

ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາປາດຖະໜາທີ່ຈະເປີດເຜີຍການແຕ່ງຕັ້ງລ່ວງໜ້າສ່ວນຕົວຂອງພວກເຈົ້າໃຫ້ພວກເຈົ້າຮູ້, ແລະ ພຣະອົງຈະເຮັດເຊັ່ນນັ້ນເມື່ອພວກເຈົ້າສະແຫວງຫາທີ່ຈະຮຽນຮູ້ ແລະ ເຮັດຕາມພຣະປະສົງຂອງພຣະອົງ.

ໃນຄ່ຳຄືນນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍກ່າວກັບຊາວໜຸ່ມຂອງສາດສະໜາຈັກ, ຊາຍໜຸ່ມ ແລະ ຍິງໜຸ່ມຄົນລຸ້ນໃໝ່ ຊຶ່ງເປັນຜູ້ຖືມາດຕະຖານສຳລັບຄົນລຸ້ນຕໍ່ໄປ.

ໃນເດືອນຕຸລາ ປີ 2013, ສາດສະດາທີ່ຮັກແພງຂອງເຮົາ, ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ, ໄດ້ປະກາດວ່າ: “ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງທ່ານໄດ້ຮູ້ຈັກທ່ານເປັນເວລາດົນນານ. ທ່ານ, ໃນຖານະທີ່ເປັນບຸດ ແລະ ທິດາຂອງພຣະອົງ, ໄດ້ຖືກເລືອກໂດຍພຣະອົງໃຫ້ມາສູ່ໂລກໃນເວລາຈຳເພາະນີ້, ເພື່ອເປັນຜູ້ນຳວຽກງານອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງຢູ່ໃນໂລກ.”¹

ສອງປີຜ່ານມານີ້, ປະທານແນວສັນຍັງໄດ້ກ່າວຕໍ່ໄປວ່າ:

“ມື້ນີ້ຂ້າພະເຈົ້າຂໍຢືນຢັນຢ່າງໜັກແໜ້ນອີກຄັ້ງວ່າ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຂໍໃຫ້ຊາຍໜຸ່ມທີ່ມີຄ່າຄວນ ແລະ ສາມາດ ທຸກຄົນ ກຽມພ້ອມ ແລະ ຮັບໃຊ້ເຜີຍແຜ່. ສຳລັບຊາຍໜຸ່ມໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ, ການຮັບໃຊ້ເຜີຍແຜ່ເປັນໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບຂອງຖານະປະໂລຫິດ. ພວກເຈົ້າຊາຍໜຸ່ມທັງຫລາຍໄດ້ຖືກສະຫງວນໄວ້ສຳລັບເວລານີ້ ເມື່ອການເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນກຳລັງເກີດຂຶ້ນ. …

“ສຳລັບເອື້ອຍນ້ອງຄົນໜຸ່ມ ແລະ ສາມາດ, ການເຜີຍແຜ່ກໍເປັນໂອກາດທີ່ມີພະລັງຄືກັນ, ແຕ່ ເລືອກເຮັດໄດ້. … ຈົ່ງອະທິຖານເພື່ອຈະໄດ້ຮູ້ວ່າພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຢາກໃຫ້ພວກເຈົ້າຮັບໃຊ້ເຜີຍແຜ່ຫລືບໍ່, ແລະ ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດຈະຕອບຈິດໃຈ ແລະ ຄວາມຄິດຂອງພວກເຈົ້າ.”²

ຄຳອ້າງອີງຂອງສາດສະດາຂອງເຮົາແມ່ນກ່ຽວກັບການທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ສະຫງວນຊາວໜຸ່ມໃນວັນເວລາຂອງເຮົາສຳລັບເວລານີ້ ໃນການເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນ ແລະ ການເຊື້ອເຊີນຂອງເພິ່ນໃຫ້ອະທິຖານເພື່ອຈະຮູ້ວ່າພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າເປັນ ຫລື ເຮັດຫຍັງ, ໃນສ່ວນນີ້, ອ້າງອີງເຖິງການດຳລົງຊີວິດຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ພອນທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຮັບຈາກພຣະເຈົ້າກ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າຈະມາເກີດຢູ່ເທິງໂລກນີ້.³ ເຮົາທຸກຄົນຜູ້ທີ່ລົງມາເກີດຢູ່ເທິງໂລກນີ້ ໃນເບື້ອງຕົ້ນໄດ້ອາໄສຢູ່ກັບພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາໃນຖານະລູກໆທາງວິນຍານຂອງພຣະອົງ.⁴ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ປະກາດຕໍ່ໂມເຊວ່າ, “ເພາະວ່າເຮົາ, ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ໄດ້ສ້າງທຸກສິ່ງທັງປວງ … ທາງວິນຍານ, ກ່ອນມັນຈະເປັນຢູ່ທາງທຳມະຊາດຢູ່ເທິງຜືນແຜ່ນດິນໂລກ.”⁵

ເມື່ອພຣະອົງໄດ້ສ້າງພວກເຈົ້າທາງວິນຍານ, ພຣະອົງຮັກພວກເຈົ້າໃນຖານະບຸດ ແລະ ທິດາທາງວິນຍານຂອງພຣະອົງ ແລະ ໄດ້ຝັງທຳມະຊາດແຫ່ງສະຫວັນ ແລະ ຈຸດໝາຍປາຍທາງນິລັນດອນໄວ້ໃນພວກເຈົ້າແຕ່ລະຄົນ.⁶

ໃນຊ່ວງຊີວິດກ່ອນເກີດຂອງພວກເຈົ້າ, ພວກເຈົ້າ “ໄດ້ພັດທະນາເອກະລັກ [ຂອງພວກເຈົ້າ] ແລະ ໄດ້ເພີ່ມພູນຄວາມສາມາດທາງວິນຍານ [ຂອງພວກເຈົ້າ].”⁷ ພວກເຈົ້າໄດ້ຮັບຂອງປະທານແຫ່ງອຳເພີໃຈ, ຄວາມສາມາດທີ່ຈະເລືອກເພື່ອຕົວເອງ, ແລະ ພວກເຈົ້າກໍໄດ້ທຳການຕັດສິນໃຈທີ່ສຳຄັນ, ເຊັ່ນການຕັດສິນໃຈທີ່ຈະເຮັດຕາມແຜນແຫ່ງຄວາມສຸກຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ, ນັ້ນຄື “ຮັບເອົາຮ່າງກາຍ ແລະ ມີປະສົບການຢູ່ໃນໂລກ ເພື່ອຈະໄດ້ພັດທະນາຕົນ … ແລະ ສຸດທ້າຍກໍຮູ້ວ່າ [ພວກເຈົ້າ] ມີຈຸດໝາຍປາຍທາງອັນສູງສົ່ງ ແລະ ເປັນຜູ້ສືບທອດຊີວິດນິລັນດອນ.”⁸ ການຕັດສິນໃຈຄັ້ງນີ້ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຊີວິດຂອງພວກເຈົ້າໃນເວລານັ້ນ, ໃນຊີວິດກ່ອນເກີດຂອງພວກເຈົ້າ, ແລະ ຍັງສືບຕໍ່ສົ່ງຜົນກະທົບຈົນຕໍ່ຊີວິດພວກເຈົ້າໃນເວລານີ້.⁹ ໃນຖານະລູກຂອງພຣະເຈົ້າຄົນໜຶ່ງທີ່ອາໃສຢູ່ໃນໂລກກ່ອນເກີດຂອງພວກເຈົ້າ, ພວກເຈົ້າໄດ້ “ເຕີບໃຫຍ່ໃນສະຕິປັນຍາ ແລະ ໄດ້ຮຽນຮູ້ທີ່ຈະຮັກຄວາມຈິງ.”¹⁰

ກ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າມາເກີດ, ພຣະເຈົ້າໄດ້ກຳນົດໃຫ້ພວກເຈົ້າແຕ່ລະຄົນບັນລຸພາລະກິດສະເພາະ ໃນຊ່ວງຊີວິດມະຕະຂອງພວກເຈົ້າຢູ່ເທິງໂລກນີ້.¹¹ ຖ້າວ່າພວກເຈົ້າຍັງຄົງມີຄ່າຄວນ, ພອນທີ່ຕັ້ງໄວ້ໃນໂລກກ່ອນເກີດກໍຈະສົ່ງຜົນໃຫ້ພວກເຈົ້າມີໂອກາດຫລາຍຢ່າງໃນຊີວິດນີ້, ລວມທັງໂອກາດທີ່ຈະຮັບໃຊ້ໃນສາດສະໜາຈັກ ແລະ ມີສ່ວນຮ່ວມກັບວຽກງານທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ ທີ່ກຳລັງເກີດຂຶ້ນໃນໂລກຂອງເຮົາປະຈຸບັນນີ້ຄື: ການເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນ.¹² ຄຳສັນຍາ ແລະ ພອນເຫລົ່ານັ້ນໃນໂລກກ່ອນເກີດ ເອີ້ນວ່າ ການແຕ່ງຕັ້ງລ່ວງໜ້າຂອງພວກເຈົ້າ. “ຄຳສອນແຫ່ງການແຕ່ງຕັ້ງລ່ວງໜ້າກ່ຽວຂ້ອງກັບສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກທຸກໆຄົນ.”¹³ ການແຕ່ງຕັ້ງລ່ວງໜ້າບໍ່ໄດ້ຮັບປະກັນວ່າພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບການເອີ້ນ ຫລື ໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບສະເພາະບາງຢ່າງ. ພອນ ແລະ ໂອກາດເຫລົ່ານີ້ທີ່ເຂົ້າມາໃນຊີວິດນີ້ ສົ່ງຜົນເນື່ອງມາຈາກການໃຊ້ອຳເພີໃຈຂອງພວກເຈົ້າຢ່າງຊອບທຳ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການແຕ່ງຕັ້ງລ່ວງໜ້າຂອງພວກເຈົ້າໃນຊີວິດກ່ອນເກີດຂອງພວກເຈົ້າ ສົ່ງຜົນມາຈາກຄວາມຊອບທຳ.¹⁴ ຂະນະທີ່ພວກເຈົ້າພິສູດຕົວເອງວ່າມີຄ່າຄວນ ແລະ ກ້າວໜ້າໄປຕາມເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາ, ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບໂອກາດທີ່ຈະຮັບໃຊ້ໃນຫ້ອງຮຽນຍິງໜຸ່ມ ຫລື ກຸ່ມຖານະປະໂລຫິດຂອງພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບພອນໃຫ້ຮັບໃຊ້ໃນພຣະວິຫານ, ກາຍເປັນອ້າຍນ້ອງ ຫລື ເອື້ອຍນ້ອງຜູ້ປະຕິບັດສາດສະໜາກິດ, ແລະ ຮັບໃຊ້ເຜີຍແຜ່ໃນຖານະສານຸສິດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.

ເປັນຫຍັງຈຶ່ງສຳຄັນ ທີ່ຈະຊອກຮູ້ ແລະ ເຂົ້າໃຈການແຕ່ງຕັ້ງລ່ວງໜ້າຂອງພວກເຈົ້າ? ໃນມື້ທີ່ມີຄຳຖາມຢ່າງຫລວງຫລາຍ, ເມື່ອຫລາຍຄົນຄົ້ນຫາຢາກຮູ້ຈັກກ່ຽວກັບເອກະລັກທີ່ແທ້ຈິງຂອງເຂົາເຈົ້າ, ຄວາມຈິງທີ່ວ່າພຣະເຈົ້າຮູ້ຈັກ ແລະ ປະທານພອນໃຫ້ເຮົາແຕ່ລະຄົນກ່ອນທີ່ເຮົາຈະມາເກີດຢູ່ເທິງໂລກນີ້ດ້ວຍ “ບຸກຄະລິກລັກສະນະທຳມະຊາດຂອງເອກະລັກ … ຈຸດປະສົງໃນໂລກກ່ອນເກີດ, ໃນໂລກນີ້, ແລະ ໃນນິລັນດອນຂອງແຕ່ລະຄົນ” ຈຶ່ງນຳເອົາສັນຕິສຸກອັນຫວານຊື່ນ ແລະ ຄວາມໝັ້ນໃຈມາສູ່ຈິດໃຈ ແລະ ໃຈຂອງເຮົາ.¹⁵ ການທີ່ຮູ້ຈັກວ່າພວກເຈົ້າແມ່ນໃຜເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍການເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບພອນແຫ່ງການແຕ່ງຕັ້ງລ່ວງໜ້າຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ປະທານໃຫ້ພວກເຈົ້າກ່ອນທີ່ພວກເຈົ້າຈະມາເກີດຢູ່ເທິງໂລກນີ້. ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາປາດຖະໜາທີ່ຈະເປີດເຜີຍການແຕ່ງຕັ້ງລ່ວງໜ້າສ່ວນຕົວຂອງພວກເຈົ້າໃຫ້ພວກເຈົ້າຮູ້, ແລະ ພຣະອົງຈະເຮັດເຊັ່ນນັ້ນເມື່ອພວກເຈົ້າສະແຫວງຫາທີ່ຈະຮຽນຮູ້ ແລະ ເຮັດຕາມພຣະປະສົງຂອງພຣະອົງ.¹⁶

ຂ້າພະເຈົ້າມັກອ່ານຂໍ້ຄວາມທີ່ປະທານແນວສັນໄດ້ລົງໄວ້ໃນອິນສະຕາແກຣມ. ໜຶ່ງໃນຂໍ້ຄວາມທີ່ຂ້າພະເຈົ້າມັກທີ່ສຸດຄືທີ່ໄດ້ລົງໄວ້ໃນວັນທີ 20 ເດືອນກໍລະກົດ, 2022 ເພິ່ນໄດ້ຂຽນວ່າ:

“ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າຖ້າພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກ່າວກັບທ່ານໂດຍກົງ, ສິ່ງທຳອິດທີ່ພຣະອົງຈະເຮັດໃຫ້ທ່ານເຂົ້າໃຈ ຄືເອກະລັກທີ່ແທ້ຈິງຂອງທ່ານ. ເພື່ອນທີ່ຮັກແພງຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ທ່ານເປັນລູກທາງວິນຍານຂອງພຣະເຈົ້າແທ້ໆ. …

“… ທ່ານສາມາດແນ່ໃຈໄດ້ວ່າ: ສັກກະຍະພາບຂອງທ່ານນັ້ນສູງສົ່ງ. ດ້ວຍການສະແຫວງຫາຢ່າງພາກພຽນຂອງທ່ານ, ພຣະເຈົ້າຈະສະແດງໃຫ້ທ່ານເຫັນວ່າທ່ານຈະກາຍເປັນໃຜ.”¹⁷

ຂ້າພະເຈົ້າຂໍແບ່ງປັນກັບພວກເຈົ້າກ່ຽວກັບວິທີທີ່ພໍ່ໃນໂລກຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສິດສອນໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຄົ້ນພົບເອກະລັກຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ແຜນຂອງພຣະເຈົ້າໃນຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າແນວໃດ?

ເຊົ້າວັນເສົາມື້ໜຶ່ງ ຕອນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າອາຍຸ 13 ປີ, ຂ້າພະເຈົ້າກຳລັງຕັດຫຍ້າ ຊຶ່ງເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງວຽກປະຈຳອາທິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າຕັດຫຍ້າແລ້ວ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍໄດ້ຍິນສຽງປິດປະຕູຫລັງບ້ານຂອງພວກເຮົາ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າແນມໄປເຫັນພໍ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າກຳລັງເອີ້ນຂ້າພະເຈົ້າໃຫ້ໄປຫາເພິ່ນ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຍ່າງໄປລະບຽງຫລັງບ້ານ, ແລະ ເພິ່ນໄດ້ບອກໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້ານັ່ງລົງກັບເພິ່ນຢູ່ຂັ້ນໄດ. ມັນເປັນເຊົ້າທີ່ສວຍງາມ. ຂ້າພະເຈົ້າຍັງຈື່ໄດ້ວ່າເພິ່ນນັ່ງໃກ້ກັບຂ້າພະເຈົ້າຈົນບ່າໄລ່ຂອງພວກເຮົາຕິດກັນ. ເພິ່ນເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍການບອກຮັກຂ້າພະເຈົ້າ. ເພິ່ນໄດ້ຖາມຂ້າພະເຈົ້າວ່າເປົ້າໝາຍໃນຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນຫຍັງ. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ, “ໂອ, ມັນງ່າຍຫລາຍທີ່ຈະຕອບ.” ທີ່ແນ່ໆຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ແລ້ວສອງຢ່າງ: ຂ້າພະເຈົ້າຢາກສູງກວ່າເກົ່າ, ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຢາກໄປນອນປ່າເລື້ອຍໆ. ຂ້າພະເຈົ້າເປັນຄົນລຽບງ່າຍ. ແລ້ວເພິ່ນກໍຍິ້ມ, ແລະ ຢຸດໄປຄາວໜຶ່ງ, ແລະ ເວົ້າວ່າ: “ສະຕີບເອີຍ, ພໍ່ຢາກເລົ່າບາງເລື່ອງໃຫ້ເຈົ້າຟັງທີ່ມັນສຳຄັນກັບພໍ່ຫລາຍ. ພໍ່ໄດ້ອະທິຖານຂໍໃຫ້ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາເຮັດໃຫ້ສິ່ງທີ່ພໍ່ຈະກ່າວໄປນີ້ຝັງເລິກລົງໄປໃນໃຈຂອງເຈົ້າ ແລະ ຈິດວິນຍານຂອງເຈົ້າ ເພື່ອວ່າເຈົ້າຈະບໍ່ມີວັນລືມ.”

ພໍ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບຄວາມສົນໃຈທັງໝົດຂອງຂ້າພະເຈົ້າໃນເວລານັ້ນ. ເພິ່ນໄດ້ຫັນມາ ແລະ ເບິ່ງເຂົ້າໄປໃນດວງຕາຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ເວົ້າວ່າ, “ລູກເອີຍ, ຈົ່ງປົກປ້ອງເວລາສ່ວນຕົວໃນຊີວິດຂອງເຈົ້າໄວ້.” ເພິ່ນກໍໄດ້ຢຸດດົນເຕີບເພື່ອໃຫ້ຄວາມໝາຍຂອງຄຳເວົ້ານັ້ນຊຶມເຂົ້າໄປໃນໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າ.

ແລ້ວເພິ່ນກໍເວົ້າຕໍ່ໄປອີກວ່າ, “ເຈົ້າຮູ້ບໍ, ເວລາທີ່ເຈົ້າຢູ່ຄົນດຽວ ແລະ ບໍ່ມີໃຜຮູ້ໃຜເຫັນວ່າເຈົ້າກຳລັງເຮັດຫຍັງ? ເວລາທີ່ເຈົ້າຄິດວ່າ ສິ່ງໃດກໍຕາມ, ‘ທີ່ເຮົາເຮັດດຽວນີ້ບໍ່ໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ໃຜ, ມີແຕ່ເຮົາ, ຄົນດຽວ’?”

ແລ້ວເພິ່ນກໍເວົ້າວ່າ, “ຫລາຍກວ່າຊ່ວງເວລາໃດໃນຊີວິດຂອງເຈົ້າ, ສິ່ງທີ່ເຈົ້າເຮັດລະຫວ່າງເວລາສ່ວນຕົວໃນຊີວິດຂອງເຈົ້າ ຈະສົ່ງຜົນສະທ້ອນຫລາຍທີ່ສຸດຕໍ່ວິທີທີ່ເຈົ້າຈະປະເຊີນໜ້າກັບຄວາມທ້າທາຍ ແລະ ຄວາມເສຍໃຈທີ່ເຈົ້າຈະປະເຊີນໜ້າ; ແລະ ສິ່ງທີ່ເຈົ້າເຮັດໃນເວລາສ່ວນຕົວໃນຊີວິດຂອງເຈົ້າກໍຈະສົ່ງຜົນສະທ້ອນຫລາຍເຊັ່ນກັນຕໍ່ວິທີທີ່ເຈົ້າປະເຊີນໜ້າກັບຄວາມສຳເລັດ ແລະ ຄວາມຊື່ນຊົມທີ່ເຈົ້າຈະປະສົບ ຫລາຍກວ່າເວລາອື່ນໃດໃນຊີວິດຂອງເຈົ້າ.”

ພໍ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບຄວາມປາດຖະໜາໃນໃຈຂອງເພິ່ນແລ້ວ. ນ້ຳສຽງ ແລະ ຈັງຫວະຄຳເວົ້າຂອງເພິ່ນ, ແລະ ຄວາມຮັກທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກໄດ້ຈາກຄຳເວົ້າຂອງເພິ່ນໃນມື້ນັ້ນ, ໄດ້ຝັງເລິກລົງໄປໃນໃຈ ແລະ ຈິດວິນຍານຂອງຂ້າພະເຈົ້າໃນມື້ນັ້ນ.

ໃນຫລາຍປີຜ່ານມາຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າສິ່ງອັດສະຈັນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງມື້ນັ້ນຢູ່ທີ່ຂັ້ນໄດບ້ານຕອນຍັງນ້ອຍຂອງຂ້າພະເຈົ້າຄື, ໃນເວລາສ່ວນຕົວຂອງຊີວິດຂ້າພະເຈົ້າ, ຂ້າພະເຈົ້າສາມາດໄປຫາພຣະເຈົ້າໄດ້ໃນການອະທິຖານເພື່ອຈະໄດ້ຮັບການເປີດເຜີຍ. ພໍ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສິດສອນຂ້າພະເຈົ້າເຖິງວິທີທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຈະສາມາດຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບພອນຂອງການແຕ່ງຕັ້ງລ່ວງໜ້າຂອງພຣະເຈົ້າ. ໃນເວລາສ່ວນຕົວເຫລົ່ານັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າ ພຣະຄຳພີມໍມອນເປັນພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າພຣະເຈົ້າໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງຂ້າພະເຈົ້າລ່ວງໜ້າເພື່ອຮັບໃຊ້ເຜີຍແຜ່. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າພຣະເຈົ້າຮູ້ຈັກຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ໄດ້ຍິນ ແລະ ຕອບຄຳອະທິຖານຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າ ພຣະເຢຊູຄືພຣະຄຣິດ, ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ພຣະຜູ້ໄຖ່ຂອງເຮົາ.

ເຖິງແມ່ນວ່າຂ້າພະເຈົ້າຈະເຮັດຜິດພາດຫລາຍສິ່ງຫລາຍຢ່າງ ນັບຕັ້ງແຕ່ມື້ແຫ່ງຄວາມຊົງຈຳກັບພໍ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ແຕ່ການພະຍາຍາມປົກປ້ອງເວລາສ່ວນຕົວໃນຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ຍັງຄົງເປັນເໝືອນກັບຮົ່ມເງົາໃຫ້ຊົ້ນໃນເວລາເກີດມໍລະສຸມຊີວິດ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າສາມາດສະແຫວງຫາບ່ອນຫລົບໄພ ແລະ ການປິ່ນປົວ, ໂດຍການເສີມສ້າງພອນແຫ່ງຄວາມຮັກ ແລະ ການເສຍສະລະຊົດໃຊ້ຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງເຮົາ.

ເພື່ອນໜຸ່ມຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ຂະນະທີ່ພວກເຈົ້າປົກປ້ອງເວລາສ່ວນຕົວໃນຊີວິດຂອງພວກເຈົ້າ ໃນວັນພັກຜ່ອນທີ່ດີ; ການຟັງເພງທີ່ຍົກລະດັບຈິດໃຈ; ການອ່ານພຣະຄຳພີ; ການອະທິຖານເປັນປະຈຳ ແລະ ມີຄວາມໝາຍ; ແລະ ການໃຊ້ຄວາມພະຍາຍາມໃຫ້ໄດ້ຮັບ ແລະ ໄຕ່ຕອງປິຕຸພອນຂອງພວກເຈົ້າ, ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບການເປີດເຜີຍ. ໃນຄຳເວົ້າຂອງປະທານແນວສັນ, ດວງຕາຂອງພວກເຈົ້າຈະ “ເປີດກວ້າງຕໍ່ຄວາມຈິງທີ່ວ່າ ແທ້ຈິງແລ້ວ ຊີວິດນີ້ ເປັນ ເວລາທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງຕັດສິນໃຈວ່າ ພວກເຈົ້າ ຕ້ອງການມີຊີວິດແບບໃດຕະຫລອດໄປ.”¹⁸

ພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນຂອງເຮົາຈະຕອບຄຳອະທິຖານຂອງພວກເຈົ້າ, ໂດຍສະເພາະຄຳອະທິຖານຂອງພວກເຈົ້າລະຫວ່າງເວລາສ່ວນຕົວໃນຊີວິດຂອງພວກເຈົ້າ. ພຣະອົງຈະເປີດເຜີຍຂອງປະທານແຫ່ງການແຕ່ງຕັ້ງລ່ວງໜ້າ ແລະ ພອນສະຫວັນຂອງພວກເຈົ້າ, ແລະ ພວກເຈົ້າຈະຮູ້ສຶກວ່າຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງຫຸ້ມຫໍ່ພວກເຈົ້າໄວ້, ຖ້າຫາກວ່າພວກເຈົ້າຈະທູນຂໍດ້ວຍຄວາມຈິງໃຈ ແລະ ປາດຖະໜາຢ່າງແຮງກ້າທີ່ຢາກຈະຮູ້ຈັກ. ຂະນະທີ່ພວກເຈົ້າປົກປ້ອງເວລາສ່ວນຕົວໃນຊີວິດຂອງພວກເຈົ້າ, ການມີສ່ວນຮ່ວມໃນພິທີການ ແລະ ພັນທະສັນຍາແຫ່ງພຣະກິດຕິຄຸນຈະມີຄວາມໝາຍຫລາຍຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ. ພວກເຈົ້າຈະຜູກມັດຕົວເອງໄວ້ກັບພຣະເຈົ້າຢ່າງເຕັມທີ່ຫລາຍຂຶ້ນ ໃນພັນທະສັນຍາທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດໄວ້ກັບພຣະອົງ, ແລະ ພວກເຈົ້າຈະຖືກຍົກຂຶ້ນເພື່ອຈະມີຄວາມຫວັງ, ສັດທາ, ແລະ ຄວາມໝັ້ນໃຈຫລາຍຂຶ້ນ ໃນຄຳສັນຍາທີ່ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໄວ້ກັບພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າຢາກຮູ້ຈັກແຜນຂອງພຣະເຈົ້າສຳລັບພວກເຈົ້າບໍ? ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າພຣະອົງຢາກໃຫ້ພວກເຈົ້າຮູ້, ແລະ ພຣະອົງໄດ້ດົນໃຈສາດສະດາຂອງພຣະອົງຕໍ່ໂລກ ເພື່ອເຊື້ອເຊີນ ເຮົາແຕ່ລະຄົນໃຫ້ອະທິຖານ ແລະ ຮັບເອົາປະສົບການເປີດຫູເປີດຕານີ້ເພື່ອຕົວເຮົາເອງ.¹⁹ ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເປັນພະຍານເຖິງຄວາມເປັນຈິງ ແລະ ອຳນາດຂອງການເສຍສະລະຊົດໃຊ້ຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງເຮົາ ທີ່ເຮັດໃຫ້ເປັນໄປໄດ້ທີ່ຈະດຳລົງຊີວິດຕາມ ແລະ ຊື່ນຊົມກັບພອນທຸກປະການຂອງການແຕ່ງຕັ້ງລ່ວງໜ້າຂອງພຣະເຈົ້າ, ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.