ຄວາມຊື່ນຊົມທີ່ສູງກວ່າ

ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນ ເດືອນເມສາ 2024

15:37

ຄວາມຊື່ນຊົມທີ່ສູງກວ່າ

ໂດຍ ແອວເດີ ດີເດີ ແອັຟ ອຸກດອບ

ແຫ່ງກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງ

ຂໍໃຫ້ເຮົາຈົ່ງສະແຫວງຫາ ແລະ ພົບຄວາມຊື່ນຊົມທີ່ສູງກວ່າ ຊຶ່ງມາຈາກການອຸທິດຊີວິດຂອງເຮົາຕໍ່ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາ ແລະ ພຣະບຸດທີ່ຮັກຂອງພຣະອົງ.

ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບພອນອັນຍິ່ງໃຫຍ່ໃນການກ່າວໃນກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນເປັນເວລາສາມທົດສະວັດນີ້. ໃນຊ່ວງເວລານັ້ນ, ຫລາຍຄົນທົ່ວໂລກໄດ້ຖາມຂ້າພະເຈົ້າກ່ຽວກັບຂ່າວສານເຫລົ່ານີ້. ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້, ຄຳຖາມໜຶ່ງໂດຍສະເພາະໄດ້ຖືກຖາມເລື້ອຍໆ. ມັນຈະເປັນປະມານນີ້: “ແອວເດີ ອຸກດອບ, ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຕັ້ງໃຈຟັງຄຳປາໄສເທື່ອແລ້ວນີ້ຂອງທ່ານ, ແຕ່ … ຂ້ານ້ອຍບໍ່ໄດ້ຍິນຫຍັງກ່ຽວກັບການບິນເລີຍ.”

ແລ້ວ, ຫລັງຈາກມື້ນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າອາດຈະບໍ່ໄດ້ຍິນຄຳຖາມນັ້ນຊົ່ວໄລຍະໜຶ່ງ.

ເລື່ອງ “ເມກຕາເວັນທີ່ແຍກຈາກດວງອາທິດ”¹

ບໍ່ໜ້າເຊື່ອວ່າ ເມື່ອ 120 ປີກ່ອນ ວິວເບີ ແລະ ອໍວຽວ ວະໄຣ້ ໄດ້ຂຶ້ນບິນ ແລະ ບິນຜ່ານຫາດຊາຍຢູ່ ຄິດີ ຮ໊ອກ, ລັດນອດຄາໂຣໄລນາ ເປັນເທື່ອທຳອິດ. ຖ້ຽວບິນໄລຍະສັ້ນສີ່ຖ້ຽວໃນວັນນັ້ນ ຂອງເດືອນທັນວາ ໄດ້ປ່ຽນໂລກ ແລະ ເປີດປະຕູ ໃນສິ່ງປະດິດຄິດສ້າງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນປະຫວັດສາດຂອງໂລກ.

ການບິນມີຄວາມສ່ຽງໃນຍຸກເລີ່ມຕົ້ນເຫລົ່ານັ້ນ. ພວກອ້າຍນ້ອງເຂົາເຈົ້າຮູ້ເລື່ອງນີ້. ແລະ ມິວຕັນ ພໍ່ຂອງເຂົາເຈົ້າກໍຮູ້ເຊັ່ນກັນ. ຕາມຈິງແລ້ວ, ລາວຢ້ານທີ່ສຸດວ່າຈະສູນເສຍລູກຊາຍທັງສອງຄົນຂອງລາວ ຈາກອຸບັດຕິເຫດທາງເຄື່ອງບິນ ຈົນເຂົາເຈົ້າສັນຍາວ່າ ເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ບິນນຳກັນຈັກເທື່ອ.

ແລະ ເຂົາເຈົ້າກໍບໍ່ເຄີຍເຮັດເລີຍ—ຍົກເວັ້ນຄັ້ງດຽວ. ເຈັດປີຫລັງຈາກວັນແຫ່ງປະຫວັດສາດນັ້ນຢູ່ທີ່ ຄິດີ ຮ໊ອກ, ໃນທີ່ສຸດ ມິວຕັນ ວະໄຣ້ ໄດ້ຍິນຍອມ ແລະ ເບິ່ງ ວິວເບີ ແລະ ອໍວຽວ ຂັບຍົນນຳກັນເປັນເທື່ອທຳອິດ. ຫລັງຈາກຍົນລົງ, ອໍວຽວໄດ້ເກ້ຍກ່ອມໃຫ້ພໍ່ຂອງລາວຂີ່ຍົນເປັນເທື່ອທຳອິດ ແລະ ຖ້ຽວດຽວຂອງລາວ ເພື່ອສຳຜັດດ້ວຍຕົວເອງ.

ຂະນະທີ່ຍົນບິນຂຶ້ນຈາກພື້ນດິນ, ມິວຕັນ ຜູ້ອາຍຸ 82 ປີ ກໍເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຕື່ນເຕັ້ນໃນການບິນ ຈົນວ່າຄວາມຢ້ານກົວທັງໝົດໄດ້ຫາຍໄປ. ອໍວຽວປິຕິຍິນດີ ໃນຂະນະທີ່ພໍ່ຂອງລາວຮ້ອງຂຶ້ນດ້ວຍຄວາມດີໃຈວ່າ, “ສູງຂຶ້ນ, ອໍວຽວ, ສູງຂຶ້ນ!”²

ນີ້ຄືຜູ້ຊາຍທີ່ມັກຄືກັນກັບຂ້າພະເຈົ້າ!

ບາງທີເຫດຜົນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກ່າວເຖິງການບິນເປັນບາງຄັ້ງຄາວ ກໍເພາະຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ບາງຢ່າງທີ່ພໍ່ລູກວະໄຣ້ຮູ້ສຶກ. ຂ້າພະເຈົ້າກໍຄືກັນ “ໄດ້ຫລຸດພົ້ນຈາກແຮງໂນ້ມຖ່ວງຂອງໂລກ ແລະ ເຊີ່ນໄປຢ່າງງ່າຍດາຍໃນທ້ອງຟ້າ ພ້ອມກັບສຽງຫົວມ່ວນຂອງປີກຍົນສີເງິນ.”³

ຖ້ຽວບິນທຳອິດຂອງອ້າຍນ້ອງວະໄຣ້, ຊຶ່ງໄດ້ເກີດຂຶ້ນເມື່ອ 37 ປີ ກ່ອນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເກີດ, ໄດ້ເປີດປະຕູແຫ່ງການຜະຈົນໄພ, ຄວາມມະຫັດສະຈັນ, ແລະ ຄວາມຊື່ນຊົມອັນບໍລິສຸດໃນຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ.

ແລະ ເຖິງປານນັ້ນ, ເຖິງແມ່ນຄວາມຊື່ນຊົມນັ້ນໜ້າອັດສະຈັນ, ແຕ່ກໍຍັງມີຄວາມຊື່ນຊົມທີ່ສູງກວ່ານັ້ນອີກ. ມື້ນີ້, ດ້ວຍວິນຍານແຫ່ງສຽງຮ້ອງດ້ວຍຄວາມຍິນດີຂອງ ມິວຕັນ ວະໄຣ້ ທີ່ວ່າ, “ສູງຂຶ້ນ, ອໍວຽວ, ສູງຂຶ້ນ,” ຂ້າພະເຈົ້າຢາກກ່າວກ່ຽວກັບຄວາມຊື່ນຊົມທີ່ສູງກວ່າ—ມັນມາຈາກໃສ, ມັນເຂົ້າມາໃນໃຈໄດ້ແນວໃດ, ແລະ ເຮົາຈະປະສົບກັບມັນໃນລະດັບຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າໄດ້ແນວໃດ.

ເປົ້າໝາຍທັງໝົດຂອງການເປັນຢູ່ຂອງມະນຸດ

ເຫັນໄດ້ຢ່າງແຈ້ງຊັດວ່າ ໃຜໆກໍຢາກມີຄວາມສຸກ.⁴ ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ເຫັນໄດ້ຢ່າງແຈ້ງຊັດວ່າ ບໍ່ແມ່ນທຸກຄົນທີ່ມີຄວາມສຸກ. ໜ້າເສຍດາຍ, ເບິ່ງຄືວ່າສຳລັບຫລາຍຄົນ, ຄວາມສຸກນັ້ນແມ່ນຫາໄດ້ຍາກ.⁵

ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເປັນແບບນັ້ນ? ຖ້າຫາກຄວາມສຸກເປັນສິ່ງໜຶ່ງທີ່ມະນຸດເຮົາປາດຖະໜາຫລາຍທີ່ສຸດ, ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງບໍ່ປະສົບຄວາມສຳເລັດໃນການຊອກຫາມັນ? ເພື່ອຖອດຂໍ້ຄວາມຂອງບົດເພງລູກທົ່ງ ບາງທີເຮົາອາດຊອກຫາຄວາມຊື່ນຊົມຜິດບ່ອນ.⁶

ເຮົາຈະພົບຄວາມສຸກໄດ້ຢູ່ໃສ?

ກ່ອນທີ່ເຮົາຈະກ່າວເຖິງວິທີຊອກຫາຄວາມຊື່ນຊົມ, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍຍອມຮັບວ່າ ພາວະຊຶມເສົ້າ ແລະ ບັນຫາທາງຈິດໃຈ ແລະ ອາລົມທີ່ທ້າທາຍແມ່ນມີຈິງ, ແລະ ຄຳຕອບບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ “ພະຍາຍາມມີຄວາມສຸກຫລາຍຂຶ້ນ.” ຈຸດປະສົງຂອງຂ້າພະເຈົ້າໃນມື້ນີ້ ບໍ່ແມ່ນການເຮັດໃຫ້ບັນຫາສຸຂະພາບຈິດລົດລົງ ຫລື ເປັນເລື່ອງເລັກນ້ອຍ. ຖ້າຫາກທ່ານປະເຊີນກັບການທ້າທາຍເຊັ່ນນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍເປັນທຸກກັບທ່ານ, ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຢືນຢູ່ຂ້າງທ່ານ. ສຳລັບບາງຄົນ, ການຊອກຫາຄວາມຊື່ນຊົມ ອາດລວມທັງການສະແຫວງຫາຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຈາກຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານສຸຂະພາບຈິດ ທີ່ຜ່ານການຝຶກອົບຮົມ ຜູ້ອຸທິດຊີວິດໃຫ້ກັບການຝຶກສິລະປະທີ່ສຳຄັນຫລາຍຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຮົາຄວນຂອບໃຈສຳລັບຄວາມຊ່ວຍເຫລືອດັ່ງກ່າວ.

ຊີວິດບໍ່ແມ່ນລຳດັບທາງອາລົມສູງທີ່ບໍ່ມີສິ້ນສຸດ. “ເພາະມັນຈຳເປັນວ່າ ຕ້ອງມີການກົງກັນຂ້າມໃນທຸກຢ່າງ.”⁷ ແລະ ຖ້າຫາກພຣະເຈົ້າ ພຣະອົງເອງຊົງກັນແສງ, ດັ່ງທີ່ພຣະຄຳພີຢືນຢັນວ່າພຣະອົງໄດ້ກັນແສງ,⁸ ແລ້ວແນ່ນອນວ່າທ່ານ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າກໍຈະຮ້ອງໄຫ້ເຊັ່ນກັນ. ຄວາມຮູ້ສຶກໂສກເສົ້າບໍ່ແມ່ນສັນຍານຂອງຄວາມລົ້ມເຫລວ. ໃນຊີວິດນີ້, ຄວາມຊື່ນຊົມ ແລະ ຄວາມໂສກເສົ້າເປັນເພື່ອນທີ່ແຍກອອກຈາກກັນບໍ່ໄດ້.⁹ ເຊັ່ນດຽວກັບທ່ານທຸກຄົນ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍເຄີຍມີຄວາມຜິດຫວັງ, ຄວາມໂສກເສົ້າ, ແລະ ເສຍໃຈ.

ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍເຄີຍປະສົບກັບອາລຸນອັນຮຸ່ງໂລດ ຊຶ່ງເຕີມເຕັມຈິດວິນຍານດ້ວຍຄວາມຊື່ນຊົມຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ຈົນບໍ່ອາດຮັກສາໄວ້ໄດ້. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຄົ້ນພົບດ້ວຍຕົນເອງວ່າ ຄວາມໝັ້ນໃຈອັນສະຫງົບນີ້ ມາຈາກການຕິດຕາມພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ການເດີນໄປໃນເສັ້ນທາງຂອງພຣະອົງ.

ສັນຕິສຸກທີ່ພຣະອົງປະທານໃຫ້ແກ່ເຮົາບໍ່ເໝືອນທີ່ໂລກໃຫ້.¹⁰ ມັນດີກວ່າ. ມັນສູງກວ່າ ແລະ ສັກສິດກວ່າ. ພຣະເຢຊູໄດ້ກ່າວວ່າ, “ຝ່າຍເຮົາໄດ້ມາ ເພື່ອເຂົາຈະໄດ້ມີຊີວິດ, ແລະ ຈະໄດ້ຊີວິດຢ່າງຄົບບໍລິບູນ.”¹¹

ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດເປັນ “ຂ່າວທີ່ນຳຄວາມຊົມຊື່ນຍິນດີອັນໃຫຍ່ມາ” ແທ້ໆ!¹² ມັນເປັນຂ່າວສານແຫ່ງຄວາມຫວັງທີ່ທຽບບໍ່ໄດ້! ເປັນຂ່າວສານຂອງການແບກແອກ ແລະ ການຍົກພາລະ.¹³ ເປັນການລວມແສງ. ເປັນຄວາມໂປດປານຈາກສະຫວັນ, ຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ສູງກວ່າ, ພັນທະສັນຍາທີ່ສູງກວ່າ, ຄວາມປອດໄພນິລັນດອນ, ແລະ ລັດສະໝີພາບອັນເປັນນິດ!

ຄວາມຊື່ນຊົມຄືຈຸດປະສົງແທ້ໆຂອງແຜນຂອງພຣະເຈົ້າສຳລັບລູກໆຂອງພຣະອົງ. ທ່ານຖືກສ້າງຂຶ້ນມາກໍເພື່ອສິ່ງນີ້—“ເພື່ອ [ທ່ານ] ຈະໄດ້ມີຄວາມສຸກ”!¹⁴ ທ່ານຖືກສ້າງຂຶ້ນມາເພື່ອສິ່ງນີ້!

ພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນຂອງເຮົາບໍ່ໄດ້ເຊື່ອງຊ້ອນເສັ້ນທາງໄປສູ່ຄວາມສຸກ. ມັນບໍ່ໄດ້ເປັນຄວາມລັບ. ມັນແມ່ນສຳລັບທຸກຄົນ!¹⁵

ມັນໄດ້ຖືກສັນຍາໄວ້ກັບຜູ້ທີ່ເດີນຕາມເສັ້ນທາງແຫ່ງການເປັນສານຸສິດ, ເຮັດຕາມຄຳສອນ ແລະ ຕົວຢ່າງຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ, ຮັກສາພຣະບັນຍັດຂອງພຣະອົງ, ແລະ ໃຫ້ກຽດແກ່ພັນທະສັນຍາທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດກັບພຣະເຈົ້າ. ຊ່າງເປັນຄຳສັນຍາທີ່ໂດດເດັ່ນແທ້ໆ!

ພຣະເຈົ້າມີສິ່ງທີ່ຈະສະເໜີມອບໃຫ້ຫລາຍກວ່ານີ້

ເຮົາທຸກຄົນຮູ້ຈັກຄົນທີ່ເວົ້າວ່າ ພວກເຂົາບໍ່ຕ້ອງການພຣະເຈົ້າ ເພື່ອທີ່ຈະມີຄວາມສຸກ, ພວກເຂົາມີຄວາມສຸກພຽງພໍໂດຍບໍ່ມີສາດສະໜາ.

ຂ້າພະເຈົ້າຮັບຮູ້ ແລະ ເຄົາລົບຄວາມຮູ້ສຶກເຫລົ່ານີ້. ພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນທີ່ຊົງຮັກຂອງເຮົາຕ້ອງການໃຫ້ລູກໆທຸກຄົນຂອງພຣະອົງມີຄວາມສຸກຫລາຍທີ່ສຸດເທົ່າທີ່ຈະເປັນໄປໄດ້, ສະນັ້ນພຣະອົງຈຶ່ງໄດ້ເຮັດໃຫ້ໂລກນີ້ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມສວຍງາມ, ຄວາມພໍໃຈທີ່ເປັນປະໂຫຍດ ແລະ ເບີກບານ, “ທັງເພື່ອເປັນສິ່ງປະທັບຕາ ແລະ ຍິນດີໃນໃຈນຳອີກ.”¹⁶ ສຳລັບຂ້າພະເຈົ້າ, ການບິນໄດ້ນຳຄວາມສຸກອັນຍິ່ງໃຫຍ່ມາໃຫ້. ຄົນອື່ນພົບຄວາມສຸກໃນດົນຕີ, ໃນສິລະປະ, ໃນວຽກອະດິເລກ, ຫລື ໃນທຳມະຊາດ.

ໂດຍການເຊື້ອເຊີນທຸກຄົນ ແລະ ການແບ່ງປັນຂ່າວປະເສີດຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດເລື່ອງຄວາມຊື່ນຊົມອັນຍິ່ງໃຫຍ່, ເຮົາບໍ່ໄດ້ມອງຂ້າມແຫລ່ງຄວາມຊື່ນຊົມເຫລົ່ານີ້. ເຮົາພຽງເວົ້າວ່າ ພຣະເຈົ້າມີຫລາຍກວ່ານີ້ທີ່ຈະປະທານໃຫ້. ຄວາມຊື່ນຊົມທີ່ສູງກວ່າ ແລະ ເລິກເຊິ່ງກວ່າ—ຄວາມຊື່ນຊົມທີ່ເໜືອກວ່າສິ່ງໃດໆທີ່ໂລກນີ້ສະເໜີມອບໃຫ້. ມັນແມ່ນຄວາມຊື່ນຊົມທີ່ທົນກັບຄວາມເຈັບປວດໃຈ, ຊຶມເຂົ້າໄປໃນຄວາມໂສກເສົ້າ, ແລະ ຫລຸດຜ່ອນຄວາມໂດດດ່ຽວ.

ຄວາມຊື່ນຊົມທາງໂລກ, ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ບໍ່ຄົງທີ່. ມັນບໍ່ສາມາດ. ເປັນທຳມະຊາດຂອງສາລະພັດສິ່ງໃນໂລກທີ່ຈະແກ່, ເສື່ອມໂຊມ, ເກົ່າຫ້ຽນ, ຫລື ຈືດຈາງ. ແຕ່ຄວາມຊື່ນຊົມຢ່າງພຣະເຈົ້າແມ່ນນິລັນດອນ, ເພາະພຣະເຈົ້າເປັນນິລັນດອນ. ພຣະເຢຊູຄຣິດໄດ້ສະເດັດມາເພື່ອຍົກເຮົາອອກຈາກທາງໂລກ ແລະ ແທນຄວາມເສື່ອມຊາມ ດ້ວຍຄວາມສະອາດບໍລິສຸດ. ພຽງແຕ່ພຣະອົງເທົ່ານັ້ນທີ່ມີອຳນາດນັ້ນ, ແລະ ພຽງແຕ່ຄວາມຊື່ນຊົມຂອງພຣະອົງເທົ່ານັ້ນທີ່ຄົງຢູ່ຕະຫລອດໄປ.

ຖ້າຫາກທ່ານຮູ້ສຶກວ່າອາດຈະມີຄວາມຊື່ນຊົມແບບນີ້ໃນຊີວິດຂອງທ່ານ, ຂ້າພະເຈົ້າເຊື້ອເຊີນທ່ານໃຫ້ເລີ່ມຕົ້ນການເດີນທາງໃນການຕິດຕາມພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ເສັ້ນທາງຂອງພຣະອົງ. ມັນແມ່ນການເດີນທາງແຫ່ງຊີວິດ—ແລະ ຕໍ່ຈາກນີ້. ຂ້າພະເຈົ້າຂໍແນະນຳສອງສາມຂັ້ນຕອນໃນການເດີນທາງທີ່ກຸ້ມຄ່າ ໃນການຄົ້ນພົບຄວາມຊື່ນຊົມອັນບໍລິສຸດ.

ຫຍັບເຂົ້າໃກ້ພຣະເຈົ້າ¹⁷

ທ່ານຈື່ຜູ້ຍິງໃນພຣະຄຳພີໃໝ່ທີ່ອົດທົນກັບການເປັນພະຍາດເລືອດຕົກເປັນເວລາ 12 ປີໄດ້ບໍ?¹⁸ ນາງໄດ້ໃຊ້ຊັບສິນທັງໝົດທີ່ນາງມີກັບການປິ່ນປົວ, ແຕ່ມັນກັບຮ້າຍແຮງຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ. ນາງໄດ້ຍິນເລື່ອງພຣະເຢຊູ, ອຳນາດການປິ່ນປົວຂອງພຣະອົງເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນດີ. ແຕ່ພຣະອົງຈະປິ່ນປົວນາງໄດ້ຫລືບໍ່? ແລະ ນາງຈະເຂົ້າໃກ້ພຣະອົງໄດ້ແນວໃດ? ຄວາມເຈັບປ່ວຍຂອງນາງເຮັດໃຫ້ນາງ “ບໍ່ສະອາດ” ອີງຕາມກົດຂອງໂມເຊ, ແລະ ດັ່ງນັ້ນນາງຈຶ່ງຕ້ອງຢູ່ຫ່າງໆຈາກຄົນອື່ນ.¹⁹

ການເຂົ້າຫາພຣະອົງຢ່າງເປີດເຜີຍ ແລະ ຂໍໃຫ້ປິ່ນປົວ ຄົງຈະເປັນໄປບໍ່ໄດ້.

ເຖິງປານນັ້ນ, ນາງກໍຍັງຄິດວ່າ, “ຖ້າເຮົາໄດ້ບາຍພຽງແຕ່ເຄື່ອງນຸ່ງຂອງເພິ່ນເທົ່ານັ້ນ, ເຮົາກໍຈະດີພະຍາດ.”²⁰

ໃນທີ່ສຸດ, ສັດທາຂອງນາງກໍຊະນະຄວາມຢ້ານກົວຂອງນາງ. ນາງກ້າຕໍ່ຄຳຕຳໜິຂອງຄົນອື່ນ ແລະ ໄດ້ມຸ້ງໄປຫາພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ.

ໃນທີ່ສຸດ, ນາງກໍຢູ່ບໍ່ໄກເກີນເອື້ອມ. ນາງໄດ້ຍື່ນມືອອກໄປ.

ແລະ ນາງກໍຫາຍເປັນປົກກະຕິ.

ເຮົາທຸກຄົນບໍ່ຄືກັບຜູ້ຍິງຄົນນີ້ບໍ?

ອາດມີຫລາຍເຫດຜົນວ່າເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງລັງເລທີ່ຈະເຂົ້າໃກ້ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ. ເຮົາອາດຈະປະເຊີນກັບການເຍາະເຍີ້ຍ ຫລື ການກ່າວໂທດຈາກຄົນອື່ນ. ໃນຄວາມທະນົງຕົວ, ເຮົາອາດຈະປະຕິເສດຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງບາງສິ່ງທີ່ງ່າຍໆ ທີ່ມີຄຸນຄ່າຫລາຍ. ເຮົາອາດຄິດວ່າ ສະພາບການຂອງເຮົາ ເຮັດໃຫ້ເຮົາບໍ່ມີຄຸນສົມບັດທີ່ຈະໄດ້ຮັບການປິ່ນປົວຈາກພຣະອົງ—ວ່າໄລຍະທາງໄກເກີນໄປ ຫລື ບາບຂອງເຮົາມີຫລາຍເກີນໄປ.

ເຊັ່ນດຽວກັບຜູ້ຍິງຄົນນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າ ຖ້າຫາກເຮົາຫຍັບເຂົ້າໃກ້ພຣະເຈົ້າ ແລະ ຍື່ນມືອອກໄປສຳຜັດພຣະອົງ, ແລ້ວເຮົາຈະໄດ້ຮັບການປິ່ນປົວ, ສັນຕິສຸກ, ແລະ ຄວາມຊື່ນຊົມຢ່າງແນ່ນອນ.

ຊອກຫາມັນ

ພຣະເຢຊູໄດ້ສິດສອນວ່າ, “ຈົ່ງໝັ່ນຊອກຫາ, ແລ້ວເຈົ້າຈະໄດ້ພົບ.”²¹

ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າວະລີທີ່ລຽບງ່າຍນີ້ ບໍ່ພຽງເປັນຄຳສັນຍາທາງວິນຍານເທົ່ານັ້ນ, ມັນເປັນຄຳຖະແຫລງຂອງຄວາມເປັນຈິງ.

ຖ້າເຮົາສະແຫວງຫາເຫດຜົນທີ່ຈະໃຈຮ້າຍ, ສົງໄສ, ຂົມຂື່ນ ຫລື ຢູ່ຄົນດຽວ, ເຮົາກໍຈະພົບມັນເຊັ່ນກັນ.

ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຖ້າເຮົາສະແຫວງຫາຄວາມຊື່ນຊົມ—ຖ້າເຮົາຊອກຫາເຫດຜົນທີ່ຈະປິຕິຍິນດີ ແລະ ຕິດຕາມພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຢ່າງມີຄວາມຊື່ນຊົມ, ເຮົາກໍຈະພົບມັນ.

ໜ້ອຍທີ່ສຸດທີ່ເຮົາຈະພົບສິ່ງທີ່ເຮົາບໍ່ໄດ້ຊອກຫາ.

ທ່ານກຳລັງຊອກຫາຄວາມຊື່ນຊົມບໍ?

ຈົ່ງໝັ່ນຊອກຫາ, ແລ້ວທ່ານຈະໄດ້ພົບ.

ແບກຫາບພາລະຂອງກັນແລະກັນ²²

ພຣະເຢຊູໄດ້ສິດສອນວ່າ, “ການໃຫ້ [ເປັນພອນ] ຫລາຍກວ່າການຮັບ.”²³

ເປັນໄປໄດ້ບໍວ່າ ໃນການຄົ້ນຫາຄວາມຊື່ນຊົມ, ວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດໃນການຊອກຫາ ຄືການນຳຄວາມຊື່ນຊົມມາສູ່ຄົນອື່ນ?

ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ທ່ານຮູ້ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າກໍຮູ້ວ່າມັນເປັນຄວາມຈິງ! ຄວາມຊື່ນຊົມຄືກັນກັບໄຫແປ້ງ ຫລື ຂວດນ້ຳມັນທີ່ບໍ່ມີວັນໝົດ.²⁴ ຄວາມຊື່ນຊົມທີ່ແທ້ຈິງຈະທະວີຄູນ ເມື່ອມີການແບ່ງປັນ.

ມັນບໍ່ຮຽກຮ້ອງບາງຢ່າງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ຫລື ຊັບຊ້ອນ.

ເຮົາສາມາດເຮັດສິ່ງງ່າຍໆໄດ້.

ເຊັ່ນການອະທິຖານເພື່ອຄົນໃດຄົນໜຶ່ງດ້ວຍສຸດໃຈຂອງເຮົາ.

ກ່າວຊົມເຊີຍຢ່າງຈິງໃຈ.

ຊ່ວຍໃຫ້ຄົນໃດຄົນໜຶ່ງຮູ້ສຶກໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບ, ເຄົາລົບ, ມີຄ່າ, ແລະ ເປັນທີ່ຮັກ.

ແບ່ງປັນຂໍ້ພຣະຄຳພີທີ່ໂປດປານ ແລະ ຄວາມໝາຍສຳລັບເຮົາ.

ຫລື ແມ່ນແຕ່ພຽງຮັບຟັງ.

“ເມື່ອທ່ານຢູ່ໃນການຮັບໃຊ້ເພື່ອນມະນຸດຂອງທ່ານ, ທ່ານກໍຢູ່ໃນການຮັບໃຊ້ພຣະເຈົ້າຂອງທ່ານນັ້ນເອງ,”²⁵ ແລະ ພຣະເຈົ້າຈະຕອບແທນຄວາມເມດຕາຂອງທ່ານຢ່າງເພື່ອແຜ່.²⁶ ຄວາມຊື່ນຊົມທີ່ທ່ານມອບໃຫ້ຄົນອື່ນ ຈະກັບຄືນມາສູ່ທ່ານໃນ “ເຄື່ອງຜອງຍັດສັ່ນລົງແໜ້ນເຕັມລົ້ນ.”²⁷

“ແລ້ວເຮົາຈະເຮັດແນວໃດ?”²⁸

ໃນຊ່ວງວັນ, ຊ່ວງອາທິດ, ແລະ ເດືອນທີ່ຈະມາເຖິງ, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເຊື້ອເຊີນທ່ານໃຫ້:

ໃຊ້ເວລາດ້ວຍຄວາມຈິງໃຈ, ແລະ ພະຍາຍາມຢ່າງເຕັມໃຈ ເພື່ອຫຍັບເຂົ້າໃກ້ພຣະເຈົ້າ.
ສະແຫວງຫາຊ່ວງເວລາແຫ່ງຄວາມຫວັງ, ສັນຕິສຸກ, ແລະ ຄວາມຊື່ນຊົມທຸກໆວັນຢ່າງພາກພຽນ.
ນຳຄວາມຊື່ນຊົມມາໃຫ້ຄົນອື່ນທີ່ຢູ່ອ້ອມຂ້າງທ່ານ.

ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງ, ໝູ່ເພື່ອນທີ່ຮັກແພງຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ຂະນະທີ່ທ່ານຄົ້ນຫາພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ ເພື່ອຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ເລິກເຊິ່ງກວ່າເກົ່າກ່ຽວກັບແຜນນິລັນດອນຂອງພຣະເຈົ້າ, ຮັບເອົາຄຳເຊື້ອເຊີນເຫລົ່ານີ້, ແລະ ພະຍາຍາມເດີນໄປໃນເສັ້ນທາງຂອງພຣະອົງ, ທ່ານຈະປະສົບກັບ “ສັນຕິສຸກອັນມາແຕ່ພຣະເຈົ້າ ຊຶ່ງເກີນຄວາມເຂົ້າໃຈ,”²⁹ ແມ່ນແຕ່ໃນທ່າມກາງຄວາມໂສກເສົ້າກໍຕາມ. ທ່ານຈະຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມຮັກທີ່ບໍ່ມີໃຜທຽບໄດ້ຂອງພຣະເຈົ້າ ທີ່ພອງຢູ່ໃນໃຈຂອງທ່ານຫລາຍຂຶ້ນ. ຮຸ່ງອາລຸນແຫ່ງແສງຊັ້ນສູງຈະທະລຸຜ່ານເງົາມືດຂອງການທົດລອງຂອງທ່ານ, ແລະ ທ່ານຈະເລີ່ມປະສົບຄວາມສະຫງ່າລາສີ ແລະ ຄວາມອັດສະຈັນທີ່ບໍ່ອາດບັນລະຍາຍໄດ້ຂອງຂອບເຂດແຫ່ງສະຫວັນ. ທ່ານຈະຮູ້ສຶກວ່າ ວິນຍານຂອງທ່ານຖືກຍົກອອກໄປຈາກແຮງໂນ້ມຖ່ວງຂອງໂລກນີ້.

ແລະ ເຊັ່ນດຽວກັບ ມິວຕັນ ວະໄຣ້ ທີ່ດີ, ບາງທີທ່ານຈະເປັ່ງສຽງຂອງທ່ານໃນຄວາມປິຕິຍິນດີ ແລະ ຮ້ອງອອກມາວ່າ, “ສູງຂຶ້ນ, ພຣະບິດາ, ສູງຂຶ້ນ!”

ຂໍໃຫ້ເຮົາຈົ່ງສະແຫວງຫາ ແລະ ພົບຄວາມຊື່ນຊົມທີ່ສູງກວ່າ ຊຶ່ງມາຈາກການອຸທິດຊີວິດຂອງເຮົາຕໍ່ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາ ແລະ ພຣະບຸດທີ່ຮັກຂອງພຣະອົງ. ນີ້ຄືຄຳອະທິຖານ ແລະ ພອນຢ່າງຈິງໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ໃນພຣະນາມອັນສັກສິດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.