ເຈດຕະນາຂອງພຣະເຈົ້າຄືພາທ່ານກັບບ້ານ

ໂດຍ ແອວເດີ ແພທຣິກ ເຄຍຣັນ

ແຫ່ງກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງ

ທຸກຢ່າງກ່ຽວກັບແຜນຂອງພຣະບິດາສຳລັບລູກໆທີ່ຮັກຂອງພຣະອົງ ແມ່ນຖືກອອກແບບມາ ເພື່ອນຳເອົາທຸກຄົນກັບຄືນບ້ານ.

ຂ້າພະເຈົ້າຂໍສະແດງຄວາມກະຕັນຍູຕໍ່ຄຳອະທິຖານຂອງທ່ານຂະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເລີ່ມຂັ້ນຕອນປັບຕົວກັບການເອີ້ນ, ຜ່ານທາງປະທານແນວສັນ, ເພື່ອໃຫ້ຮັບໃຊ້ໃນຖານະອັກຄະສາວົກຂອງອົງພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າ. ທ່ານກໍອາດຈະຈິນຕະນາການໄດ້ດີວ່າຄວາມຮູ້ສຶກຖ່ອມໃຈນີ້ເປັນແນວໃດ, ແລະ ມັນກໍເປັນຊ່ວງເວລາຂອງການປ່ຽນແປງທີ່ບໍ່ທຳມະດາ ແລະ ການກວດສອບຕົວເອງຢ່າງລະອຽດ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ແທ້ຈິງແລ້ວ, ມັນຄືກຽດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ, ໃນທຸກຄວາມສາມາດ, ແລະ ມີສ່ວນຮ່ວມໃນການແບ່ງປັນຂ່າວດີກັບທ່ານເຖິງພຣະກິດຕິຄຸນແຫ່ງຄວາມຫວັງຂອງພຣະອົງ.

ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ມີການເລົ່າລືກັນວ່າເບື້ອງຫລັງຂອງອັກຄະສາວົກໃໝ່ທຸກຄົນກໍຈະມີແມ່ພັນລະຍາທີ່ຢືນແປກໃຈຢູ່. ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຮູ້ໃຈວ່າຄຳເລົ່າລືນັ້ນມີແທ້ຫລືບໍ່, ແຕ່ໃນກໍລະນີນີ້, ມັນອາດຈະເປັນໄປໄດ້. ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າສົງໄສຄວາມຈິງທີ່ວ່າແມ່ພັນລະຍາຂອງຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຢູ່ກັບພວກເຮົາແລ້ວ ບໍ່ມີສິ່ງໃດເລີຍທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຄວາມແປກໃຈຂອງເພິ່ນລົດລົງ.

ເມື່ອຫລາຍເດືອນກ່ອນ, ຕອນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ພັນລະຍາໄດ້ເດີນທາງໄປຕ່າງປະເທດເພື່ອປະຕິບັດວຽກງານມອບໝາຍຕ່າງໆຂອງສາດສະໜາຈັກ, ເຊົ້າມື້ໜຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຕື່ນນອນແຕ່ເຊົ້າ ແລະ ໄດ້ແນມອອກໄປນອກປ່ອງຢ້ຽມຂອງໂຮງແຮມທີ່ພວກເຮົາພັກຢູ່ ແບບຕາເມື່ອຍໆ. ທາງລຸ່ມຫົນທາງທີ່ສັບສົນວຸ້ນວາຍ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຫັນວ່າມີການຕັ້ງກະໂຈມປິດກັ້ນຫົນທາງໄວ້ ໂດຍມີຕໍາຫລວດປະຈຳການຢູ່ໃກ້ໆເພື່ອສົ່ງສັນຍານບອກໃຫ້ລົດລ້ຽວກັບຄືນຂະນະທີ່ເຂົ້າໄປຮອດບ່ອນປິດກັ້ນ. ທຳອິດ, ມີພຽງແຕ່ລົດສອງສາມຄັນເທົ່ານັ້ນທີ່ຂັບເຂົ້າໄປທາງນັ້ນ ແລະ ຕ້ອງລ້ຽວກັບຄືນ. ແຕ່ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ ການຈະລາຈອນເພີ່ມຂຶ້ນ, ການຕໍ່ແຖວຂອງລົດກໍເລີ່ມເພີ່ມຂຶ້ນເລື້ອຍໆ.

ຈາກປ່ອງຢ້ຽມທາງເທິງ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສັງເກດເຫັນວ່າຕຳຫລວດຄົນນັ້ນເບິ່ງຄືວ່າມີຄວາມພໍໃຈໃນອຳນາດຂອງເຂົາໃນການກີດຂວາງການຈະລາຈອນ ແລະ ຂັບໄລ່ຜູ້ຄົນໃຫ້ອອກໄປ. ຄວາມຈິງແລ້ວ, ລາວໄດ້ເກີດຄວາມໝັ້ນໃຈໃນຕົວເອງ, ຄືກັບວ່າລາວເລີ່ມເຕັ້ນລະບຳດ້ວຍຄວາມມ່ວນຊື່ນ, ຂະນະທີ່ລົດແຕ່ລະຄັນຂັບໄປຮອດບ່ອນປິດກັ້ນ. ຖ້າຄົນຂັບລົດໃຈຮ້າຍໃຫ້ກັບການປິດກັ້ນຫົນທາງ, ຕຳຫລວດຄົນນັ້ນກໍບໍ່ປະກົດວ່າຈະຊ່ວຍແນວໃດ ຫລື ເຫັນອົກເຫັນໃຈຫຍັງເລີຍ. ລາວມີແຕ່ແກ່ວງຫົວໄປມາ ແລະ ຊີ້ໄປທິດທາງກົງກັນຂ້າມ.

ເພື່ອນຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ເພື່ອນສານຸສິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າເທິງເສັ້ນທາງແຫ່ງຊີວິດມະຕະນີ້: ແຜນຂອງພຣະບິດາຂອງເຮົາ, ແມ່ນແຕ່ແຜນທີ່ “ຍອດຍ້ຽມ” ຂອງພຣະອົງ,¹ ຖືກອອກແບບມາເພື່ອນຳທ່ານກັບບ້ານ, ບໍ່ແມ່ນ ປິດກັ້ນທ່ານໃຫ້ອອກໄປ.² ບໍ່ມີຜູ້ໃດຕັ້ງກະໂຈມຂີດຂວາງຫົນທາງ ແລະ ສົ່ງຄົນໄປປະຈຳການຢູ່ທີ່ນັ້ນເພື່ອປິດກັ້ນທ່ານບໍ່ໃຫ້ໄປ ແລະ ຫັນຫລັງໃຫ້ກັບທ່ານ. ຕາມຈິງແລ້ວ, ມັນກົງກັນຂ້າມກັນ. ພຣະເຈົ້າສະແຫວງຫາທ່ານຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ. ພຣະອົງ “ປະສົງໃຫ້ລູກໆທຸກຄົນຂອງພຣະອົງເລືອກທີ່ຈະກັບຄືນໄປຫາພຣະອົງ,”³ ແລະ ພຣະອົງໃຊ້ທຸກວິທີທາງທີ່ເປັນໄປໄດ້ເພື່ອນຳທ່ານກັບຄືນ.

ພຣະບິດາທີ່ຊົງຮັກຂອງເຮົາເບິ່ງແຍງການສ້າງໂລກນີ້ເອງໂດຍມີຈຸດປະສົງທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນໂອກາດສຳລັບທ່ານ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າເພື່ອແຜ່ຂະຫຍາຍ ແລະ ຂັດເກົາປະສົບການແຫ່ງຊີວິດມະຕະ, ໃຫ້ໂອກາດທີ່ຈະໃຊ້ອຳເພີໃຈທາງສິນທຳຂອງເຮົາທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ເພື່ອເລືອກພຣະອົງ,⁴ ເພື່ອຮຽນຮູ້ ແລະ ເພື່ອເຕີບໂຕ, ເພື່ອເຮັດຄວາມຜິດພາດ, ເພື່ອກັບໃຈ, ເພື່ອຮັກພຣະເຈົ້າ ແລະ ເພື່ອນບ້ານຂອງເຮົາ, ແລະ ເພື່ອມື້ໜຶ່ງເຮົາຈະກັບບ້ານໄປຫາພຣະອົງ.

ພຣະອົງໄດ້ສົ່ງພຣະບຸດທີ່ຮັກອັນລ້ຳຄ່າຂອງພຣະອົງມາສູ່ໂລກທີ່ຕົກນີ້ ເພື່ອດຳລົງຊີວິດຕາມປະສົບການຂອງມະນຸດຢ່າງຄົບຖ້ວນ, ເພື່ອເປັນແບບຢ່າງໃຫ້ກັບລູກໆທັງໝົດຂອງພຣະອົງໃຫ້ເຮັດຕາມ, ແລະ ເພື່ອຊົດໃຊ້ ແລະ ໄຖ່. ຂອງປະທານແຫ່ງການຊົດໃຊ້ອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະຄຣິດໄດ້ນຳເອົາອຸປະກອນທຸກຢ່າງທີ່ກີດຂວາງຄວາມຕາຍທາງຮ່າງກາຍ ແລະ ຈິດວິນຍານທີ່ອາດແຍກເຮົາອອກຈາກບ້ານນິລັນດອນຂອງເຮົາ.

ຜູ້ສົ່ງຂ່າວສານຂອງພຣະເຈົ້າ, ສາດສະດາຂອງພຣະອົງ, ໄດ້ເອີ້ນແຜນນີ້ໃນພຣະຄຳພີທີ່ຖືກຟື້ນຟູວ່າແນວໃດ? ພວກເພິ່ນເອີ້ນວ່າແຜນແຫ່ງການໄຖ່,⁵ ແຜນແຫ່ງຄວາມເມດຕາ,⁶ ແຜນແຫ່ງຄວາມສຸກອັນຍິ່ງໃຫຍ່,⁷ ແລະ ແຜນແຫ່ງຄວາມລອດ, ເພື່ອມະນຸດທັງປວງ, “ຜ່ານໂລຫິດຂອງພຣະບຸດອົງດຽວທີ່ຖືກຳເນີດຂອງເຮົາ.”⁸

ເຈດຕະນາຂອງແຜນແຫ່ງຄວາມສຸກອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະບິດາຄື ຄວາມສຸກ ຂອງທ່ານ, ໃນເວລານີ້, ດຽວນີ້, ແລະ ຊົ່ວນິລັນດອນ. ບໍ່ໄດ້ມີເພື່ອກີດກັນຄວາມສຸກຂອງທ່ານ ແລະ ເປັນສາເຫດໃຫ້ທ່ານວິຕົກກັງວົນ ແລະ ຢ້ານກົວ.

ເຈດຕະນາຂອງແຜນແຫ່ງການໄຖ່ຂອງພຣະບິດາ ແທ້ຈິງແລ້ວຄື ການໄຖ່ ຂອງທ່ານ, ການໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫລືອຂອງທ່ານ ຜ່ານທາງຄວາມທຸກທໍລະມານ ແລະ ຄວາມຕາຍຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ,⁹ ໄດ້ຮັບການປົດປ່ອຍຈາກບາບ ແລະ ຄວາມຕາຍ. ບໍ່ແມ່ນຈະປະຖິ້ມທ່ານໄວ້ດັ່ງທີ່ທ່ານເປັນຢູ່.

ເຈດຕະນາຂອງແຜນແຫ່ງຄວາມເມດຕາຂອງພຣະບິດາຄື ສະແດງຄວາມເມດຕາ ເມື່ອທ່ານຫັນກັບມາຫາພຣະອົງ ແລະ ໃຫ້ກຽດພັນທະສັນຍາແຫ່ງຄວາມຊື່ສັດຂອງທ່ານຕໍ່ພຣະອົງ. ບໍ່ໄດ້ມີເພື່ອປະຕິເສດຄວາມເມດຕາ ແລະ ສ້າງຄວາມເຈັບປວດ ແລະ ໂສກເສົ້າ.

ເຈດຕະນາຂອງແຜນແຫ່ງຄວາມລອດຂອງພຣະບິດາ ແທ້ຈິງແລ້ວຄື ຄວາມລອດ ຂອງທ່ານໃນອານາຈັກຊັ້ນສູງແຫ່ງລັດສະໝີພາບເມື່ອທ່ານໄດ້ຮັບ “ປະຈັກພະຍານເຖິງພຣະເຢຊູ”¹⁰ ແລະ ຖວາຍທັງຈິດວິນຍານຂອງທ່ານແດ່ພຣະອົງ.¹¹ ບໍ່ແມ່ນເພື່ອຂັບໄລ່ທ່ານອອກໄປ.

ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າແມ່ນຫຍັງກໍຕາມເກີດຂຶ້ນແມ່ນຍ້ອນວິທີທີ່ເຮົາດຳລົງຊີວິດຂອງເຮົາແມ່ນບໍ? ເຮົາເລືອກໃຊ້ອຳເພີໃຈຂອງເຮົາແບບໃດກໍໄດ້ບໍ່ມີບັນຫາຫຍັງແມ່ນບໍ? ເຮົາສາມາດຮັກສາ ຫລື ປະຖິ້ມພຣະບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າແບບໃດກໍໄດ້ແມ່ນບໍ? ບໍ່, ບໍ່ແມ່ນເລີຍ. ແນ່ນອນວ່າ ຄຳເຊື້ອເຊີນ ແລະ ຄຳວິງວອນປະການໜຶ່ງທີ່ສະໝ່ຳສະເໝີທີ່ສຸດຂອງພຣະເຢຊູລະຫວ່າງການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຂອງພຣະອົງໃນຊ່ວງມະຕະກໍຄືໃຫ້ເຮົາປ່ຽນແປງ ແລະ ກັບໃຈ ແລະ ມາຫາພຣະອົງ.¹² ໂດຍພື້ນຖານແລ້ວ ຄຳສອນທັງໝົດຂອງພຣະອົງມີຄວາມໝາຍໃຫ້ເນື້ອໃນເຖິງການດຳລົງຊີວິດໃນລະດັບຄວາມປະພຶດທາງສິນທຳທີ່ສູງກວ່າ¹³ ຄືການເອີ້ນໃນການກ້າວໜ້າສ່ວນບຸກຄົນ, ການປ່ຽນແປງສັດທາໃນພຣະຄຣິດ, ການປ່ຽນແປງຈິດໃຈຄັ້ງຍິ່ງໃຫຍ່.¹⁴

ພຣະເຈົ້າຕ້ອງການໃຫ້ເຮົາປັບປ່ຽນທິດທາງໃໝ່ຢ່າງສິ້ນເຊີງຈາກແຮງກະຕຸ້ນຂອງການເຫັນແກ່ຕົວ ແລະ ຄວາມທະນົງຕົວຂອງເຮົາ, ປະຖິ້ມມະນຸດທີ່ມີຈິດໃຈທຳມະດາ,¹⁵ ເພື່ອເຮົາຈະ “ອອກໄປ, ແລະ ຕໍ່ໄປບໍ່ເຮັດບາບອີກ.”¹⁶

ຖ້າເຮົາເຊື່ອໃນເຈດຕະນາຂອງແຜນທີ່ເຂົ້າເຖິງທຸກດ້ານທັງໝົດຂອງພຣະບິດາທີ່ມີໄວ້ເພື່ອຊ່ວຍເຮົາ, ໄຖ່ເຮົາ, ປະທານຄວາມເມດຕາໃຫ້ກັບເຮົາ, ແລະ ດ້ວຍເຫດນີ້ຈຶ່ງນຳເອົາຄວາມສຸກມາໃຫ້ເຮົາ, ເຈດຕະນາຂອງພຣະບຸດ ຜ່ານທາງພຣະອົງຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບແຜນອັນຍິ່ງໃຫຍ່ນີ້ແມ່ນຫຍັງ?

ພຣະບຸດໄດ້ກ່າວກັບເຮົາດ້ວຍພຣະອົງເອງວ່າ: “ເພາະເຮົາໄດ້ລົງມາຈາກສະຫວັນ, ບໍ່ແມ່ນເພື່ອເຮັດຕາມໃຈຂອງຕົນເອງ, ແຕ່ເພື່ອເຮັດຕາມພຣະປະສົງຂອງພຣະອົງຜູ້ທີ່ໄດ້ໃຊ້ເຮົາມາ.”¹⁷

ພຣະປະສົງຂອງພຣະເຢຊູ ກໍຄືພຣະປະສົງຂອງພຣະບິດາ! ພຣະອົງຕ້ອງການເຮັດໃຫ້ເປັນໄປໄດ້ສຳລັບລູກໆຂອງພຣະບິດາ ຈົນເຖິງລູກຄົນສຸດທ້າຍຂອງພຣະອົງ ໃຫ້ໄດ້ຮັບເປົ້າໝາຍສູງສຸດຂອງແຜນ—ຄືຊີວິດນິລັນດອນກັບພວກພຣະອົງ. ບໍ່ມີໃຜທີ່ຈະຖືກຍົກເວັ້ນຈາກສັກກະຍະພາບແຫ່ງສະຫວັນນີ້.

ຖ້າທ່ານມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະກັງວົນວ່າ ທ່ານຈະບໍ່ມີວັນບັນລຸຜົນ ຫລື ວ່າການຊົດໃຊ້ອັນບໍ່ມີຂອບເຂດດ້ວຍຄວາມຮັກຂອງພຣະຄຣິດຄອບກວມທຸກຄົນຢ່າງເມດຕາ, ແຕ່ບໍ່ແມ່ນທ່ານ, ແລ້ວທ່ານກໍເຂົ້າໃຈຜິດ. ບໍ່ມີຂອບເຂດ ໝາຍຄວາມວ່າ ບໍ່ມີຂອບເຂດ. ບໍ່ມີຂອບເຂດ ຄອບກວມທ່ານ ແລະ ຄົນທີ່ທ່ານຮັກ.¹⁸

ນີໄຟໄດ້ອະທິບາຍຄວາມຈິງອັນສວຍງາມນີ້ວ່າ: “ພຣະອົງຈະບໍ່ກະທຳສິ່ງໃດນອກຈາກມັນຈະເປັນຜົນປະໂຫຍດແກ່ໂລກ; ເພາະພຣະອົງຮັກໂລກຈົນຍອມສະລະຊີວິດຂອງພຣະອົງ ເພື່ອຈະໄດ້ພາມະນຸດທັງປວງມາຫາພຣະອົງ. ດັ່ງນັ້ນ, ພຣະອົງຈຶ່ງບໍ່ບັນຊາຜູ້ໃດວ່າ ພວກເຂົາຈະບໍ່ໄດ້ຮັບສ່ວນຄວາມລອດຈາກພຣະອົງ.”¹⁹

ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ, ຜູ້ລ້ຽງແກະທີ່ດີ, ອອກໄປຊອກຫາແກະທີ່ເສຍໄປຂອງພຣະອົງຈົນກວ່າພຣະອົງຈະຫາພວກມັນຈົນພົບ.²⁰ ພຣະອົງ “ບໍ່ປະສົງໃຫ້ຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງຕ້ອງຈິບຫາຍໄປ.”²¹

“ແຂນແຫ່ງຄວາມເມດຕາສົງສານຂອງເຮົາໄດ້ເດ່ອອກມາຫາພວກເຈົ້າແລ້ວ, ແລະ ຜູ້ໃດກໍຕາມທີ່ຈະເຂົ້າມາຫາເຮົາ, ເຮົາຈະຮັບເອົາໄວ້.”²²

“ມີຜູ້ໃດເຈັບປ່ວຍຢູ່ໃນບັນດາພວກເຈົ້າບໍ່? ຈົ່ງນຳເອົາພວກເຂົາມານີ້. ມີຜູ້ໃດທີ່ເປັນລ່ອຍ, ຫລື ຕາບອດ, ຫລື ຂາເສຍ, ຫລື ພິການ, ຫລື ເປັນຂີ້ທູດ, ຫລື ຫ່ຽວແຫ້ງ, ຫລື ຫູໜວກ, ຫລື ເປັນທຸກອັນໃດບໍ່? ຈົ່ງນຳເອົາພວກເຂົາມານີ້ ແລະ ເຮົາຈະປິ່ນປົວພວກເຂົາ, ເພາະເຮົາມີຄວາມເມດຕາສົງສານເຈົ້າ.”²³

ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ຂັບໄລ່ຜູ້ຍິງທີ່ເປັນພະຍາດເລືອດຕົກ; ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ຫັນໜີຈາກຄົນທີ່ເປັນຂີ້ທູດ; ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ປະຕິເສດຜູ້ຍິງທີ່ຫລິ້ນຊູ້; ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ປະຕິເສດຄົນທີ່ສຳນຶກຜິດ—ບໍ່ວ່າເຂົາຈະເຮັດບາບຫຍັງມາກໍຕາມ. ແລະ ພຣະອົງຈະບໍ່ປະຕິເສດທ່ານ ຫລື ຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ທ່ານຮັກ ເມື່ອທ່ານນຳເອົາຈິດໃຈທີ່ຊອກຊ້ຳ ແລະ ວິນຍານທີ່ສຳນຶກຜິດຂອງທ່ານມາຫາພຣະອົງ. ນັ້ນ ບໍ່ແມ່ນ ເຈດຕະນາຂອງພຣະອົງ ຫລື ການອອກແບບຂອງພຣະອົງ, ທັງບໍ່ແມ່ນແຜນ, ຈຸດປະສົງ, ຄວາມປາດຖະໜາ, ຫລື ຄວາມຫວັງຂອງພຣະອົງ.

ບໍ່, ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ວາງສິ່ງກີດຂວາງໃນຫົນທາງ ແລະ ສິ່ງປິດກັ້ນ, ພຣະອົງຍ້າຍສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນອອກໄປ. ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ປິດກັ້ນທ່ານໃຫ້ອອກໄປ; ພຣະອົງຕ້ອນຮັບທ່ານໃຫ້ເຂົ້າມາ.²⁴ ການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດທັງໝົດຂອງພຣະອົງຄືການປະກາດເຖິງເຈດຕະນານີ້ແທ້ໆ.

ແລ້ວແນ່ນອນວ່າມີການເສຍສະລະຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງ, ຊຶ່ງເປັນສິ່ງທີ່ຍາກເກີນກວ່າທີ່ເຮົາຈະເຂົ້າໃຈ, ເກີນກວ່າຄວາມສາມາດຂອງມະນຸດທີ່ຈະເຂົ້າໃຈ. ແຕ່, ແລະ ນີ້ແມ່ນສິ່ງສຳຄັນ “ແຕ່,” ເຮົາເຂົ້າໃຈໄດ້, ສາມາດເຂົ້າໃຈ, ເຖິງຄວາມສັກສິດ, ເຈດຕະນາຂອງການເສຍສະລະຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງ.

ຜ້າກັ້ງໃນພຣະວິຫານກໍໄດ້ຈີກອອກເປັນສອງຕ່ອນເມື່ອພຣະເຢຊູສິ້ນພຣະຊົນເທິງໄມ້ກາງແຂນ, ຊຶ່ງເປັນສັນຍາລັກວ່າການເຂົ້າເຖິງທີ່ປະທັບຂອງພຣະບິດານັ້ນໄດ້ຖືກຈີກຂາດເປີດກວ້າງ—ໃຫ້ກັບທຸກຄົນທີ່ຫັນມາຫາພຣະອົງ, ເຊື່ອໝັ້ນໃນພຣະອົງ, ວາງພາລະຂອງເຂົາໄວ້ກັບພຣະອົງ, ແລະ ເອົາແອກຂອງພຣະອົງແບກໄວ້ ໃນພັນທະແຫ່ງພັນທະສັນຍາ.²⁵

ໃນອີກຄຳໜຶ່ງ, ແຜນຂອງພຣະບິດາບໍ່ແມ່ນກ່ຽວກັບການປິດກັ້ນເສັ້ນທາງ. ມັນບໍ່ເຄີຍເປັນເຊັ່ນນັ້ນ; ມັນຈະບໍ່ເປັນເຊັ່ນນັ້ນ. ມີສິ່ງໃດທີ່ເຮົາຕ້ອງເຮັດ, ພຣະບັນຍັດຂໍ້ໃດທີ່ຕ້ອງຮັກສາ, ແງ່ມຸມໃດຂອງຄວາມເປັນມະນຸດທີ່ເຮົາຕ້ອງປ່ຽນແປງ? ແມ່ນແລ້ວ. ແຕ່ດ້ວຍພຣະຄຸນຂອງພຣະອົງ, ສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນຈຶ່ງຢູ່ໃນຂອບເຂດທີ່ເຮົາເອື້ອມເຖິງໄດ້, ແລະ ບໍ່ຢູ່ນອກເໜືອຂອບເຂດທີ່ເຮົາເຮັດບໍ່ໄດ້.

ນີ້ຊ່າງເປັນຂ່າວດີແທ້ໆ! ຂ້າພະເຈົ້າກະຕັນຍູເກີນກວ່າທີ່ຈະສາມາດເວົ້າໄດ້ສຳລັບຄວາມຈິງອັນລຽບງ່າຍເຫລົ່ານີ້. ການອອກແບບຂອງພຣະບິດາ, ແຜນຂອງພຣະອົງ, ພຣະປະສົງຂອງພຣະອົງ, ເຈດຕະນາຂອງພຣະອົງ, ຄວາມປາດຖະໜາຂອງພຣະອົງ, ແລະ ຄວາມຫວັງຂອງພຣະອົງ ຄືທຸກສິ່ງທີ່ປິ່ນປົວທ່ານ, ທຸກສິ່ງທີ່ໃຫ້ສັນຕິສຸກແກ່ທ່ານ, ທຸກສິ່ງທີ່ນຳທ່ານ, ແລະ ຄົນທີ່ທ່ານຮັກ, ກັບບ້ານ. ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານ ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ, ອາແມນ.