Pagpaningkamot sa Kaugalingon ug Pagkat-on sa Ebanghelyo

Ni David B. Marsh

Departamento sa Priesthood ug sa Pamilya diha sa Simbahan

Kon kita mahimong mapaningkamuton nga tigkat-on sa ebanghelyo, kita masayud kon unsaon sa pagpakaon sa atong kaugalingon sa espirituhanong paagi ug sa paglig-on sa atong relasyon sa Dios.

Usa ka magtutudlo sa kindergarten makausa nag-obserbar sa iyang klase sa mga bata samtang sila nagdrowing. Samtang siya milibut aron tan-awon ang drowing sa matag bata, nangutana siya sa usa ka batang babaye, “Unsa ang imong gidrowing?” Ang batang babaye mitubag, “Nagdrowing ko og Dios.” Ingon og nasurprisa, ang magtutudlo miingon, “Apan walay usa nga nasayud unsay hitsura sa Dios.” Sa walay pagduha-duha, ang batang babaye mitubag, “Masayud sila sa dili madugay.”

Dili ba nindot nga makabaton sa maong pagsalig? Sa pagkatinuod, ang Langitnong Amahan gusto nga kita mahimong masaligon sa atong kahibalo Kaniya. Ang Ginoo miingon kang Jeremias nga kita dili mohimaya sa atong kaalam o sa atong kusog o sa atong mga katigayunan. Hinoon, miingon Siya, “Apan pahimayaa siya nga nagahimaya niini, nga siya nakasabut ug nakaila kanako” (tan-awa sa Jeremias 9:23–24).

Si Propeta Joseph Smith (1805–44) mitudlo, “Ang Dios wala magpadayag bisag unsa ngadto ni Joseph, apan unsay Iyang buot nga mapahibalo ngadto sa Napulog-Duha, ug bisan sa pinakaubos nga Santos nga mahibalo sa tanang mga butang nga ingon ka dali kutob sa iyang mahimo sa pagdawat sa tanan, kay ang adlaw moabut nga dili na kinahanglan sa tawo nga motudlo ngadto sa iyang silingan, moila ka sa Ginoo; kay ang tanan makaila Kaniya … gikan sa labing timawa ngadto sa labing inila.”¹

Ang pagkahimong masaligon sa atong kahibalo sa Dios dili mahitabo kon wala ang personal nga paningkamot. Mga ginikanan ug mga magtutudlo makatabang, apan kita kinahanglan mapaningkamuton nga nga tigkat-on sa ebanghelyo. Sama sa atong nakat-unan kon unsaon sa pagpakaon sa atong kaugalingon sa pisikal nga paagi aron sa pagpatunhay sa atong mga lawas, kinahanglan gayud makat-on unsaon sa pagpakaon sa atong kaugalingon sa espiritwal nga paagi aron sa pagpatunhay sa atong mga espiritu.

Mga tuig ang milabay ang mga kanaway sa St. Augustine, Florida, USA, gipanggutom. Ang mga henerasyon sa mga kanaway nakat-on nga mag-agad sa pundok sa mga barko nga mamumukot og pasayan aron makakaon sila sa nahibilin sa ilang mga pukot. Ang mga mamumukot og pasayan wala madugay mibalhin og laing lugar. Ang mga kanaway wala makat-on unsaon sa pagpangisda alang sa ilang mga kaugalingon; ni mitudlo sila sa ilang kabataan unsaon sa pagpangisda. Ang sangputanan, ang mga dagko, nindot nga langgam himatyon bisan dihay daghan nga mga isda nga naglibut kanila diha sa tubig.²

Dili kita makatugot nga mahimong sama sa mga kanaway; o makatugot kita nga ang atong mga anak magsalig kanato, o sa uban, sa ilang kahibalo sa Ginoo. “Ang atong paningkamot,” miingon si Presidente Marion G. Romney (1897–1988), Unang Magtatambag sa Unang Kapangulohan, “kinahanglang kanunay nga itumong ngadto sa paghimo sa makatrabaho nga mga tawo nga mapaningkamuton sa kaugalingonaningkamuton sa kaugalingon.”³ Kon kita mahimong mapaningkamuton nga tigkat-on sa ebanghelyo, kita masayud kon unsaon sa pagpakaon sa atong kaugalingon sa espirituhanong paagi ug sa paglig-on sa atong relasyon sa Dios.

Si Presidente Boyd K. Packer (1924–2015), Presidente sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, mitudlo, “Ang espirituhanon nga pagpaningkamot sa kaugalingon usa ka malahutayon nga gahum sa Simbahan. Kon kini among ihikaw kaninyo, unsaon man ninyo sa pag-angkon og mga pagpadayag nga adunay usa ka propeta sa Dios? Unsaon man ninyo nga makaangkon og mga tubag sa pag-ampo? Unsaon ninyo sa pagkahibalo? Kon magpadayon kami nga motubag dayon sa inyong tanan nga mga pangutana ug mohatag og daghan kaayong mga paagi sa pagsulbad sa tanang mga problema, tingali sa katapusan kami makapahuyang kaninyo, wala maglig-on kaninyo.”⁴

Samtang makatagamtam kita og pagkat-on ug pagdawat og inspirasyon sa simbahan, dili kita magsalig lang ana alang sa atong espirituhanong pag-amuma. Si Presidente George Albert Smith (1870–1951) mipasabut, “Nahadlok ko nga isip mga miyembro sa Simbahan kita nag-agad pag-ayo sa mga organisasyon sa auxiliary, ug sa mga pahimangno ug tambag niadtong gawas sa atong kaugalingong mga panimalay. Nakadungog na kita kabahin sa daghang mga panalangin nga gihatag sa Ginoo kanato diha sa sagrado nga mga rekord nga gitipigan hangtud sa atong panahon, ug kana naglangkob sa tambag sa usa ka Amahan nga maalamon sa tanan. Makapahibulong nga daghan kaayo sa atong katawhan … nga wala kaayo makasinati sa mga sulod niining sagrado nga mga rekord.”⁵

Malingaw ko sa pagkat-on sa ebanghelyo sa simbahan, apan akong gibati nga mas naghinam-hinam sa ebanghelyo kon ako makakaplag sa dinasig nga ideya atol sa akong personal nga pagtuon. Walay mas makalipay kanako kay sa pagpangita og usa ka gamay nga mga bahandi sa kamatuoran diha sa mga kasulatan nga modan-ag sa akong panabut ug mopuno kanako uban sa Espiritu sa Ginoo.

Itudlo kon Unsaon sa Pagkat-on

Dihang mipauli ko gikan sa akong misyon, akong nakita nga importante nga moadto sa mga fireside ug debosyonal hapit kada semana aron magpadayon ang akong pagka-espirituhanon. Ang mga mamumulong mipakaon kanako uban sa ilang mga panabut sa ebanghelyo, ug nakadayeg ko sa paagi nga akong nabati kadtong mga panabut. Akong natun-an ug natudlo ang ebanghelyo sulod sa duha ka tuig, apan morag wala na nako ang mga kahanas nga gikinahanglan sa pagpakaon sa akong kaugalingon sa kanunay. Nagbasa lang ko sa mga kasulatan ug wala gayud magkugi sa pagsiksik niini.

Ang pagtuon sa ebanghelyo sama sa pagkat-on sa pagpintal. Dili kini natural alang sa tanan. Dili kita maghunahuna sa paghatag og usa ka paint palette ug magdahum nga kana nga tawo mahimong usa ka artist diha-diha dayon. Ang pagkahimong usa ka mapaningkamuton nga tigkat-on sa ebanghelyo pareha ra. Dili kita makapaabut nga makasabut kanunay kon wala kita makat-on sa pipila ka sukaranang mga kahanas sa pagtuon sa ebanghelyo. Si Presidente Packer mipasabut nga ang mga kasulatan “naglakip sa kahingpitan sa walay katapusan nga ebanghelyo, mahangturon sa kahibalo. Apan usa ka tawo kinahanglang makakat-on sa paggamit niini o ang pagpangita makapawala sa kadasig.”⁶

Mao kanay nahitabo kanako—makapawala sa kadasig—sa dihang una nakong gisulayan sa pagpangita sa kahulugan ug giya gikan sa akong pagtuon sa kasulatan. Busa gisugdan nako sa pag-analisar kon sa unsang paagi ang mga mamumulong nakaangkon sa ilang mga panabut. Dugay-dugay, apan sa katapusan akong nakita kon sa unsang paagi sila mikuha sa piho nga mga pamahayag sa doktrina gikan sa mga kasulatan; sa unsang paagi nila gidiskubre ang makahuluganon nga mga pagtulun-an mahitungod sa Manluluwas gikan sa mga bersikulo; giunsa nila paghimo ang naggiya sa kinabuhi nga mga baruganan gikan sa kasulatan; giunsa nila paghubad ang mga simbolo; ug giunsa nila pagsumpay ang mga pagtulun-an sa mga propeta ug mga apostoles ngadto sa piho nga mga bersikulo sa kasulatan.

Samtang nagpadayon ko sa akong pagtuon sa kasulatan ug mga pagtulun-an sa mga propeta ug mga apostoles, akong nakita ang akong kaugalingon nga nangutana:

Unsa nga doktrina ang gitudlo niini nga mga bersikulo, ug unsay akong nakat-unan kabahin niana nga doktrina?
Asa ug kanus-a nako nakita kini nga mga baruganan sa ebanghelyo nga gigamit sa epektibong paagi?
Unsa ang akong nakat-unan mahitungod sa Langitnong Amahan ug sa Iyang plano alang sa akong kalipay?
Unsay akong nakat-unan mahitungod ni Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula?
Unsay gusto sa Ginoo nga akong makat-unan gikan niini?
Unsa nga dinasig nga mga hunahuna ug pagbati nga akong nadawat samtang nagbasa ko?
Aduna bay usa ka butang dinhi nga nakatabang kanako sa usa ka bag-ong hagit sa akong kinabuhi?
Unsa ang akong makat-unan nga makatabang kanako sa pagpakabuhi matag adlaw?

Gamhanan, Madanihon nga Magtutudlo

Samtang nausab ang akong pagtuon sa kasulatan, mao usab ang akong mga pagtudlo. Mas nainteresado ko sa pagtabang sa mga tawo sa pagdiskubre sa kamatuoran sa ebanghelyo nga mogiya kanila kay sa pagsulti kanila unsa ang gipasabut sa mga kasulatan ngari nako.⁷ Nakapalipay kini nako nga makakita sa hingpit nga kalipay nga gibati sa uban sa diha nga ilang makaplagan ang usa ka butang nga bag-o. Kini mao, ug, usa sa labing makalipay nga kasinatian sa akong sa pagtudlo.

Nakita usab nako nga kon ako nakatabang niadtong gitudloan nako nga kanunay mogamit sa mga kahanas ug mga pangutana sa ibabaw, ang ilang abilidad nga mahimong mapaningkamuton nga mga tigkat-on sa ebanghelyo molambo. Dili kinahanglan nga moagi pa sila sa taas nga proseso nga akong naagian.

Ang pagkat-on mahitabo sa dili pa magtudlo, ug ang maayo nga mga tigkat-on makahimo og mas espirituhanong makadasig nga mga magtutudlo. “Ayaw pagtinguha sa pagpahayag sa akong pulong”, miingon ang Ginoo, “apan unaha ang pagbaton sa akong pulong, ug unya ang imong dila makasulti; unya, kon ikaw magtinguha, ikaw makabaton sa akong Espiritu ug sa akong pulong, oo, ang gahum sa Dios ngadto sa pagkabig sa mga tawo” (D&P 11:21). Kinsa ang dili gusto nianang talagsaon nga panalangin!

Si Elder David A. Bednar sa Korum sa Napulog Duha Ka mga Apostoles mipasabut sa nagtubo nga panginahanglan alang kanato nga mahimong mapaningkamuton nga mga tigkat-on sa ebanghelyo:

“Ako nagtuo nga atong napasabut og maayo ug daghan og nahibaloan mahitungod sa usa ka magtutudlo nga nagtudlo pinaagi sa Espiritu kay sa mahitungod sa tigkat-on nga nakat-on pinaagi sa hugot nga pagtuo. Klaro, nga ang mga baruganan ug mga proseso sa pagtudlo ug pagkat-on importante sa espirituhanong paagi. Hinoon, samtang maglantaw kita sa umaabut ug magpaabut sa mas nagkaguliyang ug masamok nga kalibutan nga atong gipuy-an, ako nagtuo nga importante alang kanatong tanan sa pagdugang sa atong kapasidad sa pagpaningkamot sa pagkat-on pinaagi sa hugot nga pagtuo. …

“Sa katapusan, ang responsibilidad sa pagkat-on pinaagi sa hugot nga pagtuo ug paggamit sa espirituhanong kamatuoran anaa sa matag usa kanato. Hilabihan kini ka seryoso ug importante nga responsibilidad sa kalibutan diin maoy atong gibuhat karon ug pagabuhaton. Unsa, sa unsang paagi, ug dihang kita nakat-on gisuportahan sa—apan wala mag-agad—usa ka magtutudlo, sa paagi sa pagtudlo, o sa piho nga hilisgutan o pormat nga leksyon.”⁸

Mga Panalangin sa Self-reliant nga Pagkat-on

Kita siguradong mapanalanginan pinaagi sa dinasig nga mga pagtulun-an sa mga ginikanan ug mga magtutudlo sa Simbahan, apan mas importante tingali ang pagkat-on sa pagdasig sa atong kaugalingon. Kon kita mahimong mapaningkamuton nga tigkat-on sa ebanghelyo, mas makadapit kita og personal nga pagpadayag. Ang mapaningkamuton nga mga tigkat-on sa ebanghelyo wala magkinahanglan og mga ganti sa pagtuon kanunay lapas sa pagkahibalo nga sa sunod higayon nga magtuon sila malig-on sila kay sa laayan. Ang mga mapaningkamuton nga tigkat-on sa ebanghelyo mas makahibalo sa bakak nga mga ideya nga gidawat sa kadaghanan sa ika-21 nga siglo nga katilingban.

Usa sa mga saad sa Ginoo ingon og nagpasabut pag-ayo alang sa mga mapaningkamuton nga tigkat-on sa ebanghelyo: “Kinsa kadto nga magmahal sa akong pulong, dili malingla” (Joseph Smith—Mateo 1:37).

Si Presidente Thomas S. Monson misaad “Kon ikaw makugihon nga magtuon sa mga kasulatan, ang imong gahum sa paglikay sa tintasyon ug pagdawat og giya gikan sa Espiritu Santo sa tanan nimo nga gibuhat motubo.”⁹

Ang mapaningkamuton nga mga tigkat-on sa ebanghelyo makasinati sa saad sa Manluluwas:

“Kon adunay tawong giuhaw, umari siya kanako, ug uminom” (Juan 7:37).

“Sa mosalig kanako, sumala sa giingon sa kasulatan, gikan sa iyang kasingkasing modagayday ang mga sapa sa tubig nga buhi” (Juan 7:37–38).

Duna pa akoy angay nga masabtan, apan ang pagkahimong mapaningkamuton nga tigkat-on sa ebanghelyo mao ang usa sa labing maayo nga mga butang nga akong nahimo. Mipanalangin kini sa matag aspeto sa akong kinabuhi.