Ang Magic nga Pitaka
Ang tagsulat nagpuyo sa Nevada, USA.
“Pilia ang matarung nga paagi ug magmalipayon. Kinahanglan kanunay ako mopili sa matarung” (Songbook sa Mga Bata, 82).
“Ikaw ang hago!” Miingon si Mandy. Gihikap niya iyang manghud ug dayon milangoy palayo. Ang pamilya ni Mandy nagpuyo sa usa ka motel hangtud makabalhin sila sa ilang bag-o nga panimalay. Makalingaw ang pagkaon og linata sa paniudto nga giinit sa microwave. Ug hapit kada adlaw sila maglangoy-langoy sa pool sa motel!
Apan dihay usa ka dili kaayo maayo bahin sa motel. Ang opisina sa manager sa motel anaa ra sa ubos sa ilang kwarto, ug naghunahuna ang manager nga si Mandy ug iyang mga igsoon saba kaayo. “Unsaon man nako sa pagpaabang og mga kwarto kon dunay mura og mga elepante sa taas?” nangutana siya ni Papa.
Human sa paniudto ang manghud ni Mandy nga si Aaron milayat gikan sa katre ug padulong sa salog nga pinabundak. Mipakita og kabalaka si Mandy ug mitan-aw ni Mama.
“Walay maglukso-lukso. Maghinay lang, palihug,” miingon si Mama.
Apan ulahi na. Ang telepono mibagting.
“Uh oh,” naghunahuna si Mandy.
Gitubag ni Mama ang telepono. Madungog ni Mandy ang iyang pagpangayo og pasaylo ngadto sa manager.
Nanghuyhoy ang abaga ni Mama sa iyang pagbutang sa telepono. “Edward ug Mandy,” siya miingon, “kinahanglan nakong pakatulgon si Aaron ug Emily. Pwede ba dad-on ninyo palihug silang Kristine ug Daniel sa gawas aron maglakaw-lakaw?”
Samtang nanglakaw sila paingon sa parkinganan sa motel, nakabantay si Mandy og usa ka gamay nga butang nga brown diha sa yuta.
Usa kadto ka pitaka. Ug kini adunay kwarta sa sulod!
“Tan-awa, Edward!” miingon siya, nga naggunit sa pitaka.
“Atong dad-on dayon ni ngadto sa opisina sa manager,” miingon si Edward.
Gibati ni Mandy nga naglain iyang tiyan. Nganong kinahanglan man nilang dad-on karon gyud dayon? Dili ba ni mauli nilang Mama o Papa unya?
Apan nasayud si Mandy sa sakto nga buhaton.
Miabli ang mga bata sa pultahan sa opisina ug maulawong misulod. Ang manager nagmug-ot. “Um, nakit-an namo ni nga pitaka sa parkinganan,” miingon si Mandy. Nagkurog ang iyang kamot samtang iyang gibutang ang pitaka sa counter.
Usa ka tawo nga nagbarug sa counter mitan-aw. “Ako na,” miingon siya. Iya dayon nga gitan-aw ang sulod sa pitaka. “Ug ang tanan naa dinhi. Salamat, mga bata!”
Mitan-aw si Mandy sa manager. Nawala ang iyang mug-ot, ug malipayon na ang iyang mga mata.
Human sila mibiya sa opisina, nangutana si Daniel, “Magic ba kato nga pitaka?”
“Ngano kaha kadto nga magic?” nangutana si Edward.
“Tungod kay nakapalipay kadto sa mug-uton nga tawo!”
Milingo-lingo si Edward. “Ang pitaka walay magic,” miingon siya. “Nalipay siya kay gibuhat nato ang eksakto nga butang.”
Adunay usa ka espesyal nga pagbati si Mandy. Wala gyud siya nasayud nga ang pagpili sa matarung makapalipay kaayo sa mga tawo.
Pipila ka adlaw human adto, si Mandy ug si Papa mibayad sa bill nianang semanaha. Ang manager mipahiyom kang Mandy. Kausa ra siya mitawag sukad nila nakaplagan ang pitaka, ug nagpasalamat lamang kanila sa pagkamatinuoron. Gibati ni Mandy nga daw nakahimo siya og bag-ong higala.
“Ang pagpili sa matarung magic gayud,” naghunahuna si Mandy. Miwara-wara siya sa pagpanamilit, ug mibalos sab ang manager. “Ug dili gyud diay siya sige lang og mug-ot.”