Pasundayag sa Labing Importante nga Bahin
Ang tagsulat nagpuyo sa Washington, USA.
Nahatagan ko sa pinakadako nga role sa akong kinabuhi. Naghinam-hinam ko—hangtud miabut ang script.
Mga litrato gikan sa Getty Images
Ang live theater mao ang akong hilig! Isip usa ka young adult, miapil ko sa pag-acting ug pag-awit diha sa entablado. Napanalanginan ko og talento ug naglaum nga makaestablisar og trabaho sa propesyonal nga paagi. Nakadaug ko sa labing mahagiton nga mga role nga akong maangkon ug kanunayng nagtarung aron makuha ang pagtahud sa akong isigka aktor.
Naghinam-hinam ko sa dihang ang labing impluwensyal nga direktor sa among dapit misulti kanako nga magpahigayon siya og awdisyon alang sa usa ka operetta ug gusto niyang sulayan nako. Ang pasundayag ipahigayon sa labing inila nga lugar sa among dapit, ug ingon nga ang akong higala nga direktor naghunahuna na nako alang sa leading role.
Dili ipabasa ang script kon wala pa ang awdisyon, apan ang operetta gibase sa usa ka nobela sa usa ka philosopher sa 18th century, nga akong nabasa. Napamilyar usab ako sa musika sa pasundayag, nga walay sama ka nindot ug mahagiton.
Maayo ra ang awdisyon, ug sa wala madugay gipahibalo ko nga ang leading role—ang labing importante nga bahin—akoa! Nagtuo ko nga kini nga role usa ka dakong oportunidad.
Grabe ko ka-excited—hangtud naabut ang script. Sa dihang ako ning gibasa, ang akong kalipay kalit nga nawala. Samtang ang nobela ug ang musika nindot ra, ang script dili maayo ug dunay bastos ug dili angay nga mga direksyon diha sa entablado. Nasayud dayon ko nga dili ko angay nga moapil niini nga produksyon. Makapasagmuyo kaayo kadto.
Sa kalit naglibug ko. May lagda ang teyatro nga human modawat og usa ka role, ang aktor dili moundang kay ang iskedyul sa produksyon wala nay panahon para pag-usab sa cast. Kong moundang karon makonsiderar nga dili gyud propesyonal. Nahadlok ko nga mawad-an sa pagsalig sa grupo sa teyatro, makasilo sa director, ug gani mawad-an og oportunidad sa pagpadayon og pasundayag bisan asa.
Siyempre, natintal ko sa pagpangatarungan! Hilabihan akong pagbati nga nag-ingon, “Dili ka pwede moundang karon. Dili man kaayo ngil-ad ang script. Ang kanindot sa show motabon sa dili maayo nga bahin.” Apan ang Balaang Espiritu kanunay nag-impluwensya sa akong kasingkasing—lig-on, mapailubon, walay pagduha-duha nagsulti kanako nga kinahanglan kong mobiya sa operetta.
Nasayud ko unsay kinahanglan nakong buhaton. Nagkurog, gipunit ko ang telepono ug gitawagan ang director.
“Hello, sir,” miingon ko sa dihang mitubag siya. “Si Annie ni.”
“Annie! Naghinam-hinam kaayo ko sa pasundayag. Nakuha na ba nimo ang script?”
“Oo, nakuha na nako, ug ako … ako …”
Misugod ko sa paghilak. Dili gayud ni propesyonal nga lihok!
Hinoon, samtang naghilak, nakahimo ko sa pagpasabut sa director nganong dili ko moapil sa iyang pasundayag. Ug dayon naghulat ko sa pinakagrabeng sangputanan nga mahitabo.
Mikatawa ang director. Mitahud siya sa akong pagpili. Sa sinugdanan misulay siya sa pagdani nako sa pagpabilin sa pasundayag, apan mihunong siya sa pagkumbinsir nako. Miingon siya nga gidayeg gihapon ko niya bisan kon dili ko gusto nga naa sa iyang operetta. Ug iya lang kong giingnan nga iuli dayon ngadto kaniya ang script aron mahatag sa lain. Akong gibutang ang telepono, naulaw sa akong paghilak apan mapasalamaton sa mahigugmaon, masinabtanon nga tubag sa director.
Gipahiran ko ang akong mga luha ug dayon gikuha ang script ug misulod sa akong sakyanan. Pag-andar sa sakyanan, ang radyo misugod sa pagtukar og musika. Na-set na kini sa estasyon sa lokal nga klasikal nga musika, ug sa akong katingala, ang musika mao ang overture sa mao nga operetta. Wala pa ko sukad nakadungog niini nga gipatukar sa radyo.
Gibati nako nga ang Langitnong Amahan maoy mipatukar niini nga musika para nako. Gusto Niyang masabtan nako nga Siya nahigugma kanako ug nga miuyon Siya sa akong pagpili. Ang musika nga gipatukar sa radyo usa sa mga malumong kalooy sa Dios. Pinaagi niini gibati nako ang kahupayan sa Iyang gugma.
Mipadayon ko sa pagtuon og drama sa unibersidad. Sobra sa kausa nasinati nako ang samang kahimtang. Dihay mga higayon nga kinahanglan gyud mobiya sa pipila ka hiniusang proyekto tungod sa dili angay nga sulod. Niini nga mga sitwasyon dili gayud sayon o makalingaw, apan nahimo ra nako og tarung ug walay mga luha. Tingali ang una nakong nasinati mao ang pagpangandam alang niini nga mga okasyon. Tingali nakatabang kadto nako nga mas masabtan kinsa ako ug unsa gyud ang akong ganahan.
Misulat si William Shakespeare:
Ang kalibutan usa ka entablado,
Ug ang tanang lalaki ug babaye mga magdudula lamang:
Duna silay ilang mga gawasanan ug ilang mga kasudlan;
Ug usa ka tawo sa iyang panahon mopasundayag og daghang bahin.1
Nakat-on ko nga adunay usa ka bahin nga ipasundayag nga mas importante kay sa uban. Kini mao ang pagkatinuod nga disipulo ni Jesukristo. Nindot ang mga pakpak sa atong mga kauban makapahinam ug makapatagbaw, apan ang pagtugot sa Dios mao ang labing mahinungdanon. Ang atong dakong mga pasundayag moabut samtang kita magkat-on sa pagsunod sa Agalon.