Mga Hulagway sa Hugot nga Pagtuo
Murilo Vicente Leite Ribeiro
Goiânia, Brazil
Dihang si Murilo nabunyagan sa edad nga 16, ang iyang tibuok pamilya misupak niini. Sa dihang siya nakadawat og tawag sa misyon, ang iyang mga ginikanan milabay sa iyang sinina sa simbahan ug mipugong kaniya nga magmisyon. Sa katapusan mitabang siya sa pagdala sa iyang pamilya ngadto sa Simbahan, apan mibati gihapon siya nga dili takus tungod kay wala makaserbisyo og misyon.
Cody Bell, litratista
Gipaila ko ngadto sa Simbahan sa dihang 14 pa ko. Ang akong mga higala mga miyembro ug mipaila-ila kanako sa mga misyonaryo. Wala ko modawat sa ilang mensahe sa sinugdanan tungod kay ang akong pamilya anaa na sa laing relihiyon.
Duha ka tuig ang milabay gihangyo ko kon gusto ba ko nga magdula og football sa simbahan. Ganahan kaayo ko og football, ug ako gusto nga modula. Giimbitar usab ako sa pagtambong sa seminary. Nainteresado ko sa Simbahan
Nakigsulti ko sa mga misyonaryo, ug sila mitudlo kanako kabahin sa Unang Panan-awon. Kini nakapausab sa akong kinabuhi. Natandog ko sa dihang naghisgot sila niini. Mihilak ko sa ilang atubangan. Natandog ko ug mibati sa usa ka gamhanang espiritu. Gidawat nako ang ilang imbitasyon nga magpabunyag human sa unang leksyon.
Ang akong mga ginikanan supak sa Simbahan ug wala motambong sa akong bunyag. Lisud kini para nako. Ang akong igsoon nga si Joaquim mao lamang ang miyembro sa akong pamilya kinsa miuban nako nianang adlawa.
Human sa akong bunyag miagi ko og daghang kalisdanan. Mituo ko sa gipahiuli nga ebanghelyo, apan ang akong pamilya wala pa makaangkon niana nga panan-awon. Naningkamot ko sa pagpasabut niini ngadto kanila, apan wala makasabut ang akong mga ginikanan. Nagpadayon ko sa pagsimba, bisan tuod ang akong mga ginikanan nagtuo nga akong gikalimtan ang pamilya. Ang kamatuoran mao nga gusto ko nga sila moadto sa simbahan uban kanako.
Sa dihang miabut ang panahon sa akong misyon, gibati nako nga andam na ko. Mitambong ko sa seminary sulod sa duha ka tuig, mikuha ko sa klase sa pagpangandam sa misyonaryo, ug misulod ko sa institute. Gibati nako nga lig-on sa espirituhanong paagi nianang higayuna, apan misamot ang pagpanggukod sa akong mga ginikanan. Ang akong tibuok pamilya miapil sa pagpaningkamot nga mawala ko sa Simbahan.
Gisumiter nako ang akong mga papeles sa misyon ug nadawat ang akong call nga pagserbisyo sa Brazil Recife Mission. Giingnan nako ang akong mga ginikanan nga moadto ko sa Recife aron morepresentar ni Jesukristo isip usa ka misyonaryo. Ang akong amahan nakig-away nako, ug ang akong inahan milabay sa akong mga libro ug mga sinina pangsimba. Nasuko sila pag-ayo.
Wala ko momisyon. Mao kini ang pinakalisud nga panahon sa akong kinabuhi. Gusto kong moserbisyo og misyon, apan ako nag-atubang og dakong oposisyon. Wala koy nahimong sayop, apan nawad-an ko og kadasig ug naguol pag-ayo, ug nag-antus gihapon ko og pagpanggukod sa amoa. Ang akong mga ginikanan naglaum nga ako mohunong ug dili na moadto sa simbahan.
Lisud kini alang kanako nga usa ka batan-on ug dili makamisyon. Gibati nako nga ubos sa akong mga higala nga miadto na sa misyon, ug mibati ko nga nag-inusara sa simbahan. Pipila ka mga tawo nagtuo nga ako wala moadto tungod kay ako dili takus. Apan akong gipaningkamutan nga magpabiling lig-on sa hugot nga pagtuo.
Niining higayona akong nahimamat si Kelly, kinsa mahimo nakong asawa. Sa dihang nahimamat nako siya, nawala ang akong depresyon ug akong nakita ang akong kaugalingon nga isip anak sa Dios. Si Kelly dili pa miyembro sa Simbahan dihang kami nagsugod sa pagpakig-date. Sa wala madugay kami naminyo, ug human sa usa ka bulan ako mibunyag kaniya. Na-sealed kami sa templo pagkahuman sa usa ka tuig. Usa kadto ka espesyal ug sagradong higayon alang kanako.
Human matawo ang among unang anak, si Rafael, gidala namo siya sa simbahan aron makadawat og panalangin. Ang akong mga ginikanan mitambong sa panalangin. Mao kadto ang unang higayon nga sila miadto sa simbahan. Nagsugod sila sa pagpaminaw sa mga leksyon sa misyonaryo sa ilang panimalay. Sa katapusan ako adunay kahigayunan sa pagbunyag sa akong mga ginikanan ug sa akong manghud nga lalaki.
Kataw-anan tungod kay ang akong amahan systematic kaayo niini. Miingon siya, “Akong anak, kanus-a man ko nimo bunyagan?” Sa dihang gibunyagan siya, gihaw-as nako siya gikan sa tubig ug iya kong gigakos. Mao kadto ang usa ka talagsaon kaayo nga higayon sa akong kinabuhi!
Pila ka tuig ang milabay nahimamat nako si Elder Jairo Mazzagardi sa Seventy sa dihang miabut aron sa pag-organisar pag-usab sa among stake. Nangutana siya nako mahitungod sa akong misyon.
Miingon si Elder Mazzagardi, “Brother Murilo, akong nakita nga ikaw nabunyagan sa dihang 16 ka pa, apan wala ka makaserbisyo og misyon.”
“Wala ko makaserbisyo og misyon,” miingon ko, nagsugod ko sa paghilak.
“Apan akong buhaton ang tanan nga posible aron ang Ginoo mopasaylo kanako. Nagserbisyo ko isip presidente sa branch sulod sa pito ka bulan, ug naningkamot ko nga mahimong usa ka misyonaryo ug mihatag sa akong pinakamaayo. Nagtrabaho kog maayo sa pagtabang sa uban. Gusto ko nga ang Ginoo mopasaylo kanako. Dili ko gusto nga adunay mansa sa katapusan nga adlaw.”
“Brother Murilo,” miingon siya, “ayaw na paglingi sa luyo; tan-aw sa unahan. Bisan kinsa nga molingi sa luyo molakaw nga pinaatras, ug bisan kinsa ang motan-aw sa unahan molakaw padulong sa unahan. Limpyo ka.”
Nalipay ko nga makadungog niini, ug dili nako kapugngan ang mga luha sa kalipay. Mao nga akong gibati, human sa daghang katuigan, ang kalinaw sa Ginoo.
Gibati nako nga unom ka tonelada nga backpack ang nawala sa akong likod.
Misulti siya nako nga mobalik uban sa akong asawa ug gitawag ako sa pagserbisyo isip stake president.
Dayon miingon si Elder Mazzagardi, “Ang imong mga kasinatian makatabang kanimo nga mahimong stake president. Makahimo ka sa pagtabang sa kabatan-onan kinsa adunay kalisud o kinsa walay suporta sa ilang mga ginikanan. Ikaw walay oportunidad sa pagserbisyo og misyon, apan kini mao ang imong misyon karon. Ikaw makatabang sa pagpadala og kabatan-onan sa misyon.”
Isip stake president usa sa akong labing importante nga mga tumong mao ang pagtabang sa batan-ong mga lalaki ug batan-ong mga babaye nga mag-andam sa pagserbisyo og misyon. Ang Ginoo mihatag kanako og sakto nga mga pulong sa husto nga panahon nga makig-istorya niini nga mga batan-on. Mapasalamaton ko nga ang Ginoo mihatag kanako og oportunidad sa pagtabang sa uban nga mopili sa pagserbisyo og misyon.
Si Murilo ug Kelly Ribeiro nalingaw sa paggahin og panahon uban sa ilang mga anak. Ang ilang anak nga babaye nagkanta, samtang si Murilo ug iyang mga anak nga lalaki nagduyog niya sa gitara.
Ang mga Ribeiros mibati sa kalig-on nga naggikan sa inadlaw-adlaw nga pag-ampo sa pamilya.
Si Kelly nag-awhag sa ilang anak nga babaye samtang siya nagkanta og himno.
“Mapasalamaton ko nga ang Ginoo mihatag kanako og oportunidad sa pagtabang sa uban nga mopili sa pagserbisyo og misyon,” miingon si Murilo. Wala siyay oportunidad sa pagserbisyo og misyon, apan isip stake president siya makatabang sa batan-ong mga lalaki ug babaye sa pag-andam sa pagserbisyo.
Si Murilo nagtudlo sa iyang pamilya kabahin sa damgo ni Lehi sa kahoy sa kinabuhi diha sa Basahon ni Mormon. Sila si Murilo ug Kelly nakasabut sa kaimportante sa pagtudlo sa ebanghelyo ngadto sa ilang mga anak.
Ang mga ginikanan ni Murilo supak kaayo sa Simbahan. Nagtuo sila nga gikalimtan niya ang iyang pamilya dihang nagpasakop siya sa Simbahan. “Ang tinuod mao nga gusto kong mosimba sila kuyog nako,” miingon siya. Ang mga tinguha ni Murilo mao nga maduol sa ebanghelyo ang iyang pamilya.