Ang Dili Maayo nga Litrato
“Ug maisugong mosunod. Makasalig nako ang Dios. Mobarug kos matuod” (Songbook sa mga Bata, 85).
“Uy, tan-awa kini.” Gikuot ni Jack ang pinilo nga papel sa iyang bulsa. “Akong nakita kini sa usa ka magasin karong buntaga.” Gibukhad niya kini ug gipakita ngadto ni Taran.
Nakita dayon ni Taran, dili kini maoy iyang gustong tan-awon. Mipalayo siya ug miingon, “Dili ko gusto nga motan-aw niana.”
Mikibo si Jack ug gisulod pagbalik ang papel sa iyang bulsa. “Bata.”
Wala manumbaling si Taran.
Pag-abut ni Taran sa balay, mitabang siya ni Mama sa pagluto og pan alang sa panihapon. Giguyod niya ang lingkuranan padulong sa counter, ug gihigot ni Mama ang iyang apron.
“Ma,” miingon siya, “sa dihang didto ko sa balay ni Ian, ang iyang higala mipakita kanako og litrato sa usa ka tawo nga walay sinina. Mipalayo ko ug milakaw.”
Gibutang ni mama ang panaksan sa minasa nga harina ug gigakos si Taran. “Usa kadto ka maayo nga pagpili. Salamat sa pagsulti nako kabahin niini.”
“Sa usa ka gabii sa pamilya mao kana ang imong gisulti nga buhaton,” miingon si Taran samtang iyang gimasa ang harina ug gibutang sa counter.
“Nalipay ko nga nakahinumdom ka. Mao ba kana ang unang higayon nga usa ka tawo mipakita kanimo og dili maayo nga litrato?”
Mitando si Taran.
“Maayo, nalipay ko nga imo kong gisultihan. Nakahibalo ka nga makapangutana ka nako og bisan unsa o mosulti nako og bisan unsa, di ba? Bisan kon makahimo ka og dili maayo nga pagpili, gusto gihapon ko nga makahibalo aron makatabang ko. Dili ko masuko.” Gipahiran niya ang ilong ni Taran og gamay nga harina.
Mipahiyom si Taran ug mipakunot sa iyang ilong nga naharinahan. “Oo! Kahibalo ko.”
Human sa panihapon nianang gabhiona, miingon si Papa, “Karon dunay usa ka tawo nga misulay sa pagpakita ni Taran og dili maayo nga litrato, ang matang nga atong gihisgutan sa gabii sa pamilya.”
Gipataas ni Reena ang iyang kamot. “Nakahinumdom ko nga nag-istorya kabahin niana!” Si Dhara gamay pa nga makahinumdom, apan mitando usab siya.
“Unya unsa may imong gibuhat?” Nangutana si Sonia ni Taran.
“Wala ko motan-aw niini, ug milakaw ko,” miingon si Taran.
Mitando si Mama. “Malipayon kaayo kita nga mihimo si Taran og usa ka maayo nga pagpili. Ug mapagarbuhon kaayo kita niya nga misulti nako unsay nahitabo.”
Miapir si Papa ni Taran. “Maayo na, anak.” Sila si Reena ug Dhara namakpak, ug si Sonia mipahiyom ni Taran.
“Busa sa pagsaulog duna kitay espesyal nga pagkaon!” miingon si Papa. Nakapalipay kini sa tanan.
Mibarug si mama aron pagkuha sa ice cream gikan sa freezer, ug si Taran ug Sonia midagan aron pagkuha sa mga panaksan ug kutsara.
“OK, anak,” miingon si Papa, mipunting sa ice cream scoop ngadto ni Taran. “Unsa nga flavor imong gusto?”
Samtang sila nagkuha og ice cream, miingon si Mama, “Si Papa ug ako gusto nga makahinumdom mo nga kon kamo nabalaka o adunay mga pangutana, makaduol mo kanunay ug makasulti namo, bisan unsa pa. Makapalipay kini namo.”
“Ug makahatag nato og ice cream?” Nangutana si Sonia samtang mikandos siya sa tsokolate.
Mipahiyom si Mama. “Usahay. Apan kasagaran makapalipay kini nato. Ug igo na kana.”
Mitando si Taran samtang iyang gihungit ang katapusang hungit sa ice cream. Ang pagsulti ngadto ni Mama nakapalipay usab niya.