Kita Naghisgot kang Kristo
Dili pa Kaayo Ulahi alang sa Ikaduhang Kahigayunan
Ang tagsulat nagpuyo sa Virginia, USA.
Ang amahan sa usa sa akong estudyante nga nagkalisud misulti sa iyang anak nga babaye, “Dili pa kaayo ulahi alang nimo nga magmalampuson.” Mihatag ang Ginoo nato sa sama nga mensahe.
Paghulagway pinaagi ni Kelley McMorris
Si Sandra estudyante sa akong klase sa advanced English. Pipila ka mga semana nianang tuiga, wala siya makahimo sa bisan unsa nga homework o mga proyekto. Magtanga ra siya diha sa iyang lingkuranan. Maghimo-himo ra siya og mga katarungan nganong wala niya makompleto ang iyang mga assignment, ug wala siya magpakita og kinaiya ni trabaho nga gikinahanglan aron molampos sa lisud-lisud nga kurso.
Ang iyang magtatambag ug ako nakahukom nga mag-iskedyul og miting uban ni Sandra, sa iyang amahan, ug pipila sa iyang ubang mga magtutudlo aron sa pagtino unsa nga direksyon ang iyang subayon: moundang ba siya sa iyang advanced nga mga kurso ug mokuha sa standard nga kurso? Ang labing importating butang mao ang wala masulti nga pangutana nga diha sa tanan namong mga hunahuna: makakita ba kami og paagi sa pagtabang si Sandra nga molampus?
Nagtuo nga gihatagan og daghang kahigayunan si Sandra sa paglampos apan mipili hinoon nga mahagbong, miadto ko sa miting nga walay paglaum. Sa tago naglaum ko nga makahukom siya nga moundang na lang sa akong klase aron dili nako mabalaka pa kaniya. Gibati nako nga nabuhat na ang tanan ug ulahi na kaayo.
Sa miting, ang linihukan ni Sandra nagpakita nga siya usab nagduha-duha sa iyang abilidad nga molampos. Mitutok siya sa lamesa samtang akong gisulti ang iyang pagkahagbong sa klase sa English. Samtang ang iyang magtutudlo sa history mikumpirmar nga si Sandra nahagbong usab sa iyang klase, midailos siya sa iyang gilingkuran ug nakita nako ang mga luha midagayday sa iyang aping.
Gibati og kalooy, gipasabut nako niya ug sa iyang amahan nga kon si Sandra gusto nga makapasar niining lisud nga mga kurso, kinahanglang usbon niya ang iyang kinaiya nga maoy nakaingon nga siya nahagbong ug nga kini mahimong lisud kaayo.
Usa ka Mensahe gikan sa Iyang Amahan
Ang magtatambag dayon miatubang sa amahan ni Sandra, usa ka tawo nga gamay ra og edukasyon nga ingon og dili komportable sa nahimutangan. Nangutana ang magtatambag kon duna ba siyay mga pangutana sa mga magtutudlo. Miingon siya nga wala ug nagpasalamat kanamo sa unsay among nabuhat alang ni Sandra. Apan dayon miingon siya nga duna siyay isulti sa iyang anak nga babaye.
Gikulbaan ko. Kabahin ako kaniadto sa mga miting sa ginikanan ug magtutudlo diin ang mga ginikanan mibadlong sa ilang mga anak sa atubangan sa mga magtutudlo ug sa mga magtatambag, nagsaway nila sa ilang pagkatapulan, sa dili pagpaminaw, ug kulang sa kadasig. Nangandam ko nga maminaw niini pag-usab.
Unsay akong nadunggan nakasurprisa hinoon nako. Ang mapainubsanon nga amahan ni Sandra miatubang sa iyang 16 anyos nga anak nga naghilak kinsa naulaw ug nagmahay ug misulti ngadto kaniya, “Dili pa ulahi. Dili pa kaayo ulahi alang nimo nga magmalampuson. Dili pa gayud kaayo ulahi.”
Mibiya ko sa miting nga mapasalamaton sa iyang mahigugmaong reaksyon apan nabalaka nga wala siyay ideya kon unsay buhaton sa iyang anak nga babaye aron makapasar niining puntuha. Ingon og imposible kini. Miabut ang balita nga nakahukom siya nga moundang sa klase sa history apan dili sa akong klase sa English.
Sa ulahing bahin nianang adlawa nagluhod ko nga nag-ampo, naghunahuna sa akong kaugalingong mga kahuyang ug nangayo og pasaylo sa Langitnong Amahan, nakaamgo ko nga daghan kog nakat-unan gikan sa amahan ni Sandra. Ang walay kasiguroan ug mga pagbati sa kakulang sa mga panahon sa akong kaugalingong kinabuhi nakapahunahuna nako kon takus o angayan ba ko og ikaduhang kahigayunan. Niadtong mga gutloa, ang Ginoo, sama sa amahan ni Sandra, mipili nga dili mokasaba kanako apan mihatag hinoon og kasiguroan: “Dili pa ulahi, akong anak. Dili pa kaayo ulahi.”
Ang Mensahe sa Ebanghelyo
Makapila kita mituo sa mensahe sa kaaway nga kita wala nay paglaum? Apan lahi ang gisulti nato sa atong mga propeta. Mipahayag si Isaias, “Pabalika siya sa Ginoo, ug siya malooy kaniya; ug sa atong Dios, kay siya mopasaylo sa madagayaon gayud” (Isaias 55:7). Si Mormon nagdugang sa iyang pagpamatuod, “Ingon sa kanunay nga sila maghinulsol ug mangayo og kapasayloan, uban sa tinuod nga katuyoan, sila pasayloon” (Moroni 6:8). Ang hingpit nga kalipay sa ebanghelyo mao nga dili pa gayud ulahi kaayo. Kon pirme kitang mangayo og pasaylo, ang katubsanan sa Ginoo motugot nato sa pagsugod pag-usab.
Si Sandra, uban sa kadasig sa pagsugod pag-usab, mihimo og hinay apan importante nga mga kausaban. Ang kausaban dili sayon—nagkinahanglan kini og inadlaw-adlaw nga paningkamot sa pagbuntog sa iyang dili maayo nga mga kinaiya—apan nakita niya ang mga ganti sa iyang mga paningkamot sa dihang ang iyang grado hinay-hinay nga mitaas.
Gikan sa panglantaw sa ebanghelyo, ang atong katapusan nga grado dili maapektahan kon unsa ka dugay kita nahisalaag o kon unsa kita ka layo. Hinoon, ang Ginoo mohukom sa atong kinabuhi base sa unsa nga direksyon ang atong gipadulngan, sa unsa nga paagi kita naghinulsol, ug kon unsa ka dako ang atong pagsalig sa Pag-ula sa Ginoo.
Sa akong limitado nga pagsabut, nagduha-duha ko sa abilidad ni Sandra sa pagbuntog sa mga sayop sa iyang kagahapon. Sa pagtandi, ang atong hingpit nga Amahan wala gayud mawad-i og paglaum sa kapasidad sa Iyang mga anak sa pag-angkon og kaluwasan pinaagi sa pagkahingpit diha kang Kristo. Dili magsapayan kon unsa kita ka layo; mangita gayud Siya sa usa. Nanghangyo ang Ginoo kanato nga dili na maglatagaw sama sa mga estranghero sa sala apan magtinguha Kaniya diha sa paglaum ug magtagamtam sa mga panalangin sa Iyang walay katapusan nga Pag-ula. Sa pagkatinuod, dili pa gayud ulahi ang tanan.”