មេរៀនទី ២៣ ៖ ការបន្តតំណែងនៅក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ

មេរៀនទី ២៣

ការបន្តតំណែងនៅក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ

សេចក្តីផ្តើម

នៅជិតចុងបញ្ចប់នៃជីវិតរបស់លោក យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានប្រគល់កូនសោបព្វជិតភាពនៃសម័យកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះទៅលើសមាជីកនៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ ក្រោយពីការធ្វើឃាតក្នុងនាមនៃសាសនាចំពោះព្យាការីមក នៅក្នុងការប្រជុំមួយធ្វើនៅថ្ងៃទី ៨ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤៤ ពួកបរិសុទ្ធជាច្រើនបានទទួលការបញ្ជាក់នៃការបើកសម្ដែងខាងវិញ្ញាណដល់ពួកគេថា ព្រិកហាំ យ៉ង់ ដែលជាប្រធានកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ត្រូវដឹកនាំសាសនាចក្រ ។ នៅពេលសិស្សយល់ពីគោលការណ៍ដែលទាក់ទងទៅនឹងការបន្តតំណែងនៅក្នុងគណៈប្រធាននៃសាសនាចក្រ នោះពួកគេនឹងមានទំនុកចិត្តថា ព្រះអម្ចាស់បានជ្រើសរើស និងរៀបចំដល់បុគ្គលម្នាក់ៗដែលក្លាយជាប្រធាននៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។

ការអានពីសាវតា

« Succession in the Presidency » ជំពូកទី ៣ នៅក្នុង Teachings of the Living Prophets Student Manual ( Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០១០ ) ទំព័រ ២៨–៤១ ។
« The Twelve to Bear Off the Kingdom » ជំពូកទី ២៣ នៅក្នុង Church History in the Fulness of Times Student Manual, បានកែសម្រួលលើកទីពីរ ( Church Educational System manual ឆ្នាំ ២០០៣ ) ទំព័រ ២៨៦–៩៦ ។
Brent L. Top និង Lawrence R. Flake, « ‘The Kingdom of God Will Roll On’: Succession in the Presidency » Ensign, ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៩៩៦ ទំព័រ ២២–៣៥ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:៣៣; ១១២:៣០–៣២

ពួកសាវកកាន់កូនសោទាំងឡាយនៃគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ

សូមសួរសំណួរខាងក្រោម ៖

តើដំណើរការជ្រើសរើសប្រធានថ្មីម្នាក់នៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ខុសពីរបៀបដែលអ្នកដឹកនាំគួរតែបានជ្រើសរើសនៅក្នុងអង្គការផ្សេងទៀតដោយរបៀបណា ?

សូមប្រាប់សិស្សថា មេរៀននេះនឹងពិនិត្យមើលពីការផ្លាស់ប្ដូរភាពដឹកនាំសាសនាចក្របន្ទាប់ពីការស្លាប់របស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ សូមពន្យល់ថា បីបួនឆ្នាំមុនពេលការស្លាប់របស់លោក ព្យាការីបានទទួលវិវរណៈទាក់ទងទៅនឹងគណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ សូមឲ្យសិស្សសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:៣៣ និង ១១២:៣០–៣២ រកមើលការពិពណ៌នារបស់ព្រះអម្ចាស់អំពីសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពដែលត្រូវបានកាន់ដោយសមាជិកនៃគណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។

តើព្រះអម្ចាស់បានពិពណ៌នាដូចម្តេច អំពីសិទ្ធិអំណាចរបស់គណៈប្រធានទីមួយ និង កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ? ( សូមប្រាកដថាសិស្សយល់ពីគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ សមាជិកនៃគណៈប្រធានទីមួយ និង កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានកាន់កូនសោអំណាចបព្វជិតភាពនៃគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ហើយពួកដប់ពីរនាក់បានធ្វើការនៅក្នុងការដឹកនាំរបស់គណៈប្រធានទីមួយ ) ។

រូបភាព

ក្រដាសចែក ការបន្តតំណែងនៅក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ

សូមផ្ដល់ដល់សិស្សម្នាក់ៗនូវច្បាប់ចម្លងនៃ ក្រដាសចែកមួយច្បាប់ដែលមាននៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀននេះ ។ សូមពន្យល់ថា យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានចំណាយពេលប៉ុន្មានខែចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់លោកជួបជុំជាញឹកញាប់នឹងសមាជិកនៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ដើម្បីរៀបចំពួកគេឲ្យដឹកនាំសាសនាចក្រ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវក្រដាសចែកនៃកណ្ឌដែលមានចំណងជើងថា « ការជួបជុំនឹងពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ខែ មីនា ឆ្នាំ ១៨៤៤ » ។ សូមប្រាប់សិស្សថា នេះគឺជាដំណើររឿងដ៏សង្ខេបមួយនៃការប្រជុំដែលត្រូវបានធ្វើឡើងដោយព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ជាមួយនឹងពួកសាវក និងអ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រផ្សេងទៀត ដូចដែលបានដំណាលដោយប្រធាន វិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វ ដែលជាសាវកម្នាក់នៅពេលនោះ ។ បន្ទាប់ពីការអាន សូមសួរ ៖

តើការប្រគល់កូនសោដល់សមាជិកនៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់នេះបានជួយរៀបចំពួកលោកសម្រាប់ពេលមួយ នៅពេលព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ លែងបន្ដនៅជាមួយនឹងពួកលោកដោយរបៀបណា ? ( ពួកគេបានទទួលកូនសោអំណាចបព្វជិតភាពដូចគ្នានឹងអ្វីដែលព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទទួលដែរ ) ។
តើហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់សម្រាប់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដើម្បីប្រគល់កូនសោអំណាចបព្វជិតភាពទាំងនេះដល់ពួកសាវក មុនពេលលោកស្លាប់ ? ( នៅពេលនោះ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ គឺជាបុគ្គលតែម្នាក់គត់ដែលបានកាន់កូនសោអំណាចបព្វជិតភាពទាំងអស់នៃសម័យកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ។ ប្រសិនបើលោកមិនបានប្រគល់កូនសោទាំងនេះដល់អ្នកដទៃទេ នោះពួកទេវតានឹងត្រូវមកកាន់ផែនដីម្ដងទៀតដើម្បីស្ដារពួកវាឡើងវិញ ) ។

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:១២៧–២៨

ព្រិកហាំ យ៉ង់ បានស្នងតំណែងយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ជាប្រធានសាសនាចក្រ

សូមពន្យល់ថា នៅពេលកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ត្រូវបានរៀបចំឡើងដំបូងនៅក្នុងឆ្នាំ ១៨៣៥ នោះបទបញ្ជានៃភាពច្បងជាងគេត្រូវបានកំណត់ដោយអាយុ ។ ថូម៉ាស ប៊ី ម៉ាស ដែលបានត្រូវបានជឿថាជាសាវកដែលចាស់ជាងគេបំផុតនាពេលនោះ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាសាវកច្បង ( តាំងពីពេលនោះ គេបានដឹងថា ដេវីឌ ដបុលយូ ផាធិន ទេដែលជាសាវកដែលចាស់ជាងគេបំផុតនោះ ) ។

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:១២៧–២៨ ឲ្យឮៗ ។ សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងខែតុលា ឆ្នាំ ១៨៣៨ ប្រធាន ម៉ាស បានក្បត់សាសនា ហើយបានចាកចេញពីសាសនាចក្រ ហើយដេវីឌ ដបុលយូ ផាធិន បានស្លាប់ទៅ ។ ពេលនោះ ព្រិកហាំ យ៉ង់ បានក្លាយជាសាវកច្បងជាងគេដូចដែលបានពន្យល់នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។ បន្ទាប់ពីការជ្រើសរើសសាវកដំបូង និងបន្ដមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ភាពច្បងជាងគេនៅក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ត្រូវបានកំណត់ដោយកាលបរិច្ឆេទនៃការតែងតាំង ។

សូមពន្យល់ថា នៅពេលយ៉ូសែប និងហៃរ៉ុម ស្ម៊ីធ ត្រូវបានគេធ្វើឃាតនៅថ្ងៃទី ២៧ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ១៨៤៤ ពួកដប់ពីរនាក់ លើកលែងតែយ៉ូហាន ថេលើរ និងវិលឡឺឌ រីឆាដ បានស្ថិតនៅក្នុងភាគខាងកើតនៃសហរដ្ឋកំពុងបម្រើបេសកកម្ម ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក្ដី ក្នុងអំឡុងពេលបីសប្ដាហ៍ ពួកសាវកទាំងអស់បានដឹងពីដំណឹងសោកនាដកម្មនេះ ហើយបានត្រឡប់ទៅទីក្រុងណៅវូយ៉ាងប្រញាប់ ។ នៅពេលពួកសាវកបានមកដល់ ពួកគេបានឃើញថាមានការភាន់ច្រឡំនៅក្នុងចំណោមសមាជិកសាសនាចក្រអំពីអ្នកដែលនឹងដឹកនាំសាសនាចក្រ ។ សមាជិកសាសនាចក្រខ្លះបានជឿថា ការដឹកនាំបានធ្លាក់ភ្លាមទៅលើកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ ប៉ុន្មានខែក្រោយមក បុរសបីបួននាក់បានអះអាងថា ពួកគេបានមានសិទ្ធិដឹកនាំសាសនាចក្រ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវក្រដាសចែកនៃកណ្ឌដែលមានចំណងជើងថា « ការអះអាងរបស់ស៊ីឌនី រិកដុន » និង « ការអះអាងរបស់ជេម ស្រ្ទាង » ។ ខណៈពេលសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្ដាប់ សូមឲ្យពួកគេគិតអំពីការបារម្ភដែលពួកគេអាចបានមានអំពីការអះអាងទាំងនេះ បើសិនជាពួកគេបាននៅទីក្រុងណៅវូនាពេលនោះ ។

សូមតាមដានសិស្ស ដោយសួរថា ៖

ហេតុអ្វីបានជាការអះអាងដែលធ្វើដោយបុរសទាំងនេះមិនត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ ? ( អ្នកអាចនឹងត្រូវបង្ហាញថា ទោះបីជាស៊ីឌនី រិកដុន ជាសមាជិកនៃគណៈប្រធានទីមួយមែន ក៏យ៉ូសែប មិនបានប្រគល់កូនសោបព្វជិតភាពដល់លោកដែរ ) ។

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវក្រដាសចែកនៃកណ្ឌដែលមានចំណងជើងថា « ថ្ងៃទី ៧ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤៤ » ។ សូមពិភាក្សាសំណួរខាងក្រោមនេះជាមួយនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់ ៖

ហេតុអ្វីបានជាទីបន្ទាល់របស់ព្រិកហាំ យ៉ង់ អំពីកូនសោនៃភាពជាសាវកសំខាន់ម្ល៉េះ ? ( បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយតប សូមសរសេរគោលលទ្ធិដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ ពួកសាវកកាន់កូនសោទាំងឡាយនៃអំណាចបព្វជិតភាពដែលចាំបាច់ដល់ការដឹកនាំសាសនាចក្រ ) ។

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវក្រដាសចែកនៃកណ្ឌដែលមានចំណងជើងថា « ថ្ងៃទី ៨ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤៤ ម៉ោង ១០ ព្រឹក » ។

តើព្រះអម្ចាស់បានប្រទានពរដល់ពួកបរិសុទ្ធឲ្យដឹងថា តើនរណាដែលទ្រង់បានចាត់តាំងឲ្យដឹកនាំសាសនាចក្រយ៉ាងដូចម្ដេច ?
តើយើងអាចដឹងថា អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រសព្វថ្ងៃនេះត្រូវបានហៅដោយព្រះដោយរបៀបណា ? ( នៅពេលសិស្សឆ្លើយតប សូមសរសេរនូវគោលការណ៍ដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ យើងអាចទទួលបានសាក្សីមួយថា អស់អ្នកដែលដឹកនាំសាសនាចក្រត្រូវបានហៅបម្រើដោយព្រះ ) ។
តើនៅពេលណាដែលអ្នកបានមានអារម្មណ៍ថា ព្រះវិញ្ញាណកំពុងថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់អ្នកថា ប្រធាននៃសាសនាចក្រសព្វថ្ងៃនេះត្រូវបានហៅដោយព្រះ ?

សូមពន្យល់ថា អំឡុងពេលការប្រជុំនៅម៉ោង ២ រសៀល នៅថ្ងៃទី ៨ ខែ សីហា នោះព្រិកហាំ យ៉ង់ និងពួកសាវកផ្សេងទៀតបាននិយាយ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវក្រដាសចែកនៃកណ្ឌដែលមានចំណងជើងថា « ថ្ងៃទី ៨ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤៤ ម៉ោង ២ រសៀល » ។

សូមពន្យល់ថា នៅពេលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានស្លាប់ទៅ ព្រិកហាំ យ៉ង់ ដែលជាសាវកច្បងអាចអនុវត្តកូនសោអំណាចបព្វជិតភាពទាំងអស់បានភ្លាមៗ ។ អស់រយៈជាងបីឆ្នាំក្រោយពីការធ្វើទុក្ករកម្មព្យាការីមក កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានធ្វើជាអធិបតីលើសាសនាចក្រ នៅក្រោមការដឹកនាំពីព្រិកហាំ យ៉ង់ ។ បន្ទាប់មក នៅថ្ងៃទី ៥ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៨៤៧ ព្រិកហាំ យ៉ង់ ត្រូវបានតែងតាំងជាប្រធាននៃសាសនាចក្រ ហើយគណៈប្រធានទីមួយត្រូវបានរៀបចំឡើង ។

ស៊ីឌនី រិកដុន បានចាកចេញទៅភិតស្បឺគ រដ្ឋ ផែនសីលវេញ៉ា ហើយបានរៀបចំសាសនាចក្រនៃព្រះគ្រីស្ទដោយមានសាវក ព្យាការី ពួកសង្ឃ និងស្ដេច ។ សាសនាចក្រនេះបានរលំចុះនៅត្រឹមឆ្នាំ ១៨៤៧ ហើយទោះបីជាការអះអាងរបស់ ជេម ស្ទា្រង ទៅកាន់គណៈប្រធានខុសក្ដី ក៏អតីតពួកសាវកដប់ពីរនាក់បីនាក់ — វិល្លាម អ៊ី ម៉ាក់លេលិន, ចន អ៊ី ភេច និងវិល្លាម ស្ម៊ីធ — បានគាំទ្រលោកដែរ ។ ស្រ្ទាង ត្រូវបានគេធ្វើឃាតនៅក្នុងឆ្នាំ ១៨៥៦ ដោយអ្នកដើរតាមដែលក្បត់មិត្តភាព ។

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីដំណើរការនៃការស្នងតំណែងនៅក្នុងគណៈប្រធានទីមួយសព្វថ្ងៃនេះ សូមបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយប្រធាន ប៊យដ៏ ឃេ ផាកកឺ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ អំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងបន្ទាប់ពីមរណភាពរបស់ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះឮៗ ៖

រូបភាព
ប្រធាន ប៊យដ៏ ឃេ ផាកកឺ

« វាគ្មានការងឿងឆ្ងល់អំពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើនោះឡើយ គ្មានការស្ទាក់ស្ទើរឡើយ ។ យើងបានដឹងថា សាវកច្បងគឺជាប្រធានសាសនាចក្រ ។ ហើយនៅក្នុងការប្រជុំដ៏ពិសិដ្ឋនោះ ថូម៉ាស ស្ពែនសឺ ម៉នសុន ត្រូវបានគាំទ្រដោយកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ធ្វើជាប្រធាននៃសាសនាចក្រ ។ … ឥឡូវនេះ នៅពេលព្រះគម្ពីរបានចែង លោកគឺជាបុរសតែម្នាក់គត់នៅលើផែនដីនេះ ដែលមានសិទ្ធិអនុវត្តកូនសោទាំងអស់ ។ ប៉ុន្ដែ យើងទាំងអស់គ្នាកាន់កូនសោទាំងនេះជាសាវក ។ នេះគឺជាបុរសម្នាក់នៅក្នុងចំណោមពួកយើងដែលបានហៅ និងតែងតាំង ហើយលោកក្លាយជាប្រធាននៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ » ( « The Twelve » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៨៣ ) ។

បន្ទាប់ពីការស្លាប់របស់ប្រធាននៃសាសនាចក្រ តើនរណានឹងតែងតែក្លាយជាប្រធាននៃសាសនាចក្របន្ទាប់ទៀត ? ( សាវកច្បង ដែលជាប្រធាននៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ) ។

សិស្សខ្លះអាចឆ្ងល់ថា តើនៅពេលណាដែលប្រធាននៃសាសនាចក្រទទួលបានកូនសោដែលចាំបាច់ដើម្បីធ្វើជាអធិបតីលើសាសនាចក្រនេះ ។ សូមពន្យល់ថា រាល់សាវកទាំងអស់ត្រូវបានប្រគល់កូនសោទាំងអស់ នៅពេលលោកបានត្រូវតែងតាំងជាសាវកតាំងពីលើកដំបូងម្ល៉េះ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមឮៗដោយប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី ( ឆ្នាំ ១៩១០–២០០៨ ) ៖

រូបភាព
ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី

« ប៉ុន្ដែ សិទ្ធិអំណាចដើម្បីអនុវត្តកូនសោទាំងនោះត្រូវបានរឹតបន្ដឹងដល់តែប្រធានសាសនាចក្រប៉ុណ្ណោះ ។ នៅពេលលោកឆ្លងទៅដំណាក់កាលនោះ សិទ្ធិអំណាចនោះនឹងអាចអនុវត្តនៅក្នុងពួកសាវកច្បង ដែលពេលនោះមានឈ្មោះ ញែកចេញជាបរិសុទ្ធ និងតែងតាំងជាព្យាការី និងប្រធានដោយសហការីនៃក្រុមប្រឹក្សានៃពួកដប់ពីរនាក់ » ( « Come and Partake » Ensign, ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៦ ទំព័រ ៤៧ ) ។

តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា នៅពេលអ្នកដឹងថា នគររបស់ព្រះនៅផែនដីនឹងបោះជំហានទៅមុខដោយមានការរំខានតែបន្ដិចបន្ដួចបន្ទាប់ពីការស្លាប់របស់ប្រធានសាសនាចក្រនោះ ?

អ្នកអាចនឹងចង់បញ្ចប់មេរៀននេះដោយការថ្លែងទីបន្ទាល់ថា កូនសោ និងអំណាចបព្វជិតភាពដូចគ្នាដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានប្រគល់ដល់ព្រិកហាំ យ៉ង់ និងសមាជិកនៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ត្រូវបានកាន់នៅថ្ងៃនេះដោយប្រធាននៃសាសនាចក្រ ទីប្រឹក្សារបស់លោកនៅក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ និងសមាជិកនៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ អ្នកក៏អាចចែកចាយពីទីបន្ទាល់ដែលអ្នកទទួលបានថា អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រត្រូវបានហៅដោយព្រះ ។ សូមឲ្យសិស្សស្វែងរកប្រកបដោយការអធិស្ឋានដើម្បីទទួលបាន ឬពង្រឹងដល់ទីបន្ទាល់របស់ពួកគេអំពីសេចក្ដីពិត ដែលពួកគេបានពិភាក្សានៅថ្ងៃនេះ ។

ការអានរបស់សិស្ស

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:៣៣; ១១២:៣០–៣២; ១២៤:១២៧–២៨ ។
ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ « The Twelve » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៨៣–៨៧ ។

ការបន្តតំណែងនៅក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ

មូលដ្ឋាននៃការស្ដារឡើងវិញ— មេរៀនទី ២៣

ការប្រជុំជាមួយនឹងពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ខែ មីនា ឆ្នាំ ១៨៤៤

ប្រធាន វិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វ ( ឆ្នាំ ១៨០៧–៩៨ ) បានរំឭកថា ៖

រូបភាព
ប្រធាន វិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វ

« ខ្ញុំចាំពីសុន្ទរកថាចុងក្រោយដែល [ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ] ធ្លាប់បាននិយាយមកយើងមុនពេលលោកស្លាប់ ។ … លោកបានឈរអស់រយៈពេលប្រហែលបីម៉ោង ។ បន្ទប់នោះហាក់ដូចពោរពេញដោយភ្លើង មុខរបស់លោកភ្លឺចែងដូចជ័រឈើមានតម្លៃ ហើយលោកបានពោរពេញដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះ ។ លោកបានដាក់ចំពោះមុខយើងនូវកាតព្វកិច្ចរបស់យើង ។ លោកបានដាក់ចំពោះមុខយើងនូវភាពពេញលេញនៃកិច្ចការរបស់អស្ចារ្យនៃព្រះនេះ ហើយនៅក្នុងសម្ដីរបស់លោកចំពោះយើង លោកបានមានប្រសាសន៍ ៖ ‹ ខ្ញុំបានបិទត្រានៅលើក្បាលខ្ញុំនូវកូនសោទាំងឡាយ អំណាចទាំងអស់ គោលការណ៍នានានៃជីវិត និងសេចក្ដីសង្គ្រោះដែលព្រះធ្លាប់បានប្រទានដល់បុរស ដែលធ្លាប់បានរស់នៅលើផ្ទៃផែនដីនេះ › ។ ហើយគោលការណ៍ទាំងនេះ និងបព្វជិតភាពនេះ និងអំណាចនេះមាននៅក្នុងសម័យកាន់កាប់ត្រួតត្រាដ៏អស្ចារ្យ និងចុងក្រោយនេះ ដែលព្រះនៃស្ថានសួគ៌បានដាក់ព្រះហស្ដរបស់ទ្រង់ដើម្បីស្ថាបនាផែនដីនេះ ។ ហើយលោកបានមានប្រសាសន៍ដល់ពួកដប់ពីរនាក់ថា ‹ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំបានបិទត្រាលើក្បាលរបស់អ្នកនូវកូនសោទាំងឡាយ អំណាចទាំងអស់ និងគោលការណ៍នានាដែលព្រះអម្ចាស់បានបិទត្រានៅលើក្បាលខ្ញុំ › ។ …

« ក្រោយពីបាននិយាយមកកាន់យើងតាមរបៀបនេះហើយ លោកបានមានប្រសាសន៍ ៖ ‹ ខ្ញុំប្រាប់អ្នក បន្ទុករបស់នគរនេះឥឡូវផ្ទុកនៅលើស្មាអ្នកហើយ អ្នកត្រូវតែទ្រាំទ្រវាទាំងអស់នៅលើលោកនេះ › » ( បានដកស្រង់នៅក្នុង ការបង្រៀនរបស់ប្រធានសាសនាចក្រ ៖ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ [ ឆ្នាំ ២០០៧ ], ទំព័រ ៥៣២ ) ។

ការអះអាងរបស់ស៊ីឌនី រិកដុន

ស៊ីឌនី រិកដុន ជាទីប្រឹក្សាទីមួយនៅក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ បានមកដល់ទីក្រុងណៅវូពីភិតស្បឺក រដ្ឋផែនសីលវេញ៉ា នៅថ្ងៃទី ៣ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤៤ ។ លោកបានហៅឲ្យមានការប្រជុំជាពិសេសមួយនៅថ្ងៃអង្គារ ទី ៦ ខែ សីហា ដើម្បីឲ្យសមាជិកសាសនាចក្រអាចជ្រើសរើសអ្នកការពារសាសនាចក្រម្នាក់ ។ វាមើលទៅហាក់ដូចជា ស៊ីឌនី រិកដុន បានព្យាយាមដើម្បីធ្វើឲ្យការប្រជុំនេះមានសមាជិកសាសនាចក្រអនុម័តឲ្យលោកមានតំណែងជាអ្នកការពារសាសនាចក្រ មុនពេលពួកសាវកដប់ពីរនាក់ទាំងអស់បានត្រឡប់មកពីបេសកកម្មរបស់ពួកគេពីភាគខាងកើតនៃសហរដ្ឋអាមេរិក ។ ជាអកុសល ដោយសារតែការខិតខំរបស់អែលឌើរ វិលឡឺឌ រីឆាដ និងអែលឌើរ ប៉ាលី ភី ប្រាត្ត ការប្រជុំនោះត្រូវលើកទៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី ៨ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤៤ ដែលជាពេលដែលពួកសាវកភាគច្រើនបានត្រឡប់មកដល់ទីក្រុងណៅវូវិញ ។

ស៊ីឌនី រិកដុន បានអះអាងថា ដោយសារលោកត្រូវបានហៅ និងតែងតាំងជាអ្នកនាំពាក្យរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ពីមុនមក ( សូមមើល គ និង ស ១០០:៩ ) នោះវាជាទំនួលខុសត្រូវរបស់លោកដើម្បី « ដឹងថា សាសនាចក្រនេះត្រូវបានដឹកនាំតាមរបៀបត្រឹមត្រូវឬទេ » ( នៅក្នុង History of the Church, ៧:២២៩ ) ។

ការអះអាងរបស់ ជេម ស្ទ្រាង

ក្រោយពីការស្លាប់របស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ជេម ស្ទ្រាង ដែលបានជ្រមុជទឹកនៅខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៨៤៤ បានអះអាងថាបានទទួលសំបុត្រមួយមកពីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដែលបាននិយាយថា យ៉ូសែប បានតែងតាំងស្ទ្រាងជាអ្នកបន្តតំណែងរបស់លោក ។ សំបុត្រនេះគឺក្លែងក្លាយ ប៉ុន្ដែវាហាក់មានហត្ថលេខារបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ហើយវាបានបោកបញ្ឆោតដល់សមាជិកសាសនាចក្រខ្លះ នៅពេលស្ទ្រាងបានបង្ហាញវាដល់ពួកគេ ។ ស្ទ្រាង ក៏បាននិយាយថា លោកត្រូវបានទេវតាមកជួប ដែលបានប្រទានដល់លោកនូវកូនសោទាំងឡាយ ។

ថ្ងៃទី ៧ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤៤

អែលឌើរ យ៉ូហាន ថេលើរ វិលឡឺដ រីឆាដ ប៉ាលី ភី ប្រាត្ត និងចច អេ ស្ម៊ីធ បានមកនៅក្នុងទីក្រុងណៅវូស្រាប់ នៅពេលស៊ីឌនី រិកដុន បានមកដល់ ។ ពួកសាវកផ្សេងទៀតភាគច្រើន រួមមានទាំងព្រិកហាំ យ៉ង់ បានត្រឡប់មកដល់ទីក្រុងណៅវូនៅពេលល្ងាចថ្ងៃទី ៦ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤៤ ។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ ថ្ងៃទី ៧ ខែ សីហា ពួកសាវកបានជួបជុំក្រុមប្រឹក្សានៅផ្ទះរបស់យ៉ូហាន ថេលើរ ។ នាពេលរសៀលនៅថ្ងៃនោះ ពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ និងពួកសង្ឃជាន់ខ្ពស់បានជួបជុំគ្នា ។ ប្រធាន យ៉ង់ បានសួរដល់ស៊ីឌនី រិកដុន ឲ្យថ្លែងប្រាប់ពីសារលិខិតរបស់លោកដល់ពួកបរិសុទ្ធ ។ ស៊ីឌនី រិកដុន បានប្រកាសដោយអង់អាចថា លោកបានឃើញការនិមិត្តមួយ ហើយថាគ្មានបុរសណាអាចបន្តតំណែង យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ជាប្រធាននៃសាសនាចក្រទេ ។ ពេលនោះលោកបានស្នើថា លោកត្រូវបានតែងតាំងជាអ្នកការពារដល់ប្រជាជន ។

ព្រិកហាំ យ៉ង់ ( ឆ្នាំ ១៨០១–៧៧ ) បានមានប្រសាសន៍ ក្រោយមក ស៊ីឌនី រិកដុន បានបញ្ចប់សម្ដីរបស់លោក ៖

រូបភាព
ប្រធាន ព្រិកហាំ យ៉ង់

« ខ្ញុំមិនខ្វល់ថានរណាដឹកនាំសាសនាចក្រនោះទេ … ប៉ុន្ដែមានរឿងមួយដែលខ្ញុំត្រូវតែដឹង ហើយថានោះជាអ្វីដែលព្រះមានបន្ទូលអំពីវា ។ ខ្ញុំមានកូនសោទាំងឡាយ និងមានវិធីក្នុងការទទួលបានព្រះគំនិតនៃព្រះលើការងារនេះ ។ …

« យ៉ូសែប បានប្រគល់លើក្បាលរបស់យើងនូវកូនសោ និងអំណាចទាំងឡាយដែលមានក្នុងនាមជាសាវក ដែលលោកផ្ទាល់បានកាន់វាមុនពេលលោកបានចែកឋានទៅ ហើយគ្មាននរណាម្នាក់ ឬពួកមនុស្សណាអាចជ្រៀតជ្រែករវាងយ៉ូសែប និង ពួកសាវកនៅក្នុងពិភពលោកនេះ ឬនៅក្នុងពិភពដែលនឹងមកនោះទេ ។

« តើយ៉ូសែប បាននិយាយប៉ុន្មានដងដល់ពួកសាវកថា ‹ ខ្ញុំបានដាក់គ្រឹះ ហើយអ្នកត្រូវតែកសាងលើវា ដ្បិតនៅលើស្មាអ្នក នោះនគរនឹងសម្រាក › » ( នៅក្នុង History of the Church, ៧:២៣០ ) ។

ថ្ងៃទី ៨ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤៤ ម៉ោង ១០ ព្រឹក

នៅថ្ងៃទី ៨ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤៤ ពួកបរិសុទ្ធនៅទីក្រុងណៅវូបានប្រជុំគ្នានៅម៉ោង ១០ ព្រឹក ដើម្បីស្ដាប់ដល់ ស៊ីឌនី រិកដុន ធ្វើការអះអាងខ្លួនជាអ្នកការពារសាសនាចក្រ ។ លោកបាននិយាយដល់ពួកបរិសុទ្ធដែលមកប្រជុំរាប់ពាន់នាក់អស់រយៈពេលមួយម៉ោងកន្លះ ដោយពន្យល់ពីមូលហេតុដែលលោកគួរតែក្លាយជាអ្នកការពារសាសនាចក្រ ។ មនុស្សបីបួននាក់បាននិយាយថាសុន្ទរកថារបស់លោកមិនមែនជាការបំផុសគំនិតនោះទេ ។

ប្រធាន ព្រិកហាំ យ៉ង់ បាននិយាយខ្លី ហើយបានថ្លែងថា លោកចង់ត្រឡប់មកក្រុងណៅវូដើម្បីចូលរួមរំលែកទុក្ខដល់ព្យាការី ជាជាងដើម្បីតែងតាំងអ្នកដឹកនាំថ្មីមួយ ។ លោកបានប្រកាសថា ការប្រជុំអ្នកដឹកនាំ និងសមាជិកមួយនឹងលើកទៅពេលក្រោយនៅម៉ោង ២ រសៀល ។ សមាជិកបីបួននាក់នៃសាសនាចក្រក្រោយមកបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា នៅពេល ព្រិកហាំ យ៉ង់ បាននិយាយ ពួកគេបានឃើញរូបរាងរបស់លោកបានផ្លាស់ប្ដូរ និងបានឮសំឡេងរបស់លោកផ្លាស់ប្ដូរ ហើយលោកបានមានរូបរាង និងសំឡេងដូចជាយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។

អេមីលី ស្ម៊ីធ ហូយត៍ បានចាំថា « របៀបលើកពីមូលហេតុ ការសម្ដែងទឹកមុខ សូរសៀងនៃសំឡេងបានធ្វើឲ្យព្រលឹងទាំងមូលរបស់ខ្ញុំរំជើបរំជួល ។ … ខ្ញុំបានដឹងថា យ៉ូសែប បានស្លាប់ហើយ ។ ហើយខ្ញុំនៅតែភ្ញាក់ផ្អើល និងមើលទៅលើវេទិកាដោយបង្ខំចិត្ត ថាវាមិនមែនជាយ៉ូសែបទេ ។ វាមិនមែននោះទេ នោះគឺជាព្រិកហាំ យ៉ង់ » ( បានដកស្រង់នៅក្នុង Lynne Watkins Jorgensen, « The Mantle of the Prophet Joseph Passes to Brother Brigham: A Collective Spiritual Witness » BYU Studies, វ៉ុលទី ៣៦ លេខ ៤ [ ឆ្នាំ ១៩៩៦–៩៧ ] ទំព័រ ១៤២ ) ។

វិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វ បានសរសេរថា « ប្រសិនបើខ្ញុំមិនបានឃើញលោកដោយផ្ទាល់ភ្នែករបស់ខ្ញុំទេ នោះគ្មាននរណាម្នាក់អាចបញ្ចុះបញ្ចូលខ្ញុំបានទេថា វាមិនមែនជាយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នោះទេ ហើយនរណាក៏អាចថ្លែងជាសាក្សីដល់ការណ៍នេះដែរ ពេលគេស្គាល់បុរសទាំងពីរនេះ » ( នៅក្នុង History of the Church, ៧:២៣៦ )។

ថ្ងៃទី ៨ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៤៤ ម៉ោង ២ រសៀល

នៅម៉ោង ២ រសៀល ពួកបរិសុទ្ធរាប់ពាន់នាក់បានប្រជុំគ្នាសម្រាប់អ្វីដែលពួកគេបានដឹងថាជាការប្រជុំមួយដ៏សំខាន់ ។ ព្រិកហាំ យ៉ង់ បាននិយាយដោយត្រង់អំពីការស្នើសុំធ្វើជាអាណាព្យាបាលរបស់ ស៊ីឌនី រិកដុន និងការផ្ទេរកម្មសិទ្ធរបស់លោកមកពីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ អំឡុងពេលពីរឆ្នាំមុន ហើយបន្ទាប់មកបាននិយាយ ៖

« ប្រសិនបើប្រជាជនចង់ឲ្យប្រធាន រិកដុន ដឹកនាំពួកគេ នោះពួកគេអាចឲ្យលោកធ្វើបាន ប៉ុន្ដែខ្ញុំនិយាយទៅកាន់អ្នកថា កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់មានកូនសោនៃនគររបស់ព្រះនៅលើពិភពលោកទាំងអស់នេះ ។

« ពួកដប់ពីរនាក់ត្រូវបានតែងតាំងដោយព្រះហស្ដនៃព្រះ ។ នេះគឺជាព្រិកហាំ តើជង្គង់របស់លោកធ្លាប់បានចំពប់ដួលឬទេ ? តើបបូរមាត់របស់លោកធ្លាប់ញ័រទេ ? នេះគឺជា ហ៊ីប៊ើរ [ ស៊ី ឃិមបឹល ] ហើយពួកសាវកទាំងឡាយ ជាអង្គការឯករាជ្យមួយដែលមានកូនសោបព្វជិតភាព — កូនសោនគរនៃព្រះដើម្បីប្រគល់ដល់ពិភពលោកទាំងអស់ ៖ នេះគឺជាការពិត ដូច្នេះសូមជួយទូលបង្គំផង ព្រះអង្គអើយ ។ ពួកលោកឈរនៅក្បែរយ៉ូសែប ហើយគឺជាគណៈប្រធានទីមួយនៃសាសនាចក្រ » ( នៅក្នុង History of the Church, ៧:២៣៣ ) ។

ពួកបរិសុទ្ធជាច្រើនបាននិយាយថា ព្រិកហាំ យ៉ង់ បានមើល និងស្ដាប់ទៅដូចជាយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នៅពេលលោកបាននិយាយនារសៀលនោះ ។ បន្ថែមលើអព្ភូតហេតុនោះ ពួកបរិសុទ្ធជាច្រើនក៏បានមានអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធធ្វើជាសាក្សីដល់ពួកគេថា ព្រិកហាំ យ៉ង់ និងកូរ៉ុមនៃពួកដប់ពីរនាក់ត្រូវបានហៅដោយព្រះដើម្បីដឹកនាំសាសនាចក្រ ។ នៅពេលបញ្ចប់នៃការប្រជុំនេះ ពួកបរិសុទ្ធនៅទីក្រុងណៅវូបានបោះឆ្នោតដោយអនាមិកដើម្បីគាំទ្រដល់កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ដោយមានព្រិកហាំ យ៉ង់ ជាប្រធានដើម្បីដឹកនាំសាសនាចក្រ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ពុំមែនសមាជិកគ្រប់រូបទាំងអស់នៃសាសនាចក្របានជ្រើសរើសដើម្បីធ្វើតាមពួកសាវកនៅទីបញ្ចប់នោះទេ ។ ប្រជាជនខ្លះបានជ្រើសរើសធ្វើតាមបុគ្គលនានាដូចជា ស៊ីឌនី រិកដុន និងជេម ស្ទ្រាង ដែលបានបង្កើតសាសនាចក្រផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេទៅវិញ ។