បណ្ណាល័យ
មេរៀន​ទី ១១ ៖ សំឡេង​នៃ​ព្រះអម្ចាស់​នៅក្នុង​គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា


មេរៀន​ទី ១១

សំឡេង​នៃ​ព្រះអម្ចាស់​នៅក្នុង​គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា

សេចក្ដីផ្ដើម

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា​គឺ​ជា​ភស្តុតាង​ដែល​បញ្ជាក់​ថា​ព្រះ​មាន​ព្រះបន្ទូល​មក​កាន់​ព្យាការី​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ​នេះ ហើយ​ថា​ទ្រង់​កំពុង​រៀបចំ​ពិភពលោក​សម្រាប់​ការ​យាង​មក​ជា​លើក​ទីពីរ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ។ នៅពេល​យើង​អាន​វិវរណៈ​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា នោះ​យើង​អាច​ស្តាប់​ឭសំឡេង​របស់​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នៅពេល​យើង​យល់​អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា នោះ​យើង​នឹង​ឲ្យ​តម្លៃ​ចំពោះ​ការបង្រៀន​របស់​វា​លើស​ពី​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​នៃ​ផែនដី​នេះ​ទៅ​ទៀត ។

ការអាន​ពី​សាវតា

  • អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន « The Book of Mormon and the Doctrine and Covenants » Ensign, ខែ មករា ឆ្នាំ ២០០៥ ទំព័រ ២៤–២៨ ។

យោបល់​សម្រាប់​ការបង្រៀន

បុព្វកថា​នៃ​ព្រះគម្ពីរ​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា

សំឡេង​នៃ​ព្រះអម្ចាស់​នៅក្នុង​គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា

សូម​បង្ហាញ​សេចក្តី​ថ្លែងការណ៍​ខាងក្រោម​នេះ ដែល​ថ្លែង​ដោយ​ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន ( ឆ្នាំ ១៨៩៩–១៩៩៤ ) ។ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ម្នាក់​អាន​វា​ឮៗ ខណៈ​ដែល​សិស្ស​ផ្សេង​ទៀត​ផ្ទៀង​តាម ។

ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន

« ព្រះគម្ពីរ​មរមន នាំ​មនុស្ស​មក​កាន់​ព្រះគ្រីស្ទ ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា នាំ​មនុស្ស​មក​កាន់​នគរ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ ជា​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​នៃ​ពួកបរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ​‹ ជា​សាសនាចក្រ​តែ​មួយ ដែល​ពិត ហើយ​សកម្ម នៅលើ​ផ្ទៃ​ផែនដី › [គ និងស ១:៣០] ។ ខ្ញុំ​ដឹង​រឿង​នោះ។

« ព្រះគម្ពីរ​មរមន គឺ​ជា​‹ មូលដ្ឋាន › នៃ​សាសនា​របស់​យើង ហើយ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា គឺ​ជា​​ថ្ម​គន្លឹះ ជាមួយ​នឹង​វិវរណៈ​នា​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ​ដែល​មាន​ជា​បន្ត​បន្ទាប់ ។ ព្រះអម្ចាស់ បាន​វាយត្រា​អនុមតិ​របស់​ទ្រង់ នៅ​លើ​ថ្មគ្រឹះ និង​ថ្ម​គន្លឹះ » (« ព្រះគម្ពីរ​មរមន និង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា » Ensign, ខែ មករា ឆ្នាំ ២០០៥ ទំព័រ ២៦ ) ។

  • តើ​អ្នក​បាន​ឃើញ​អ្វី​ខ្លះ​នៅ​ក្នុង​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា​ដែល​បង្ហាញ​ពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ព្រះគម្ពីរ​នេះ ចំពោះ​សាសនាចក្រ និង ចំពោះ​សមាជិក​ម្នាក់ៗ ?

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​បើក​ព្រះគម្ពីរ​របស់​ខ្លួន​ទៅ បុព្វកថា​នៃ​ព្រះគម្ពីរ​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញាដែល​មាន​នៅ​ទំព័រ​មុខ​នៃ​គោលលទ្ធិ និង សេចក្តី​សញ្ញា ។ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​មួយ​គូ​ឆ្លាស់​វេន​គ្នា​អាន​កថាខណ្ឌ​ទី​មួយ និង ទី​បី​ឲ្យ​ឮៗ ខណៈ​ដែល​សិស្ស​ទាំងអស់​ទៀត​ផ្ទៀង​តាម ។ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​រកមើល​វិធី​នានា​ដែល​គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា​ខុស​ពី​ព្រះគម្ពីរ​ដទៃ​ទៀត ហើយ​កត់ចំណាំ​ការគូស​បញ្ជាក់​នៃ​បុព្វកថា​នេះ​អំពី​ការ​ស្តាប់​ឮ​សំឡេង​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ។ បន្ទាប់មក​ សូម​សួរ ៖

  • តើ​គោលលទ្ធិ និង សេចក្តី​សញ្ញា​ខុសពី​គម្ពីរ​ផ្សេងៗ​ទៀត​នៃ​បទដ្ឋាន​ព្រះគម្ពីរ​យ៉ាង​ណា​ខ្លះ ?

  • តើ​បុព្វកថា​បាន​និយាយ​អ្វី​ខ្លះ​អំពី « សំឡេង​នៃ​ព្រះអម្ចាស់​យេស៊ូវគ្រីស្ទ » នោះ ? ( សូម​ជួយ​សិស្ស​ឲ្យ​យល់​ថា នៅពេល​យើង​សិក្សា​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា នោះ​យើង​អាច​រៀន​ស្គាល់​សំឡេង​របស់​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូម​ពន្យល់​ថា​ឃ្លា « សំឡេង​នៃ​ព្រះអម្ចាស់ » ឬ ឃ្លា​ដូច​នេះ​ជា​ច្រើន​ទៀត មាន​ច្រើន​ជាង​៤០​ដង​នៅក្នុង​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា [ ឧទាហរណ៍ សូម​មើល គ និង ស ១:២; ១៨:៣៥–៣៦; ៧៦:៣០]; ឃ្លា « ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ដូច្នេះ​ថា » មាន​ច្រើន​ជាង ៦០​ដង​នៅ​ក្នុង​គោលលទ្ធិ និង សេចក្តី​សញ្ញា [ ឧទាហរណ៍​សូមមើល គ និង ស ៣៦:១; ៥៦:១៤] ) ។ ការឮ​សំឡេង​នៃ​ព្រះអម្ចាស់​គឺ​ជា​ប្រធាន​បទ​សំខាន់​មួយ​នៅ​ក្នុង​គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ។

សូម​បង្ហាញ​សេចក្ដី​ថ្លែងការណ៍​ខាង​ក្រោម​នេះ​ដោយ អែលឌើរ នែល អេ ម៉ាក់ស្វែល ( ឆ្នាំ ១៩២៦–២០០៤ ) នៃ​កូរ៉ុម​នៃ​ពួកសាវក​ដប់ពីរ​នាក់ ។ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ម្នាក់​អាន​វាឮៗ ខណៈ​ដែល​សិស្ស​ផ្សេង​ទៀត​ផ្ទៀង​តាម ។

អែលឌើរ ណែល អេ. ម៉ាកស្វែល

« បើសិន​គេ​សួរ​ថា​តើ​ព្រះគម្ពីរ​ណាមួយ​ផ្តល់​ឱកាស​ញឹកញាប់​បំផុត​ដើម្បី ‹ ស្តាប់ › ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល នោះ​មនុស្ស​ស្ទើរតែ​គ្រប់​គ្នា​នឹង​គិត​មុន​គេ​ថា​ជា​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី ។ ព្រះគម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី គឺជា ការប្រមូល​ផ្តុំ​ដ៏​អស្ចារ្យ​មួយ​នៃ​កិច្ចការ និង គោលលទ្ធិ​ជា​ច្រើន​ទៀត​នៃ​ព្រះមែស៊ី ។ ប៉ុន្តែ​នៅ​ក្នុង​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា យើង​ទទួល​បាន​ទាំង​សំឡេង និង ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ។ យើង​ស្ទើរតែ​អាច ‹ ស្តាប់ › ឮ​ទ្រង់​កំពុង​តែ​មាន​ព្រះបន្ទូល » (The Doctrine and Covenants: The Voice of the Lord, Ensign, ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៧៨ ទំព័រ ៤ ) ។

  • តើ​ការរៀន​ស្តាប់ និង ស្គាល់​សំឡេង​នៃ​ព្រះអម្ចាស់​តាមរយៈ​ការសិក្សា​គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា​អាច​ធ្វើ​មាន​មាន​ការផ្លាស់ប្តូរ​យ៉ាង​ដូចម្តេច​ខ្លះ​ក្នុង​ជីវិត​អ្នក ?

សូម​ទុក​ពេល​បន្តិច​ឲ្យ​សិស្ស​សិក្សា​កថាខណ្ឌ​ទី​ប្រាំបី​នៃ​បុព្វកថា​នៃ​គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ។ សូម​ឲ្យ​ពួកគេ​រកមើល​គោលលទ្ធិ ដែល​បាន​កត់ត្រា​នៅ​ក្នុង​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា ។ បន្ទាប់​ពី​ទុក​ពេល​គ្រប់គ្រាន់​ហើយ​នោះ សូម​សួរ ៖

  • តើ​អ្វី​ដែល​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា « មាន​តម្លៃ​ចំពោះ​សាសនាចក្រ ខ្ពង់ខ្ពស់​បំផុត​នៅ​លើ​ផែនដី​នេះ​ទៅ ? »

សូម​ពិចារណា​អំពី​ការចែកចាយ​នូវ​អ្វី​ដែល​អែលឌើរ ស្ទីវីន អ៊ី ស្នូ នៃ​ពួក​ចិតសិប​នាក់​បាន​និយាយ​អំពី​វិវរណៈ​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា ៖

អែលឌើរ ស្ទិវីន អ៊ី. ស្នូ

« តាមរយៈ​វិវរណៈ​ដ៏​បំផុស​គំនិត និង ស្អាង​ឡើង​ទាំងនេះ នោះ​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា​បង្រៀន និង ថ្លែង​ម្តង​ទៀត​អំពី​គោលលទ្ធិ​សំខាន់ៗ ។ …​អែលឌើរ ចន អេ វីដសូ ( ឆ្នាំ ១៨៧២–១៩៥២ ) បាន​សរសេរ​ថា ‹ គ្រប់​គោលលទ្ធិ​ទាំងអស់​ដែល​បង្រៀន​ដោយ​សាសានចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​នៃ​ពួក​បរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ​គឺ​មាននៅ​ក្នុង នឹង​ដកស្រង់​ចេញ​ពី ឬ ចេញ​ពី​ព្រះគម្ពីរ​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា ។ តាម​ដែល​ខ្ញុំ​ដឹង គ្មាន​គោលលទ្ធិ​ណា​មួយ​ដែល​ត្រូវ​បាន​បង្រៀន​ដោយ​សាសនាចក្រ​ដែល​ពុំ​មាន​តាមរបៀប ឬ ទម្រង់​នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ​នោះ​ឡើយ › ។ លោក​បាន​បន្ថែម​ទៀត​ថា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា គឺ​សំខាន់​ដោយ​សារ ‹ គ្មាន​គម្ពីរ​ពិសិដ្ឋ​មួយ​ណា​អាច​ប្រកាស​ដូច​គ្នា​ទៅ​នឹង​ការ​ស្ទុង​មើល​នៃ​គោលលទ្ធិ​ទាំងអស់​នៃ​សាសនាចក្រ​ឡើយ › [The Message of the Doctrine and Covenants ( ឆ្នាំ ១៩៦៩ ) ទំព័រ ១១៧ ] » (« Treasuring the Doctrine and Covenants » Ensign, ខែ មករា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ៥២ ) ។

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ចែកចាយ​ពី​របៀប​ដែល​ការសិក្សា​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា​បាន​ប្រទានពរ​ដល់​ជីវិត​របស់​ពួកគេ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១:១–១៧; ៥:១០

ប្រវត្តិ​នៃ​ព្រះគម្ពីរ​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា

សូម​ពន្យល់​សិស្ស​ថា​វិវរណៈ​ដែល​បាន​កត់​ត្រា​នៅ​ក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១ ត្រូវ​បាន​ប្រទាន​ដោយ​ព្រះអម្ចាស់​ដោយ​ផ្ទាល់​ទុក​ជា​អារម្ភកថា​នៃ​សៀវភៅ​នៃ​បទបញ្ញាត្តិ ដែល​ជា​ការប្រមូល​ផ្តុំ​នៃ​វិវរណៈ​របស់​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ​មុន​ដំបូង​គេ ។ ការប្រមូល​ផ្តុំ​នៃ​វិវរណៈ រួម​ជាមួយ​វិវរណៈ​របស់​ព្យាការី​ជាច្រើន​ថែម​ទៀត និង Lectures on Faith, ត្រូវ​បាន​បោះពុម្ព​ជា​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា​នា​ពេល​ក្រោយ​មក ។ កណ្ឌ ១ ប្រាប់​ថា​ជំនាន់​របស់​យើង​ត្រូវ​ការ​ព្រះគម្ពីរ​នេះ ។ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ម្នាក់​អាន ក្បាល​កណ្ឌ​នៃ​គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ១ឲ្យ​ឮៗ ។ សូម​ជួយ​សិស្ស​វិភាគ​ក្បាល​កណ្ឌ​នេះ​ដោយ​ការសួរ​សំណួរ​ខាង​ក្រោម​នេះ ៖

  • តើ​ការសម្រេច​ចិត្ត​អ្វី​ត្រូវ​បាន​យល់​ព្រម​នៅ​ឯ​សន្និសីទ​ពិសេស​នៃ​ពួក​អែលឌើរ ? ( វិវរណៈ​ដែល​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ​បាន​ទទួល​រហូត​ដល់​ពេល​នេះ​នឹង​ត្រូវ​បោះពុម្ព​ជា​ព្រះគម្ពីរ ។ សូម​រំឭក​សិស្ស​ថា ទោះបី​ជា​គម្ពីរ​នេះ​ពី​មុន​ត្រូវ​បាន​ហៅ​ថា​សៀវភៅ​នៃ​បទបញ្ញត្តិ តែ​ក្រោយមក​ត្រូវ​បាន​ហៅ​ថា​គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ) ។

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ពីរបី​នាក់​ឆ្លាស់វេន​គ្នា​អាន​ឮៗ​ពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ១:១-៥ ។ បន្ទាប់មក សូម​សួរ​សិស្ស ៖

  • តើ​ព្រះអម្ចាស់​កំពុង​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​នរណា​ក្នុង​ខគម្ពីរ​ទាំងនេះ ?

  • តើ​អ្នក​នឹង​សង្ខេប​អំពី​សារលិខិត​ដ៏​សំខាន់​ដែល​បាន​កត់ត្រា​នៅ​ក្នុង​ខទាំង​នេះ​ដោយ​របៀប​ណា ?

  • តើ​ព្រះអម្ចាស់​មាន​បន្ទូល​ថា ទ្រង់​នឹង​ផ្ដល់​ការ​ព្រមាន​របស់​ទ្រង់​ដល់​មនុស្ស​ទាំងអស់​តាម​របៀប​ណា ? ( សិស្ស​អាច​នឹង​រកឃើញ​គោលលទ្ធិ​ដូច​ដូច​ខាង​ក្រោម​នេះ ៖ ព្រះអម្ចាស់ មាន​បន្ទូល​ពី​ការ​ព្រមាន​របស់​ទ្រង់​ដល់​មនុស្ស​ទាំងអស់ តាមរយៈ​ពួកសិស្ស​ដ៏​ជម្រើស​របស់​ទ្រង់) ។

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ម្នាក់​អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ១:១២ ឲ្យ​ឮៗ ។ បន្ទាប់មក​សូម​សួរ ៖

  • ស្របតាម​លេខ​យោង ១២ តើ​ព្រឹត្តិការណ៍​អ្វី​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះទ័យ​ចង់​ឲ្យ​ពិភពលោក​ត្រៀមខ្លួន​សម្រាប់​វា​នោះ ? ( បន្ទាប់​ពី​សិស្ស​ឆ្លើយ​ហើយ អ្នក​អាច​លើក​ទឹកចិត្ត​ពួកគេ​មើល​លេខយោង​ឲ្យ​បាន​ទៀងទាត់ ដើម្បី​បញ្ជាក់ និង ពង្រីក​ការយល់​ដឹង​របស់​ខ្លួន​អំពី​អត្ថបទ​នៃ​ព្រះគម្ពីរ ) ។

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១:១៤–១៦ យ៉ាង​ស្ងាត់ស្ងៀម ដោយ​រកមើល​ការ​ពិពណ៌នា​របស់​ព្រះអម្ចាស់​អំពី​ពិភព​លោក​ដែល​យើង​កំពុង​រស់​នៅ​នេះ បន្ទាប់​ពី​សិស្ស​ចែកចាយ​ពី​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​បាន​រកឃើញ​ហើយ សូម​ឲ្យ​ពួកគេ​អាន ខ ១៧ ហើយ​ពន្យល់​ពី​អ្វី​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​ធ្វើ​ដើម្បី​ពិពណ៌នា​ពី​បញ្ហា​ដែល​នៅ​ក្នុង ខ ១៤–១៦ ។

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ម្នាក់​អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ៥:១០ ឲ្យ​ឮៗ ខណៈ​ដែល​សិស្ស​ក្នុង​ថ្នាក់​ផ្ទៀង​តាម ។ បន្ទាប់មក សូម​ពិភាក្សា​សំណួរ​ខាងក្រោម​នេះ ៖

  • តើ​អ្នក​រៀន​អ្វី​ខ្លះ​មក​ពី​វគ្គ​គម្ពីរ​នេះ​អំពី​ការ​ហៅ​ដ៏​ពិសេស​របស់​យ៉ូសែប ស៊្មីធ ? ( សិស្ស​អាច​រកឃើញ​សេចក្ដីពិត​ដូច​ដូច​ខាង​ក្រោម​នេះ ៖ ព្រះអម្ចាស់ បាន​ហៅ​យ៉ូសែប ស៊្មីធ ឲ្យ​នាំ​ព្រះបន្ទូល​ទ្រង់​ទៅកាន់​ពិភពលោក ) ។

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ម្នាក់​អាន​សេចក្ដី​ថ្លែងការណ៍​ខាងក្រោម​នេះ​ដោយ​អែលឌើរ ជែហ្វ្រីអ័រ.ហូឡិន នៃ​កូរ៉ុម​នៃ​ពួកសាវក​ដប់ពីរ​នាក់ ៖

អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន

« នៅ​គ្រប់​អ្វី​ទាំងអស់​ដែល​លោក​សម្រេច​បាន…នោះ យ៉ូសែប [ ស្ម៊ីធ ] បាន​បន្សល់​ទុក​ដល់​យើង​នូវ​អ្វី​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​ជា​កេរតំណែល​ដ៏​អង់អាច​នៃ​វិវរណៈ​ដ៏​ទេវភាព—គឺ​មិនមែន​ជា​វិវរណៈ​មួយ ឬ​តែ​ឯង ដោយ​គ្មាន​ភស្តុតាង ឬ លទ្ធផល​ឡើយ ហើយ​គ្មាន ‹ ការបំផុស​គំនិត​ដែល​ជា​ប្រភេទ​អន់​ខ្សោយ​មួយ ដែល​ហូរ​ចូល​បន្តិច​ម្ដងៗ​ទៅក្នុង​គំនិត​របស់​មនុស្ស​ល្អ​ទាំងអស់ › នៅ​គ្រប់​ទីកន្លែង​ឡើយ ប៉ុន្តែ​ត្រូវបាន​កត់ទុក​ជា​ឯកសារ​យ៉ាង​ពិសេស នូវ​ការណែនាំ​ជា​បន្ត​បន្ទាប់​ពី​ព្រះអម្ចាស់ ។ ក្នុង​នាម​ជា​មិត្ត​ដ៏​ល្អ និង ជា​ពួកបរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ​ដ៏​ស្មោះត្រង់​ម្នាក់ បាន​ថ្លែង​យ៉ាង​ខ្លី​ថា ‹ មាន​ពេល​មួយ​ជា ពេល​ដែល​ភាពដើម​នៃ​គ្រិស្ត​សាសនា ស្ថិត​នៅ​ក្រោម​ការបំពាន​ដោយ​កម្លាំង​របស់​សនិទានភាព​នៃ​ចលនា​ខាង​ទស្សនវិជ្ជា នោះ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​គ្រិស្ត​សាសនា​សម័យ​ទំនើប​ត្រឡប់​ទៅ​ភាពដើម​របស់​វា​វិញ​ក្នុង​វិវរណៈ [ គ្មាន​មន្ទិល និង ដោយ​ខ្លួន​លោក​តែ​ម្នាក់​គត់ ] › [ Richard L. Bushman, « A Joseph Smith for the Twenty-First Century,” នៅក្នុង Believing History ( ឆ្នាំ ២០០៤ ) ទំព័រ ២៧៤ ] » ( « Prophets, Seers, and Revelators » EnsignLiahona, ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៤ ទំព័រ ៨ ) ។

  • តើ​មេរៀន​នេះ​បាន​ពង្រីក​ការយល់​ដឹង​របស់​អ្នក​អំពី​គោលបំណង និង សារៈសំខាន់​នៃ​គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា​ដោយ​របៀប​ណា ?

  • តើ​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា បាន​ពង្រឹង​ទីបន្ទាល់​របស់​អ្នក​អំពី​ការហៅ​បម្រើ​ដ៏​ទេវភាព​របស់​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ​ថា​ជា​ព្យាការី​របស់​ព្រះ​ដោយ​របៀប​ណា ?

សូម​បញ្ចប់​មេរៀន​នេះ​ដោយសួរ​បើសិន​មាន​សិស្ស​ណា​ម្នាក់​ចង់​ចែកចាយ​ទីបន្ទាល់​របស់​ខ្លួន​អំពី​គោលលទ្ធិ គោលការណ៍ និង សេចក្តី​ពិត​នានា​ដែល​បាន​កាត់​ត្រា​នៅ​ក្នុង​គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា ។

ការអាន​របស់​សិស្ស