មេរៀនទី ២០ ៖ អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព

មេរៀនទី ២០

អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព

សេចក្តីផ្តើម

អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរសម្នាក់ និង ស្ត្រីម្នាក់ គឺជាក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះលុះត្រាតែទ្រង់បញ្ជាផ្សេងទៀតប៉ុណ្ណោះ ( សូមមើល យ៉ាកុប ២:២៧–៣០ ) ។ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ត្រូវបានបញ្ជាឲ្យស្ដារឡើងវិញនូវការអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ដែលត្រូវបានអនុវត្តនៅក្នុងសាសនាចក្រអស់រយៈជាងកន្លះសតវត្សរ៍ រហូតដល់ប្រធាន វិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វ ត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយព្រះអម្ចាស់ដើម្បីបញ្ឈប់ការអនុវត្តនេះ ។ អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពគឺជាការសាកល្បងសេចក្ដីជំនឿដ៏សំខាន់មួយចំពោះយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងមនុស្សភាគច្រើនដែលបានអនុវត្តវា ។ នៅពេលសិស្សអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ពួកគេអាចដឹងថាការអនុវត្តន៍អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយគឺជាផ្នែកនៃការស្ដារឡើងវិញនៃរឿងទាំងឡាយ ។

ការអានពីសាវតា

« អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅ ក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ » ប្រធានបទដំណឹងល្អ នៅក្នុងគេហទំព័រ lds.org/topics ។
« អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅ ក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ » ប្រធានបទដំណឹងល្អ នៅក្នុងគេហទំព័រ lds.org/topics ។
« អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព និង ក្រុមគ្រួសារនៅរដ្ឋយូថាហ៍ជំនាន់ដើមប្រធានបទដំណឹងល្អ » នៅក្នុងគេហទំព័រ lds.org/topics ។
« សេចក្តីប្រកាស និង ការបញ្ចប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព » ប្រធានបទដំណឹងល្អ នៅគេហទំព័រ lds.org/topics ។

កំណត់ចំណាំ ៖ ប្រធានបទនៃដំណឹងល្អទាំងនេះ នឹងផ្ដល់ដល់អ្នកជាច្រើនជាងអ្វីដែលអ្នកអាចបង្រៀនបាននៅក្នុងពេលវេលាដែលបានបែងចែករួច ។ សូមគិតអំពីការណ៍នេះនៅក្នុងការរៀបចំ និងការណែនាំមេរៀនរបស់អ្នក ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

យ៉ាកុប ២:២៧–៣០; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣២:១–២, ៣៤–៤៨, ៥៤, ៦៣

ព្រះអម្ចាស់បានបើកបង្ហាញនូវការអនុវត្តនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព

សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងឆ្នាំ ១៨៣១ ខណៈពេលដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ កំពុងធ្វើការបកប្រែដ៏បំផុសគំនិតនៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ដែលគម្ពីរនេះត្រូវបានស្គាល់ថាជា ការបកប្រែរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នោះលោកបានអានដល់ពហុពន្ធភាពដែលបានត្រូវបានអនុវត្តដោយព្យាការីមួយចំនួនកាលពីបុរាណ ( ក៏ត្រូវបានហៅពហុអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែរ ) ។ ព្យាការីទាំងនេះរួមមាន អ័ប្រាហាំ យ៉ាកុប ម៉ូសេ និងដាវីឌ ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានសិក្សា និងបានសញ្ជឹងគិតអំពីព្រះគម្ពីរដើម្បីអាចដឹងពីរបៀបដែលព្យាការីទាំងនេះត្រូវបានរាប់ថាសុចរិតនៅក្នុងការអនុវត្តបែបនេះ ( សូមមើល គ និង ស ១៣២:១–២ ) ។ ព្រះអម្ចាស់បានបើកបង្ហាញចម្លើយចំពោះសំណួររបស់លោកនៅក្នុងវិវរណៈមួយ ដែលឥឡូវនេះត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣២ ។ ថ្វីបើកាលបរិច្ឆេទនៃវិវរណៈនេះនៅថ្ងៃទី ១២ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ១៩៤៣ ក្ដី ក៏វាទំនងថា យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ហាក់បានទទួលវិវរណៈអំពីគោលការណ៍ទាំងឡាយនេះដែលបានកត់ត្រានៅក្នុងកណ្ឌតាំងពីយូរមកហើយ ដោយចាប់ផ្ដើមនៅដើមឆ្នាំ ១៨៣១ ។

សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ឆ្លាស់វេនគ្នាអានឮៗពី គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:៣៤–៣៦ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលមូលហេតុដែលអ័ប្រាហាំ និងសារ៉ា បានចាប់ផ្ដើមអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ។

ស្របតាម ខ ៣៤ ហេតុអ្វីក៏សារ៉ាអនុញ្ញាតឲ្យអ័ប្រាហាំមានភរិយាមួយទៀត ? តើការណ៍នេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះ អំពីការអនុត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ? ( នៅពេលសិស្សឆ្លើយ សូមសរសេរគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព គឺជាការអនុវត្តមួយដែលអាចទទួលយកបាន តែនៅពេលដែលព្រះអម្ចាស់បញ្ជាឲ្យធ្វើប៉ុណ្ណោះ ) ។

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន យ៉ាកុប ២:២៧, ៣០ ឮៗ ។ សូមបញ្ជាក់ពីគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ អាពាហ៍ពិពា៍រវាងបុរសម្នាក់ និងស្ដ្រីម្នាក់ គឺជាបទដ្ឋានរបស់ព្រះ លុះត្រាតែទ្រង់បញ្ជាឲ្យធ្វើអ្វីផ្សេងពីនេះ ។ សូមបង្ហាញថា ខគម្ពីរទាំងនេះក៏រួមបញ្ចូលនូវមូលហេតុមួយដែលព្រះអម្ចាស់ប្រទានសម្រាប់ការអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព — ដើម្បី « បង្កើតកូនឲ្យចម្រើនជាច្រើនឡើងដល់ [ ព្រះអម្ចាស់ ] ដោយការបង្កើនចំនួនកូនចៅដែលកើតពីឪពុកម្ដាយដ៏ស្មោះត្រង់ ( សូមមើលផងដែរ គ និង ស ១៣២:៦៣ ) ។

សូមពន្យល់ថា ព្រះអម្ចាស់បានបើកបង្ហាញដល់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដូចដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:៣៧–៤៣ ថានៅពេលប្រជាជនរបស់ទ្រង់អនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ដោយសារទ្រង់បានបញ្ជាពួកគេឲ្យធ្វើដូច្នោះ នោះពួកគេពុំជាប់ទោសដោយសារបាបនៃការកំផិតនោះទេ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី អ្នកណាដែលអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពដោយគ្មានការទទួលបញ្ជាមកពីព្រះតាមរយៈព្យាការីរបស់ទ្រង់នោះ ជាប់ឈ្មោះថាមានបាបនៃការកំផិតហើយ ។ សូមបង្ហាញដល់សិស្សថាពាក្យ ត្រូវបំផ្លាញចោល នៅក្នុង ខទី ៤១ និង ៥៤ មានន័យថា អស់អ្នកដែលរំលងសេចក្ដីសញ្ញាដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ពួកគេ រួមមាននូវសេចក្ដីសញ្ញាអាពាពិពាហ៍របស់ពួកគេ នោះនឹងត្រូវកាត់ចេញពីវត្តមាននៃព្រះ និងពីប្រជាជនក្នុងសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់ ( សូមមើលផងដែរ កិច្ចការ ៣:២២–២៣; នីហ្វៃទី ១ ២២:២០ ) ។

សូមឲ្យសិស្សអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:៤០ ហើយរកមើលមូលហេតុផ្សេងទៀតដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានសម្រាប់ការអនុវត្តន៍អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ។

ស្របតាម ខ ៤០ តើព្រះអម្ចាស់បានធ្វើអ្វីខ្លះ នៅក្នុងជំនាន់កាន់កាប់ត្រួតត្រាចុងក្រោយនេះ ? ( « ស្ដារការណ៍ទាំងឡាយឡើងវិញ » ) ។

សូមពន្យល់ថាពាក្យ « ការណ៍ទាំងឡាយ » សំដៅលើច្បាប់ និងពិធីការនៃដំណឹងល្អនានាដែលត្រូវបានបើកបង្ហាញនៅក្នុងសម័យកាន់កាប់ត្រួតត្រាមុន ។ សូមសរសេរសេចក្ដីពិតដូចតទៅនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ បទបញ្ញត្តិដើម្បីរស់នៅតាមច្បាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ គឺជាផ្នែកនៃការស្ដារឡើងវិញនៃរឿងទាំងឡាយ ( សូមមើលផងដែរ កិច្ចការ ៣:២០–២១ ). ។

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១៣២:៤៥, ៤៨ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលអ្វីដែលធ្វើឲ្យ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ អាចចូលរួមកិច្ចការដើម្បីនាំមកនូវការស្ដារឡើងវិញនៃការណ៍ទាំងឡាយ ។ សូមជួយសិស្សឲ្យយល់ពីគោលការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពអាចត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យប្រើ តែតាមរយៈកូនសោនៃបព្វជិតភាពដែលត្រូវបានប្រទានដល់ប្រធាននៃសាសនាចក្រតែប៉ុណ្ណោះ ។

សូមផ្ដល់ដល់សិស្សម្នាក់ៗនូវច្បាប់ចម្លងនៃ ក្រដាសចែកមួយច្បាប់ដែលមាននៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀននេះ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានឮៗនូវផ្នែកទីមួយដែលមានចំណងជើងថា « អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព » ។

រូបភាព

ក្រដាសចែក ៖ ការយល់ដឹងពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព

តើការដឹងថា ការអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពត្រូវបានប្រទានតាមរយៈវិវរណៈដល់ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ អាចជួយអ្នកឲ្យយល់ពីការអនុវត្តនេះនៅក្នុងជំនាន់មុននៃសាសនាចក្រកាន់តែច្បាស់ដោយរបៀបណា ?

ការអនុវត្តពហុអាពាហ៍ពិពាហ៍គឺជាការសាកល្បងនៃសេចក្ដីជំនឿ

សូមឲ្យសិស្សពាក់កណ្ដាលថ្នាក់ឲ្យអានផ្នែកនៃក្រដាសចែកដែលមានចំណងជើងថា « បទបញ្ញត្តិដ៏លំបាកមួយ » ។ សូមឲ្យសិស្សពាក់កណ្ដាលថ្នាក់ទៀតអានផ្នែកនៃក្រដាសចែកដែលមានចំណងជើងថា « ការសាកល្បងនៃសេចក្ដីជំនឿមួយ » ។ បន្ទាប់មក សូមពិភាក្សាសំណួរដូចខាងក្រោមនេះ ៖

តើមានមូលហេតុអ្វីខ្លះ ដែលព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងអ្នកដទៃអាចស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការអនុម័តលើការអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ?
តើយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ លូស៊ី វ៉កឃើ និងអ្នកផ្សេងទៀតបានជួបនឹងបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះ រហូតដល់នៅទីបញ្ចប់បានជួយដល់ពួកគេឲ្យយកឈ្នះការលំបាកដ៏ខ្លាំងក្លា ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចទទួលយក និងរស់នៅតាមច្បាប់នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ?

ចូរអញ្ជើញសិស្សបួនប្រាំនាក់ឲ្យឆ្លាស់វេនគ្នាអានឲ្យឮៗនូវផ្នែកនៃក្រដាសចែកដែលមានចំណងជើងថា « យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព » ។

សូមពន្យល់ដល់សិស្សថា មានរឿងជាច្រើនដែលយើងមិនបានដឹងអំពីការអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅក្នុងសាសនាចក្រកាលពីជំនាន់ដើម ។ ជាឧទាហរណ៍ ការយល់ដឹងនាពេលបច្ចុប្បន្នរបស់យើងអំពីពាក្យ ការផ្សារភ្ជាប់ មិនដូចជាអ្វីដែលត្រូវបានយល់កាលពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៨៤០ ឡើយ គឺជាពេលដែលការអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅថ្មីនៅឡើយ ហើយផ្នែកខ្លះនៃការអនុវត្តន៍នេះមិនត្រូវបានយល់យ៉ាងពេញលេញឡើយ ។ យើងឮពាក្យ ផ្សារភ្ជាប់ ហើយក៏គិតភា្លមដល់ពាក្យ អាពាហ៍ពិពាហ៍ ប៉ុន្ដែសម្រាប់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងពួកបរិសុទ្ធកាលពីជំនាន់ដើមពាក្យ ផ្សារភ្ជាប់ មិនមែនមានន័យថា អាពាហ៍ពិពាហ៍នៅក្នុងន័យត្រង់ពេញលេញជានិច្ចនោះទេ ពោលគឺវាមានន័យថា រស់នៅជាមួយគ្នាជាស្វាមី និងភរិយា ។ ការណ៍ពិស្ដារជាច្រើននៃការអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពត្រូវបានរក្សាទុកជាការណ៍សម្ងាត់ ហើយកំណត់ត្រាប្រវត្តិសាស្ដ្រមិនបានឆ្លើយដល់សំណួរទាំងអស់បានទេ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យសិក្សាក្នុងការអានរបស់សិស្ស ដែលមាននៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀនសម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីការអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ។

អ្នកអាចចង់រំឭកសិស្សថា នៅពេលពួកគេសិក្សាអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព នោះពួកគេគួរតែចងចាំអំពីគំរូរបស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ក្នុងការធ្វើតាមការរៀនដំណឹងល្អរបស់លោក ។ លោកបានសិក្សា បានសញ្ជឹងគិត និងបានអធិស្ឋានដើម្បីទទួលបានចំណេះដឹង ។ ពួកគេក៏គួរតែចងចាំថា មានព័ត៌មានដែលមិនគួរឲ្យទុកចិត្តជាច្រើនអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ដែលមាននៅលើអ៊ិនធើរណែត និងនៅក្នុងសៀវភៅជាច្រើន ។ អ្នកនិពន្ធខ្លះដែលបានសរសេរអំពីសាសនាចក្រ និងប្រវត្តិសាស្ដ្រនៃសាសនាចក្រ បានសរសេរព័ត៌មានក្លែងបន្លំ ឬពេលខ្លះពួកគេរួមបញ្ចូលនូវសេចក្ដីពិតខ្លះៗ ដែលអាចនាំឲ្យមានការយល់ខុស ។ បំណងនៃការសរសេរទាំងនេះខ្លះ គឺដើម្បីបំផ្លាញសេចក្ដីជំនឿ ។

សេចក្ដីប្រកាសជាផ្លូវការទី ១

ព្រះអម្ចាស់បានបើកបង្ហាញថា ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយគួរតែបញ្ឈប់នូវការអនុវត្តន៍នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព

សូមពន្យល់ថា ការអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពបានរាលដាល បន្ទាប់ពីពួកបរិសុទ្ធបានមកដល់ដែនដីយូថាហ៍ ហើយបន្ទាប់ពីនោះមកបានបញ្ឈប់ដោយស្ដាប់តាមវិវរណៈ ។ សូមឲ្យសិស្សឆ្លាស់វេនគ្នាអានឲ្យឮៗនូវផ្នែកនៃក្រដាសចែកដែលមានចំណងជើងថា « ការប្រឆាំងនឹងអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព » និង « សេចក្ដីប្រកាសលើកទីពីរ » ។

តើពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយកាលពីជំនាន់ដើមបានជួបនឹងលទ្ធផលអ្វីខ្លះ ដោយសារតែពួកគេបានគោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ក្នុងការអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ?

សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ឆ្លាស់វេនគ្នាអានឮៗពីកថាខណ្ឌពីរចុងក្រោយនៃ សេចក្ដីប្រកាសជាផ្លូវការទី ១ នៅក្នុងគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា និងកថាខណ្ឌទីមួយ និងទីប្រាំពីរនៃ « ជម្រើសចេញពីសុន្ទរកថាបីដោយប្រធាន វិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វ អំពីសេចក្ដីប្រកាសនេះ » ដែលបន្ដពី សេចក្ដីប្រកាសជាផ្លូវការ ទី ១ ។ បន្ទាប់មកសូមសួរ ៖

តើប្រធាន វិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វបានបង្រៀនដល់ពួកបរិសុទ្ធអ្វីខ្លះ ? ( គោលការណ៍ខ្លះដែលលោកបានបង្រៀនរួមមានដូចតទៅ ៖ ព្រះអម្ចាស់នឹងមិនដែលអនុញ្ញាតឲ្យប្រធានសាសនាចក្រដឹកនាំសាសនាចក្រឲ្យវង្វេងនោះទេ ។ ព្រះអម្ចាស់ដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់តាមរយៈវិវរណៈដែលបានប្រទានដល់ប្រធាននៃសាសនាចក្រ ) ។

សេចក្ដីសម្រង់ខាងក្រោមអាចជួយដល់អ្នកក្នុងការពន្យល់បន្ថែមអំពីការសម្រេចចិត្តក្នុងការបញ្ចប់ការអនុវត្តន៍អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ៖

រូបភាព
ប្រធាន ចច ឃ្យូ ឃែណុន

« ប្រធាន ចច ឃ្យូ ឃែណុន បានគិតអំពីដំណើរការវិវរណៈដែលបាននាំមកនូវសេចក្ដីប្រកាសអំពី ៖ ‹ គណៈប្រធាននៃសាសនាចក្រត្រូវតែដើរដូចជាអ្នកដើរដែរ › លោកបានមានប្រសាសន៍ ។ ‹ ពួកលោកត្រូវតែបោះជំហានដូចជាអ្នកបោះជំហានដែរ ។ ពួកលោកត្រូវតែពឹងផ្អែកលើវិវរណៈរបស់ព្រះ ដូចដែលព្រះអម្ចាស់ប្រទានដល់ពួកលោក ។ ពួកលោកមិនអាចមើលឃើញទីបញ្ចប់ពីចំណុចចាប់ផ្ដើម ដូចជាព្រះអម្ចាស់មើលឃើញនោះទេ › ។ ដោយមានប្រសាសន៍អំពីគណៈប្រធានទីមួយនោះ ឃែណុន បានមានប្រសាសន៍ថា ‹ អ្វីទាំងអស់ដែលយើងអាចធ្វើបាន គឺត្រូវស្វែងរកគំនិត និងឆន្ទៈរបស់ព្រះ ហើយនៅពេលការណ៍នោះមកកាន់យើង ទោះបីជាវាអាចពាក់ព័ន្ធទៅនឹងអារម្មណ៍ដែលយើងធ្លាប់គិតថាល្អពីមុនក្ដី ក៏យើងគ្មានជម្រើសឡើយ ប៉ុន្ដែត្រូវបោះជំហានតាមអ្វីដែលព្រះបើកបង្ហាញ ហើយទុកចិត្តលើទ្រង់ › » ( « សេចក្តីប្រកាស និង ការបញ្ចប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព » ប្រធានបទដំណឹងល្អ lds.org/topics ) ។

សូមបញ្ចប់មេរៀននេះដោយការសួរសិស្ស ៖

ផ្អែកទៅលើអ្វីដែលអ្នកបានរៀន តើអ្នកនឹងឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្ដេច បើសិនជានរណាម្នាក់បានសួរថាតើពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយពិតជាបានអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពមែនឬ ?

សូមពិចារណាអំពីការចែកចាយសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ហ្គរដិន ប៊ី ហ៊ីងគ្លី ( ឆ្នាំ ១៩១០–២០០៨ ) ៖

រូបភាព
ប្រធាន ហ្គរដិន ប៊ី ហ៊ីងគ្លី

« ប្រសិនបើសមាជិកយើងណាក៏ដោយ ដែលត្រូវបានគេរកឃើញថាបានអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព នោះពួកគេនឹងត្រូវកាត់កាលចេញ ដែលនេះជាការដាក់ទោសដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតដែលសាសនាចក្រអាចដាក់បាន ។ … ជាងមួយសតវត្សរ៍កន្លងទៅ ព្រះបានបើកបង្ហាញយ៉ាងជាក់ច្បាស់ដល់ព្យាការីរបស់ទ្រង់ឈ្មោះ វិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វ ថាការអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពត្រូវតែបញ្ឈប់ ពោលគឺមានន័យថា ឥឡូវនេះការអនុវត្តនេះខុសនឹងច្បាប់របស់ព្រះ ។ ទោះបីជានៅក្នុងប្រទេសដែលមានច្បាប់ស៊ីវិល ឬច្បាប់សាសនាអនុវត្តឲ្យមានអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពក្ដី ក៏សាសនាចក្របង្រៀនថា អាពាហ៍ពិពាហ៍ទាំងឡាយត្រូវតែឯកពន្ធភាព ហើយនឹងមិនទទួលយកសមាជិកភាពណាដែលកំពុងអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពឡើយ » ( « What Are People Asking about Us? » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៨៨ ទំព័រ ៧១–៧២ ) ។

កថាខណ្ឌខាងក្រោមនេះក៏អាចជួយដល់អ្នកដែរ នៅពេលអ្នកពិភាក្សាអំពីការអនុវត្តរបស់សាសនាចក្រនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ៖

« ដើម្បីមានស្ថេរភាពជាមួយនឹងការបង្រៀនរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នោះសាសនាចក្រអនុញ្ញាតឲ្យបុរសម្នាក់ដែលប្រពន្ធបានស្លាប់ចោល ត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់នឹងស្ដ្រីម្នាក់ទៀត នៅពេលលោករៀបការម្ដងទៀត ។ ជាងនេះទៅទៀត សមាជិកជាច្រើនត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យធ្វើពិធីការជំនួសបុរស និងស្ដ្រីដែលបានស្លាប់ទៅ ដែលបានរៀបការលើសពីម្ដងនៅលើផែនដីនេះ ដោយផ្សារភ្ជាប់ពួកគេទៅនឹងដៃគូទាំងអស់ដែលពួកគេបានរៀបការដោយស្របច្បាប់ ។ លក្ខណៈដ៏ពិសេសនៃទំនាក់ទំនងទាំងនេះនៅក្នុងជីវិតក្រោយមិនត្រូវបានគេដឹងនោះទេ ហើយទំនាក់ទំនងគ្រួសារជាច្រើននឹងត្រូវបានបែងចែកនៅក្នុងជីវិតបន្ទាប់ពីជីវិតនេះ ។ ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយទាំងឡាយត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យទុកចិត្តលើព្រះវរបិតាសួគ៌ដ៏វាងវៃរបស់យើង ដែលស្រឡាញ់កូនចៅរបស់ទ្រង់ ហើយនឹងធ្វើរាល់ការណ៍ទាំងឡាយសម្រាប់ការចម្រើនឡើងរបស់ពួកគេ និងទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះ » ( « អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅ ទីក្រុង ខឺត ឡង់ និង ណៅវូ » ប្រធានបទដំណឹងល្អ lds.org/topics ) ។

មុនពេលបញ្ចប់មេរៀននេះ សូមប្រាប់សិស្សថា មានអ្នកខ្លះបានក្បត់សាសនាពីសាសនាចក្រនេះទៅអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពសព្វថ្ងៃនេះ ។ ពួកគេខំបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមនុស្សអធិស្ឋាន និងសញ្ជឹងគិតថាវាជាការត្រឹមត្រូវឬអត់ដើម្បីអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពសព្វថ្ងៃនេះ ។ យើងមិនគួរព្យាយាមដើម្បីទទួលបានវិវរណៈដែលផ្ទុយទៅនឹងអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានបើកបង្ហាញតាមរយៈព្យាការីរបស់ទ្រង់នោះទេ ។ ព្រះអម្ចាស់បានបើកបង្ហាញតាមរយៈព្យាការីរបស់ទ្រង់ថា ការអនុវត្តនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពត្រូវតែបញ្ឈប់នៅក្នុងសាសនាចក្រនេះ ។ អ្នកណាក៏ដោយដែលគាំទ្រដល់ការអនុវត្តពហុអាពាហ៍ពិពាហ៍សព្វថ្ងៃនេះ គឺមិនមែនជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់នោះទេ ។

សូមចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ អ្នកអាចថ្លែងទីបន្តាល់ថា លោកបានទទួល និងបានគោរពតាមវិវរណៈមកពីព្រះ ដូចជាព្យាការីកាលពីជំនាន់បុរាណដូចជា លោកអ័ប្រាហាំ អ៊ីសាក និងយ៉ាកុបដែរ ( សូមមើល គ និង ស ១៣២:៣៧ ) ។

ការអានរបស់សិស្ស

យ៉ាកុប ២:២៧–៣០; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១៣២:១–៣, ៣៤–៤៨, ៥៤, ៦៣; សេចក្ដីប្រកាសជាផ្លូវការ ទី ១ ។
« អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅ ក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ » ប្រធានបទដំណឹងល្អ នៅក្នុងគេហទំព័រ lds.org/topics ។

ការយល់ដឹងពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព

មូលដ្ឋាននៃការស្ដារឡើងវិញ— មេរៀនទី ២០

អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព

« ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយជឿថា អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរសម្នាក់ និងស្ដ្រីម្នាក់គឺជាច្បាប់ដ៏ចម្បងនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ព្រះអម្ចាស់ ។ នៅក្នុងជំនាន់ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ នោះព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាអ្នកខ្លះឲ្យអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព — ជាអាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរសម្នាក់ ទៅនឹងស្ដ្រីច្រើនជាងម្នាក់ ។ ដោយសារវិវរណៈ នោះព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ឲ្យស្ថាបនានូវការអនុវត្តនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅក្នុងចំណោមសមាជិកសាសនាចក្រនៅដើមឆ្នាំ ១៨៤០ ។ រយៈពេលជាងកន្លះសតវត្សរ៍ មានពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយខ្លះបានអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ប្រធានសាសនាចក្រ » ( « អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅ ក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ » ប្រធានបទដំណឹងល្អ lds.org/topics ) ។

ព្រះបញ្ញត្តិដ៏ពិបាកមួយ

អេលីហ្សា អរ ស្នូ ( ឆ្នាំ ១៨០៤–៨៧ ) ជាប្រធានសមាគមសង្គ្រោះស្ដ្រីទូទៅទីពីរ ត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងប្រធាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ គាត់បានកត់ត្រានូវបទពិសោធន៍ខាងក្រោមនេះ ដែលក្នុងនោះព្យាការី យ៉ូសែប បានបង្រៀនពីគោលការណ៍នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពដល់បងប្រុសរបស់គាត់គឺ ឡូរែនសូ ស្នូ ។

« ព្យាការី យ៉ូសែប បានបើកដួងចិត្តរបស់លោក [ ឲ្យ ឡូរែនសូ ស្នូ ]ដឹង ហើយបានរៀបរាប់ពីការសាកល្បងពិសោធន៍ដ៏អាក្រក់ខាងសតិមួយ ដែលលោកបានជួបដើម្បីយកឈ្នះលើអារម្មណ៍ដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមរបស់លោក ដែលជាលទ្ធផលធម្មជាតិនៃកម្លាំងនៃការអប់រំ និងទម្លាប់ខាងសង្គម ដែលវាទាក់ទងទៅនឹងការណែនាំឲ្យមានអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ។ លោកបានស្គាល់សំឡេងរបស់ព្រះ — លោកបានដឹងពីព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះដ៏មានព្រះចេស្ដាដល់លោកឲ្យទៅមុខ — ដើម្បីធ្វើជាគំរូ ហើយស្ថាបនានូវអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពខាងសេឡេស្ទាល ។ លោកបានដឹងថា លោកមិនត្រឹមតែត្រូវប្រឆាំង និងយកឈ្នះលើការវិនិច្ឆ័យមុន និងឥទ្ធិពលរបស់ខ្លួនលោកផ្ទាល់នោះទេ ប៉ុន្ដែថែមទាំងពីសំណាក់នៃអស់ទាំងពិភពគ្រីស្ទានទាំងមូលដែលនឹងសំឡក់មកកាន់លោក ប៉ុន្ដែព្រះ ដែលជាព្រះលើសអស់ទាំងមនុស្សទាំងអស់ បានប្រទានព្រះបញ្ញត្តិនេះ ហើយលោកត្រូវតែគោរពតាមការណ៍នេះ ។ ប៉ុន្ដែ ព្យាការីនៅតែស្ទាក់ស្ទើរ ហើយបានពន្យាពេលម្ដងហើយម្ដងទៀត រហូតដល់មានទេវតានៃព្រះមួយអង្គបានឈរនៅក្បែរលោកដោយប្រដាប់ដោយដាវ ហើយបានប្រាប់លោកថា លើកលែងតែលោកបានបោះជំហានទៅមុខ និងស្ថាបនានូវអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនេះឡើង ពុំដូច្នោះទេបព្វជិតភាពរបស់លោកនឹងត្រូវបានដកចេញពីលោក ហើយលោកនឹងត្រូវបានបំផ្លាញចោល ! ទីបន្ទាល់នេះ ដែលលោកបានថ្លែង មិនត្រឹមតែចំពោះបងប្រុសរបស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្ដែក៏ទៅដល់អ្នកដទៃផ្សេងទៀត — ជាទីបន្ទាល់មួយដែលមិនអាចប្រកែកបាន [ មិនអាចធ្វើផ្ទុយបាន ] » ( Biography and Family Record of Lorenzo Snow [ ឆ្នាំ ១៨៨៤ ] ទំព័រ ៦៩–៧០ ) ។

ការសាកល្បងនៃសេចក្ដីជំនឿ

មនុស្សជាច្រើនដែលបានតស៊ូនឹងគោលការណ៍នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព បានទទួលពរដោយការបញ្ជាក់ដល់សាក្សីខាងវិញ្ញាណអំពីសេចក្ដីពិតនៃគោលការណ៍នេះ ។

« យោងតាម ហេឡែន ម៉ា ឃឹមបឹល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានមានប្រសាសន៍ថា ‹ ការអនុវត្តគោលការណ៍នេះគឺជាការសាកល្បងដ៏លំបាកបំផុតដែលពួកបរិសុទ្ធធ្លាប់បានជួបពីមុនមកក្នុងការសាកល្បងសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ › ។ ទោះបីជាវាគឺជាការសាកល្បងមួយ ‹ ដ៏លំបាកបំផុត › នៃជីវិតរបស់នាង នាងបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា វាក៏ជា ‹ ពរជ័យមួយដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែរ › ។ …

« លូស៊ី វ៉កឃើរ បានរំឭកពីចលាចលក្នុងចិត្តរបស់នាង នៅពេលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានសុំនាងរៀបការ ។ នាងបានសរសេរថា ‹ រាល់អារម្មណ៍នៅក្នុងព្រលឹងរបស់ខ្ញុំបានបះបោរប្រឆាំងនឹងការណ៍នេះ › ។ ប៉ុន្ដែ បន្ទាប់ពីមានចិត្តរសាប់រសល់ប៉ុន្មានយប់មក ដោយបន្ដលុតជង្គង់អធិស្ឋាន នាងបានរកឃើញការរំសាយចិត្តនៅពេលបន្ទប់របស់នាង ‹ ពោរពេញដោយឥទ្ធិពលដ៏បរិសុទ្ធ › ដែលស្រដៀងទៅនឹង ‹ រស្មីព្រះអាទិត្យដ៏ចែងចាំង › ។ នាងបាននិយាយថា ‹ ព្រលឹងរបស់ខ្ញុំត្រូវបានពោរពេញដោយសេចក្ដីសុខសាន្ដដ៏ផ្អែមល្ហែមស្ងប់ស្ងាត់មួយ ដែលខ្ញុំមិនដែលបានជួបប្រទះពីមុនមក › និង ‹ សុភមង្គលដ៏ធំអនេកដែលមាននៅក្នុងរាងកាយរបស់ខ្ញុំទាំងមូល › » ( « អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅ ទីក្រុង ខឺតឡង់ និង ណៅវូ » ប្រធានបទដំណឹងល្អ lds.org/topics ) ។

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និង អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព

ស្ដ្រីជាច្រើនត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ប៉ុន្ដែចំនួនពិតប្រាកដនោះមិនត្រូវបានគេដឹងនោះទេ ។

« អំឡុងសម័យដែលគេអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនោះ ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយបានបែងចែករវាងការផ្សារភ្ជាប់សម្រាប់ពេលនេះ និងជាអស់កល្ប និងការផ្សារភ្ជាប់សម្រាប់តែភាពអស់កល្បប៉ុណ្ណោះ ។ ការផ្សារភ្ជាប់សម្រាប់ពេលនេះ និងភាពអស់កល្ប រួមមាននូវការប្ដេជ្ញា និងទំនាក់ទំនងក្នុងជីវិតនេះ ជាទូទៅរួមមានទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទផងដែរ ។ ការផ្សារភ្ជាប់សម្រាប់តែភាពអស់កល្បជានិច្ច បង្ហាញតែពីទំនាក់ទំនងនៅក្នុងជីវិតបន្ទាប់ប៉ុណ្ណោះ ។

« … ស្ដ្រីខ្លះដែលត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ក្រោយមកបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា អាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេគឺសម្រាប់ពេលនេះ និងភាពអស់កល្ប ខណៈអ្នកផ្សេងទៀតបានបង្ហាញថា ទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេគឺសម្រាប់តែភាពអស់កល្បប៉ុណ្ណោះ ។

« ភាគច្រើននៃអស់អ្នកដែលបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ មានអាយុចន្លោះ ២០ និង ៤០ ឆ្នាំ នៅពេលពួកគេបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងលោក ។ អ្នកមានវ័យចំណាស់បំផុតគឺ ហ្វាននី យ៉ង់ ដែលមានអាយុ ៥៦ ឆ្នាំ ។ អ្នកមានវ័យក្មេងជាងគេបំផុតគឺ ហេឡែន ម៉ា ឃឹមបឹល…ដែលត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងយ៉ូសែប តែប៉ុន្មានខែប៉ុណ្ណោះមុនពេលនាងមានអាយុ ១៥ ឆ្នាំ ។ អាពាហ៍ពិពាហ៍នៅក្នុងអាយុដ៏ក្មេងខ្ចីបែបនោះ គឺវាមិនសមរម្យនោះទេនៅក្នុងបទដ្ឋាននាសព្វថ្ងៃនេះ ប៉ុន្ដែវាស្របច្បាប់នៅសម័យនោះ ហើយស្ដ្រីខ្លះបានរៀបការនៅវ័យស្ទើរជំទង់របស់គេ ។ ហេឡែន ម៉ា ឃឹមបឹល បាននិយាយអំពីការផ្សារភ្ជាប់របស់នាងទៅនឹងយ៉ូសែបថាជា ‹ ការណ៍មួយសម្រាប់ភាពដ៏អស់កល្បតែប៉ុណ្ណោះ › ដោយបង្ហាញប្រាប់ថា ទំនាក់ទំនងនេះមិនបានទាក់ទងទៅនឹងទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទនោះទេ ។ …

« … យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងស្ដ្រីមួយចំនួនដែលបានរៀបការរួចហើយ ។ ទាំងស្ដ្រីទាំងនោះ ទាំងយ៉ូសែប មិនបានពន្យល់ក្បោះក្បាយអំពីការផ្សារភ្ជាប់ទាំងនេះទេ ទោះយ៉ាងណា មានស្ដ្រីបីបួននាក់បាននិយាយថា ការផ្សារភ្ជាប់ទាំងនោះគឺគ្រាន់តែសម្រាប់ភាពអស់កល្បប៉ុណ្ណោះ ។ ស្ដ្រីផ្សេងទៀតមិនបានបន្សល់ជាកំណត់ត្រាអ្វីឡើយ ដូច្នេះយើងមិនដឹងថាតើការផ្សារភ្ជាប់របស់ពួកគេគឺសម្រាប់ពេលនេះ និងភាពអស់កល្ប ឬក៏ការផ្សារភ្ជាប់សម្រាប់តែភាពអស់កល្បទេ ។

« មានការពន្យល់បីបួនដែលអាចទទួលយកបានសម្រាប់ការអនុវត្តន៍នេះ ។ ការផ្សារភ្ជាប់ទាំងនេះអាចផ្ដល់ជាផ្លូវមួយដើម្បីបង្កើតចំណង ឬខ្សែភ្ជាប់ដ៏អស់កល្បមួយរវាងគ្រួសាររបស់យ៉ូសែប និងគ្រួសារអ្នកផ្សេងទៀតនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។ ចំណងទាំងពីរនេះពង្រីកឡើងជាខ្សែ ពីឪពុកម្ដាយទៅកូន ហើយពង្រីកសងខាងពីគ្រួសារមួយទៅគ្រួសារមួយទៀត ។ សព្វថ្ងៃនេះចំណងដ៏អស់កល្បបែបនេះត្រូវបានធ្វើឡើងបានតាមរយៈអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅឯព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដល់បុគ្គលទាំងឡាយណាដែលបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងគ្រួសារកំណើតផ្ទាល់របស់ពួកគេ ហើយការធ្វើរបៀបនេះនឹងភ្ជាប់គ្រួសារទាំងឡាយរួមគ្នា » ( « អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅទីក្រុង ខឺតឡង់ និង ណៅវូ » ប្រធានបទដំណឹងល្អ lds.org/topics ) ។

ក្រោយពីការស្លាប់របស់ព្យាការី មានស្ដ្រីជាច្រើនត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងលោក ដែលវាពុំបានទាក់ទងទៅនឹងទំនាក់ទំនងខាងសាច់ឈាមនឹងលោកឡើយ ។

ការប្រឆាំងនឹងអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព

មានអ្នកដឹកនាំសាសនា និងអ្នកដឹកនាំនយោបាយជាច្រើននៅក្នុងសហរដ្ឋបានប្រឆាំងទៅនឹងប្រព័ន្ធអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ដែលពួកគេចាត់ទុកថាប្រព័ន្ធនេះគឺអសីលធម៌ និងគ្មានអរិយធម៌ ។ ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយជាច្រើនត្រូវបានគេសើចចំអកដាក់ជាសាធារណៈនៅក្នុងសុន្ទរកថា សៀវភៅ ទស្សនាវដ្ដី និងកាសែតនានា ។ សភាសហរដ្ឋបានចេញច្បាប់ជាច្រើនដែលដាក់កម្រិតដល់សេរីភាពរបស់សមាជិកសាសនាចក្រ ហើយបានបញ្ឈឺដល់សាសនាចក្រខាងសេដ្ឋកិច្ចដោយរឹតបន្ដឹងចំនួនអចលនទ្រព្យដែលសាសនាចក្រអាចកាន់កាប់បាន ។ « នៅទីបំផុត នីតិវិធីនេះបានបណ្ដាលឲ្យពួកមន្ដ្រីជាច្រើនចាប់ខ្លួន និងដាក់គុកដល់បុរសទាំងឡាយដែលបានមានប្រពន្ធច្រើនជាងម្នាក់ ហើយមិនអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេមានសិទ្ធិបោះឆ្នោត មិនមានសិទ្ធិផ្ទាល់ខ្លួននៅក្នុងផ្ទះខ្លួនឯង ហើយគ្មានការរីករាយនឹងសេរីភាពស៊ីវិលនោះទេ » ( Our Heritage: A Brief History of The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints [ ឆ្នាំ ១៩៩៦ ], ទំព័រ ៩៧ ) ។ នៅត្រឹមឆ្នាំ ១៨៩០ មានពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយដ៏ស្មោះត្រង់ជាច្រើនរយនាក់បានជាប់គុក ។ អ្នកផ្សេងទៀតបានរត់គេចពួនដើម្បីចៀសវាងពីការចាប់ខ្លួន និងដាក់គុក ។ នៅក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ មានគ្រួសារជាច្រើនបានរងទុក្ខពីការមានភាពតានតឹង ទុក្ខសោក ភាពក្រីក្រ និងការអត់ឃ្លាន ។

ទោះបីជាពិភពលោកបានចំអកឡកឡឺយដល់ពួកគេដោយសារការអនុវត្តន៍អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពក្ដី ក៏មានពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយដ៏ស្មោះត្រង់ជាច្រើនបានការពារក្នុងការអនុវត្តន៍នេះ និងបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ពួកគេបានដឹងថា វាត្រូវបានបើកបង្ហាញមកពីព្រះ តាមរយៈព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។

កាលៈទេសៈដ៏លំបាកទាំងនេះបាននាំឲ្យប្រធាន វិលហ្វូឌ វូឌដ្រុព្វ ស្វែងរកការដឹកនាំពីព្រះអម្ចាស់ប្រកបដោយការអធិស្ឋានពាក់ព័ន្ធទៅនឹងការអនុវត្តន៍អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពរបស់ពួកបរិសុទ្ធទាំងឡាយ ។ នៅក្នុងឆ្នាំ ១៨៨៩ ប្រធាន វូដដ្រុព្វ បានណែនាំអ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រទាំងឡាយឲ្យបញ្ឈប់ការបង្រៀនគោលការណ៍នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនេះទៀត ។ នៅត្រឹមឆ្នាំ ១៨៩០ មានតែអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពពីរបីប៉ុណ្ណោះដែលកើតមានឡើង ហើយការណ៍នេះត្រូវបានធ្វើឡើងដើម្បីប្រឆាំងនឹងការទូន្មានរបស់ប្រធាន វួឌដ្រុព្វ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏មានមនុស្សខ្លះបានចេញផ្សាយរបាយការណ៍ជាច្រើនថា សាសនាចក្រនៅតែបន្ដឲ្យមានការអនុវត្តន៍ពហុអាពាហ៍ពិពាហ៍ដដែល ។ របាយការណ៍ទាំងនេះ បានបង្កើតជាការរុកគួនដល់សាសនាចក្រ ។ នៅខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ១៨៩០ ប្រធាន វូឌ ដ្រុព្វ បានចេញជាសេចក្ដីប្រកាសមួយដែលពេលនេះត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា សេចក្ដីប្រកាសជាផ្លូវការទី ១ ដែលមាននៅក្នុងគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ។

សេចក្ដីប្រកាសជាផ្លូវការទី ២

« សេចក្ដីប្រកាស [ ជាផ្លូវការទី ២ ] បានប្រកាសពីបំណងប្រាថ្នារបស់ប្រធាន [ វិលហ្វូឌ ] វូឌដ្រុព្វ ក្នុងការចុះចូលនឹងច្បាប់របស់សហរដ្ឋ ។ វាមិនបាននិយាយអ្វីផ្សេងទៀតអំពីច្បាប់របស់ប្រទេសផ្សេងទៀតឡើយ ។ តាំងពីពេលបើកអាណានិគមលើប្រទេសម៉ិកស៊ិក និងកាណាដាមក អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្របានអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅក្នុងប្រទេសទាំងនោះ ហើយក្រោយខែ តុលា ឆ្នាំ ១៨៩០ អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពបានបន្ដធ្វើឡើងដោយលាក់បាំងនៅទីនោះ ។ … នៅក្រោមកាលៈទេសៈលើកលែងនានា មានមនុស្សមួយក្រុមតូចថ្មីអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅក្នុងសហរដ្ឋចន្លោះឆ្នាំ ១៨៩០ និងឆ្នាំ ១៩០៤ ទោះបីជាថាតើអាពាហ៍ពិពាហ៍ទាំងនោះត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យធ្វើឡើងនៅក្នុងរដ្ឋនានា ឬអត់ មិនមានភាពច្បាស់លាស់ឡើយ » ( « សេចក្តីប្រកាស និង ការបញ្ចប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព » ប្រធានបទដំណឹងល្អ lds.org/topics ) ។

« នៅក្នុងសន្និសីទទូទៅខែ មេសា ឆ្នាំ ១៩០៤ ប្រធាន [ យ៉ូសែប អេហ្វ ] ស៊្មីធ បានចេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ជាធរមានមួយដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាសេចក្ដីប្រកាសទីពីរ ដែលធ្វើឲ្យការអនុវត្តន៍អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពត្រូវទទួលទោស ដោយការកាត់កាលចេញពីសាសនាចក្រ » ( « អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពនៅ ក្នុងសាសនចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ » ប្រធានបទដំណឹងល្អ lds.org/topics ) ។