« យ៉ូសែបនៅស្រុកអេស៊ីព្ទ » ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ( ឆ្នាំ ២០២២ )
« យ៉ូសែបនៅស្រុកអេស៊ីព្ទ » ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់
យ៉ូសែបនៅស្រុកអេស៊ីព្ទ
ពីទាសករទៅជាអ្នកដឹកនាំ
យ៉ូសែបត្រូវបានគេលក់ជាទាសករឲ្យទៅបុរសម្នាក់ឈ្មោះថា ប៉ូទីផារ ។ ប៉ូទីផារធ្វើការឲ្យផារ៉ោន ដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងស្រុកអេស៊ីព្ទ ។ ប៉ូទីផារអាចប្រាប់បានថា ព្រះអម្ចាស់បានជួយដល់យ៉ូសែប ។ គាត់បានទុកចិត្តលើយ៉ូសែប ហើយបានដាក់លោកឲ្យទទួលខុសត្រូវលើផ្ទះរបស់គាត់ និងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលគាត់មាន ។
ប្រពន្ធរបស់ប៉ូទីផារពេញចិត្តនឹងយ៉ូសែប ។ នាងចង់ឲ្យយ៉ូសែបបំពានបទបញ្ញតិ្តទាំងឡាយរបស់ព្រះអម្ចាស់ជាមួយនឹងនាង ។ យ៉ូសែបបានប្រាប់នាងថា ទេ ។
ប្រពន្ធរបស់ប៉ូទីផារមិនព្រមស្ដាប់ទេ ដូច្នេះយ៉ូសែបបានរត់ចេញ ។ នាងបានខឹងនឹងយ៉ូសែប ។
នាងបានបង្ហាញបំណែកអាវរបស់យ៉ូសែបដល់ប៉ូទីផារ ។ នាងបានកុហកប៉ូទីផារអំពីយ៉ូសែប ។ ប៉ូទីផារបានចាប់យ៉ូសែបដាក់គុក ។
យ៉ូសែបបានបែកបាក់ពីគ្រួសាររបស់លោក ។ លោកបានក្លាយជាទាសករ ហើយឥឡូវនេះ លោកគឺជាអ្នកទោសម្នាក់ ។ ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់នៅតែជួយដល់យ៉ូសែប ។ យ៉ូសែបមិនបានចុះចាញ់ឡើយ ។ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានពរឲ្យមេភូឃុំមើលឃើញសេចក្ដីល្អរបស់យ៉ូសែប ។ មេភូឃុំចាប់ផ្ដើមទុកចិត្តលើលោក ដូច្នេះគាត់បានដាក់ឲ្យយ៉ូសែបទទួលខុសត្រូវលើអ្នកទោសផ្សេងទៀត ។
យ៉ូសែបបានជួបនឹងអ្នកទោសពីរនាក់ អ្នកដុតនំ និងអ្នកពិសេសថ្វាយពែង ដែលបានធ្វើការថ្វាយផារ៉ោន ។ ពួកគេទាំងពីរនាក់បានយល់សប្ដិចម្លែក ។ តាមរយៈព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះយ៉ូសែបបានពន្យល់ពីអត្ថន័យនៃសុបិនរបស់ពួកគេ ។ សុបិនរបស់អ្នកពិសេសថ្វាយពែងមានន័យថា អ្នកពិសេសថ្វាយពែងនោះនឹងត្រូវដោះលែង ។ បីថ្ងៃក្រោយមក គាត់មានសេរីភាពដើម្បីធ្វើការថ្វាយផារ៉ោនម្ដងទៀត ។
មានថ្ងៃមួយ ផារ៉ោនបានក្រៀមក្រំដោយសារសុបិនរបស់ទ្រង់ ។ គ្មាននរណាម្នាក់អាចប្រាប់ទ្រង់អំពីអត្ថន័យនៃសុបិនរបស់ទ្រង់បានឡើយ ។
បន្ទាប់មក អ្នកពិសេសថ្វាយពែងបានចងចាំថា យ៉ូសែបអាចបកស្រាយសុបិនបាន ។
យ៉ូសែបត្រូវគេនាំចេញពីគុក ដើម្បីទៅបកស្រាយសុបិនរបស់ផារ៉ោន ។ យ៉ូសែបបាននិយាយថា សុបិននោះមានន័យថា ស្រុកអេស៊ីព្ទនឹងមានស្បៀងអាហារជាច្រើនរយៈពេលប្រាំពីរឆ្នាំ ហើយបន្ទាប់មក នឹងមានអំណត់អត់ដោយមានអាហារតិចតួចបំផុតរយៈពេលប្រាំពីរឆ្នាំ ។ យ៉ូសែបបានទូលទៅផារ៉ោនថា ស្រុកអេស៊ីព្ទគួរតែសន្សំទុកស្បៀងអាហារលើសទាំងនោះនៅអំឡុងឆ្នាំដែលមានស្បៀងច្រើន ។
ផារ៉ោនបានដឹងថា អ្វីដែលយ៉ូសែបបាននិយាយអំពីសុបិនរបស់ទ្រង់គឺជាការពិត ។ ទ្រង់បានដោះលែងយ៉ូសែបចេញពីគុក ហើយបានតែងតាំងយ៉ូសែបឲ្យធ្វើជាមេដឹកនាំដ៏អស្ចារ្យម្នាក់នៅស្រុកអេស៊ីព្ទ ។ អស់រយៈពេលប្រាំពីរឆ្នាំ យ៉ូសែបបានជួយស្រុកអេស៊ីព្ទស្ដុកទុកស្បៀងដែលលើស ។
បន្ទាប់មក អំណត់អត់ក៏បានមកដល់ ។ អំឡុងពេលនេះ គ្មាននរណាម្នាក់អាចដាំដុះអ្វីបានឡើយ ។ ប្រជាជនបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ស្រុកអេស៊ីព្ទ ដើម្បីទិញស្បៀងអាហារ ដែលយ៉ូសែបបានស្ដុកទុក ។ ដោយសារតែយ៉ូសែប នោះអ្នកស្រុកអេស៊ីព្ទបានសន្សំស្បៀងទុកល្មមគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីជួយខ្លួនគេ និងមនុស្សដទៃទៀតឲ្យរស់រានក្នុងពេលអំណត់អត់នេះ ។